3กามเทพสาว3เทพบุตรสุดกะหล่อน
เขียนโดย namfa
วันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.08 น.
แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2556 23.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ซวย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ชิวหมิ่น "
" คุณก็พาฉันไปแจ้งคสามสเพื่อฉันมีญาติ " ยัยบ้าเอ้ยเเจ้งความฉันก็โดนจับอ่ะสิรู้อะไรมั้ยเนี่ย
" งั้นเธอไปพักที่บ้านฉันก่อนจนกว่าเธอจะจำได้โอเคไหมถือว่าชดใช่ " ร่างบางพยักหน้าเบา
" หายปวดหัวยัง " ผมถามเธอ " นิดหน่อยนะ " ร่างบางตอบเเต่ไม่มองหน้าผม คนบ้าอะไรชื่อกาแฟ ผมมองกำไล ที่ข้อมือเธอก่อนจะยิ้มกับชื่อของเธอ " นายรู้จักชื่อฉันเเล้วฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลย " ร่างบางถาม
" ฉันชื่อชิวหมินหรือเรียกฉันว่า พี่มินซอก ก้ได้ " ผมบอกร่างบางถ้าผมจะอายุมากกว่าเธอ
.
.
.
.
.
" ไม่นานผมก็เลี้ยวรถเข้าจอดบ้านของผมที่มีคนใช้คนสนิทคือป้าเเจ้มเเค่คนเดียว
" คุณหนูมาเเล้วเหรอค่ะเเล้วนั้นใครค่ะ " ป้าเเจ้มวิ่งมารับผม เเล้วถามถึงคนร่างบางที่นอนหลับอยู่
" เอ่อ...เดี่ยวผมพูดให้แม่ฟังทีหลังเเล้วกัน ป้าเเจ้มช่วยจัดห้องข้างผมให้เขาด้วยนะครับ " ผมบอก
ก่อนที่จะเดินไปปลุกคนร่างบางที่หลับอยู่ " กาแฟตื่นได้เเล้ว" ผมใช้มือสกิดเเขนร่างบางเบา
" อือ ขออีกห้านาทีนะ " ร่างบางเหมือนจะหลับต่อ " จะตื่นดีๆๆหรือให้เอาไปปล่อยไว้ข้างทาง" ผมบอกเชิงขู่กับร่างบางก่อนเขาจะลุกขึ้นมา " ตื่นก็ได้ ชิ " ตั้งเเต่ผมเจอเธอมาเธอไม่เคยยิ้มเลย
" เข้ามาสิหรือจะอยู่ตรงนั้น " ผม บอกร่างบางที่ยืนสังเกตุเหมือนไม่คุ้นที่
" สวัสดีค่ะ" ป้าเเจ้มเดินมาตอนรับคนร่างบาง " หวัดดีค่ะ" ร่างบางยิ้มให้อย่างน่ารัก
เอ้อก็ยิ้มได้นิ ชมในใจไม่ทันใดก็หน้าตาย เฮ้อยิ้มให้มันถึงนาทีได้ไหมเนี่ย
" ห้องของหนูป้าจัดให้เรียบร้อยเเล้วนะค่ะ " ร่างบางพยักหน้าเบา " ขอบคุณนะคร้าฟ " ร่างบางพูดมาอย่าง
น่าเอ็นดู " ตามฉันมา " ร่างบางมองหน้า " คุณมินซอกจะพาแฟไปไหนอ่ะ" ร่างบางถามด้วยความสงสัย
" ก็พาไปดูห้องไงหรือจะนอนตรงนี้ฉันไม่ว่านะ " ร่างบางรีบส่ายหน้า ผมคิดถูดคิดผิดเนี่ยที่เอาคนที่ไม่รู้จักมาอยู่บ้านด้วยเนี่ย
ผมลงมาอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ป้าเเจ้มฟัง " เฮ้อหน้าส่งสารนะค่ะหน้าตาก็น่ารักน่าเอ็นดู " ป้าเเจ้มพูดด้วยน้ำเสียงส่งสาร
" ครับฝากป้าช่วยดูเเลด้วยนะครับ " ผมบอกป้าเเจ้ม ก่อนที่ป้าเเจ้มจะพยักหน้าเบา
" ฮือๆๆๆๆๆๆคุณมินซอกงูๆๆอยู่ในตู้เสื้อผ้าฉันร่างบางวิ่งร้องไห้ลงมาก่อนเหมือนจะตกบันได ผมรีบวิ่งเข้าไปรับร่างบาง ก่อนที่ปากเราจะชนกันร่างบางหลับตาปี๋ จากนั้นผมก็ดันหน้าเธอออกก่อนะกอดปลอมเธอเบาๆๆ
" ไม่ต้องกลัวๆนะฉันอยู่นี้ " ป้าเเจ้มขึ้นไปข้างบนก่อนจะเดินลงมา พร้อมกับงูปลอม
" ของน้องทีค่ะเเกคงลืมไว้อ่ะค่ะ " ป้าแจ้มหมายถึงหลานชายของผม ร่างบางสั่นเทาอยู่ในอ้อมกอด
ก่อนผมจะพาเธอไปนั้งลงบนโซฟา ผมรู้สีกใจเต้นเเรงยังไงไม่รู้เวลากอดเขายิ่งเมื่อกี้โดนปากด้วยใจสั่นยังไงไม่รู้ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยกอดจูบกับผู้หญิงนะเเต่กับคนตรงหน้ามันรู้สึกแปลก ผมคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ