Enemy Love เฮ้! สุดหล่อฉันกำลังจะพิชิตใจนาย

 6.26
 
วันหยุดนี้ฉันตื่นเช้าผิดปกติ เพราะทางสตูดิโอโทรมาแจ้งฉันว่าขอให้ไปถ่ายแบบอะไรสักอย่าง ฉันกะจะให้เฟริส์ไปส่งสักหน่อย แต่เห็นหน้าหมอนั่นตอนเช้าจะต้องมีการปะทะคารมอีกแน่ ๆ 
 
ติ๊ด ๆ~ 
 
ขณะที่ฉันกำลังเดินออกจากตัวคฤหาสน์ เสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น ฉันคว้าโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า ปรากฏว่าคนที่โทรมาเป็น 'โซเรีย' ฉันว่ายัยนี่ต้องโทรมาถามเรื่องเจ้าเฟริส์แน่ ๆ ฉันพยักหน้า พร้อมกดรับสาย
 
''ฮัล....''
[ไอรีนเพื่อนเลิฟฟ~~]]
''ห้ะ? ขอโทษนะฉันไปเลิฟกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ - -?''
[เฮ้! ไม่เอาน่า ฉันเพื่อนเธอน๊า-0-..]
(รีบ ๆ ถามเถอะน่า - -)
 
พอโซเรียพูดบทคำแก้ตัวจบ ฉันก็ำได้ยินเสียงยัยมิเอลขึ้นมา ถาม? ถามอะไรหวา - -
 
''มิเอลอยู่ด้วยเหรอ''
[อ่าฮ่ะ *0*]
''จะถามอะไรก็รีบถามสิ- -''
[อ๊ายย ย!~ อย่าใจร้อนสิ อยากถามว่าเซิรท์ กับ ออซจังอยู่หรือเปล่า *0*]
ที่ยัยนั่นถามฉันแบบนี้ หมายความว่ารู้แล้วสินะ ว่าฉันมาสิงอยู่ที่คฤหาสน์เดอลอซเช่น่ะ ยัยพวกนี้คงรู้เรื่องนี้นานแล้ว ยัยเพื่อนตัวแสบ - -**
''อยู่- -''
[อยู่ไหนอ่ะ *0*]
ตกลงจะเอาไงกันแน่ฟะ - -**
''บ้านเจ้าออซกับเซิรท์อยู่ไหน - -''
[คฤหาสน์เดอลอซเช่คร่า *0*]
''เออ! บ้านสองคนนั้นอยู่ไหน พวกนั้นก็อยู่ที่นั่นแหละ!!''
ฉันตะโกนกระแทกเสียงลั่นหน้าตัวคฤหาสน์ด้วยความหงุดหงิด คนยิ่งหงุดหงิดอยู่ ยังมากวนประสาทอีก - -*
(สองคนนั้นตื่นยัง- -)
[สอง...]
''ยังไม่ตื่น นอนหลับกอดเลดี้บ้านไหนก็ไม่รู้ แค่นี้แหละนะ ฉันจะไปทำงาน - -'' 
[อะไร...]
 
ฟึ่บ!
 
ฉันรีบตัดสายก่อนที่โซเรียจะตะโกนใส่หูฉัน แต่ไม่จริงหรอกที่เซิรท์กับออซนอนกอดเลดี้คนอื่นน่ะ ฉันยั่วโมโหยัยสองคนนั้นเล่น ๆ แหละ - - เกิดมันจริงขึ้นมา.... 
''ไปดูหน่อยก็ไม่เสียหาย - -''
ฉันหันหลังพร้อมมกับวิ่งเข้าคฤหาสน์ มุ่งตรงสู้ห้องของเซิรท์ ฉันหยุดอยู่หน้าห้องของเซิรท์ 
ก๊อก ๆ~
 
ฉันเคาะประตูห้องเซิรท์สองครั้งแล้วหยุดเงียบเพื่อฟังเสียงเซิรท์โวยวาย- -
 
ก๊อก ๆๆๆ!!
เมื่อฉันไม่ได้ยินเสียงตอบรับ ฉันเคาะประตูรัว 
 
''ไอ้เซิรท์!!''
ฉันตะโกนเรียกเซิรท์อยู่หน้าห้อง ทั้ง ๆที่ห้องของเฟริส์อยู่ข้าง ๆ นี่เอง - -
 
''อะไร - -''
เซิรท์เปิดประตูออกมาในสภาพที่...เรียบร้อย เหมือนหมอนี่กำลังจะไปเดตกับยัยมิเอล แฟนของเจ้าหมอนี่ - -
''ยัยมิเอลจะมาแล้วนะ - -''
''ฉันรู้แล้ว วันนี้ฉันหล่อหรือเปล่า' '?''
 
แกน่าจะเอาคำถามนี้ไปถามยัยมิเอลจะดีกว่านะ - - ฉันมองรอบ ๆร่างของเซิรท์ ฉันพยักหน้านิด ๆ
 
''ก็หล่อแล้ว แต่ขาดอย่างนึง - -''
''อะไร?''
ฉันเดินเข้าห้องเซิรท์อย่างระรื่น พร้อมเดินไปหยิบดอกกุหลาบที่เสียบอยู่ในแก้ว แล้วเอามาให้เซิรท์
 
''กุหลาบ??''
''เออ - -''
''เธอจะให้ฉันเอาไปปลูกต่อหรือไงวะ -__-!''
''บ้าสิ! เอาไปให้ยัยมิเอล พอเจอยัยนั่นก็ให้เลย *0*''
''เข้าใจคิด.. แต๊งกิ้ว~''
เซิรท์คว้าดอกไม้จากมือฉัน พร้อมเอาจมูกแนบกับกรีบกุหลาบ กรีบกุหลาบจะเน่าหรือเปล่าวะ - -
''ออซตื่นหรือยัง? โซเรียก็จะมาด้วยนะ - -''
''ไอ้ออซมันคงตื่นแล้ว คงจะกำลังเรื่องชุดอยู่ เธอไปช่วยมันหน่อยสิ- -''
 
แล้วฉันจะได้ไปสตูดิโอมั้ยเนี่ย - -**
''เออ ๆ''
 
ฉันหันตัวเดินผ่านห้องที่4 ซึ่งเป็นห้องของเฟริส์ มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว แล้วฉันมาหยุดอยู่ห้องที่ 5 ซึ่งเป็นห้องของออซ 
ก๊อก ๆๆ~ 
ฉันเคาะประตูห้องออซเบา ๆ เพราะกลัวเฟริส์ได้ยิน แล้วตื่นขึ้นมา แต่..หมอนั่นอาจตื่นตั้งแต่ ตี3แล้วล่ะ - -
''ออซ! เสร็จหรือยัง ยัยโซเรียจะมาแล้วนะ!''
''ยังไม่เสร็จเลย ไอรีนเหรอ? เข้ามาช่วยฉันเลือกชุดหน่อยสิ- -*''
ออซตะโกนเรียกฉันด้วยความหงุดหงิด สงสัยหมอนั่นคงกำลังกังวลว่าจะใช่ชุดไหนดี เหอะ ๆ ฉันยื่นมือไปจับลูกบิดประตูแล้วเปิดเข้าไปในห้อง มองเห็นออซนั่งปลายเตียงแล้วมองตู้เสื้อผ้า
 
''ยังเลือกไม่ได้อีกเหรอ โซเรียจะมาแล้วนะ - -''
''ก็กำลังเลือกอยู่นี่ไง ฉันไม่รู้ว่าจะใส่อะไรดี - -*''
''งั้น...พวกนายจะไปเที่ยวไหนกัน - -''
ออซชะงักเหมือนไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้ เฮ้! เจ้าออซจะพาเพื่อนฉันเข้าโรงแรมหรือเปล่าวะนั่น -0- ไม่หรอกมั้ง ถ้าเจ้าออซทำอะไรมิดีมิร้าย ยัยโซเรียเป็นประธานชมรมเทควันโดอันดับ1ของโรงเรียน ถ้าเกิดอะไรขึ้นเจ้าออซก็เตรียมตัวตาย เหอะ ๆ ส่วนเข้าเซิรท์... หมอนั่นคงไม่รู้ว่ายัยมิเอลร้ายกาจขนาดนั้น เอาเหอะ ฉันไม่อยากบรรยายให้ยาว เดี๋ยวถ้าเจ้าเซิรท์ทำอะไรลงไป คงจะรู้ดี - -
''จะไปไหน - -''
ฉันถามย้ำ 
''เธออย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกเจ้าเฟริส์นะ = =''
''เออ ๆ - -''
''ฉันสัญญาว่าจะช่วยเจ้าเฟริส์ทำรายงาน แต่โซเรียอยากไปเที่ยว ถ้าฉันไม่ไปโซเรียก็งอน -0- อ้อ..จะไปพักผ่อน *0*'' แหม ๆ ไอ้พวกนี้ มีแฟนแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะ - -  
''จะไปพักที่ไหนล่ะ - -?''
''วางแผนกันว่าจะไปพัทยา ไปทะเล เล เล *0*''
หมอนี้ตอบคำถามฉัน อย่างกับร้องเพลง โอ้ทะเล บลา ๆๆ อะไรนั่นเลย - -
''อืม...'' ฉันเดินไปค้นตู้เสื้อผ้าออก ฉันเลือดหยิบเสื้อยืดสีคราม คู่กับกางเกงยีนส์ขายาว ออกมาจากตู้ แล้วโยนให้ออซ
''ถ้าจะไปทะเล นายใส่แบบนี้ไปก่อนนะ เดี๋ยวยัยโซเรียคงจะแนะนำนายเอง - -''
''เค ๆๆ - -เธออกไปได้แล้ว'' เจ้าออซผายมือไปทางประตู ฉันเลือกที่จะเดินออกไปอย่างไม่พูดอะไร แล้วมาเริ่มต้นที่หน้าคฤหาสน์ใหม่ ฉันถอนหายใจเบา ๆ พร้อมก้มลงมองนาฬิกา พร้อมเบิกตากว้าง
 
''สะ...สะ..สายแล้ว!!TOT'' ฉันกัดริมฝีปากและวิ่งสุดใจไปที่ริมถนนในสภาพสุดรับไม่ได้คือกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวย้วย ๆ ที่ยังไม่ได้รัด แถมยังหน้ายังไม่ได้แต่ง ไม่ได้ลงครีมอะไรเลยแม้แต่นิด ฉันจะไปสายสำหรับกองถ่ายวันนี้ไม่ได้นะ TOT ทีมงานนัดให้เราเจอกันที่สตูดิโอ Leeva ตรงถนน J แบะถนนเส้นนั้นรถติดมากซะด้วย ฉันจะต้องไปถึงสายแน่ ๆ โซเรีย กับ มิเอล ก็บอกว่าจะตามไปหาฉันที่สตูดิโอตอนบ่าย ๆ แต่ยัยพวกนั้นคงไม่ม่แล้วล่ะ -__-แต่ตอนเช้าฉันนต้องไปแต่งตัวและถ่ายโฟโต้ชู้ตไว้ใช้โปรโมตก่อน และนั่น..ฉันจะไปสายแล้ว !
ฉันหยุดหอบเหนื่อยที่ริมถนน กระเป๋าสะพายหนักเป็นบ้าเลย ฉันไม่ได้เอาของออกตั้งแต่เมื่อวานทำให้ฉันแบกสารพัดอย่างมาในกระเป๋าเมื่อคืนเอาแต่เถียงกับเจ้าเฟริส์เรื่องแงง ๆ งาน ๆ บลา ๆๆ เถียงนานจนนอนดึกไปหน่อย ฉันยืนหอบอยู่ริมถนนขณะที่มองหาแท็กซี่ และรถคันสีดำ ๆ ก็มาจอดตรงหน้าฉันอย่างพอดิบพอดี ฉันควรจะดีใจ แต่ไอ้ดำที่ว่านี่ดันไม่ใช่แท็กซี่น่ะสิ!!
 
''ขึ้นมาสิ :)'' ยัยฟลอร่ายิ้มกว้างและส่งสายตากวนประสาทมาให้ฉัน  - -* ให้น่ะเหรอ? เพื่อนฉันเองยัยนี่เป็นหญิงแท้แน่นอน *0* ว่าแต่.. ยัยนี่มาทำไมวะ - - อีกอย่างยัยฟลอร่าใส่แว่นกันแดดซะด้วย ยัยนี่ไปขโมยของใครใส่มาวะ - -
''ธะ..เธอใส่อะไรของเธอน่ะ - -''
''แว่นกันแดดไง ไม่รู้จักเหรอฮะ?''
''รู้ - -*''
''จะขึ้นไม่ขึ้นล่ะ?''
''ไม่ขึ้น ฉันไปเองได้ - -*''
''แต่เ้ธอกำลังไปสายนะ *0*''
''เธอก็เลื่อนรถหลบไปสิ ฉันจะไปแท็กซี่ - -''
''ไม่หลบ :P'' 
เออ เอาเข้าไป คนยิ่งรีบ ๆ อยู่! ฉันจ้องฟลอร่าอย่างหงุดหงิดและเป็นฝ่ายเดินหนีแทน ฉันเดินขึ้นหน้าไปเพื่อจะให้มีที่ว่างสำหรับรถแท็กซี่ที่จะเข้าจอด แต่พอฉันขยับหน้า ฟลอร่าก็ขยับเลื่อนรถตาม แถมยังเปิดเพลงดังลั่นออกมาจากรถหน้าตาเฉยอีกต่างหาก คนที่เดินตามท้องถนนหันมามองฉันด้วยสายตางุนงง มองฉันทำไมกันวะ ต้องมองคนที่เปิดเพลงสิ !! - -*
 
ฟลอร่าหันมามองหน้าฉันอีกครั้งและยักคิ้วให้ ฉันกรอกตาไปมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะยอมเดินไปเปิดประตูรถและกระโดดเข้าไปนั่งนั่งในที่สุด ไม่ใช่ว่าฉันอยากไปหรอกนะ แต่เพราะยัยดอกไม้ไม่ให้ทางเลือกฉันเลยต่างหาก ฟลอร่านี่จอดรถขวางอยู่แบบนี้แท็กซี่คันไหนจะกล้าเข้ามาล่ะ!  
''สวัสดี เบเบี๋*0*'' เขาทักยิ้ม ๆ ขณะที่เหยียบคันเร่งพุ่งตัวออกไป สิ่งแรกที่ฉันทำคือเอื้อมมือไปลดเสียงเพลงลง
''เธอมาทำไม - -*''
''ก็มารับเธอไปทำงานไงเบบี๋ 'w'''
''ฉันไม่ใช่เบบี๋เธอนะ!!''
''ทำไมจะไม่ใช่ ฉันเป็นผู้จักการเธอนี่นา-0-''
ห้ะ?? ผู้จักการ ไหนบอกว่าเจ้าเฟริส์เป็นผู้จักการฉันไง นี่มันเรื่องอะไรกัน!!
''เอ๋? เธอเป็นผู้จักการของฉัน?? แต่มีคนบอกว่าเฟริส์เป็นผู้จักการฉันนะ- -''
''ห้ะ? ไม่ใช่สักหน่อย ฉันกับยัยเทียร่าต่างหาก -__- เจ้าเฟริส์เป็นพี่เลี้ยงเธอต่างหาก -0-''
ยัยฟลอร่ายังไม่พอ ยังมียัยเทียร่า แฟนพี่ชายฉันอีก -0-
 
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันก็มาถึงสตูดิโอได้โยสวัสดิภาพ ฉันโทรบอกทีมงานล่วงหน้าแล้วว่าฉันจะมาสายเลยไม่ถูกต่อว่ามาก ทันทีที่เดินเข้าไปด้านใน พี่ช่างแต่งหน้าก็มาลากฉันไปแต่งหน้าทำผมทันทีเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ส่วนฟลอร่าก็เอารถไปจอดและหายหัวไปไหนไม่รู้ - - ฉันภาวนาอย่าให้ยัยนั่นกลับมา แล้วก็ขอให้ยัยเทียร่าอย่าโผล่มาด้วย 
 
''ไอรีนมาสายแบบนี้ แสดงว่าตื่นสายแน่ ๆ เลยใช่มั้ยเนี่ย''
พี่แมนดี้ พี่สาวช่างแต่งหน้าถามตอนที่กำลังลงครีมบำรุงหน้าให้ฉัน
''เมื่อคืนไอนอนดึกไปนอนน่ะค่ะ พอตื่นมาไอก็รีบพุ่งออกมาเลย หน้าตาเลยเป็นแบบนี้ - -''
''พูดแล้วน่าหมั่นไส้จริง ๆนะเรา ขนาดไม่ได้ทำอะไรกับหน้าเลยหน้ายังดูดีกว่าพี่ตอนแต่งหน้าเเล้วซะอีก'' พี่แมนดี้หยิกแก้มฉันเบา ๆก่อนจะหยิบที่คาดผมสีขาวมาคาดผมฉันขึ้นไปเพื่อให้แต่งหน้าสะดวกขึ้น
 
3 ชั่วโมงต่อมา
 
''ขอบคุณมากนนะคะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณคร่าาา~~'' ฉันยกมือไหว้รุ่นพี่ทีมงานทุกคนหลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างเครื่องสำอางออกอย่างหมดจด ฉันขลุกตัวอยู่ที่ในสตูดิโอตั้งแต่เช้า 
ฉันหันไปมองหากระเป๋สะพายของตัวเองและถุงเครื่องดื่มที่ว่าฉันจำได้ว่าฉันวางไว้บนโต๊ะนี้นะ หายไปไหนซะล่ะ -*-''
''หานี่อยู่เหรอ?'
''เห?'' ฉันร้องเสียงหลงและหันไปมองตามเสียงปริศนานั่นก่อนจะเจอกับนายตัวป่วนที่หายหน้าหายตาตั้งแต่ตอนเช้า เฟริส์ยืนถือข้าวของทั้งหมดฉันและยักคิ้วกวนประสาททักทาย ฉันนิ่งงันอย่างงุนงงไปเกือบนาทีก่อนจะถาม
''นายจะขโมยของฉันเหรอ - -*''
''ตลกน่ะสิ ฉันจะเอาไปทำไมไอ้ของพวกนี้น่ะ'' 
''แล้วเอาของฉันไปทำไมล่ะ - -*''
''ฉันแค่ทำหน้าที่สุภาพบุรุษ~'' 
''ไม่จำเป็นหรอก อย่างนายก็แค่ใส่หน้ากากเท่านั้น เอาคืนมา! - -'' ฉันเอื้อมมือจะไปคว้ากระเป๋ามาถือแต่เขาที่ตัวสูงกว่ามากก็ขยับหลบได้อย่างง่ายดาย 
"ฉันไม่มีเวลามาเล่นเกมส์กับนายนะ เอาคืนมา!!- -*'' 
''หิวข้าวแฮะ''
''ก็เลิกเล่นบ้า ๆ บอ ๆ แบบนี้แล้วไปหาอะไรกินสิ - -*''
''ไปกินข้าวกันเถอะ - -''
''หา?-__-!''
''อิตาเลียน?''
''ไม่ไป - -*''
''หรือญี่ปุ่ญดี :)?''
''ก็บอกว่าไม่ไปไง เอากระเป๋าฉันคืนมาได้แล้ว - -*'' 
ฉันพยายามอีกครั้งที่จะแย่ง แต่เฟริส์เอามือกดหัวฉันไว้ แล้วยกกระเป๋าฉันขึ้นสูง ๆ ฉันกัดฟันหาวิธีทางให้เขายอมเอากระเป๋าฉันคืน
''เธอโกรธฉันหรือเปล่า ที่เมื่อเช้าฉันหายไป?'' ไม่เลย ดีใจด้วยซ้ำ - -
''กระเป๋า?''ฉันไม่สนใจเรื่องที่เขาพูดและยื่นมือไปขอกระเป๋าคืน เฟริส์ขมวดคิ้วมองอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาก่อนโวยวาย
''เฮ้! นี่เธอไม่สนใจฟังกันบ้างหรือไง ว่าเมื่อเช้าฉันหายไปไหน- -*'' ทำไมต้องถาม กิจกรรมตอนเช้าทุกวันนายก็คือออกกำลังกาย แล้วก็ทำงานให้คุณลุงเคออสน่ะ - -
''หน้าตาฉันดูเหมือนสนใจเรื่องนี้มากเลยหรือไง - -''
''อย่างน้อยตอนเห็นหน้าฉัน เธอดูดีใจนะ :)''
''นะ..นายตาฝากแล้ว - -**''
''ไปกินข้าวกัน''
''บอกว่าไม่ไปไง''
''แล้วเธอจะเอาอะไร - -''
''ฉันอยากกลับบ้านไปนอน!! TOT'' 
''เค ๆๆ ป่ะ ๆ - -''
''กระเป๋ค่ะ- -*'' ฉันยื่นมือไปขอกระเป๋าคืนอีกรอบ แต่เฟริส์กลับหมุนตัวหนีเดินนำไปตรงประตูทางออก
''เฮ้! กระเป๋าฉันล่ะ!!''
''จะคืนตอนกลับถึงคฤหาสน์ ยังไงเราก็สิงอยู่ที่เดียวกัน :)''
''เฟริส์! มันไม่ตลกนะ - -*''
''รีบ ๆ ตามมา อย่ายืนอ้อนวอน - -'' 
''เฮอะ!! - -*''
ฉันทำหน้าบึ้งแล้วเดินกระแทกเท้าตามเฟริส์ไปอย่างหงุดหงิด แต่แปลกนะ เดี๋ยวนี้ฉันไม่ค่อยโวยวายใส่เขาสักเท่าไหร่ อีกอย่าเงเฟริส์ทำดีกับฉันด้วย เจ้าเฟริส์ต้องวางแผนอะไรไว้อีกแน่ ๆ - -*