school love like

     แสงแดดยามเช้าลอดผ่านช่องหน้าต่างมากระทบที่ใบหน้าฉันค่อยๆลืมตาขึ้นพลาง

ใช้มือขยี้ตาเบาๆ ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้นฉันรีบใช้มือขยับตัวโยเฮ

" นี่โยเฮ ตื่นได้แล้วมีคนมาช่วยเราเเล้ว"โยเฮตื่นขึ้นด้วยอาการมึนงงเล็กน้อย

และคนที่มาเปิดประตูคือคุณลุงภารโรง"นี่พวกหนูมาอยู่ในนี่ได้ไงกันเนี่ย"ฉันกับโยเฮเดินเข้าไปหาอธิบายและบอกเหตุผลให้คุณลุงภารโรงฟังคุณลุงภารโรงบอกว่าช่วงนี่ประตูที่ห้องเก็บของมันเสียสามารถเปิดได้จากข้างนอกทางเดียวฉันกับโยเฮขอบคุณลุงภารโรงกันยกใหญ่ก่อนเดินออกมาจากห้องเก็บของ"นี่ดีนะเนี่ยที่มีคนมาช่วยไม่งั้นฉันกับนายคงได้

อดตายเป็นผีเฝ้าห้องเก็บของกันแน่เลย" โยเฮนายละเป็นไงบ้าง "เออฉันว่านะพวกเราควรหาข้าวเช้ากินกันเถอะฉันหิวจะแย่แล้ว"

"นั้นชิฉันก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกันว่าแต่วันนี้เป็นวันอะไรอะ " วันเสาร์อะมีอะไรเหอร

"วันนี้โรงเรียนหยุดนิงั้นเราไปเที่ยวห้างและหาอะไรกินกันดีไหม"ฉันออกปากชวนโยเฮ

"อืมเป็นความคิดที่ดีเลยงั้นเดี้ยวเราไปโรงรถเเละเอารถไปเที่ยวกันเถอะนะบิสกิต"

ฉันส่งยิ้มให้โยเฮอย่างมีความสุขและเดินตามไปจนถึงที่โรงรถโยเฮเดินไปเข้ารถส่วนฉันรออยู่หน้าโรงรถโยเฮขับรถมมาจอดที่ด้านหน้าฉันขึ้นรถของโยเฮพอถึงห้างฉันกับโยเฮก็เดินเข้าไปในตัวห้าง "นี่โยเฮยนายอยากกินอะไรอะ" "อืม ฉันว่าเรากินสเต็กกันดีไหมเห็นว่ามีร้านสเต้กเปิดใหม่อะ" ดีเลยงั้นเรารีบไปกันเถอะ หลังจากกินสเต็กเสร็จฉันกับโยเฮก็ไม่ดูหนัง เล่นเกม อ่านหนังสือ ฉันได้เห็นใบหน้าของโยเฮตอนมีความสุขเป็นครั้งแรกจนอดมีความสุขไปด้วยไม่ได้ มันใดนั้นโยเฮพูดขึ้น "นี่ฉันว่าเราเหมือนคู่รักที่มาเดทกันเลย

นะเนี่ยฉันนะสนุกมากเลยตอนที่อยู่กับเธอแล้วเธอละบิสกิตเป็นไงบ้าง "เออ ฉันก็สนุกมากพอๆกับนายนั้นเหละ"ฉันพูดและก่อนจะส่งยิ้มให้โยเฮ"แล้วตอนนี่กี่โมงแล้วเนี่ยบิสกิต"

ฉันยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู 3 โมงเย็นอ่ะทำไมเหอรโยเฮ "ฉันว่าเรากลับกันดีกว่าก็

"อืม...ฉันก็ว่าเหมือนกัน"โยเฮขับรถไปส่งฉันที่บ้านฉันบอกขอบคุณก่อนที่โยเฮจะขับรถกลับไป ฉันเดินเข้าไปฉันห้องด้วยใบหน้าที่มีความสุขฉันรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดของฉันที่ได้ไปเที่ยวกับโยเฮ ได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกันฉันนึกในใจแล้วก็บิดตัวไปมาด้วยความเขินอายก่อนที่จะไปอาบน้ำและเข้านอน