school love like

     เช้าวันรุ่งขึ้นฉันไปโรงเรียนเหมือนเช่นเคยวันนี้ที่โรงเรียนมีงานกิจกรรมจึงไม่ค่อยการสอนมากนักเพราะฉะนั้นวันนนี้หลังเลิกเรียนครูที่ปรึกษาจึงให้พวกเราทุกคนในห้องช่วยกันทำความกันโดยที่ฉันชึ่งเป็นหัวหน้ากับโยเฮชึ่งที่รองหัวหน้าก็เลยต้องไปเอาอุปกรณ์และมาแจกคนในห้องและคุมพวกผู้หญิงในห้องส่วนโยเฮก็คุมพวกผู้ชาหลังจากที่ทุกคนในห้องช่วยกันทำความสะอาดเสร็จฉันกับโยเฮก็เก็บอุปกรณ์และเดินไปเก็บที่ห้องเก็บของพอไปถึงห้องเก็บห้องเก็บของปุ๊ปฉันก็เปิดประตูเเละเดินเอาของเข้าไปเก็บในห้องและขณะที่ฉันกำลังเก็บของเสร็จและจะไปเปิดประตูแต่ให้ตายสิโรบิ้นประตูเปิดไม่ออกทำไงดีละเนี้

 โยเฮ= มีอะไรเหอร บิสกิต=คือประตูมันเปิดไม่ออกอ่ะ  โยเฮ=งั้นเดี๋ยวฉันจะลองเปิดดูละกัน แต่ก็

ไม่สำเร็จฉันเดินไปนั่งที่เบาะรองพื้นและพยายามคิดวิธีที่จะออกจากที่นี้ใช่สิงั้นก็กระโดดลงทางหน้าต่างสิแต่

นี้มันมันชั้น 3 คงทำได้หรอกให้ตายสิงั้นทำไงดีละเนี่ยงั้นลองร้องขอควาช่วยเหลือดูละฉันลุกขึ้นเเละเริ่มร้อง ขอความช่วยเหลือช่วยด้วยค่ะมีคนติดอยู่ในห้องค่ะฉันตะโกนอยู่นานแต่กับไม่มีใครผ่านมาหรือโต้ตอบ

เลยฉันหันไปมองที่หน้าต่างขณะนี้ ฝนกำลังตกหนักและบรรยากาศในห้องเริ่มเย็นขึ้นฉันใช้ยกนาฬิกาขึ้นมาดู6.30แล้วเหอรเนี้ยทำไงดีละทีนี้ฉันจามเเละใช้มือลูบตัวทันใดนั้นโยเฮก็หยิบผ้าห่มเก่าจากไหนก็ไม่รู้มาผืนหนึ่งก่อนที่จะสบัดเอาฝุ่นออกเเละยื่นมาให้ฉันโยเฮ=นี่เธอเอาผ้านี่ไปห่มดิเดี้ยวก็เป็นหวัดหรอก

บิสกิต=ไม่เป็นไรนายห่มเถอะ  โยเฮ=เธออ่ะห่มอะดีแล้ว  เราสองคนเกี่ยงกันอยู่นานในที่สุดฉันมองหน้าโยเฮที่กำลังเริ่มเเดงและเขินก่อนที่จะพูดออกมาว่างั้นเราทั้งคู่ก็มาห่มด้วยกันเลยสิหน้าของฉันเริ่มแดง

บิสกิต=อะอะเอาจริงเหอรโยเฮ=ก็ในเมื่อผ้าห่มมันมีผืนเดียวก็ห่มด้วยกันเลยสิ อืมพูดและเดินไปที่เบาะรองพื้นและโยเฮก็เดินตามมาและเราทั้งคู่ก็นั่งลงก่อนที่โยเฮจะเอื้อมมือเอาผ้ามาห่มให้ฉันเลยห่มตัวเองความรู้สึกของฉันในตอนนี้มันช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้เราทั้งคู่ต่างไม่พูดอะไรกันเเละเราทั้งคู่ก็ผลอยหลับไป