school love like

          เช้าวันรุ่งขึ้นวันนี้ฉันรีบตื่นเช้ากว่าปกติจากปกติไปโรงเรียนเกือบสายอ่ะนะแต่ฉัน พอฉันไปถึงโรงเรียนปุ๊ปฉันก็รีบเดินไปที่ตู้ล็อกเก็ตของโยเฮและไม่ลืมที่จะเอาม้วนกระดาษสารภาพรักนั้นมาด้วย เอาละแค่ใส่ม้วนกระดาษสารภาพรักนี้ไปในล็อกเก็ตของโยเฮแค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วฉันรีบเดินออกจากที่ตรงนั่นให้เร็วที่สุดและเดินตรงไปยังห้องเมื่อฉันไปถึงห้องสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อฉันเห็นโยเฮนั่งอยู่ที่โต๊ะอะไรกันเนี้ยฉันอุตสาห์มาเช้าแล้วละเนี้ยแต่โยเฮกลับมาเช้ากว่าฉันอีกงั้นแสดงว่าม้วนกระดาษสารภาพรักก็ยังอยู่ในล็อกเก็ตของโยเฮและกว่าเขาจะอ่านมันก็คงเป็นตอนเย็นสินะฉันค่อนข้างตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรและเดินไปนั่งที่โต๊ะ  สวัสดีโยเฮ  ฉันพูดทักทายโยเฮ แต่เขากลับ เงียบ  วันนี้เป็นไงบ้างอ่ะฉันยังไม่เลิกล้มความพยายาม ก็สบายดีอ่ะ ในที่สุดเขาก็ตอบฉันจนได้ทันใดนั้นครูก็เดินเข้ามาในห้องฉันรีบบอกชั้น นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ  สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับคุณครู ทุกคนในห้องในห้องพูดพร้อมกัน

ก็ไม่เลวนะสำหรับการบอกชั้นครั้งแรก ฉันนึกในใจ แล้วครูก็พูดขึ้นว่านี้นักเรียนทุกคนวันนี้เราจะมาวาดรูปกันให้นักเรียนทุกคนมาเข้าแถวเเล้วหยิบกระดาษที่โต๊ะครูนะว่าแล้วทุกคนในห้องก็ไปหยิบกระดาษกันทุกคนในห้องหยิบกระดาษกันเสร็จแล้วครูก็พูดต่อว่า เอาที่นี้ทุกคนคงได้กระดาษกันจนครบแล้วนะ ที่นี้ให้

ทุกคนหันหน้าเข้าหาคนที่นั้งข้างๆตัวเองเเละสเก็ตภาพภาพของอีกฝ่ายและมาส่งครูท้ายชั่วโมงนะเมื่อครูพูดจบทุกคนก็เริ่มลงมือสเก็ตภาพกันแต่ให้ตายสิโรบิ้นตอนนี้หน้าของฉันกับโยเฮห่างกันแค่ 15 เซนติเมตรหัวใจของเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะฉันแทบจะวาดรูปไม่ได้แล้วความรู้สึกของฉันในตอนนี้แทบจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วฉันหลับตาลงเพื่อเรียกสติกลับมาทันใดนั้นก็ได้มีมือหนึ่งเข้ามาเขย่าที่บ่าของฉัน ฉันสะดุ้งและลืมตาขึ้นมาดูตอนนี้ใบหน้าของฉันกับโยเฮอยู่ห่างกันไม่ถึง 2 เซนติเมตรฉันรีบถอยหน้าออกห่างจากเขา

แล้วโยเฮก็พูดขึ้นว่า นี่เธอถ้าเธอหลับตาอย่างนี้แล้วฉันจะวาดรูปเธอได้ยังไงล่ะ ฉันหน้าแดงเล็กน้อยแต่ก็ไม่พูดอะไรและตั้งใจวาดรูปต่อไปจนเสร็จ พอถึงท้ายชั่วโมงฉันก็เดินไปส่งครูที่และแอบดูรูปที่โยเฮวาดพอฉันเปิดดูปุ๊ปก็แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองห่ะนี่ฉันเหอรเนี้ยทำไมมันถึงได้อุบาศก์ขนาดนี้เนี้ยพอหลังจากโรงเรียนเลิกฉันก็ไปแอบดูโยเฮที่กำลังเปิดอ่านม้วนกระดาษนั่นอยู่ ขณะนี้เวลา 4โมงเย็นโยเฮก็ยังอ่านอยู่ 6โมงเย็น ห่ะยังอ่านอยู่อีกเหอรเนี่ย ขณะนี้เวลา 1  และในที่สุดโยเฮก็อ่านจบจนได้เขาไม่พูดอะไรเเละเดินกลับบ้านไป