school love like
เขียนโดย “Rilakkuma”
วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.17 น.
แก้ไขเมื่อ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2556 20.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) คำตอบที่แท้จริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันรุ่งขึ้นมาที่โรงเรียนเเละเดินมาที่ห้องฉันก็เห็นไอ้พวกผู้ชายกลุ่มเดิมจับกลุ่มกันคุยอีก
และฉันก็แอบฟังเรื่องที่พวกผู้ชายกลุ่มนั้นพูดกัน และ เรื่องที่พวกผู้ชายกลุ่มนั้นพูดก็เป็นเรื่องของโยเฮเหมือนเดิม (นี่ทำไมพวกนี่ชอบถึงนินทาโยเฮกันนักนะไม่มีอะไรจะทำแล้วหรือไงถึงต้องมานินทาเรื่องคนอื่นแบบนี้)ฉันแอบคิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรและฟังเรื่องที่พวกผู้ชายกลุ่มนั้นเล่าต่อเสียงผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มเริ่มเล่านี้พวกเเกรู้ป่าววะว่าไอ้โยเฮมันจะไม่ลาออกแล้ว ทำไมวะเสียงผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มถามผู้ชายคนที่เล่า ก็เมื่อวานตอนเย็นกูได้ข่าวมาว่ามีคนส่งจดหมายไปขอมันไว้อ่ะมันเลยขอพ่อแม่มันอยู่ที่นี้ต่ออีกอืมว่าแต่คนที่ส่งจดหมยนั้นเป็นใครว่ะเห็นบอกว่าไม่ได้ลงชื่อในจดหมายด้วยนี้ว่ะ (ใช่ตายสิโรบิ้นฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมลงชื่อในจดหมายทำไมฉันถึงเป็นคนขี้ลืมขนาดนี้นะ ยัยบิสกิต)ฉันนึกด่าตัวเองในใจหลังจากที่ฉันได้ฟังการสนทนาของกลุ่มนั้นจบ ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรและเดินมานั่งที่โต๊ะ สวัสดีโยเฮฉันพูดทักทายเหมือนเช่นเคย อืมสวัสดีโยเฮตอบฉันยิ้มให้เขาก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะและครูที่ห้องก็เดินเข้ามาที่ห้องฉันรีบบอกชั้นเหมือนเช่นเคยและครูก็พูดว่า สวัสดีนักเรียนทุกคนวันนี้เราจะมาเรียนเกี่ยวกับบาสเก็ตบอลกันของให้ขอให้นักเรียนเปลี่ยนชุดเป็นชุดพละเเละไปพบกันที่สนามบาสนะว่าจบแล้วครูก็เดินออกห้องไปทุกคนในห้องก็รีบหยิบชุดพละในกระเป๋าห้องตัวเองและไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำกันหลังจากที่ทุกคนในห้องเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รวมตัวกันที่สนามบาสและครูก็พูดขึ้นว่า วันนี้เป็นวันแรกที่พวกเธอจะได้เรียนบาสกันเพราะฉะนั้นวันนี้ครูจะปล่อยให้พวกเธอทำความคุ้นเคยกับลูกบาสกันงั้นวันนี้ครูให้พวกเธอเล่นกันตามอัธยาศัยนะหลังจากที่ครูว่าจบแล้วทุกคนในห้องก็ไปหยิบลูกบาสในตะกร้ามาเล่นกันส่วนฉันก็มาเล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงของฉันได้สักพักใหญ่ๆจนใกล้จนหมดคาบฉันก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยและขอตัวไปกินน้ำขณะที่กำลังเดินจะไปเพื่อดื่มน้ำฉันก็เห็นโยเฮกำลังเล่นอยู่ที่อ่างล้างหน้าเพื่อนในกลุ่มกลุ่มของโยเฮสาดน้ำกันใส่โยเฮกันอย่างสนุกสนานด้วยความที่ว่าเสื้อพละของโรงเรียนมันบางเมื่อสาดน้ำใส่ปุ๊ปก็ทำให้ฉันได้เห็นเรือนรางท่อนบนของโยเฮและด้วยความที่ว่าเขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียนทำให้มีกล้ามเนื้อและซิกแพคที่แน่นเป็นพิเศษฉันดูภาพนั้นด้วยความตกตะลึงเล็กน้อยและรีบเดินออกมาจากตรงนั้นและไปดื่มน้ำและไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักเรียนขึ้นไปเรียนคาบตอนไปวันนั้นตอนเย็นหลังเลิกเรียนขณะที่โยเฮกำลังเดินออกจากห้องอยู่นั้นฉันก็ได้รวบรวมความกล้าและถามเขาไปว่า นี้โยเฮพอดีตอนเช้าฉันได้ยินข่าวมาว่านายจะไม่ลาออกจากโรงเรียนนี้แล้วเป็นเรื่องจริงเหอร อืมใช่โยเฮตอบแล้วและฉันก็ถามโยเฮต่อว่า นี้โยเฮวันนี้เรามาเดินกลับบ้านด้วยกันไหม ได้สิก็ทางกลับบ้านฉันกับบ้านเธออยู่ทางเดียวกันนี้งั้นวันนี้เรามาเดินกลับบ้านด้วยกันเถอะนะหลังจากโยเฮพูดจบฉันก็หน้าแดงเล็กน้อยและเดินกลับบ้านกับเขาหลังจากวันนั้นทุกเย็นเราก็เดินกลับบ้านด้วยกันอยู่เป็นประจำ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ