Who are you? คุณเป็นใคร?

10.0

เขียนโดย นายปากกล้วย

วันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.36 น.

6 ตอน

11 วิจารณ์

10.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) The Feud,

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"อังคณา อังคณา!!"

"อะไรชองแก ยัยมาโอย"
"....ป...ป่าวจ้ะ.....ปะเราเข้าห้องเรียนกันเถอะจ้ะ(เราบอกอังคณาไม่ได้ เดียวเธอจะกลัว)"

ทั้งสองคนจึงพากันเดินเข้าห้องเรียน ของตนไปขณะที่ มาโอยยังคงค้างคาใจกับคำตอบใน กำแพงห้องน้ำอยู่

"ฉันกลับมาแล้ว งั้นหรือ....เห้ออออ นี่มันอะไรกัน" มาโอยคิดในใจ

ทันในนั้น มาโอยได้มองไปที่หลังห้อง เขากลับเห็น โต๊ะที่โดนขีดเขียนต่อว่ามากมาย ได้ตั้งอยู่กับพื้น ทั้งๆที่เมื่อคาปเช้ายังคงกองเป็นภูเขากับโต๊ะตัวอื่นอยู่ มาโอยจึงอดสงสัยไม่ได้จึงเดินไปที่โต๊ะตัวนั้นแบบช้าๆ ช่วงเวลาเพียงเสี้ยววินาที เขาเห็นผู้หญิงผมยาวสีดำ ใส่ยูนิฟอร์มของโรงเรียนเดินผ่านหน้าห้องไปอย่างรวดเร็ว ราวกับเป็นเงาดำวิ่งผ่านไป ทำให้มาโอยตกใจสุดขีดถึงขนาดคุกเข่าลงไปกับพื้น

"มาโอย มาโอย! เห้ยแกเป็นอะไรของแก"
"อ....อะ..ป่าวจ้ะ สงสัยหน้ามืดไปหน่ะข้าวยังไม่ได้กินเลย"

คาปเรียนภาคกลางวันเริ่มต้นโดยที่มีคำถามค้างคาใจมาโอยมากมาย เขาคือใคร? เขากลับมาทำไม? นิทานที่ อังคณาเล่ามาเป็นความจริงหรือ? พอตกเย็นคาปสุดท้ายเป็นเวรที่ อังคณาต้องทำความสะอาดห้องเรียน

"อังคณา งั้นฉันกลับก่อนนะ วันนี้พี่จะพาไปกินข้าวนอกบ้านหน่ะ"
"อื้ม กินเพื่อฉันด้วยหล่ะ"

ทันใดนั้นระหว่างที่มาโอยกำลังเดินลงบันได เขาได้สังเกตุ ผู้หญิงหน้าห้องน้ำแต่กลับยืนหันหลงให้ห้องน้ำราวกับว่า กำลังรอใครอยู่ เขาหันหน้ามามองที่ มาโอย แต่กลับก้มหน้าลงจนมองไม่เห็นใบหน้า มาโอยไม่ทันสนใจจึงเดินลงไปข้างล่าง เพื่อรีบไปหาพี่ของตน

ณ ร้านอาหารชื่อดังในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ พี่สาวมาโอยชื่อ มิเอโกะ อยู่้มหาวิทลัยปี 4 ปีสุดท้าย มาโอยกับพี่สาวได้รับประทานอาหารกันอยู่ ระหว่างนั้น มาโอยนึกขึ้นได้ว่าพี่ของตนเคยเป็นศิษเก่า โรงเรียนเซนโมเมนย์ จึงถามเหตุการเมื่อ 6 ปีก่อน

"พี่เอโกะ อังคณาเรานิทานให้หนูฟังเกี่ยวกับผู้หญิงคนนึงเมื่อ 6 ปีก่อน พี่พอรู้เรื่องอะไรไหมค่ะ?" มาโอยถามอย่างสงสัย

มิเอโกะ แสดงสีหน้าตกใจสุดขีดราวกลับ เห็นผีที่หน้ากลัวสุดๆอยู่ข้าง

"มาโอย! หยุดพูดเดียวนี้นะ เรื่องไร้สาระ มันจะมีได้ยังไงละ"
มาโอยตกใจ "คะ....ค่ะ"

"แล้วนี่มีเงินใช้พอรึเปล่า ป๊า ม๊า ส่งให้ทุกเดือนใช้ไหม" เอโกะ อารมณ์เย็นลง

"ป๊า ม๊า ส่งให้ทุกเดือนพี่ไม่ต้องห่วงนะ"

"โอเค มีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกพี่นะ ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยกลับบ้าน ต้องไปฝึกงาน ล๊อคประตูดีดีละ"

"ค่ะ"

พอหลังจากทั้งสองพี่น้อง ทานข้าวกันเสร็จก็ได้กลับบ้านกันไป มาโอยเดินเข้าห้องนอนด้วยความเหน็ดเหนื่อย กระโดดลงบนเตียงของเธอพร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ด้วยวัยคึกคะนองขี้สงสัยของวัยรุ่น เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เขาไปค้นหาใน Websıte

SEARCH saint moment school เด็กฆ่าตัวตาย

เธอจึงได้อ่านบทความบทความนึง ซึ่งทำให้เธอตกใจไม่น้อยในบทความมีเนื้อหาอยู่ว่า

12/มกราคม/2546 7 ศพ !! โรงเรียนอินเตอร์ชื่อดัง ในจังหวัดเชียงใหม่
!!นางสาวxxx(นามสมมุติ)นางสาวxxx(นามสมมุติ) นางสาวxxx (นามสมมุติ)

นางสาวxxx(นามสมมุติ) นางสาวxxx (นามสมมุติ)นางสาวxxx (นามสมมุติ)และนางสาวxxx(นามสมมุติ)

นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เสียชีวิตติดต่อกันอย่างปริศณา คาดการว่าเกิดจากการประมาทของเด็กสาวทั้ง 7 คน