ดนตรี....สื่อรัก

วันที่สองของการเปิดเรียนจ้าเดินเค้ามาในโรงเรียนก็ได้พบกับแตงกวาเป็นคนแรกนั่งอยู่ที่ โต๊ะม้าหินอ่อนที่เธอชอบนั่งเมื่อเข้ามาที่โรงเรียนเพราะเธอมักจะคิดว่าตรงนั้นเป็นมุมที่สบายที่สุดในโรงเรียนตอนนี้ความรักของแตงกวาและจ้ากำลังเป็นไปด้วยดีแต่จ้าเองก็ยังไม่รู้ว่าเพื่อนรักอย่างแตงกวากำลังแอบรักเธออยู่ และตัวเธอเองก็ไม่รู้หัวใจของเธอกำลังรู้สึกอย่างไรกับแตงกวาเช่นกันความรักของทั้งสองกำลังก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ต้องมาขัดที่ดุ่ยมักจะซื้อของขวัญ ต่างๆมาฝากจ้าตลอดจนตอนนี้แตงกวารู้สึกน้อยใจเล็กน้อยเพราะจ้ากลับมีความสุขมากเมื่อเจอหน้าดุ่ยยิ่งกว่าเห็นหน้าแตงกวาซะอีกแตงกวารู้สึกเสียใจทุกครั้งเมื่อจ้ายิ้มให้ดุ่ย                                                                            

 เวลาผ่านไป 3 เดือนถึงวันสอบของโรงเรียน เลขที่ของแตงกวาและจ้าใกล้กันแตงกวาเลขที่17จ้าเลขที่16เมื่ออยู่ใกล้แน่นอนว่าต้องมีความรักซึ่งกันและกันเพิ่มมากขึ้นแต่ตัวของจ้ากลับมองไปหาแต่ดุ่ยไม่เหลียวแลแตงกวาเลยสักนิดจนจ้ารู้สึกว่าเดี๋ยวนี้แตงกวาดูเหินห่างจากตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆจึงตัดสินใจเดินเข้าไปทัก"แตงกวาเธอเป็นอะไร"จ้าถาม"เอ่อเรา......เรา..เราแค่เครียดเรื่องดนตรีน่ะ"แตงกวาตอบเพื่อไม่ให้จ้าคิดมาก"ทำไมโน้ตเพลงยากหรอ"จ้าถามด้วยความเป็นห่วง"ช่างมันเหอะ!!!"แตงกวาตอบด้วยความหงุดหงิดและเพื่อตัดปัญหาของทั้งสองฝ่ายเวลาผ่านไปๆถึงวันประกาศผลสอบผลสอบออกมาว่า จ้าได้ที่หนึ่ง ดุ่ยได้ที่ สี่ แตงกวาได้ที่สิบจ้าเป็นห่วงแตงกวามากจึงเดินเข้าไปหาแตงกวาที่ห้องดนตรีแล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นจ้าเห็นเนยและแตงกวากำลัง จูบ กันแต่ที่แท้จริงเนยพยายามจะหอมแก้มของแตงกวาแต่แตงกวาก็ปัดออกพยายามไม่ให้เนยหอมและตะโกนใส่เนยว่า"เรารักจ้า เรารักจ้าเพียงคนเดียวเลิกยุ่งกับเราเถอะเราไม่อยากให้จ้าเห็นเรากับเธอในสภาพแบบนี้"เนยร้องไห้แล้วแล้วพูดเยาะเย้ยแตงกวาว่า"ยังไงๆจ้ามันก็ไม่รักเธอหลอกมีคนสวยๆอย่างเรามาชอบไม่ดีหรือไงหะไม่เอาก็ไม่ต้องเอา เธอจำคำพูดของเธอในวันนี้ไว้นะว่าเธอจะรักจ้าคนเดียว"คำพูดขอทั้งคู่ทุกคำพูดจ้าได้ยิ้นและจำได้โดยเฉพาะคำๆนี้ เรารักจ้า เรารักจ้าเพียงคนเดียวทำให้จ้ารู้สึกพิเศษกับแตงกวาไปอีกระดับนึงจนตอนนี้แตงกวาก็ยังไม่รู้ตัวว่าจ้ากำลังรูสึกอย่างไรกับตนเอง