[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

 
บทที่ 13  ไม่รู้จักกัน อย่างงั้นหรอ?
 
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?" ไอ้พี่เนากิวิ่งมาเเล้วหยุดมองผมกับไอ้น็อคที่ล้มระเนระนาด กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ผมพยายามจะลุกขึ้นเเต่…โอ๊ย...ซี้ดดดดด ข้อศอกกับหัวเข่าผมถลอก ลงสัยจะล้มเเรงไปหน่อย T_T "เฮ้ย วุ่นเป็นอะไรมากมั้ย เจ็บตรงไหนมั้ย" ไอ้น็อคจับเเขนจับขาผม"วุ่น...เป็นแผลนี่""อะ..อือ.." ผมพยักหน้าตอบมันเบาๆเเล้วมันก็อุ้มผมขึ้นในท่าเจ้าสาวโดยที่ผมยังไม่ได้ตั้งตัวเย้ย! ไอ้น็อคปล่อยกู๊!!! "อะ...ไอ้น็อคจะอุ้มทำไม!" ผมดิ้นเเด่วๆอยู่บนแผงอกกว้างของไอ้น็อค มันยิ้มๆเจ้าเล่ห์เเล้วเหล่ตามองพี่เนากิที่ยืนดูอยู่ "กลัววุ่นจะเจ็บมาก น็อคเป็นห่วง…งั้นวันนี้เดินกลับนะ" พร่องมึงสิไม่เอา เเค่ข้อศอกกับหัวเข่าถลอกเอง แผลเเค่นี้ไหวอยู่เเล้วกูไม่ได้อ่อนเเอปวกเปียกขนาดนั้นนะ!"ไม่เอา !มันเหนื่อย ร้อนด้วย" ผมทำหน้าหงุดหงิด จุ๊บ !มันยื่นหน้าเข้ามาขโมยจุ๊บที่ปากนิ่มๆของผมไปผมทำหน้าเหว๋อ! ไอ้น็อคทำอะไรของมึงคร้าบบบบบบ!! "เดี๋ยวดิๆ" มันกระซิบข้างๆหูผม ก่อนที่ผมจะดันหน้ามันออกไป"!!!" มันเป็นอะไรของมันเนี่ย"อย่าทำหน้าน่ารักดิ " ……" (-*-) " ปัญญาอ่อนซะไม่มีอะ!"เเหน่ะ! เดี๋ยวน็อคก็อยากจุ๊บอีกหรอก >3< ม๊วฟๆๆ""เฮ้ย หยุดเลย!" ผมผลักๆมันออกเเล้วดันตัวเองออกจากการถูกมันอุ้มเมื่อกี๊จนลงมายืนด้วยลำเเข้งของตัวเองได้ในที่สุด ไอ้บ้านี่ทำไมมันชอบทำให้ผมหน้าชาฟะ!"ถ้าไม่เป็นอะไรมาก ขอบอลคืนด้วยครับ " เสียงพูดที่รอดออกมาตามไรฟันของคนที่อยู่ตรงหน้าพูดขึ้นมาอย่างไม่ประสบอารมณ์เอ๊ะ พี่เนากิมาเก็บบอลสินะ หึ!เเกล้งหน่อยดีกว่า เพราะเมื่อกี๊มันบอลลูกนี้ถูกเตะมาอัดหัวผม จะเอาคืนง่ายๆเเบบนี้ได้ไงล่ะ หึหึ!! (ทำหน้าชั่วร้าย)ผมก้มลงไปหยิบบอลที่อยู่ใกล้ๆกับขาของผมเเล้วยกมายื่นให้พี่เนากิที่ยืนจ้องผมอยู่"อ่ะ" "ขอบคุ..." ในขณะที่ไอ้พี่เนากิมันทำท่าจะยื่นมือมารับ ผมก็ดึงมือที่ถือลูกบอลเข้ามาที่ตัวผม ^3^"อ่ะ" ผมยื่นให้อีก"ขอบ..." เเละผมก็ดึงมือกลับมาอีก5555 เริ่มจะสะใจขึ้นมาเเล้วนิดนึง ขอกวนตีนใส่หน่อยเถอะ"อ่ะ^^" "...."ควับบบบ! ไอ้พี่เนากิมันเเย่งลูกบอลไปจากมือผมอย่างเร็ว เเล้วมองอย่างอาฆาต อ่่ะอ่าว...มองยังกะไปเเย่งขนมมันกินงั้นอ่ะ เเค่จะเเหย่เล่นเองทำไมต้องทำหน้าโหดมองตาขวางด้วยวะ ชีวิตพี่เนากินี่จะมีวันไหนที่ยิ้มอย่างมีความสุขบ้างวะ!?เอ๊ะ...มีนี่หว่า ตอนนั้นไง ที่พี่เนากิถามชื่อผมเเล้วยิ้ม...ตอนนั้นมันเป็นยิ้มที่ผมประทับใจเเล้วเป็นภาพที่ติดตามากๆเลย เเต่...หลังจากนั้น ผมก็ไม่เคยเห็นพี่เนากิยิ้มอะไรเเบบนั้นอีกไม่รู้จะเรียกว่าไม่เคยเห็นอีก หรือ จะไม่ได้เห็นอีกดีนะ....สายตาที่พี่เนากิมองผมตอนนี้ มันช่างดูเย็นชา ไร้ความรู้สึก"ขอบคุณครับ" มันใช้สายตาเย็นชาของมันมองผมเมื่อพูดจบ มันก็วิ่งเยาะๆกลับไปที่สนามบอลที่มีคนอื่นๆรออยู่และไม่หันหน้ามาอีก ผมได้เเต่ยืนมองเเผ่นหลังกว้างที่เดินห่างออกไป...พี่เนากิไม่รู้จักกับผมจริงๆใช่มั้ย เขาคงลืมผมไปแล้วทำไม พี่เนากิถึงได้ดูเย็นชาเเบบนี้นะ หน้าผมมันก็มองยังกับไม่รู้จักกันอย่างนั้นเเหละ หรือว่าที่ไอ้ไหมบอกจะเป็นเรื่องจริง เขาได้ผมเเล้วทิ้งหรอพี่เนากิเค้าไม่จริงจังกับผมเเละผมห้ามไปหลงรักคนอย่างเขาเเต่ทำไม ใจผมถึงได้เจ็บแปล๊บๆอย่างนี้ล่ะ?"กลับบ้านกันเถอะ " ไอ้น็อคอุ้มผมขึ้นอีกรอบเเล้วเดินไปข้างหน้า ผมได้เเต่เเอบๆเหล่ๆมองพี่เนากิผ่านไหล่กว้างของไอ้น็อคที่เดินห่างออกมาเรื่อยๆ ชิ...เจ็บใจชะมัด มันหลอกฟันผม เเล้วทำร้ายร่างกายกันอีกT_T ยิ่งนึกยิ่งเจ็บปวดเมื่อตอนนั้น เดินเเทบไม่ได้ไอ้บ้าเอ๊ย !ต่อไปนี่ผมจะไม่หวั่นไหวกับผู้ชายอีกเด็ดขาด!!!!!!เออเเล้วอีเเก่เลดี้กาก้าไอ้น็อคล่ะ! "เฮ้ยน็อค มึงลืมเลดี้กาก้าป้ะ?" "ไม่ได้ลืม เเต่ตั้งใจทิ้งไว้ต่างหากล่ะ ^-^" เอ๊า! เเล้วมึงจะเดินไหวหรอตั้งไกล ไม่ใช่พอเหนื่อยเเล้วมาให้ผมเเบกมันบ้างนะ \( -.,-)/ฝันไปเถอะ ไม่ใช่ไม่มีน้ำใจนะ น้ำใจน่ะมี เเต่น้ำหนักตัวไอ้น็อคผมอ่ะ รับไม่ไหว มีหวังให้ผมเเบกไอ้น็อค ผมคงได้ลงไปนอนน็อคเเทนเพราะคงประมาณอีกชาตินึงหว่าจะถึงหอพัก ฉะนั้นให้ไอ้น็อคเเบกเเหละดีเเล้วบรื้นนนนนนนนนนนนนเอี๊ยดดดดดดดด!!!!!อ๊ากกกก!! เบรกเสียงดังชิบ...รถใครวะ -*-เมื่อรถคันงามคันนั้นมาจอดดักหน้าของผมเเละไอ้น็อค คนในรถเลื่อนกระจกที่ติดฟิมล์ดำลงอย่างช้าๆ"ยู๊ฮู สาวๆ มากับพี่มั้ยจ๊ะ >3<" ไอ้เชี่ยเเกงนี่หว่า!!!"มาพอดีเลยมึง ขอติดรถกลับหอด้วยดิ^0^" ผมว่า"ไม่ เพราะกูไม่ได้จะกลับหอ เเต่กูจะไปเที่ยว" ไอ้เเกงทำหน้าทะเล้นใส่ผม ไอ้ห่า แวะไปส่งกูที่หอเเปปเดียวก็ไม่ได้เนาะ"งั้นกูไปด้วย (*0*) " ไอ้น็อคครับ อย่าตัดสินอะไรเองสิครับกูมีการบ้านนะเว้ย( -*- ) กูอยากกลับหอ"มาดิ ขึ้นรถๆๆ" ไอ้เเกงส่งเสียงออกมาจากในรถไอ้น็อคเปิดประตูรถไอ้เเกงออกเเล้วดันตัวผมให้เข้าไปในรถที่มีเพียง2ที่นั่ง รถสปอร์ตนี่มันเห็นเเก่ตัวชะมัด มีเเค่2ที่นั่งเองไอ้เชี่ยน็อคดันผมเข้ามาจนผมกระเด็นเข้าไปหาไอ้เเกง ว๊ากกกกก! ตอนนี้หน้าผมไปจ่ออยู่ที่เป้ากางเกงไอ้เเกงบูด !! "อ่า...วุ่นครับ ตรงนี้ไม่ได้นะ" ไอ้เเกงมันทำหน้าเคลิ้มเเล้วกระซิบเสียงเซ็กซี่ใส่ข้างหูผม เเล้วๆๆๆๆๆ มึงจะกดหัวกูลงไปประชิดกับเป้ากางเกงมึงทำไม!!!!"อ๊ะ! ไอ้เเกง ไอ้เชี้ย !!•\€*~#>\@$!! " ผมด่ามันรั่ว 2วินาที 4คำ"555555" ไอ้น็อคมึงจะหัวเราะทำไมครับ!"พร่อง! อะไรของมึงไอ้เเกง...(โป๊กกกกกกกก) โอ๊ยยยยย!!" ผมรีบยกตัวขึ้นจนหัวไปชนกับหลังคารถเกิดเป็นเสียงดังขึ้นมา สาดดดด...กูเจ็บนะ T_T" 555555555@&#\¥!%$!!! " ไอ้สองคนนั้นมันหัวเราะประสานเสียงออกมาเป็นชุดเลยครับ ไอ้เพื่อนเลวเห็นเพื่อนเจ็บเเล้วหัวเราะหรอ! อย่าให้เอาคืนมั้งนะ ฮึ้ยยยย...."มานั่งตักน็อคก็ได้ " เเล้วมันก็ดึงผมลงไปนั่งที่ตักมัน มือปลาหมึกของมันเลื้อยมากอดพันรอบเอวผมเเละเอาหน้ามาซุกหลังผมอ๊ะ 5555 จั๊กจี้!><"ถามจริง ทำไมไม่ไปส่งกูก่อน ไหนๆก็ต้องผ่านหออยู่เเล้ว" ผมพูดหน้ามุ่ย"อยากกลับหอหรอไอ้วุ่น" ไอ้เเกงหันมาถามผม"ใช่ครับ พี่ข้าวเเกงจะไปส่งผมใช่มั้ยฮะ ขอบคุณฮะ พี่ข้าวเเกงหล่อที่สุดเลย ^-^..." เเหวะ! กระดากปากชะมัดให้ตายเถอะโรบิ้น เเต่ก็ต้องเเกล้งชมมันไปก่อน เผื่อมันจะใจอ่อนไปส่งผมที่หอพัก"เปล่า กูเเค่ถามเฉยๆ ถ้าอยากกลับก็เดินกลับเอง 555555" นั่น!! กูว่าเเล้วว่ามันต้องเป็นเเบบนี้ !แล้วมันก็ขับรถออกไป ...โดยที่ไม่สนใจผมที่นั่งทำหน้าซังกะตายอยู่ตรงนี้