[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

ตอนที่1: จากบ้าน#ห้องนอนของวุ่น"โฮกกกกกกกกกกก ฮืออออ ฮ๊ากกกกกก"ผมอยากจะเเหกปากร้องไห้เป็นภาษาทุกภาษาที่มีบนโลกใบนี้ทำไม ทำไม.....ผมก็ออกจะหล่อ พ่อเป็นนักธุรกิจ เเม่เป็นดีไซด์เนอร์เเต่ทำไม ทำไม ทำไม ว้ากกกก!!!!"หยุดร้องได้เเล้วน่า ไอ้วุ่น"เสียงของไอ้เเมมมอทเพื่อนสนิท ตั้งเเต่ผมเข้าอนุบาล1 นั่งตบบ่าผมเบาๆพลางส่งสายตาเห็นอกเห็นใจมาให้"ฮึ่กกก ฮื่อ..."ผมเอามือปาดน้ำตาเเรงๆสองสามที"อาจจะดีก็ได้นะที่มึงได้ย้ายโรงเรียนอ่ะ" ไอ้เเมมมึงอยากตายมากนักใช่ไหม"กูไม่อยากไป มึงเข้าใจไหม โฮกกกกก"ผมพูดพร้อมเอามือเขย่าที่ตัวไอ้แมม"เหี้ยวุ่น เเม่งวุ่นสมชื่อ.." ไอ้เเมมพึมพัมอยู่ในลำคอ เเต่กูได้ยินเว้ย!!!#ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ1ชั่วโมงที่เเล้วกริ๊งงงงง.....กริ๊ง....ควับ.."วุ่นพูดครับ" ผมกรอกเสียงใสๆลงไป ขณะที่มือยังคงจิ้มไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุด ที่พ่อเพิ่งถอยมาให้เมื่อไม่กี่วันที่เเล้ว"[วุ่น พ่อเองนะลูก]" เสียงคุ้นเคยที่ปลายสายกรอกเสียงลงมาบ้าง ผมยิ้มอย่างดีใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียงนี้"ครับพ่อ \(^0^)" ผมทำเสียงร่าเริงสุดพลัง "[วุ่น พ่อกับเเม่ทำจัดการย้ายโรงเรียนลูกเสร็จเรียบร้อยเเล้วนะ ยื่นเรื่องเข้าโรงเรียนอีกโรงเรียบไว้ เรียบร้อยเเล้วเหมือนกัน พรุ่งนี้พ่อจะให้คนไปรับวุ่นที่บ้านนะ จะให้วุ่นไปอยู่หอ]""......" ช็อค"[โอเคนะวุ่นลูกรัก เเล้วคุยกันใหม่นะลูก]"ตึ๊ด.....#ย้อนกลับมาที่ปัจจุบันฮึก... ผมไม่ได้ทำผิดอะไรนะครับ ผมเเค่เรียนเก่งเเละหน้าตาดีเกินไปก็เท่านั้น เฮ้ย!ผมไม่ได้หลงตัวเองนะเว้ย ผมหน้าตาดีจีจีนะ *3*คิดดูเเล้วกัน หน้าตาดีจัดจนเพศตรงข้ามเเละเพศเดียวกันเข้ามาจีบผม เเต่เอ่อ...ไอ้เพศตรงข้ามไม่เท่าไหร่ล่ะครับ เเต่เพศเดียวกันนี่ดิ =_= ผมเป็นผู้ชายนะเฮ้ย! เเล้วก็ที่ว่าเรียนเก่งจนต้องย้ายโรงเรียนนี่ไม่ใช่เว่อร์หรืออะไรนะครับ มันเป็นความคิดของคุณเเม่ผมเอง เพระว่าที่ที่ผมเรียนอยู่นั้นเป็นเอกชนท่านบอกว่าการเรียนการสอนมันยังไม่เข้มงวดมากพอ(วุ่น:ทุกวันนี้วุ่นก็เรียนวันละ9คาบเลยนะครับคุณพระมารดาT_T)เเละท่านก็ยังอุส่าห์ใช้เวลาว่างอันเเสนจะน้อยนิดของท่านตระเวนหาโรงเรียนประจำที่มีคุณภาพมาตรฐานสากล เเละเเล้วในที่สุดก็เจอครับ....มันเป็นโรงเรียนรัฐบาลครับได้ข่าวเป็นโรงเรียนดังของจังหวัดเชียงรายเเละที่สำคัญเป็นโรงเรียนชายล้วน....ถึงผมอาจจะดูตัวเล็กเเละบอบบางตามสไตล์ลูกผู้ดี สูงประมาณ173 น่ะครับรวมๆเเล้วสมส่วน เรื่องผิวพรรณน่ะหรอมีคนบอกมาว่าผมผิวขาวเนียนอมชมพู คงเป็นเพราะอย่างนี้มั้งครับถึงดูมีเสน่ห์ทำให้ดึงดูดเพศเดียวกัน.."คุณหนูคะ ป้าเตรียมของไว้ที่รถเรียบร้อยเเล้วนะคะ คุณท่านบอกให้คุณหนูไปขึ้นรถที่รออยู่ได้เเล้วค่ะเดียวจะมืดเอานะคะ" ป้านมที่เป็นเหมือนเเม่คนที่สองของผมเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ ผมหันไปพยักหน้าเเละยิ้มน้อยๆให้ป้านม ก่อนจะหันมามองเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ข้างๆผม"ไอ้เเมม...กูไปเเล้วนะเว้ย" ผมทำหน้าละห้อยใส่มันมันเอื้มมมือมาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยนเเละยิ้มเบาๆเย้ย!ทำไมยิ้มมันดูแปลกๆวะเนี่ย....เเม่งยิ้มน่ารักจนผมเขินเลยอ่ะ -///- อะไรของมันวะเนี่ย"อืม ...เเล้วเจอกัน^^" มันพูดแล้วยิ้มให้อีกทีก่อนจะขยี้หัวผมเเล้วพยายามพลัก(ไล่?)ผมให้ไป ทำไมมันพูดกำกวมชอบกล ยังกับว่าอยู่ใกล้ๆกันงั้นอ่ะ กรุงเทพฯกับเชียงรายเลยนะเว้ย ไม่ใช่ใกล้ๆ.....โฮกกกก นึกเเล้วอยากกินน้ำมันตับปลา28เม็ดพร้อมกัน เอาให้อ้วกเเตกตายมันซะตรงนี้เลย เเม่ง....(หยอยศักดิ์:เฮ้ย!!สยองอ้ะ..ถุ้ย กูประชด=_=).....รถตู้สีดำมันวาวรุ่นใหม่ล่าสุดจากอเมริการาคาเหยียบๆ10ล้านกว่าๆเคลื่อนตัวออกไปจากคฤหาสน์สีครีมหลังใหญ่ที่ถูกประดับด้วยไม้ดอกไม้ประดับสีสันสวยงามรอบๆทางที่รถกำลังจะวิ่งออกจากตัวบ้าน ผมเห็นป้านมยืนปาดน้ำตาน้อยๆที่ค่อยๆไหลออกมาเเล้วส่งยิ้มมาให้ผมพร้อมโบกไม้โบกมือให้ ....โถ่ป้านมอย่าร้องสิครับ ผมจะร้องด้วยนะเนี่ย ฮึก.. อุส่าห์กลั้นไว้เเล้วเชียว ฮื่ออออ~...บ้านที่เเสนอบอุ่นที่ผมสิงสถิตอยู่มาเป็นเวลา17ปี เฮ้อ...นี่ผมต้องห่างไกลบ้านที่ผมเห็นจนชินตาตั้งเเต่ยังคลานไม่เป็น เเละรถก็เเล่นผ่านบ้านของไอ้เเมมมอทที่อยู่ติดกันอย่างช้าๆ มันออกยืนหน้าบ้าน มันยิ้มให้ผมยกมือขึ้นโบกมือนิดๆ ผมยิ้มตอบมันอย่างเหนื่อยๆและหลบสายตาลงต่ำ เพื่อควบคุมน้ำตาที่เอ่อนองพร้อมจะไหลออกมาเป็นเขื่อนเเตกได้ทุกเมื่อ ทำไมยิ่งคิดเเล้วมันยิ่งเศร้าขนาดนี้นะให้ตายเถอะโรบิ้นไอ้เเมม ไอ้เพื่อนรัก กูคงไม่ได้เจอมึงอีกเเล้วฮึก... เอ้ะ!เดี๋ยวนะ ผมเเม่งก็เว่อร์พูดยังกะจะไปตาย เเค่เชียงรายกับกรุงเทพฯเอง ………เเล้วรถก็เเล่นผ่านมันไป มุ่งตรงไปที่จังหวัดเชียงราย .....................................................................................................................................