[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

บทที่2 โรงเรียนใหม่

ถึงเเล้วครับโรงเรียนใหม่ของผม เป็นโรงเรียนที่ใหญ่มาก ยังกับอยู่มหาลัยเเหน่ะ ต้นไม้ปลูกเป็นระเบียบ มีสนามบอล สนามบาส สระว่ายน้ำด้วย สนามเทนนิสยังมี!! ไม่ทราบว่ามึงจะสร้างอะไรโอเว่อร์ขนาดนี้ครับ
รถที่มาส่งผมยังขับมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหอพักที่ผมจะต้องมาอาศัยอยู่เป็นเวลา2ปีกว่าจะเรียนจบมอปลาย ชีวิตของไอ้วุ่นจะเป็นยังไงบ้างนะ
...นึกเเล้วอยากจะร้องไห้อีก T_T ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนเข้ากับคนอื่นยากนะ เเต่ไม่มีใครเข้าหาผมต่างหากผมจถึงไม่ได้เข้าหาใคร เเถมไอ้แมมบอกกับผมว่า

'มึงเเม่งบุคลิคภายนอกดูหยิ่งว่ะ นี่ถ้ากูไม่ได้รู้จักกับมึงตั้งเเต่เด็ก กูก็ไม่เข้ามาคุยกับมึงนะเนี่ย 55555'
ครับ นั่นเป็นเพราะอะไรผมก็ไม่ทราบ ดูหยิ่งยังไงวะ สงสัยคงเพราะรัศมีความหน้าตาดี+ฐานะอันมากมี เลยทำให้ดูหยิ่งในสายตาคนอื่น (หยอยศักดิ์:มิวายเข้าข้างตัวเองนะอิวุ่น-_-)จริงๆเเล้วผมก็เป็นคนเฟรนลี่นะเว้ย

กึก... 
รถจอดลงที่หน้าหอพักขนาดใหญ่

ผมก้าวลงจากรถ ฮึ้บ... เเล้วเงยหน้ามองตึกที่สูงใหญ่ตั้งตระง่านอยู่ตรงหน้า

... พระเจ้า ... พอพักเเม่งใหญ่ชิบหายตกเเต่งก็สวย ขนาดดูเเค่ข้างนอกยังดูดีเลยข้างในจะใหญ่ขนาดไหนวะเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าที่เชียงรายจะมีโรงเรียนอะไรเเบบนี้อยู่ด้วย
คนขับรถผมก็ทำงานอย่างรวดเร็วในขณะที่ผมเเหงนหน้ามองตึกเเค่ไม่กี่นาทีพวกคนขับรถของผมก็จัดเเจงเอาข้าวของของผมขึ้นไปเก็บเรียบร้อยเเล้ว
เฮ้ย!! พวกมันรู้ห้องผมได้ไง เเล้วทำไมผมไม่รู้อ้ะ!? 

"โชดดีนะครับคุณหนู"

………ปรืน………

แล้วพวกมันก็ทิ้งให้ผมยืนหน้าเอ๋ออยู่ที่หน้าหอพักเเต่เพียงผู้เดียว...

ซุบซิบ ... ซุบซิบ

"(._. )" ผมหันหน้ามองทางซ้ายก็พบกลุ่มนักบอล(ที่รู้เพราะเห็นใส่รองเตะบอล)นั่งอยู่ใต้หอพักประมาณ10กว่าคนได้ ตัวควายๆทั้งนั้น -*-

……พวกมันมองมาที่ผม เเสยะยิ้มให้เเละจ้องราวกับฝูงหมาป่าที่หิวเนื้อลูกเเกะน้อย……

ควับ.. ผมรีบหันหน้ากลับมา

"( ._.)" ผมเบือนหน้าหนีพวกนักบอลเเละมองมาทางขวาบ้างเผื่อจะเจออะไรที่ดูเจริญลูกตามากกว่านี้ เเละก็พบกลับกลุ่มนักบาส(ที่รู้เพราะเห็นพวกมันถือลูกบาส)นั่งอยู่ที่ใต้หอพัก จำนวนคน10กว่าคน ตัวควายๆเช่นเดียวกับพวกนักบอลเลย =_=

……สายตาที่มันมองผมเป็นสายตาเเบบเดียวกับพวกนักบอลมอง……

เเต่ที่เเย่กว่านั้นคือไอ้หัวทองมันเดินมาที่ผมเเล้ว!!

"เฮ้ย มาจากไหนอ่ะตัวเล็ก" มันพูดยิ้มๆ โห กูเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองเตี้ยก็วันนี้เเหละ ทำไมมันสูงจังวะ เเม่เลี้ยงด้วยเสาไฟฟ้าหรือยังไง 180กว่ามั้งเนี่ย 
หน้าเเม่งหล่อชิบหายเลยว่ะ จมูกโด่งเรียวเป็นสัน หน้าเนียนไม่มีสิวซักเม็ด ริมฝีปากอวบอิ่มอมชมพู หล่อสัตว์อ่ะ...
=[]=!!เฮ้ย ไม่ได้นะไอ้วุ่น!!! มึงเป็นผู้ชายนะเว้ย จะมาหวั่นไหวผู้ชายด้วยกันทำไมมมมมมม

"กะ…กรุงเทพอ่ะ" ผมตอบออกไปเสียงสั่นๆ อยากจะยกมือขึ้นตีปากตัวเองซัก73ล้านที เเม่งจะสั่นทำไมวะ-////-

"อ๋อ เเล้วนี่รู้ห้องยังว่าอยู่ห้องไหน"

"หึ" ผมส่ายหน้าดิ๊ก

"มาดิ เดี๋ยวพาไปดู หึหึ" เอิ่ม…เเค่จะพากูไปดูห้อง จะยิ้นเจ้าเล่ห์เเถมหัวเราะในลำคอให้มันดูมีเลศนัยทำไมครับผม?!

เอ๊ะ! เเล้วมึงจะรู้ได้ยังไงว่ากูอยู่ห้องไหน-_- เเม่งเเถหรือเปล่าก็ไม่รู้

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปถามครูเอง" ผมตอบ และหันหลังเดินตรงออกมา

เเล้วกูจะเดินไปทางไหนครับ=_= ห้องครูอยู่ตรงไหนก็ยังไม่รู้เลยให้ตายเถอะโรบิ้น 

"จะไปไหนไอ้เตี้ย"เสียงปริศนาดังมาจากทางด้านหลัง ถามดีๆกูก็ตอบเเล้วครับ จะมาตอกย้ำความสูงกระผมทำไม T_T
ผมหันควับกลับไปมองหน้าคนที่พูดจาไม่ให้ความเป็นธรรมกับผมที่อยู่ข้างหลัง

"……"

"ถามเฉยๆทำไมต้องทำหน้าจะร้องไห้ด้วยวะ"

"อ้าวเหี้ย…ไอ้ฟันทำเด็กร้องไห้เว้ยพวกเรา" เสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง จากนั้นก็มีเสียงตามมาเรื่อยๆ-_- 

"โอ๋ๆไม่ร้องนะจ๊ะเด็กดี เดี๋ยวพี่พาไปซื้อไอติมนะ" ไอ้เบอร์1พูดขึ้น

"ไอ้ฟันมึงเเม่งเลว ทำเด็กร้องไห้เเล้วยังไม่โอ๋อีกไอ้!@#$ กูฟ้องพ่องมึงเเน่" ตามมาติดๆด้วยไอ้เบอร์2

คือกูไม่ได้ร้องไห้ครับ ตาก็หวานเฉยๆ ตาเยิ้มอ่ะพวกมึงเข้าใจมั้ย!!
ไอ้ฟัน(รู้ชื่อไอ้หล่อเเล้วเพราะได้ยินพวกเพื่อนๆมันเรียก)ได้เเต่ยืนเกาหัวเเกร่กๆ ส่วนเพื่อนๆมันก็โห่เเซวเสียงดัง หน้าพวกเเม่งทำด้วยอะไรวะด้านชิบ...คนที่เดินๆอยู่เเถวนั้นหันมามองผมที่ยืนหน้าชาอยู่ นอกจากมองเเล้วยังยิ้มหัวเราะคิกคัก -///-
ผมรีบเดินดุ่มๆออกมาจากจุดเกิดเหตุ เดินมั่วไปหมด ไม่รู้ทางไหนเป็นทางไหน เเต่ช่างเเม่งเหอะไม่อยากยืนเอ๋อให้เป็นเป้าสายตาอีกเเล้ว

(18:36)
ผมยกนาฬิกาข้อมือเรือนสวยราคาหลักหมื่นออกมาดูเวลา บ๊ะ!6โมงครึ่งเเล้ว เเล้วนี่ผมอยู่ไหนวะเนี่ย เดินมาเกือบจะ2ชั่วโมงยังไม่เจออาจารย์เลยสักคน หายไปไหนกันหมดวะ!?
ถึงเเม้ผมจะยังไม่เจอใครที่มีเเววน่าจะเป็นอาจารย์เลย เเต่สมองผมก็สั่งการให้ก้าวเท้าต่อไปเผื่อจะเจอ ขนาดเย็นเเล้วฟ้าเริ่มมืดพวกคนจำนวนมากในโรงเรียนนี้ยังคงเล่นกีฬากันอยู่เลย 
ผมเดินเลาะๆมาเรื่อย โอย…ชักจะหิวน้ำเเล้วครับ น้ำลายเหนียวหมดเเล้วเนี่ย ผมมองหาร้านขายน้ำ เเต่ไม่มีเลย=_= 

"อ่ะ...กินป้ะ" มีมือปริศนายืนน้ำมาดักหน้าผม

"ไม่ล่ะ ขอบคุณ" ถึงจะหิวเเต่ผมไม่รับของจากคนแปลกหน้าที่เคยเจอกันมาเเล้วหรอกครับ ไอ้ฟันนั่นเองที่ยื่นน้ำให้ผม

"รู้ว่าหิว อย่าหยิ่งดิ" มันพูดยิ้มๆเเบบน่ารักๆมาให้ อ๊ะ...ใจกูจะสั่นทำไม!! -/////-

".........." ในที่สุดผมก็ยอมหยิบน้ำมันมากินครับ

อึก อึก อีก อึก อ่า~ ชื่นใจ 

"ขอบใจ" ผมส่งน้ำคืนให้มัน 

"จะพาไปดูห้องก็มาปฏิเสธอีก คืนนี้จะนอนกับไอ้จุ้นที่ใต้หอใช่ป้ะ" 

"………" จุ้นไหนวะ เฮ้ย ชื่อคล้ายๆกับชื่อผมเลยอ่ะ วุ่น กับ จุ้น 5555

"ไอ้จุ้นเป็นหมาน่ะ นั่นไงนอนอยู่นั่น" ว่าเเล้วมันก็ชี้ไปทางขวามือของผม ผมหันไปมองตาม มันคือหมารึ...กูก็นึกว่าเป็นคน ชื่อเจือกมาออกเสียงคล้ายๆกับชื่อผมอีก-*-

เชี้ย! ผมนึกว่าหมี หมาบ้าไรวะตัวใหญ่จัง

"พันธุ์ลาบาดอร์"

"………" นี่มึงจะรู้ทุกอย่างที่กูกำลังคิดเลยใช่มั้ยครับ!?

เดี๋ยวๆๆๆๆๆ 
ผมว่าผมเดินมาไกลเเล้วนะ ทำไมมันเหมือนเดินกลับมาที่เดิมวะ หอพักนั่นมันหอพักผมนี่ เฮ้ยนี่ผมเดินมา2ชั่วโมงนี่เดินวนกลับมาที่เดิมหรือเนี่ย โอ้ ควายเอ๊ย!!!T_T

"ไปยัง จะพาขึ้นหอ" ไอ้ฟันพูดขึ้น

"ห้ะ?!" อะไรนะ?!

"หอพักไง" มันยิ้มก่อนจะเอามือหนามาจับเเขนผมเเล้วลากผมไปยังลิฟต์สีเงินที่หอพัก 

ติ๊ง.... 

ลิฟต์ถูกเปิดออก ข้างในสะอาดราวกับลิฟต์ในโรงเเรมกว้างขวาง มีกระจกติดรอบทิศ ฟัน(ถอดยศออก จากที่เเต่ก่อนมีไอ้นำหน้าชื่อ)ก้าวเท้าเข้ามากดเเละกดลงไปที่ชั้น11
ประตูลิฟต์ปิด เเละตัวลิฟต์ก็เลื่อนขึ้นอย่างช้าๆ
1 
2
3
4
"รู้ได้ไงว่าผมอยู่ชั้นไหน เเละอยู่ห้องไหน" ผมพูดเพื่อจัดการกับความเงียบ เเละอยากรู้ด้วยว่าที่มันพาผมขึ้นมานี่รู้จริงหรือมั่วกันเเน่

"หืม ก็อาจารย์บอกมาว่าให้ฉันพาเเกมาดูห้อง"

"………" ทำไมมึงไม่บอกตั้งเเต่เเรกล่ะครับ ถ้ารู้ตั้งเเต่เเรกป่านนี้กูคงนอนตีพุงอยู่ในห้อง ไม่เดินให้เมื่อยตุ้มเเบบนี้หรอก โถ่เว้ย!

"ไม่ต้องมาจ้องหน้าผมเลยนะครับคุณเตี้ย ก็จะเดินหนีทำไมตอนเเรกอ่ะ" เเล้วมันก็หัวเราะคิกๆ

"ก็เเล้วทำไมไม่บอกก่อนล่ะว่ารู้ว่าผมพักห้องไหน" ผมย้อนใส่มัน -*-

"อย่าเถียงนะครับไอ้เตี้ย ความผิดอยู่ที่คุณนะครับ ไม่รู้จะเดินหนีทำไม...หรือว่า เขินที่โดนเเซวหรอ 555555"

"ผมชื่อ วุ่น" ผมบอกเเละทำหน้างอใส่มัน

"ห้ะ ! วุ่น...เฮ้ยชื่อเเปลกจัง5555" ยัง ยัง ยังไม่เลิกขำอีกนะ เห็นชื่อกูเป็นมุขที่อยู่ในตลกชิงร้อยชิงล้านหรือไงฟร๊ะ!

"พี่ชื่อฟันฟัน อยู่มอหก ห้องบียินดีที่ได้รู้จักนะตัวเล็ก" 

"โอ๊ย...." ไอ้ฟัน เอ๊ย พี่ฟันมันยื่นมือมาดึงเเก้มนิ่มๆของผมจนผมต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ

ติ๊ง....

"ถึงเเล้ว อ่ะมาส่งเเค่นี้นะ เดินไปที่ห้องเลข1528 รูมเมทนายน่าจะอยู่ในห้อง"

"มีรูมเมทด้วยหรอ" O_o

"มีดิ อะไรนี่นายคิดว่านายจะอยู่ห้องใหญ่ๆนั่นคนเดียวหรือไง 55555 ไปได้เเล้ว เเล้ว3ทุ่มลงมาที่หอประชุมด้วย วันนี้มีประชุมรวม ไปละเเล้วเจอกันไอ้วุ่นวาย" พี่ฟันพูดจบก็โบกมือให้ผม เเละประตูลิฟต์ก็ปิดลง

ห้อง1528สินะ .....