วายร้ายมือใหม่ หัวใจหัดรัก

ปั๊ง!!!!!!!
หลังจากที่ฉันใช้เท้างามๆของฉันถีบปรตูเข้ามา ผู้ชายในห้องก็มองฉันเป็นตาเดียวเลย
ตั้งแต่เกิดจากท้องแม่แก้วยังไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย
"อ้อ...โทษที" ฉันพูดพร้อมทำหน้ากวนๆ ฉันมองหาโต๊ะที่ยังว่างอยู่แล้วเดินไปนั้งก่อนจะหันไปมองเพื่อนผู้หญิงทั้งหลาย แต่ก็ยังเห็นพวกเธอๆๆๆเดินอยู่ที่เดิม(หน้าห้องนั้นแหละ)
"เฮ้ย...สาวๆเข้ามาแล้วพวกเราหลบ"
หนึ่งในพวกผู้ชายพูดขึ้น หลังจากนั้นพวกเพื่อนๆฉันก็เดินเข้ามาในห้อง
"เฮ้อออ..." นี่คือเสียงถอนหายใจของพวกบรรดาผู้หญิง ก่อนที่จะเดินไปนั่งโตะของตนเอง แต่ก็ยังไม่วายหวาดระแวงผู้ชายในห้องอีก
 
กริ๊งงงง กร๊องงงง
ในชั่งโมงแรกครุให้พวกนักเรียนชายออกมาแนะนำตัวเองก่อนจะปล่อยไปนั่งตามที่ครูจัดไว้ให้ ดูยังไงพวกผู้หญิงก็เหมือนชนกลุ่มน้อยแฮะ และจะว่าไปพวกผู้ชายพวกนี้ก็ไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรออกจะเป็นเด็กดีด้วยซ๊ำนะเนี๊ย -_-
 
กริ๊งงงง กร๊องงง
พักกลางวัน
"แก้ว  ขอร้องล่ะช่วยฉันทีเหอะนะ" จู่ๆเรื่องไม่เป็นเรื่องก็เกิดขึ้นเมื่อประธานหญิงขอให้ฉันไปเป็นประธานแทนเธอ
"นี่ประธาน คิดดีแล้วหรอฉันเป็นแค่สารวัตรนักเรียนผู้(ผู้ต่ำต้อย)เองนะ"
ใช่ๆ ฉันเป็ฯสารวัตรนักเรียนไม่น่าเชื่อใช่มั๊ยล่ะ
"นะจ้า  นะ" ประธานพูด
"เอาเหอะแก้ว ถือซะว่าทำเพื่อชนกลุ่มน้อยอย่างพวกเราก็แล้วกัน"
ฟางพูดก่อนจะมองไปโรงอาหารที่มีแต่ผู้ชาย
"นะๆๆๆ"
"ก็ได้แต่ฉันไม่รับประกันนะ" ฉันพูด
"ขอบคุณจร้า" แล้วท่านประธานที่เคารพก็หายไปเลย
"คิดถูกรึป่าวฟะเนี๊ยตู"
"เอาน่า ช่วยเพื่อนเหอะแก" ฟางพูด
 
หลังจากถูกแต่งตั้งเงียบๆ อย่างแรกท่ต้องทำคือความคิดเกี่นวกับการรวมสภานักเรียน โดยคนที่ต้องเดินข้ามฝั้งไปกับฉันก็คือยัยฟางที่รั้งตำปหน่งรองประธานไว้ ยัยจินนี่ ฝ่ายวิชาการ ยัยมิน ฝ่ายเลขาธิการ
ก๊อกๆๆๆๆ
ฉันเคาะห้องที่เขียนว่าภานักเรียน
"เชิญครับ"
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันพูดเมื่อเปิดเข้าไป
ก็พบกับห้องที่หรูหราไม่ต่างจากวัง และประธานนัก้รียนที่โคตะระหล่อยเลย แต่สายตาของเขากลับไม่ได้มองมาที่ฉันแต่มองไปทางด้านหลังฉันต่างหาก แต่แล้วบรรยากาศอึมครึมก็แตกกระจายเมื่อเขาพูดขึ้น
"เพิ่งรู้ว่าโรงเรียนหญิงล้วนมีกฏให้เด็กม.ตั้นเป็นประธานนักเรียนด้วย" มันว่าฉ้านนน
"เอ๊ะ"
"แก้ว  ใจเย็นๆ" ฟางพูดห้ามฉันไว้
"อ๋อ  โทษทีค่ะเผอิญว่าความสููงกับความสามารถมันแตกต่างกันเกินไป"
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นนิดๆ
"แล้วมาถึงนี่มีอะไรรึเปล่าครับ"
ปึ๊ง!!
"ไอ้ประธานป็อป ข้างล่างมีเรื่อง" ฉันหันไปตามเสียงแล้วก้ต้องตาสว่างทันที  นายโทโมะ
"อ้าว...ยัยแก้วแตก มรอะไรเราะรึว่าทนคิดถึงฉันไม่ไหวเลยต้องมาหา" โทโมะว่าพลางทำท่ากอดตัวเอง
"ไม่เกี่ยวกับนายย่ะ" ฉันบอก พลางทำท่าขู่ฟ่อๆ
"โหยยย...กลัวตายล่ะ"
"เดี๋ยวจักการให้" ประธานป็อปพูด
"ว่าแต่คุณประธานฝ่ายหญิงมีธุระอะไรหรอครับ"
"เธอเนี้ยนะประธานฝ่ายหญิง" โทโมะพูดแบบไม่เชื่อ
"ก็ใช่สิยะ...อ้อพวกเรามีความเห็นกันว่าในเมื่อรวมโรงเรียนกันแล้วก็ไม่ควรมรประธานถึงสองคน" ฉันพูดอย่างเป็นการเป็นงานจนทุกคนอึ้ง
"อืม คุณพูดถูก" ประธานป็อปพูด
"เราควรจะจัดกรเลือตั้งประธานคนใหม่
"ครับ..ไว้ผมจะเสนอในที่ประชุม"
"ค่ะ...งั้นขอตัวก่อนนะคะ"
"ครับ...เชิญครับ" 
แล้วฉันก็เดินออกมา แต่ก่อนที่จะออกฉันก็ไม่ลืมยักคิ้วให้นายโทโมะไปทีนึง
"โหยยย แก้วแกสุดยอดว่ะ" ฟางเอ่ยขึ้น
"อะไรของแก"
"ก็มาดประธานของแกไง เล่นเอาฉันขนลุกเลยเว๊ย"
"เหรอ.." แต่เมื่อกี้ฉันตื่นเต้นแทบตาย
 
วันต่อมา
ทำไใมวันนี้มันน่าเบื่ออย่างนี้ ฉันนั่งเขี่ยดินเล่นอยู่หลังตึก(โดดเรียนนั้นเองจร้า) แล้วจู่ๆก็มีเงาอะไรมาบังฉันซะมิดเลย
ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปดูทันที
"ไง ยัยปวกนกหวีด"
"นายโคโดโมะ" เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
"เรียกให้ดีๆ เดี๋ยวมีจูบ"
"เชอะ  อย่างกับปากนายยน่าจูบนักแหละ"
"อ๊ะ..แน่นอนมีผู้หญิงอยากจูบกับกับฉันเป็นร้อย"
"แหวะ  ขออ้วกก่อนได้มะ"
"อ๊ะๆ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นจะหาว่าท้องนะ"
หมอนั้นพูดพร้อมกลั้นหัวเราะ
-____-^
"อย่างฉันเนี๊ยนะท้องกะนาย คิดได้ไง"
"ใครจจะไปรู้เห็นหน้าอย่างนี้"
"หน้าอย่างฉัน...ทำไมยะ"
"ไม่รู้สิ..คิดเอาเอง" แล้วหมอนั้นก็เดินจากไป
สมองฉันคิดคำนวนคำที่โทโมะพูดอยู่พักใหญ่ เมื่อรู้ความหมายฉันก็แทบดิ้น หมอนั้นด่าฉันว่า  แรด
"อ๊ากกกก ฉันจะฆ่าแก" แต่ก็ไม่ทันแล้วนายโทโมะหายไปอยู่โลกไหนแล้วก็ไม่รู้
ฝากไว้ก่อนเหอะ ฮึ๊ย!!

เสียใจมาก ไม่มีใครเม้น ไม่มีใครโหวดให้ไรเตอร์เลย...