วายร้ายมือใหม่ หัวใจหัดรัก

ปั๊ง!!!!!!!

หลังจากที่ฉันใช้เท้างามๆของฉันถีบปรตูเข้ามา ผู้ชายในห้องก็มองฉันเป็นตาเดียวเลย

ตั้งแต่เกิดจากท้องแม่แก้วยังไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย

"อ้อ...โทษที" ฉันพูดพร้อมทำหน้ากวนๆ ฉันมองหาโต๊ะที่ยังว่างอยู่แล้วเดินไปนั้งก่อนจะหันไปมองเพื่อนผู้หญิงทั้งหลาย แต่ก็ยังเห็นพวกเธอๆๆๆเดินอยู่ที่เดิม(หน้าห้องนั้นแหละ)

"เฮ้ย...สาวๆเข้ามาแล้วพวกเราหลบ"

หนึ่งในพวกผู้ชายพูดขึ้น หลังจากนั้นพวกเพื่อนๆฉันก็เดินเข้ามาในห้อง

"เฮ้อออ..." นี่คือเสียงถอนหายใจของพวกบรรดาผู้หญิง ก่อนที่จะเดินไปนั่งโตะของตนเอง แต่ก็ยังไม่วายหวาดระแวงผู้ชายในห้องอีก

กริ๊งงงง กร๊องงงง

ในชั่งโมงแรกครุให้พวกนักเรียนชายออกมาแนะนำตัวเองก่อนจะปล่อยไปนั่งตามที่ครูจัดไว้ให้ ดูยังไงพวกผู้หญิงก็เหมือนชนกลุ่มน้อยแฮะ และจะว่าไปพวกผู้ชายพวกนี้ก็ไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรออกจะเป็นเด็กดีด้วยซ๊ำนะเนี๊ย -_-

กริ๊งงงง กร๊องงง

พักกลางวัน

"แก้ว  ขอร้องล่ะช่วยฉันทีเหอะนะ" จู่ๆเรื่องไม่เป็นเรื่องก็เกิดขึ้นเมื่อประธานหญิงขอให้ฉันไปเป็นประธานแทนเธอ

"นี่ประธาน คิดดีแล้วหรอฉันเป็นแค่สารวัตรนักเรียนผู้(ผู้ต่ำต้อย)เองนะ"

ใช่ๆ ฉันเป็ฯสารวัตรนักเรียนไม่น่าเชื่อใช่มั๊ยล่ะ

"นะจ้า  นะ" ประธานพูด

"เอาเหอะแก้ว ถือซะว่าทำเพื่อชนกลุ่มน้อยอย่างพวกเราก็แล้วกัน"

ฟางพูดก่อนจะมองไปโรงอาหารที่มีแต่ผู้ชาย

"นะๆๆๆ"

"ก็ได้แต่ฉันไม่รับประกันนะ" ฉันพูด

"ขอบคุณจร้า" แล้วท่านประธานที่เคารพก็หายไปเลย

"คิดถูกรึป่าวฟะเนี๊ยตู"

"เอาน่า ช่วยเพื่อนเหอะแก" ฟางพูด

หลังจากถูกแต่งตั้งเงียบๆ อย่างแรกท่ต้องทำคือความคิดเกี่นวกับการรวมสภานักเรียน โดยคนที่ต้องเดินข้ามฝั้งไปกับฉันก็คือยัยฟางที่รั้งตำปหน่งรองประธานไว้ ยัยจินนี่ ฝ่ายวิชาการ ยัยมิน ฝ่ายเลขาธิการ

ก๊อกๆๆๆๆ

ฉันเคาะห้องที่เขียนว่าภานักเรียน

"เชิญครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

ฉันพูดเมื่อเปิดเข้าไป

ก็พบกับห้องที่หรูหราไม่ต่างจากวัง และประธานนัก้รียนที่โคตะระหล่อยเลย แต่สายตาของเขากลับไม่ได้มองมาที่ฉันแต่มองไปทางด้านหลังฉันต่างหาก แต่แล้วบรรยากาศอึมครึมก็แตกกระจายเมื่อเขาพูดขึ้น

"เพิ่งรู้ว่าโรงเรียนหญิงล้วนมีกฏให้เด็กม.ตั้นเป็นประธานนักเรียนด้วย" มันว่าฉ้านนน

"เอ๊ะ"

"แก้ว  ใจเย็นๆ" ฟางพูดห้ามฉันไว้

"อ๋อ  โทษทีค่ะเผอิญว่าความสููงกับความสามารถมันแตกต่างกันเกินไป"

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นนิดๆ

"แล้วมาถึงนี่มีอะไรรึเปล่าครับ"

ปึ๊ง!!

"ไอ้ประธานป็อป ข้างล่างมีเรื่อง" ฉันหันไปตามเสียงแล้วก้ต้องตาสว่างทันที  นายโทโมะ

"อ้าว...ยัยแก้วแตก มรอะไรเราะรึว่าทนคิดถึงฉันไม่ไหวเลยต้องมาหา" โทโมะว่าพลางทำท่ากอดตัวเอง

"ไม่เกี่ยวกับนายย่ะ" ฉันบอก พลางทำท่าขู่ฟ่อๆ

"โหยยย...กลัวตายล่ะ"

"เดี๋ยวจักการให้" ประธานป็อปพูด

"ว่าแต่คุณประธานฝ่ายหญิงมีธุระอะไรหรอครับ"

"เธอเนี้ยนะประธานฝ่ายหญิง" โทโมะพูดแบบไม่เชื่อ

"ก็ใช่สิยะ...อ้อพวกเรามีความเห็นกันว่าในเมื่อรวมโรงเรียนกันแล้วก็ไม่ควรมรประธานถึงสองคน" ฉันพูดอย่างเป็นการเป็นงานจนทุกคนอึ้ง

"อืม คุณพูดถูก" ประธานป็อปพูด

"เราควรจะจัดกรเลือตั้งประธานคนใหม่

"ครับ..ไว้ผมจะเสนอในที่ประชุม"

"ค่ะ...งั้นขอตัวก่อนนะคะ"

"ครับ...เชิญครับ" 

แล้วฉันก็เดินออกมา แต่ก่อนที่จะออกฉันก็ไม่ลืมยักคิ้วให้นายโทโมะไปทีนึง

"โหยยย แก้วแกสุดยอดว่ะ" ฟางเอ่ยขึ้น

"อะไรของแก"

"ก็มาดประธานของแกไง เล่นเอาฉันขนลุกเลยเว๊ย"

"เหรอ.." แต่เมื่อกี้ฉันตื่นเต้นแทบตาย

วันต่อมา

ทำไใมวันนี้มันน่าเบื่ออย่างนี้ ฉันนั่งเขี่ยดินเล่นอยู่หลังตึก(โดดเรียนนั้นเองจร้า) แล้วจู่ๆก็มีเงาอะไรมาบังฉันซะมิดเลย

ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปดูทันที

"ไง ยัยปวกนกหวีด"

"นายโคโดโมะ" เปลี่ยนไปเรื่อยๆ

"เรียกให้ดีๆ เดี๋ยวมีจูบ"

"เชอะ  อย่างกับปากนายยน่าจูบนักแหละ"

"อ๊ะ..แน่นอนมีผู้หญิงอยากจูบกับกับฉันเป็นร้อย"

"แหวะ  ขออ้วกก่อนได้มะ"

"อ๊ะๆ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นจะหาว่าท้องนะ"

หมอนั้นพูดพร้อมกลั้นหัวเราะ

-____-^

"อย่างฉันเนี๊ยนะท้องกะนาย คิดได้ไง"

"ใครจจะไปรู้เห็นหน้าอย่างนี้"

"หน้าอย่างฉัน...ทำไมยะ"

"ไม่รู้สิ..คิดเอาเอง" แล้วหมอนั้นก็เดินจากไป

สมองฉันคิดคำนวนคำที่โทโมะพูดอยู่พักใหญ่ เมื่อรู้ความหมายฉันก็แทบดิ้น หมอนั้นด่าฉันว่า  แรด

"อ๊ากกกก ฉันจะฆ่าแก" แต่ก็ไม่ทันแล้วนายโทโมะหายไปอยู่โลกไหนแล้วก็ไม่รู้

ฝากไว้ก่อนเหอะ ฮึ๊ย!!

เสียใจมาก ไม่มีใครเม้น ไม่มีใครโหวดให้ไรเตอร์เลย...