Queen Girl รักร้ายๆของยัยจอมหยิ่ง (ชื่อเรื่องตั้งโดย-popoppa)
9.5
เขียนโดย 1nyp
วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.56 น.
16 ตอน
11 วิจารณ์
22.48K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 10.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทนำ
กุก กัก กุก กัก..!!
แอ๊ด ~
“แม่! ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องของตัวเองเพื่อหาต้นเสียงที่ดัง กุกๆ กักๆ อย่างน่าสงสัย ฉันก็พบกับแม่ของตัวเองที่นั่งค้นตู้เสื้อผ้าของฉันอยู่
“ฟีน! นี่มันเสื้ออะไรกัน ทำไมมันเยอะแยะขนาดนี้ !!” แม่พูดแล้วชี้ไปที่กองเสื้อนักเรียน ที่ ตัวเองเพิ่งรื้อออกมาจากตู้เสื้อผ้าของฉัน
“ก็...เสื้อนักเรียนไงแม่ --*”
“ก็รู้แล้ว..แล้วมันเสื้อใครต่อใครเต็มไปหมด!!”
“หนูไม่รู้..หนูจำแต่หน้าพวกมัน ไม่ได้จำชื่อ -0-”
“อะไรนะ!!”
“โอ้ย!...พอเหอะแม่..แล้วแม่เข้ามารื้อตู้เสื้อผ้าหนูทำไมเนี้ยะ!”
“แม่หาพาสปอร์ตไม่เจอ!?”
“พาสปอร์ตแม่จะมาอยู่ในตู้เสื้อผ้าหนูได้ไง!..แล้วนี่หนูอุตส่าห์แยกเก็บเสื้อแต่โรงเรียนอย่างดี..แม่มารื้อออกทำไม -0-”
“ก็บอกว่า แม่ หาพาสปอร์ต” แม่กล่าวย้ำอีกครั้ง
“มันไม่อยู่ในนี้หรอกน่า ~ แม่ออกไปก่อนไป หนูจะเก็บเสื้อผ้า”
“เสื้ออะไรของมันวะ!!” แม่บ่นงึมงำในรำคอก่อนจะเดินออกไปจากห้องของฉัน
*เช้าวันรุ่งขึ้น
“เดี๋ยวเดือนหน้าแม่กับมานะฟีน ดูแลบ้านด้วย..แล้วอย่าลืม! ห้ามก่อเรื่องที่โรงเรียนใหม่เด็ดขาด!..ไม่ว่าจะเหลืออดแค่ไหนก็ตาม..เข้าใจมั้ย!!!”
“ค่ะ!” ฉันรับปากแม่พร้อมโบกมือล่ำลาแม่ ผู้ที่กำลังจะเดินทางไปยังประตูเครื่องบินแล้วมุ่งน่าไปหาพ่อที่กรุงอังกฤษ ต่อไป
นี่โชคดีนะที่ฉันเป็นลูกคนเดียว ไม่ต้องมานั่งดูแลน้อง.. --*
แต่ที่สำคัญ..ฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนมาหมาดๆ และ พรุ่งนี้เปิดเรียนวันแรกแม่ก็ดันมามีภารกิจ ต้องไปช่วยพ่อ ทำงานที่อังกฤษ ฉันก็ต้องเผชิญปัญหาในโรงเรียนใหม่เพียงคนเดียว..(ที่จริงก็เผชิญคนเดียวมาตลอด)
คุณแม่งานเยอะจะรู้อะไร ลูกที่ต้องอยู่คนเดียวหนะ -0-
สบายจะตาย!!!!!!!
! ย้ากฮู้ ^^ ~
กุก กัก กุก กัก..!!
แอ๊ด ~
“แม่! ” ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องของตัวเองเพื่อหาต้นเสียงที่ดัง กุกๆ กักๆ อย่างน่าสงสัย ฉันก็พบกับแม่ของตัวเองที่นั่งค้นตู้เสื้อผ้าของฉันอยู่
“ฟีน! นี่มันเสื้ออะไรกัน ทำไมมันเยอะแยะขนาดนี้ !!” แม่พูดแล้วชี้ไปที่กองเสื้อนักเรียน ที่ ตัวเองเพิ่งรื้อออกมาจากตู้เสื้อผ้าของฉัน
“ก็...เสื้อนักเรียนไงแม่ --*”
“ก็รู้แล้ว..แล้วมันเสื้อใครต่อใครเต็มไปหมด!!”
“หนูไม่รู้..หนูจำแต่หน้าพวกมัน ไม่ได้จำชื่อ -0-”
“อะไรนะ!!”
“โอ้ย!...พอเหอะแม่..แล้วแม่เข้ามารื้อตู้เสื้อผ้าหนูทำไมเนี้ยะ!”
“แม่หาพาสปอร์ตไม่เจอ!?”
“พาสปอร์ตแม่จะมาอยู่ในตู้เสื้อผ้าหนูได้ไง!..แล้วนี่หนูอุตส่าห์แยกเก็บเสื้อแต่โรงเรียนอย่างดี..แม่มารื้อออกทำไม -0-”
“ก็บอกว่า แม่ หาพาสปอร์ต” แม่กล่าวย้ำอีกครั้ง
“มันไม่อยู่ในนี้หรอกน่า ~ แม่ออกไปก่อนไป หนูจะเก็บเสื้อผ้า”
“เสื้ออะไรของมันวะ!!” แม่บ่นงึมงำในรำคอก่อนจะเดินออกไปจากห้องของฉัน
*เช้าวันรุ่งขึ้น
“เดี๋ยวเดือนหน้าแม่กับมานะฟีน ดูแลบ้านด้วย..แล้วอย่าลืม! ห้ามก่อเรื่องที่โรงเรียนใหม่เด็ดขาด!..ไม่ว่าจะเหลืออดแค่ไหนก็ตาม..เข้าใจมั้ย!!!”
“ค่ะ!” ฉันรับปากแม่พร้อมโบกมือล่ำลาแม่ ผู้ที่กำลังจะเดินทางไปยังประตูเครื่องบินแล้วมุ่งน่าไปหาพ่อที่กรุงอังกฤษ ต่อไป
นี่โชคดีนะที่ฉันเป็นลูกคนเดียว ไม่ต้องมานั่งดูแลน้อง.. --*
แต่ที่สำคัญ..ฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนมาหมาดๆ และ พรุ่งนี้เปิดเรียนวันแรกแม่ก็ดันมามีภารกิจ ต้องไปช่วยพ่อ ทำงานที่อังกฤษ ฉันก็ต้องเผชิญปัญหาในโรงเรียนใหม่เพียงคนเดียว..(ที่จริงก็เผชิญคนเดียวมาตลอด)
คุณแม่งานเยอะจะรู้อะไร ลูกที่ต้องอยู่คนเดียวหนะ -0-
สบายจะตาย!!!!!!!
! ย้ากฮู้ ^^ ~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ