Mission Heart Trap I

-

เขียนโดย BerryPam

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.41 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,363 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) มันไม่จริง T^T

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
  หาววววววววววววววว
  ฉันหาวและบิดขี้เกียจอยู่บนที่นอน เช้านี้เป็นอะไรที่รู้สึกดีจังเลย ฉันลืมตาขึ้นและจะลุกไปเข้าห้องน้ำ O^O
  "คะ คะ คะ คะ คะ ค็อกเทลลลล O.O" ฉันถึงกับติดอ่าง เพราะคนที่นอนอยู่ข้างๆฉันนั้นไม่ใช่ใคร มันคือค็อกเทล เพื่อนสนิทที่คบกันมาเกือบสิบปี ตอนนี้มันนอนเปลือยอก ใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ส่วนฉันใส่เพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ๆตัวเดียว
  หมับ! ว่าแล้วไอเตี้ยนี่ก็ขว้าฉันเข้ามากอด นึกว่าเป็นหมอนข้างรึไงกัน
  ตุบ!
  "โอ้ย! ยัยบ้า ทำอะไรของเธอเนี่ย" ค็อกเทลลุกขึ้นยืนหลังโดนฉันถีบตกเตียง
  "นายนะสิบ้าไอเตี้ย ทำไมนายถึงมาแก้ผ้าอยู่ในห้องฉัน" ฉันมองหน้าค็อกเทลด้วยความโมโห
  "อ๋อ นึกว่าอะไร ที่เธอถีบฉันตกเตียงเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ" ค็อกเทลทำท่าหงุดหงิดก่อนจะขึ้นมานอนบนเตียง
  "เรื่องแค่นี้อะไร นี่ถ้านายไม่พูดฉันจะจับนายยัดลงชักโครกเดี๋ยวนี้แหละ"
  "วุ่นวายจริงว้อย เมื่อวานจำอะไรไม่ได้เลยรึไงฮะ ไม่มีอารมณ์จะคุยด้วยแล้ว คนยิ่งง่วงๆอยู่" ค็อกเทลพลิกตัวหนีไปอีกทาง
  "ไอเตี้ย ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ไอ่..."
   กิ๊งก๊อง กิ๊งก๊อง กิ๊งก๊อง
 เสียงกดกริ๊งหน้าห้อง ทำเอาตกใจตาแทบปลิ้นออกมา ใครมาวะ มาทำมะเขืออะไรตอนนี้
  "ปอร์เช่ เธอข่วยไปเปิดประตูให้แม่ฉันหน่อยดิ" เปิดประตูให้แม่นาย คำพูดของค็อกเทลทำเอาฉันฉุกคิดขึ้นมาทันที และมันก็ทำให้ฉันมองไปรอบๆห้อง ถึงมันจะเป็นจะคล้ายๆ แต่นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน
  "ไอเตี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย" ฉันทั้งทุบ และก็ถีบลงบนตัวของไอเตี้ยนี่อย่างโมโห
 
  แล้วฉันกับอีตาบ้านี่ก็มานั่งอมทุกข์อยู่บนโซฟา ซึ่งมีแม่ของค็อกเทลนั่งอยู่ตรงหน้าเรา ฉันอยากจะเอาหน้าตัวเองมุดลงไปในชักโครกแล้วกดลงไปในท่อระบายน้ำซะเลย
  "แม่ไม่รู้ว่าลูกกำลังทำ... เอ่อ แบบว่า ... อยู่กับ... "
  "มันไม่ใช่แบบนั้นนะค่ะคุณอา คือว่าหนู ..." ฉันพยายามจะอธิบายให้แม่ของค็อกเทลเข้าใจ
  "โธ่! ถ้าแม่จะมาน่าจะโทรบอกผมก่อน ขัดจังหวะอ่ะแม่" อ๊ากกกกกกกกก อยากจะกระชากหนังหัวมันให้หลุดติดมือมาซะเลย "ใช่มั้ยจ๊ะที่รัก ^*^" แล้วไอตัวการก็หันมายิ้มให้ฉัน
  "จะบ้าหรอไอค็อกเทล" ฉันด่ามันอย่างไม่เกรงใจคุณน้า ก่อนจะหันมาพูดปรับความเข้าใจกับคุณน้าใหม่ "คุณน้าค่ะ คือว่ามันไม่ใช่แบบนั้นนะค่ะ"
  "ไม่เป็นไรจ๊ะ แม่เข้าใจ" แม่ของค็อกยิ้มให้ฉัน ก่อนจะหันไปพูดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน "ส่วนแกหาเวลาไปคุยกับแม่ของปอร์เช่ได้แล้วว่าจะหมั่นกันตอนไหน ทำแบบนี้ปอร์เช่เค้าจะเสียหาย"
   "ฮะ OoO" ฉันและค็อกร้องออกมาอย่างตกใจ
  "แม่พูดจริงป่ะเนี่ย" ค็อกเทลรีบถามคุณน้าทันที
  "จริงสิยะ จะมาทำให้ผู้หญิงเค้าเสียหายไม่ได้ รีบจัดการซะ ทีแรกว่าจะมาถามเรื่องงานของแก แต่ตอนนี้แม่กำลังจะได้หลานมาอุ้ม กลับดีกว่า ^^" แล้วแม่ของค็อกเทลก็เดินยิ้มหน้าบานเท่าจานดาวเทียมออกไปจากห้อง
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา