Mission Heart Trap I

  หาววววววววววววววว

  ฉันหาวและบิดขี้เกียจอยู่บนที่นอน เช้านี้เป็นอะไรที่รู้สึกดีจังเลย ฉันลืมตาขึ้นและจะลุกไปเข้าห้องน้ำ O^O

  "คะ คะ คะ คะ คะ ค็อกเทลลลล O.O" ฉันถึงกับติดอ่าง เพราะคนที่นอนอยู่ข้างๆฉันนั้นไม่ใช่ใคร มันคือค็อกเทล เพื่อนสนิทที่คบกันมาเกือบสิบปี ตอนนี้มันนอนเปลือยอก ใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ส่วนฉันใส่เพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ๆตัวเดียว

  หมับ! ว่าแล้วไอเตี้ยนี่ก็ขว้าฉันเข้ามากอด นึกว่าเป็นหมอนข้างรึไงกัน

  ตุบ!

  "โอ้ย! ยัยบ้า ทำอะไรของเธอเนี่ย" ค็อกเทลลุกขึ้นยืนหลังโดนฉันถีบตกเตียง

  "นายนะสิบ้าไอเตี้ย ทำไมนายถึงมาแก้ผ้าอยู่ในห้องฉัน" ฉันมองหน้าค็อกเทลด้วยความโมโห

  "อ๋อ นึกว่าอะไร ที่เธอถีบฉันตกเตียงเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ" ค็อกเทลทำท่าหงุดหงิดก่อนจะขึ้นมานอนบนเตียง

  "เรื่องแค่นี้อะไร นี่ถ้านายไม่พูดฉันจะจับนายยัดลงชักโครกเดี๋ยวนี้แหละ"

  "วุ่นวายจริงว้อย เมื่อวานจำอะไรไม่ได้เลยรึไงฮะ ไม่มีอารมณ์จะคุยด้วยแล้ว คนยิ่งง่วงๆอยู่" ค็อกเทลพลิกตัวหนีไปอีกทาง

  "ไอเตี้ย ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ไอ่..."

   กิ๊งก๊อง กิ๊งก๊อง กิ๊งก๊อง

 เสียงกดกริ๊งหน้าห้อง ทำเอาตกใจตาแทบปลิ้นออกมา ใครมาวะ มาทำมะเขืออะไรตอนนี้

  "ปอร์เช่ เธอข่วยไปเปิดประตูให้แม่ฉันหน่อยดิ" เปิดประตูให้แม่นาย คำพูดของค็อกเทลทำเอาฉันฉุกคิดขึ้นมาทันที และมันก็ทำให้ฉันมองไปรอบๆห้อง ถึงมันจะเป็นจะคล้ายๆ แต่นี่มันไม่ใช่ห้องฉัน

  "ไอเตี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย" ฉันทั้งทุบ และก็ถีบลงบนตัวของไอเตี้ยนี่อย่างโมโห

  แล้วฉันกับอีตาบ้านี่ก็มานั่งอมทุกข์อยู่บนโซฟา ซึ่งมีแม่ของค็อกเทลนั่งอยู่ตรงหน้าเรา ฉันอยากจะเอาหน้าตัวเองมุดลงไปในชักโครกแล้วกดลงไปในท่อระบายน้ำซะเลย

  "แม่ไม่รู้ว่าลูกกำลังทำ... เอ่อ แบบว่า ... อยู่กับ... "

  "มันไม่ใช่แบบนั้นนะค่ะคุณอา คือว่าหนู ..." ฉันพยายามจะอธิบายให้แม่ของค็อกเทลเข้าใจ

  "โธ่! ถ้าแม่จะมาน่าจะโทรบอกผมก่อน ขัดจังหวะอ่ะแม่" อ๊ากกกกกกกกก อยากจะกระชากหนังหัวมันให้หลุดติดมือมาซะเลย "ใช่มั้ยจ๊ะที่รัก ^*^" แล้วไอตัวการก็หันมายิ้มให้ฉัน

  "จะบ้าหรอไอค็อกเทล" ฉันด่ามันอย่างไม่เกรงใจคุณน้า ก่อนจะหันมาพูดปรับความเข้าใจกับคุณน้าใหม่ "คุณน้าค่ะ คือว่ามันไม่ใช่แบบนั้นนะค่ะ"

  "ไม่เป็นไรจ๊ะ แม่เข้าใจ" แม่ของค็อกยิ้มให้ฉัน ก่อนจะหันไปพูดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน "ส่วนแกหาเวลาไปคุยกับแม่ของปอร์เช่ได้แล้วว่าจะหมั่นกันตอนไหน ทำแบบนี้ปอร์เช่เค้าจะเสียหาย"

   "ฮะ OoO" ฉันและค็อกร้องออกมาอย่างตกใจ

  "แม่พูดจริงป่ะเนี่ย" ค็อกเทลรีบถามคุณน้าทันที

  "จริงสิยะ จะมาทำให้ผู้หญิงเค้าเสียหายไม่ได้ รีบจัดการซะ ทีแรกว่าจะมาถามเรื่องงานของแก แต่ตอนนี้แม่กำลังจะได้หลานมาอุ้ม กลับดีกว่า ^^" แล้วแม่ของค็อกเทลก็เดินยิ้มหน้าบานเท่าจานดาวเทียมออกไปจากห้อง