รักได้ไหม...? นายเพลย์บอยตัวแสบ
เขียนโดย poppyloveam
วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.13 น.
แก้ไขเมื่อ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2558 23.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) วันแห่งความสุข..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แกมีอะไรก็พูดมาเถอะ ฉันรอฟังอยู่"
"ฉันชอบพี่บัสเตอร์!!." ขณะที่สีน้ำพูดอยู่นั้นพี่บัสเตอร์ก็เดินมาที่โต๊ะพวกเราพอดีแต่สีน้ำยังไม่รู้ตัวเพราะหันหลังให้มีแต่ฉันกับดริ้งที่เห็น
"ก็พูดตริงรึป่าวไหนตอนนั้นแกคบกับพี่ค็อปเตอร์เพื่อนพี่ฉันอยู่เลย"
"นั่นน่ะสิ" ดริ้งพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ฉัน
"ก็..."หน้าของน้ำเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆด้วยความเขิน
"ไหนแกบอกอีกครั้งสิ เมื่อกี้ฉันฟังไม่ขนัด"
"ก็บอกว่าฉันชอบพี่บัสเตอร์ไง!!ได้ยินยัง"
"จริงหรอ สีน้ำ"พี่บัสเตอร์ถามขึ้นทำให้สีน้ำหันหลังกลับไปดูด้วยความตกใจ
"พี่บัสเตอร์!! มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?"
"ก็มาพอได้ยินสีน้ำบอกว่าชอบพี่"พี่บัสเตอร์ยักคิ้วข้างซ้ายให้กับสีน้ำ
"ไหนๆ พี่บัสเตอร์ก็มาแล้วแกคงไม่ต้องไปหาพี่ฉันแล้วมั้ง"
"นั่นสิ มีอะไรเคลียร์กันเองนะ แล้วเจอกันะอริสซ่า สวัสดีคะพี่บัสเตอร์ไปแล้วนะน้ำ สู้ๆ"แล้วดริ้งก็เดินออกจากร้านไปเหลื่อแค่สิน้ำ ฉัน แล้วก็พี่บัสเตอร์กับลูกค้าคนอื่นๆ
"ที่น้ำพูดมาเมื่อกี้นี้จริงหรอ" พี่บัสเตอร์ถามขึ้น
"เอ่ออ คือ.."สีน้ำหันมามองหน้าฉันก้เลยหันหนีไปทางอื่น
"ว่าไงครับ"
"จ..จริงคะ แล้วพี่บัสเตอร์จะโกรธรึป่าวคะ"
"ไม่ครับ พี่ไม่โกรธเพราะวันนี้ตั้งใจจะมาสารภาพรักกับน้องสีน้ำ เป็นแฟนกับพี่นะ พี่รักสีน้ำ" พี่บัสเตอร์พูดพร้อมกับคุกเข่าลงแล้วยื่นกุหลาบให้สีน้ำที่ยืนหน้าแดงด้วยความเขิน
"ตกลงคะ"แล้วพี่น้ำก็รับดอกไม้จากพี่ชายฉัน
"ฮิ้วๆๆๆ แปะๆ"คนในร้านส่งเสียงยินดีพร้อมกับปรบมือให้ร่วมถึงฉันด้วย ส่วนพี่ชายของฉันก็ยืนขึ้นแล้วเดินมากอดสีน้ำว่าที่พี่สะใภ้ในอานาคตของฉัน
...........................................................................................................
พี่บัสเตอร์ขับรถไปส่งสีน้ำเสร็จแล้วก็พาฉันกลับบ้านใบหน้าพี่ชายฉันตอนนี้ดูมีความสุขมากก็แน่ล่ะแอบรักเพื่อนฉันตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนแล้ว คิดว่าฉันดูไม่ออกหรอคิดผิดไปมั้งพี่ชายพอกลับมาถึงบ้านพี่ก็โทรบอกแม่ว่าจะขอไทยต่อที่แรกแม่ฉันก็ตกใจแต่พอรู้สาเหตุเท่านั้นแหละแม่ดีใจสุดๆ พี่ชายฉันก็เลยได้อยู่ไทยต่อเพื่อดูแลลูกสะใภ้ให้ท่าน คิดแล้วยังตลกไม่หายถ้ายัยดริ้งไม่พูดประโยคนั้นออกมาพี่ชายฉันคงจะไม่สมหวัง
"เป็นอะไรอริสซ่านั่งยิ้มคนเดียว" พี่บัสเตอร์พร้อมกับลูบหัวฉัน
"ก็ป่าวนิคะ"
"หรอ ว่าแต่เราเหอะจะไม่อยู่เป็นเพื่อนจริงๆหรอ"พี่บัสเตอร์่ส่งสายตาอ้อนมาให้ฉัน
ฉันหยิบหมอนมาตีหน้าพี่ชายฉันด้วยความหมั่นไส้"นี่หน่ะเก็บไว้ใช้กับยัยน้ำเหอะ แบร่ๆ"
"กลับมานี่เลยนะยัยตัวแสบ จมูกพี่จะหักไหมเนี่ย"แล้วพี่บัสเตอร์ก็วิ่งไล่ตามฉันมา และแล้วสงครามหมอนก็เริ่มขึ้นระหว่างพี่ชายกับน้องสาวคนใช้ในบ้านที่เดินผ่านยืนมองภาพนั้นด้วยความเอ็นดู..
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ