The white death เด็กมอต้นซ่าล่าซอมบี้

"ไอ้สิงปล่อยกู กูไม่ปายยย!!!" สิงหะดึงมือภาคินลงมาจากด่านฟ้าเพื่อจะไปช่วยเนรินจากฝูงซอมบี้ที่ไล่กัดเธออยู่     ปัง! เสียงปืนของสุมาลีดังขึ้นอย่างไม่ขาดสายและพวกเขาจะต้องรีบลงไปช่วยเนรินให้ทันก่อนที่เนรินจะกลายเป็นอาหารของพวกซอมบี้กลางสนามฟุตบอล "กลัวอะไรหนักหนาวะ เอานี้เหล็กไป!!" สิงหะพูดเสร็ยจพร้อมกับโยนเล็กยาวที่ตัวเองเอามาจากข้างบนโยนให้ภาคิน "แล้วมึงให้กูแล้วมึงจะใช้อะไรสู้กับพวกมันวะ?" ภาคินถามสิงหะด้วยความสงสัย "กูมีละกัน" สิงหะตอบก่อนที่จะหันมายิ้มให้สิงหะ

ปัง! " พวกเองทำอะไรอยู่กระสุนฉันไม่ได้มีเป็นถังหรอกนะ!!" เสียงสุมาลีตะโกนลงมาจากด่านฟ้า

 "รีบๆไปเถอะ ไอ้คิน" สิงหะกับภาคินวิ่งลงมาที่โรงอาหารของอาคาร ก่อนที่จะเจอซอมบี้ตัวหนึ่งซึ่งเป็นเด็กนักเรียนที่ถูกกัดกระโจนใส่สิงหะทำให้สิงหะล้มไปอีกทางหนึ่ง "แฮ่!!!" ซอมบี้ตัวนั้นพยายามจะกัดแขนสิงหะแต่สิงหะเอามือจับคอไว้ได้เพื่อไม่ให้มันกัด " ไอ้คินเอาเล็กตีมันเลยเร็วๆเข้า!!" สิงหะตะโกนให้ภาคินเอาเหล็กที่ตัวเองให้ฟาดซอมบี้ที่พยายามจะกัดตน แต่ภาคินดูไม่ค่อยจะกล้านัก "กูทำไม่ได้วะ.." ภาคินพูดเสร็ยจพร้อมกับทรุดนั่งลงแล้วร้องไห้    "ไอ้เวรเอ๋ยมันไม่ใช่คนแล้วจะกลัวทำซากอะไร!!" สิงหะพูดตะโกนใส่ภาคินที่นั่งอยู่แล้วพยายามดันซอมบี้ออกไป "กูทำไม่ลงจริงๆวะ กูไม่กล้าฆ่าคน.." ถาคินพูดด้วยความกลัวและน้ำตาไหลลงมา

 "พ่องง!! กูบอกว่ามันไม่ใช่คนมันเป็นผีไอ้ฟาย!!" สิงหะ พยายามตะโกนใส่ภาคินอีกครั่งแต่ภาคินก็ไม่มีทีถ้าว่าจะหยิบเหล็กมาฟาดซอมบี้ให้เขาเลย  "อ่ะไอ้คินระวังข้างหลังมีตัวหนึ่ง!!!" สิงหะตะโกนบอกภาคินซึ่งตอนนี้กำลังมีซอมบี้ตัวหนึ่งเดินมาข้างหลังเขา ปัง!!! เสียงปืนดังขึ้นภายในโรงอาหารบันยากาศแถวนั้นถูกกลบด้วยเสียงปืน "แห่มไม่ไหวเลยนะนักเรียนพวกนี้ขี้ขลาดจริงๆ" ชายหนุ่มวัยกลางคนสวมเสื้อข้าราชการสีกากี พร้อมกับถือปืนมากระบอกหนึ่ง เดินตรงเข้ามาหา สิงหะกับภาคิน  "คะครูวิเชียร์!! " สิงหะตะลึงอยู่พักใหญ่ก่อนที่จะหันมามองว่าซอมบี้ที่พยายามจะกัดตัวเองและซอมบี้ที่อยู่ข้างหลังภาคินได้ตายไปแล้ว

"ครูวิเชียร์มะมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงเนีย!? " สิงหะลุกขึ้นถามครูวิเชียร์ที่กำลังก้มลงไปดูภาคินว่าเป็นยังไงบ้าง แต่ต้องถูกแทรกด้วยเสียงของคนๆหนึ่งที่พูดแทรกขึ้นมา "นี้พวกนายไม่มีเวลาที่จะมา ชวนคุยนะรีบไปช่วยยัยนั้นก่อนเถอะ" เด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ที่บันไดที่จะลงไปกลางสนามฟุตบอล พูดขึ้น "นายเป็นใคร? " สิงหะมองแล้วถามเด็กหนุ่มคนนั้น "ฉันบอกว่าไม่มีเวลาแล้วไงเร็วเข้า!" เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ 

"นี้พวกเธอสองคนรีบไปช่วยเด็กหญิ่งเนรินก่อนเดี๋ยวฉันจะดูภาคินเอง!!"  ครูวิเชียร์พูดเสร็ยจก็โยนปืนให้สิงหะที่อยู่ใกล้กัน แล้วรีบพยุงภาคินขึ้นไปชั่นบน 

 หลังจากครูวิเชียร์พยุงภาคินขึ้นไป สิงหะก็ยื่นจ้องหน้าเด็กหนุ่มคนนั้นอยู่สักพักหนึ่ง 

"จะมาจ้องฉันทำไมเร็วเข้า!!" เด็กหนุ่มพูดเสร็ยจพร้อมกับวิ่งลงไปกลางสนามที่มีฝูงซอมบี้เต็มไปหมดก่อที่จะวิ่งไปหลบหลังตู้คอเทนเนอร์กับสิงหะ

  "ฉันอยากรู้ชื่อนายก่อน " สิงหะวิ่งมาหลบหลังตู้คอเทนเนอร์พร้อมกับหันไปถามเด็กหนุ่มที่หลบอยู่ข้างๆ

แต่เด็กหนุ่มกลับไม่สนใจตอบคำถามของสิงหะก่อที่จะวิ่งไปหลบตู้คอเทนเนอร์อีกด้านหนึ่ง ข้างๆกัน

"นี้นายคิดจะเมินคำถามฉันเหรอไง!! " สิงหะตะโกนบอกเด็กหนุ่มซึ่งหลบอยุ่ที่ตู้คอเทนนเอร์อีกด้านหนึ่ง

 "ฉันชื่อ วายุ..."