Deathless รักอันตรายของแวมไพร์นิรันดร์กาล (18+)

    “พอเถอะครับพี่ ผมไม่อยากสู้กับพี่”
   “งั้นแกก็ยอมให้พี่ฆ่าแกซะสิ บาสตรอนส์”
   ชายหนุ่มสองคนกำลังผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างหนักหน่วงท่วมกลางสวนแห่งหนึ่งที่กว้างมาก แต่ไม่มีคนอยู่ เป็นพื้นที่โล่งรอบกายมืดมิด แต่กลับไม่ได้บั่นทอนการมองเห็นของทั้งคู่เลย ดวงตาสีแดงส่องประกายที่สว่างขึ้นในความมืดมิดนั่น ทำให้เขามองเห็นในความมืดได้ดี
   ตูม!!!
   ชายหนุ่มผมสีบอร์นที่ถูกเรียกว่าพี่กระทืบเท้าลงบนผืนดินตรงหน้าทำให้แผ่นดินแยกออกจากกันลึกลงไปจนเห็นลาวาสีแดงออกส้มที่กำลังประทุอยู่ด้านล่าง รอยแยกกว้างและยาวออกไปเรื่อยๆ บาสตรอนส์กระโดดขึ้นลอยตัวกลางอากาศ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าหาพี่ชายพร้อมกับดาบที่ปรากฏขึ้น เขาตวัดดาบลงไปที่ชายหนุ่มแต่เขาเบี่ยงตัวหลบทัน และเรียกดาบของตนออกมาตวัดใส่บาสตรอนส์ โชคดีที่เขารับไว้ทัน
   เคร้ง!!!
   เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
   “พี่ครับ!”
   “ขอโทษนะบาส แต่พี่ไม่มีทางเลือก พี่ต้องการพลังนั่นจริงๆ”
   “งั้นผมก็คงไม่มีทางเลือกเหมือนกัน”
   เคร้ง~ ฉึก!
    ฉึก!
   บาสตรอนส์ปัดดาบของพี่ชายตนจนหลุดมือไปปักอยู่ที่พื้น ก่อนจะแทงดาบไปที่หัวใจของเขาจนทะลุด้านหลัง และดึงออกมาเลือดของพี่ชายเขากระเซ็นออกมาเปื้อนที่พื้นบางส่วนก็โดนลงมาบนตัวของเขา
   “จนได้...สินะ...” ร่างของเขาทรุดลงบาสตรอนส์รีบทิ้งดาบและวิ่งไปประคองพี่ชายของตนทันที
   “พี่ครับ! พี่!”
   “บาสตรอนส์...”
   “พี่ครับ ผมขอโทษ ผม...”
   “ไม่...บาสตรอนส์...พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณนาย...”
   “หมายความว่ายังไงครับ...พี่...”
   “นายช่วยให้พี่ไม่ต้องฆ่านายไง...ถ้าเป็นแบบนั้นพี่คงได้เป็นบ้าแน่ๆ...”
   “แล้วผมล่ะพี่! ผมจะไม่บ้าหรือไง ผม...ผมฆ่าพี่...”
   “บาส...ไม่เป็นไร...นายจะไม่เป็นอะไร...พี่จะคอยอยู่ดูแลนาย...พี่จะคอยมองนาย...”
   “พี่ครับ...”
   “ดูแลตัวเองดีๆ นะบาส...พี่รักแกนะ ไอ้น้องชาย...”
   สิ้นเสียงมือของเขาที่ประคองใบหน้าของบาสตรอนส์อยู่ก็ร่วงลงพื้น ร่างกายของเขาเริ่มส่องแสงเรืองออกมาก่อนจะแตกสลายไป
   “พี่!!! พี่ครับ!!! พี่!!!”
   แม้ลมหายใจสุดท้าย ใบหน้าของพี่ชายของบาสตรอนส์ก็ยังคงยิ้มให้กับเขา รอยยิ้มนั้นจะอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป
   “บาสตรอนส์...” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นด้านหลังของเขา
   “ท่านผู้สูงส่ง”
   เขาครางออกมาเบาๆ ก่อนจะหันไปโค้งตัวทำความเคารพเธออย่างสุภาพ เธอมองเขาอย่างเห็นใจเพราะรู้ว่าเขาเจอกับเรื่องอะไรมาบ้าง
   “บาสตรอนส์...รับไปสิสัญลักษณ์แห่งราชาผู้ควบคุมผืนดินน่ะ”
   “ผมจะรับมาได้ยังไงในเมื่อ...”
   “บาสตรอนส์ พี่ชายเธออยากจะครอบครองสิ่งนี้ แต่ตอนนี้เขาไม่มีโอกาสแล้ว น้องชายอย่างเธอก็ควรที่จะรับมันไปแทนพี่ชายสิ เขาต้องดีใจแน่”
   “แต่ว่า...”
   “รับไปสิบาสตรอนส์”
   สัญลักษณ์นั่นลอยมาตรงหน้าของเขา เขามองมันอย่างชั่งใจก่อนจะตัดสินใจยื่นมือออกไปรับมัน ทันใดนั้นแสงสีทองประกายก็ปกคลุมร่างกายของเขา
   “ราชาแห่งผืนดินเอ๋ย ต่อไปนี้จงไปตามหาผู้ที่เป็นนิรันดร์กาลเหมือนกับเธอเถิด แล้ววันนั้น เราจะได้พบกันอีก”
   “ครับท่าน”
   Special End