Deathless รักอันตรายของแวมไพร์นิรันดร์กาล (18+)
เขียนโดย ซาตานไร้เงา
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.12 น.
แก้ไขเมื่อ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 15.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) Special of Bastrons
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“พอเถอะครับพี่ ผมไม่อยากสู้กับพี่”
“งั้นแกก็ยอมให้พี่ฆ่าแกซะสิ บาสตรอนส์”
ชายหนุ่มสองคนกำลังผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างหนักหน่วงท่วมกลางสวนแห่งหนึ่งที่กว้างมาก แต่ไม่มีคนอยู่ เป็นพื้นที่โล่งรอบกายมืดมิด แต่กลับไม่ได้บั่นทอนการมองเห็นของทั้งคู่เลย ดวงตาสีแดงส่องประกายที่สว่างขึ้นในความมืดมิดนั่น ทำให้เขามองเห็นในความมืดได้ดี
ตูม!!!
ชายหนุ่มผมสีบอร์นที่ถูกเรียกว่าพี่กระทืบเท้าลงบนผืนดินตรงหน้าทำให้แผ่นดินแยกออกจากกันลึกลงไปจนเห็นลาวาสีแดงออกส้มที่กำลังประทุอยู่ด้านล่าง รอยแยกกว้างและยาวออกไปเรื่อยๆ บาสตรอนส์กระโดดขึ้นลอยตัวกลางอากาศ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าหาพี่ชายพร้อมกับดาบที่ปรากฏขึ้น เขาตวัดดาบลงไปที่ชายหนุ่มแต่เขาเบี่ยงตัวหลบทัน และเรียกดาบของตนออกมาตวัดใส่บาสตรอนส์ โชคดีที่เขารับไว้ทัน
เคร้ง!!!
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
“พี่ครับ!”
“ขอโทษนะบาส แต่พี่ไม่มีทางเลือก พี่ต้องการพลังนั่นจริงๆ”
“งั้นผมก็คงไม่มีทางเลือกเหมือนกัน”
เคร้ง~ ฉึก!
ฉึก!
บาสตรอนส์ปัดดาบของพี่ชายตนจนหลุดมือไปปักอยู่ที่พื้น ก่อนจะแทงดาบไปที่หัวใจของเขาจนทะลุด้านหลัง และดึงออกมาเลือดของพี่ชายเขากระเซ็นออกมาเปื้อนที่พื้นบางส่วนก็โดนลงมาบนตัวของเขา
“จนได้...สินะ...” ร่างของเขาทรุดลงบาสตรอนส์รีบทิ้งดาบและวิ่งไปประคองพี่ชายของตนทันที
“พี่ครับ! พี่!”
“บาสตรอนส์...”
“พี่ครับ ผมขอโทษ ผม...”
“ไม่...บาสตรอนส์...พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณนาย...”
“หมายความว่ายังไงครับ...พี่...”
“นายช่วยให้พี่ไม่ต้องฆ่านายไง...ถ้าเป็นแบบนั้นพี่คงได้เป็นบ้าแน่ๆ...”
“แล้วผมล่ะพี่! ผมจะไม่บ้าหรือไง ผม...ผมฆ่าพี่...”
“บาส...ไม่เป็นไร...นายจะไม่เป็นอะไร...พี่จะคอยอยู่ดูแลนาย...พี่จะคอยมองนาย...”
“พี่ครับ...”
“ดูแลตัวเองดีๆ นะบาส...พี่รักแกนะ ไอ้น้องชาย...”
สิ้นเสียงมือของเขาที่ประคองใบหน้าของบาสตรอนส์อยู่ก็ร่วงลงพื้น ร่างกายของเขาเริ่มส่องแสงเรืองออกมาก่อนจะแตกสลายไป
“พี่!!! พี่ครับ!!! พี่!!!”
แม้ลมหายใจสุดท้าย ใบหน้าของพี่ชายของบาสตรอนส์ก็ยังคงยิ้มให้กับเขา รอยยิ้มนั้นจะอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป
“บาสตรอนส์...” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นด้านหลังของเขา
“ท่านผู้สูงส่ง”
เขาครางออกมาเบาๆ ก่อนจะหันไปโค้งตัวทำความเคารพเธออย่างสุภาพ เธอมองเขาอย่างเห็นใจเพราะรู้ว่าเขาเจอกับเรื่องอะไรมาบ้าง
“บาสตรอนส์...รับไปสิสัญลักษณ์แห่งราชาผู้ควบคุมผืนดินน่ะ”
“ผมจะรับมาได้ยังไงในเมื่อ...”
“บาสตรอนส์ พี่ชายเธออยากจะครอบครองสิ่งนี้ แต่ตอนนี้เขาไม่มีโอกาสแล้ว น้องชายอย่างเธอก็ควรที่จะรับมันไปแทนพี่ชายสิ เขาต้องดีใจแน่”
“แต่ว่า...”
“รับไปสิบาสตรอนส์”
สัญลักษณ์นั่นลอยมาตรงหน้าของเขา เขามองมันอย่างชั่งใจก่อนจะตัดสินใจยื่นมือออกไปรับมัน ทันใดนั้นแสงสีทองประกายก็ปกคลุมร่างกายของเขา
“ราชาแห่งผืนดินเอ๋ย ต่อไปนี้จงไปตามหาผู้ที่เป็นนิรันดร์กาลเหมือนกับเธอเถิด แล้ววันนั้น เราจะได้พบกันอีก”
“ครับท่าน”
Special End
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ