Deathless รักอันตรายของแวมไพร์นิรันดร์กาล (18+)

9.4

เขียนโดย ซาตานไร้เงา

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.12 น.

  4 session
  2 วิจารณ์
  14.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 15.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) Special of Bastrons

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    “พอเถอะครับพี่ ผมไม่อยากสู้กับพี่”

   “งั้นแกก็ยอมให้พี่ฆ่าแกซะสิ บาสตรอนส์”

   ชายหนุ่มสองคนกำลังผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างหนักหน่วงท่วมกลางสวนแห่งหนึ่งที่กว้างมาก แต่ไม่มีคนอยู่ เป็นพื้นที่โล่งรอบกายมืดมิด แต่กลับไม่ได้บั่นทอนการมองเห็นของทั้งคู่เลย ดวงตาสีแดงส่องประกายที่สว่างขึ้นในความมืดมิดนั่น ทำให้เขามองเห็นในความมืดได้ดี

   ตูม!!!

   ชายหนุ่มผมสีบอร์นที่ถูกเรียกว่าพี่กระทืบเท้าลงบนผืนดินตรงหน้าทำให้แผ่นดินแยกออกจากกันลึกลงไปจนเห็นลาวาสีแดงออกส้มที่กำลังประทุอยู่ด้านล่าง รอยแยกกว้างและยาวออกไปเรื่อยๆ บาสตรอนส์กระโดดขึ้นลอยตัวกลางอากาศ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าหาพี่ชายพร้อมกับดาบที่ปรากฏขึ้น เขาตวัดดาบลงไปที่ชายหนุ่มแต่เขาเบี่ยงตัวหลบทัน และเรียกดาบของตนออกมาตวัดใส่บาสตรอนส์ โชคดีที่เขารับไว้ทัน

   เคร้ง!!!

   เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

   “พี่ครับ!”

   “ขอโทษนะบาส แต่พี่ไม่มีทางเลือก พี่ต้องการพลังนั่นจริงๆ”

   “งั้นผมก็คงไม่มีทางเลือกเหมือนกัน”

   เคร้ง~ ฉึก!

    ฉึก!

   บาสตรอนส์ปัดดาบของพี่ชายตนจนหลุดมือไปปักอยู่ที่พื้น ก่อนจะแทงดาบไปที่หัวใจของเขาจนทะลุด้านหลัง และดึงออกมาเลือดของพี่ชายเขากระเซ็นออกมาเปื้อนที่พื้นบางส่วนก็โดนลงมาบนตัวของเขา

   “จนได้...สินะ...” ร่างของเขาทรุดลงบาสตรอนส์รีบทิ้งดาบและวิ่งไปประคองพี่ชายของตนทันที

   “พี่ครับ! พี่!”

   “บาสตรอนส์...”

   “พี่ครับ ผมขอโทษ ผม...”

   “ไม่...บาสตรอนส์...พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณนาย...”

   “หมายความว่ายังไงครับ...พี่...”

   “นายช่วยให้พี่ไม่ต้องฆ่านายไง...ถ้าเป็นแบบนั้นพี่คงได้เป็นบ้าแน่ๆ...”

   “แล้วผมล่ะพี่! ผมจะไม่บ้าหรือไง ผม...ผมฆ่าพี่...”

   “บาส...ไม่เป็นไร...นายจะไม่เป็นอะไร...พี่จะคอยอยู่ดูแลนาย...พี่จะคอยมองนาย...”

   “พี่ครับ...”

   “ดูแลตัวเองดีๆ นะบาส...พี่รักแกนะ ไอ้น้องชาย...”

   สิ้นเสียงมือของเขาที่ประคองใบหน้าของบาสตรอนส์อยู่ก็ร่วงลงพื้น ร่างกายของเขาเริ่มส่องแสงเรืองออกมาก่อนจะแตกสลายไป

   “พี่!!! พี่ครับ!!! พี่!!!”

   แม้ลมหายใจสุดท้าย ใบหน้าของพี่ชายของบาสตรอนส์ก็ยังคงยิ้มให้กับเขา รอยยิ้มนั้นจะอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป

   “บาสตรอนส์...” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นด้านหลังของเขา

   “ท่านผู้สูงส่ง”

   เขาครางออกมาเบาๆ ก่อนจะหันไปโค้งตัวทำความเคารพเธออย่างสุภาพ เธอมองเขาอย่างเห็นใจเพราะรู้ว่าเขาเจอกับเรื่องอะไรมาบ้าง

   “บาสตรอนส์...รับไปสิสัญลักษณ์แห่งราชาผู้ควบคุมผืนดินน่ะ”

   “ผมจะรับมาได้ยังไงในเมื่อ...”

   “บาสตรอนส์ พี่ชายเธออยากจะครอบครองสิ่งนี้ แต่ตอนนี้เขาไม่มีโอกาสแล้ว น้องชายอย่างเธอก็ควรที่จะรับมันไปแทนพี่ชายสิ เขาต้องดีใจแน่”

   “แต่ว่า...”

   “รับไปสิบาสตรอนส์”

   สัญลักษณ์นั่นลอยมาตรงหน้าของเขา เขามองมันอย่างชั่งใจก่อนจะตัดสินใจยื่นมือออกไปรับมัน ทันใดนั้นแสงสีทองประกายก็ปกคลุมร่างกายของเขา

   “ราชาแห่งผืนดินเอ๋ย ต่อไปนี้จงไปตามหาผู้ที่เป็นนิรันดร์กาลเหมือนกับเธอเถิด แล้ววันนั้น เราจะได้พบกันอีก”

   “ครับท่าน”

   Special End

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา