อุ่นรักรสซ่า

-

เขียนโดย อนันโย

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.45 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,375 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) 4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“ไป  ไปเข้าแถวของเธอได้แล้ว”  อาจารย์ที่ปรึกษาบอกอย่างระอาและส่ายหน้าปลงๆ  ว่าเขาจะต้องเจอกับเด็กแปลกๆแบบนี้กับห้องที่ส่อแววมีปัญหาอีกแล้ว
อรเดินเข้าไปต่อท้ายแถวแล้วนั่งขัดสมาธิก้มหน้าก้มตากินข้าวในจานอย่างกับว่ามันเอร็ดอร่อยนักหนา   เธอรู้สึกเสียเปรียบยังไงไม่รู้
“มันไม่น่าเป็นแบบนี้เลย   ใครอยากจะเป็นตัวตลกให้คนอื่นหัวเราะกัน
พ้นช่วงทานอาหารเย็นไปก็เป็นเวลาประชุมทำวัด  แล้วต่อด้วยเดินจงกลม  กว่าจะเสร็จก็เป็นเวลา 4 ทุ่มกว่า   นักศึกษาหลายคนตัดสิ้นใจอาบน้ำใหม่เพราะอากาศช่วงเย็นร้อนอบอ้าวเหมือนฝนจะตก   ไม่นานเม็ดฝนไล่ช้างก็เทกระหน่ำลงมาทำให้อากาศตอนนี้หนาวเย็นขึ้น 
อรยืนมองเม็ดฝนที่กระทบไหลลงมาบนประตูกระจกบานเลื่อน   คิดว่าโชคดีจริงๆที่เอาผ้าห่มมาด้วย   เธอยิ้มให้กับสายฝนแล้วจึงเดินกลับไปบริเวณที่ปูผ้านอนผืนหนานุ่มกับผ้าห่มอุ่นไว้คอยท่า  
“ฮิ  ฮิ  อุ่นดีแหะ”   เธอรำพึงออกอย่างเป็นสุข
แล้วเธอก็ผลิกตัวไปเห็นเพื่อนที่นอนอยู่ข้างๆขดตัวหลับอยู่   เมื่อหันไปอีกข้างก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน   เธอขมวดคิ้วนิ่วหน้าคิดอยู่สักครู่   แล้วจึงลุกขึ้นนั่งมองซ้ายขวา  จึงตัดสินใจสะกิดเพื่อนทั้งสองคน
“ถ้าพวกเธอไม่รังเกียจ  เข้ามานอนกับเราใต้ผ้าห่มก็ได้”   อรกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“จะดีหรือ   เกรงใจน่ะ”  หญิงสาวผมยาวตรงท่าทางเรียบร้อยเอ่ยเกรงๆ
“ไม่เป็นไรหรอก  หลายคนเบียดๆกันอุ่นดี”   อรยิ้มอีก   แล้วกางผ้าห่มที่กว้างใหญ่ออกคลุมร่างเพื่อนใหม่ทั้งสอง
“ขอบใจนะ”   หญิงสาวร่างท้วมเล็กน้อยแต่น่ารักเอ่ยเสียงใสๆออกมา
“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ    เราชื่อ ฝุ่น ส่วนคนนั้นชื่อ จ๋า”  หญิงสาวผมยาวแนะนำตัวเองกับเพื่อนให้อรได้รู้จัก
“เราชื่อ อรธิวา  เรียกอรเฉยๆก็ได้...เออ   พวกเธออยู่ห้องเดียวกับเราหรือ?”   อรลุ้นคำตอบจากเพื่อนใหม่อย่างจดจ่อ
“อืม  พวกเราอยู่ห้องเดียวกัน”
“Yes!!  Yes!!”   อรร้องแขนทั้งสองข้างกำมัดอย่างสะใจ   เพื่อนทั้งสองงุนงงกับพฤติกรรมของเธอ
“อรเป็นอะไร”  จ๋าถามกลัวๆ
“ก็ดีใจนะซิ   รู้ไหมเราพึ่งจะได้พบเพื่อนผู้หญิงห้องเดียวกันครั้งแรกนี้แหละ”  อรกล่าวอย่างปลาบปลื้ม
“แต่พวกเรารู้จักเธอตั้งแต่วิ่งขึ้นมาบนรถแล้วนะ”   ฝุ่นตอบยิ้มๆ
“ง่ะ  อย่าพูดถึงมันเลย   ลืมๆมันไปซะเถอะ   น่าขายหน้าจะตาย”   อรเบ้ปากอย่างเง้างอน
“ฮิ ฮิ   แต่ทุกคนก็จำเธอได้เป็นคนแรกล่ะ”  จ๋าหัวเราะขบขันกับท่าทางของเธอ
“แหม  แน่ซิ   เป็นใครก็จำได้  มียัยเป๋อหลือเซ่อซ่าตกรถอยู่คนเดียวนิ”  อรกล่าวงอนๆทำจมูกย่นใส่ทั้งสองจึงหัวเราะคิก
แล้วต่างคนก็ต่างเล่าเรื่องราวของตัวเองจนกระทั้งผล่อยหลับกันไป  
 
 
.................................................
ฮือ ตอนนี้สั้นไปหน่อยขอโทษนะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา