นายเคยรักฉันบ้างไหม

 
แก้ว/โทโมะ : นี้นาย/เธอ
 
ฟาง : อ้าวพี่โมะกับแก้วรู้จักกันหรอ
 
แก้ว : ก็อีตาบ้าเนี้ยที่แก้วเล่าให้ฟังว่ามันเดินชนแก้วอ่ะ
 
โทโมะ : แล้วเธอรู้จักฟางได้ไง
 
แก้ว : ก็ยัยฟางเป็นแฟนพี่ชายฉันอ่ะ
 
โทโมะ : น้องเป็นน้องไอ้ป๊อปหรอ
 
แก้ว : ฉันเป็นน้องพี่ป๊อป แล้วนายเป็นใครมิทราบ
 
โทโมะ : ฉันเป็นพี่ชายยัยฟาง
 
แก้ว : ฟางเธอมีพี่ด้วยหรอทำไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ
 
ฟาง : ก็พี่โมะเค้าไปทำงานอยู่กับพ่อมีที่เมืองนอกอ่ะ
 
แก้ว : วันนี้วันซวยจริงๆเลยที่มาเจออีตาบ้านี้ แถมยังเป็นพี่ชายยัยฟางอีก
 
โทโมะ : นี้เธอฉันชื่อโทโมะ ไม่ใช่อีตาบ้า
 
แก้ว : ทำไมไอ้โคโดโมะ
 
โทโมะ : นี้เธอ
 
ฟาง : นี้หยุดได้แล้ว ให้มาดูแลฟางนะไม่ใช่ให้มาทะเลาะกัน
 
โทโมะ : แต่ว่า
 
ฟาง : พี่โมะถ้ายังไม่หยุด ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง
 
ฟางยื่นคำขาด
 
แก้ว : สมน้ำหน้า
 
ฟาง : แกด้วยยัยแก้ว
 
แก้ว : ก็ได้เห็นแกยัยฟางนะเนี้ย
 
โทโมะ : แล้วฟางทำไมมาอยู่โรงบาล
 
ฟาง : ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
แล้วฟางก็เล่าให้โทโมะกับแก้วฟัง
 
โทโมะ : แล้วลูกเป็นไงมั่ง
 
ฟาง : ปลอดภัยดี
 
แก้ว : ฉันอยากจะเห็นหน้านังนั้นจริงๆเลย
 
ฟาง : เออพี่โมะ แล้วพ่อกับแม่เป็นไงมั่ง
 
โทโมะ : สบายดี ท่านบอกว่าถ้าหลานคลอดเมื่อไรจะมาเยี่ยม
 
ฟาง : แล้วพี่โมะจะกลับเมื่อไร
 
โทโมะ : พี่กลับเมื่อไรก็ได้
 
ห้องทำงานป๊อปปี้
 
พิม : ป๊อปปี้ขา ทำไมเมื่อวานไม่ไปหาพิมที่คลับละค่ะ
 
ป๊อปปี้ : พิมมานี้ทำไม
 
พิม : ทำไมพิมจะมาหาสามีสุดที่รักของพิมไม่ได้ละค่ะ
 
ป๊อปปี้ : แต่ป๊อปไม่ใช่สามีพิม แล้วพิมก็ช่วยเลิกยุ่งป๊อปด้วย
 
พิม : กรี๊ด ทำไมป๊อปพูดอย่างนี้ละค่ะ เพราะนังนั้นใช่ไหมป๊อปถึงได้เปลี่ยนไป
 
ป๊อปปี้ : ไม่เกี่ยวกับฟาง
 
พิม : พิมจะไปคุยกับยัยนั้นให้รู้เรื่อง
 
ป๊อปปี้ : เธอห้ามยุ่งกับฟางนะ
 
พิม : ทำไม ทำไมป๊อปปี้ต้องหวงมันด้วย
 
ป๊อปปี้ : เรื่องของป๊อป แต่ถ้าเธอทำอะไรฟางเธอเจอดีแน่
 
พิม : ชิ
 
แล้วพิมก็ออกมาจากห้องทำงานป๊อปปี้