นายเคยรักฉันบ้างไหม

แก้ว/โทโมะ : นี้นาย/เธอ

ฟาง : อ้าวพี่โมะกับแก้วรู้จักกันหรอ

แก้ว : ก็อีตาบ้าเนี้ยที่แก้วเล่าให้ฟังว่ามันเดินชนแก้วอ่ะ

โทโมะ : แล้วเธอรู้จักฟางได้ไง

แก้ว : ก็ยัยฟางเป็นแฟนพี่ชายฉันอ่ะ

โทโมะ : น้องเป็นน้องไอ้ป๊อปหรอ

แก้ว : ฉันเป็นน้องพี่ป๊อป แล้วนายเป็นใครมิทราบ

โทโมะ : ฉันเป็นพี่ชายยัยฟาง

แก้ว : ฟางเธอมีพี่ด้วยหรอทำไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ

ฟาง : ก็พี่โมะเค้าไปทำงานอยู่กับพ่อมีที่เมืองนอกอ่ะ

แก้ว : วันนี้วันซวยจริงๆเลยที่มาเจออีตาบ้านี้ แถมยังเป็นพี่ชายยัยฟางอีก

โทโมะ : นี้เธอฉันชื่อโทโมะ ไม่ใช่อีตาบ้า

แก้ว : ทำไมไอ้โคโดโมะ

โทโมะ : นี้เธอ

ฟาง : นี้หยุดได้แล้ว ให้มาดูแลฟางนะไม่ใช่ให้มาทะเลาะกัน

โทโมะ : แต่ว่า

ฟาง : พี่โมะถ้ายังไม่หยุด ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง

ฟางยื่นคำขาด

แก้ว : สมน้ำหน้า

ฟาง : แกด้วยยัยแก้ว

แก้ว : ก็ได้เห็นแกยัยฟางนะเนี้ย

โทโมะ : แล้วฟางทำไมมาอยู่โรงบาล

ฟาง : ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วฟางก็เล่าให้โทโมะกับแก้วฟัง

โทโมะ : แล้วลูกเป็นไงมั่ง

ฟาง : ปลอดภัยดี

แก้ว : ฉันอยากจะเห็นหน้านังนั้นจริงๆเลย

ฟาง : เออพี่โมะ แล้วพ่อกับแม่เป็นไงมั่ง

โทโมะ : สบายดี ท่านบอกว่าถ้าหลานคลอดเมื่อไรจะมาเยี่ยม

ฟาง : แล้วพี่โมะจะกลับเมื่อไร

โทโมะ : พี่กลับเมื่อไรก็ได้

ห้องทำงานป๊อปปี้

พิม : ป๊อปปี้ขา ทำไมเมื่อวานไม่ไปหาพิมที่คลับละค่ะ

ป๊อปปี้ : พิมมานี้ทำไม

พิม : ทำไมพิมจะมาหาสามีสุดที่รักของพิมไม่ได้ละค่ะ

ป๊อปปี้ : แต่ป๊อปไม่ใช่สามีพิม แล้วพิมก็ช่วยเลิกยุ่งป๊อปด้วย

พิม : กรี๊ด ทำไมป๊อปพูดอย่างนี้ละค่ะ เพราะนังนั้นใช่ไหมป๊อปถึงได้เปลี่ยนไป

ป๊อปปี้ : ไม่เกี่ยวกับฟาง

พิม : พิมจะไปคุยกับยัยนั้นให้รู้เรื่อง

ป๊อปปี้ : เธอห้ามยุ่งกับฟางนะ

พิม : ทำไม ทำไมป๊อปปี้ต้องหวงมันด้วย

ป๊อปปี้ : เรื่องของป๊อป แต่ถ้าเธอทำอะไรฟางเธอเจอดีแน่

พิม : ชิ

แล้วพิมก็ออกมาจากห้องทำงานป๊อปปี้