[[coz luv’s distract]]>>เพราะรักมันกวนใจ

 
[[coz luv’s distract]]>>00
 
อินโทรล่ะน้อ~
 
“น้องๆศิลป์-ภาษามาทางนี้เลยค่ะลูก~ @$#$%%^#$@$#%#$#”
 
 
 
“#$$%^%^&^*^^%^$ ศิลป์-คำนวณทางนี้เลยคร๊าบน้อง~~”
 
 
 
“วิทย์-คณิตฯอยู่หนายยย~ $^%^$&%^&^*^*^^% มาหาพี่ๆเร็ว โมะๆๆ”
 
 
 
“#%$%$^%&^*% โครงการพิเศษทางนี้นะน้อง~! #%$^%&^*&*%$%#$!!!!”
 
 
 
เสียงตะโกนโหวกเหวกดังทั่วบริเวณที่ผมยืนอยู่ แผนการเรียนศิลป์-ภาษาไปทางไหนกันล่ะเนี่ย เสียงมันตีกันมั่วหมดแล้วอ่ะT^T ใครก็ได้ โผล่มาช่วยพาผมไปหาแผนที่ผมจะเรียนหน่อย~~
 
 
 
ปึก! ตุ้บ ฮือ~ไอ้บ้าที่ไหนเดินมาชนฟะ! ผมกำลังจะเงยหน้าขึ้นไปดูให้ชัดๆ แต่เสียงด่าของคนที่ผมมั่นใจว่ามันชนผมแน่ๆดันขัดขึ้นซะก่อน..ฮึ่ม!
 
 
 
“เดินดูทางป่าววะเนี่ย ตามีมองอะไรอยู่ไม่ทราบห๊ะ!” โหย จี๊ดเลยครับ จี๊ดเลย แม่งมันนั่นแหละที่ชนผมอ่ะคนอื่นที่อยู่ใกล้ๆก็เห็น แต่ไหงมาด่าผมแบบนี้วะเนี่ย มึงมีสิทธิอะรายยยย~~~!!!
 
 
 
“ตาผมมี ผมก็เอาไว้มองทางน่ะสิครับ ว่าแต่สมองของนายน่ะ มีรึเปล่า ถึงได้ประมวลไม่ออกว่าใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายชน!”
 
 
 
“มึงหลอกด่ากูเหรอ!” เปล่า กูด่ามึงตรงๆนี่แหละ- -”
 
 
 
ผมทำเป็นไม่สนใจแล้วมองหาป้าย หรืออะไรก็ได้ที่บ่งบอกให้รู้ว่าแผนศิลป์-ภาษาที่ผมจะไปลงชื่อมันอยู่ตรงไหน ส่วนไอ้คนนิสัยเสียที่เดินชนผมเมื่อกี้น่ะเหรอ ก็ยืนอยู่ข้างๆกันนี่แหละ แถมยังทำหน้าทำตาเหมือนจะยกพวกไปตีใครซะอย่างงั้น ผมว่าไอ้นี่คงจะไม่เคยนั่งสมาธิสงบจิตสงบใจแหงแซะ ขี้โมโหจริง ทั้งๆที่คนที่ควรจะโมโหคือผมแท้ๆ
 
 
 
“ไอ้นี่..มึงหลอกด่ากูแล้วทำเป็นเมินเรอะ! หันมาคุยกันให้รู้เรื่องนะเว้ย!!!”
 
 
 
ไอ้เจ้าคนไร้สมองตะคอกเสียงดังใส่ผม เสียงของมันดังมากพอที่จะทำให้ทุกๆคนหยุดพูดเรื่องของตัวเองแล้วหันมามองผมกับมันเป็นตาเดียว มารับน้องวันแรกก็เด่นแล้วแฮะผม~ โอ้! นั่นมันป้ายแผนการเรียนผมหนิ ในที่สุดก็เจอซักที>W< ผมกำลังจะเดินไปยังแผนของตัวเอง แต่มันไปไม่ได้ก็เพราะ..
 
 
 
หมับ! จ๊ากกกกกก ไอ้คนไร้สมองคว้าข้อมือผมไว้แถมบีบอย่างแรงอีกต่างหาก เจ็บโว้ย! ข้อมือกู๊~!Y^Y
 
 
 
“มึงจะหนีไปไหนห๊ะ! ป๊อดรึไง!!!”
 
 
 
ยืนอยู่ใกล้กันแค่นี้แท้ๆทำไมต้องตะโกนด้วยว๊า~ กูเข้าใจนะว่ามึงหูตึง แต่กูไม่หูตึงกะมึงด้วยไง! เสียงดังแบบนี้มันปวดหัวนะเฟ้ย!
 
 
 
“พวกน้องมีปัญหาอะไรกันงั้นเหรอครับ?”
 
 
 
รุ่นพี่คนหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มเพื่อนแล้วพูดน้ำเสียงเจือความไม่พอใจสักเท่าไหร่ เออ ใครมันจะไปพอใจวะ เพิ่งมาปฐมนิเทศเข้าม.4แท้ๆก็มีเรื่องกันแล้ว
 
 
 
“เสือก!” อื้อหือ~มึงกล้ามาก..กูล่ะนับถือ=_=
 
 
 
“ถ้าเป็นเรื่องของพวกน้องแค่สองคนพี่คงไม่เสือกหรอกครับ แต่การที่พวกน้องโวยวายเสียงดังกันแบบนี้มันทำสร้างความรำคาญให้คนอื่น..และในฐานะที่พี่มีส่วนร่วมในการรับผิดชอบกิจกรรมนี้ คงจะปล่อยให้พวกน้องสร้างปัญหาต่อไปไม่ได้^_^*”
 
 
 
ไอ้ตัวไร้มารยาท(ใครก็ได้บอกชื่อมันกับผมที! เหนื่อยกับการเรียกแบบนี้แล้วนะ!!)ทำเสียงฮึดฮัด แต่ก็ปล่อยข้อมือผมให้เป็นอิสระ อ๊า~ข้อมือที่น่ารักของข้า ข้อมือของข้า~~*^*(อารมณ์ประมาณกอลลัมได้เจอกับแหวนของมันอีกครั้ง โอ้! ใครเก็ทมุกผมบ้าง- -“)
 
 
 
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!”
 
 
 
“ไม่ใช่ธนาคาร ไม่รับฝากคร๊าบ~”
 
 
 
ผมตะโกนไล่หลังไป และสิ่งที่ผมได้กลับมาคือสายตาอำมหิตของมันกับคำที่อ่านปากได้ว่า ‘กวนตีน’ ..อ้าว~! ถ้าไม่กวนตีนก็ไม่ใช่ผมอะสิ ฮ่าๆๆๆ>W<
 
 
 
“แล้วเราน่ะจะยืนตรงนี้อีกนานมั้ย? ไปลงชื่อที่สายแล้วเหรอ?” รุ่นพี่คนเมื่อกี้(ใครรู้ชื่อไอ้คนพวกนี้บอกผมด้วย เรียกแบบนี้แล้วมึนหัวชิบ-*-)หันมาถามผมบ้าง..เอ่อ ผมจะถามพี่เขาว่าไอ้แผนการเรียนศิลป์-ภาษาที่ผมจะไปลงชื่อมันอยู่ตรงไหนดีป่ะวะ? เมื่อกี้ก็เห็นดีอยู่หรอก พอหันเป็นเห็นหน้าไอ้คนไร้มารยาทนั่นก็ลืมเลย สายตาผมยิ่งไม่ค่อยดีอยู่ด้วย ชิส์!(ปัญหาไม่ได้อยู่ที่สายตา แต่น่าจะอยู่ที่สมองเอ็งมากกว่าว่ะ- -)
 
 
 
“เอ่อ..แล้วแผนศิลป์-ภาษาเนี่ยมันไปลงชื่อกันตรงไหนอ่ะครับพี่?”
 
 
 
“อ้าว~! อยู่ภาษาเหรอเรา^o^ อยู่สายเดียวกันเลย มาๆตามพี่มา พี่ชื่อฟงนะมีไรก็ทักๆกันได้^_^”
 
 
 
ว่าแล้วก็เดินนำผมไปยังโต๊ะที่ตั้งเรียงเป็นแถวยาวอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ผมทะเลาะกับไอ้บ้านั่นสักเท่าไหร่..พ่อคับ แม่คับ ผมเจอจุดลงชื่อแล้ว ปลื้มโคตร~ พี่ฟง! ผมจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้ของพี่เลยY^Y
 
 
 
“ไอ้ต้น! กูพาน้องมาลงชื่อ^[]^”
 
 
 
พี่ฟงรุนหลังผมให้เดินไปอยู่หน้าโต๊ะที่มีรุ่นพี่อีกคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว..ชื่อพี่ต้นสินะ..จะจำไว้ๆ>^<
 
 
 
“หืม?..-_-*” พี่แกเงยหน้าจากกระดาษในมือแล้วมองผมหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวประมาณสี่ถึงห้ารอบ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ
 
 
 
“ใส่ชุดนักเรียนชายผิดกฎโรงเรียนนะครับน้อง” พี่แกต้องการสื่อถึงอะไรวะครับใครก็ได้บอกผมที?!?
 
 
 
“???” พอเห็นผมทำหน้างงใส่พี่แกก็เลยพูดต่อ..
 
 
 
“ถึงน้องจะเป็นทอมก็เถอะ แต่ก็ควรจะใส่ชุดนักเรียนหญิงให้เรียบร้อยนะครับ!” เหยด! ผมรู้แล้วล่ะครับ ว่าพี่เขาจะสื่อถึงอะไร!!!
 
 
 
“เฮ้ยรุ่นพี่ครับ!! ผมผู้ชาย!!!”            
 
 
 
“...” เงียบแดกทั่วบริเวณ..นี่ผมไปทำอะไรให้(คาดว่า)ทุกคนเข้าใจผิดกันงั้นเหรอครับO[]O!
 
 
 
“=_= เงียบกันแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองทำอะไรผิดไปซักอย่าง..พวกคุณเข้าใจผิดกันเองไม่ใช่เหรอครับ” ไอ้พี่ฟงหัวเราะแหะๆ ส่วนเพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆก็เกาหัวแก้เก้อแล้วหลบสายตาผมกันใหญ่ รุ่นพี่ที่ชื่อต้นน่ะเหรอครับ..พี่แกขมวดคิ้วมุ่นแล้วมองผมหัวจรดเท้าอีกสองสามรอบ ก่อนจะพูดประโยคเด็ดที่ผมไม่มีวันลืม!
 
 
 
“ถึงน้องจะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วไปก็ไม่มีใครรังเกียจอะไรหรอก อย่าแอ๊บแมนเลยมันไม่ขึ้น-0-..”
 
 
 
..
 
 
 
..
 
 
 
..
 
 
 
..
 
 
 
ถ้าผมจะต่อยหน้ารุ่นพี่ตั้งแต่วันปฐมนิเทศแบบนี้..มันจะซ่าส์ไปป่ะ=^=*
 
 
 
++++++++++++++++++++++++++++
 
“ใส่ชุดนักเรียนชายผิดกฎโรงเรียนนะครับน้อง”
 
“???”
 
“ถึงน้องจะเป็นทอมก็เถอะ..แต่ก็ควรจะใส่ชุดนักเรียนหญิงให้เรียบร้อยนะครับ!”
 
“เฮ้ยรุ่นพี่ครับ!! ผมผู้ชาย!!!”
 
++++++++++++++++++++++++++++