Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

ดอกไม้ที่พี่ท๊อปให้มา ฉันรู้สึกว่ามันจะแห้งโรยราเร็วกว่าปกติ
ไม่เข้าใจว่าที่พี่ท๊อปทำแบบนี้มันเพื่ออะไรกัน??
ไหนบอกว่าชอบ!!
ไหนบอกว่ารัก!!
มันเป็นแค่คำหลอกเด็กใช่มั้ย....
ครืด ครืด
จู่ๆโทรศัพท์ฉันก็สั่น คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครโทรมา..
[ทำไรอยู่..เด็กน้อย]
"......."ฉันไม่รู้จะพูดยังไงไม่ให้เสียงสั่น เพราะคำพูดเหล่านั้นที่ฉันบังเอิญไปได้ยินมันยังวนอยู่ในหัว...
[เงียบไมอ่ะ เป็นอะไรรึป่าว]
"ป่าวๆ มีอะไรรึป่าว"ฉันถามเสียงสั่น
[พิมอ่ะมีอะไรรึป่าว เสียงสั่นๆ]
"....."
[หือ??]
"โทรมาอย่างนี้พี่อีฟไม่ว่าหรอ?"
[ไม่หรอก พี่กะจะบอกเลิกแล้ว...เพื่อเด็กน้อยเลยนะเนี่ย^^]
"หรอ??"
[ไม่ดีใจหรอ]
"จะให้ดีใจจริงๆหรอ....เราได้ยินที่พี่ท๊อปคุยกับพี่อีฟ..."
[.....]
ตื้ด
ฉันกดวางสายโดยไม่รอฟังคำตอบ
เช้าวันต่อมา
ฉันเดินเข้าโรงเรียนเหมือนคนไร้อารมณ์ วันนี้ฉันมาเช้าเหมือนเดิม เช้ากว่าปกติ 
เช้าจนคิดว่าฉันอาจจะมาโรงเรียนคนแรก...
ฟึ่บ
ฉันนั่งลงบนโต๊ะแล้วฟุบนอน...จนไม่รู้ว่าเผลอหลับไปเมื่อไหร่........
#บันทึกพิเศษ ท๊อป#
ผมไม่เข้าใจเลยว่าที่พิมพูดมันหมายความว่ายังไง  
เธอดูโกรธมากในเมื่อวานที่เราคุยโทรศัพท์กัน 
วันนี้ผมเข้าโรงเรียนมา มันเช้ามากมากจนผมรู้สึกว่าผมมาคนแรก
แต่ต้องหยุดความคิดนั้นเมื่อสายตาผมหันไปเห็น
เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง....
เธอนั่นเอง
ผมรีบเดินเข้าไปอยากจะปรับความเข้าใจกับเธอ
แต่กับว่าเธอนั้นหลับ....
ผมนั่งอยู่ข้างๆเธอแล้วฟุบตัวนอน..ผมนอนมองหน้าของเธอที่สดใส ทำผมยิ้มขึ้นมาไม่รู้ตัว :)
อยากให้เธอตื่มาสบตากันจัง
#จบบันทึกพิเศษท๊อป#
"พิมๆๆ เฮ้ๆๆ หลับลึกจัง....ป่ะไปเข้าแถวได้แล้ว"
ซินมาปลุกฉัน..ฉันไม่รู้ว่าหลับไปลึกและนานแค่ไหน
แต่ฉันฝัน ฝันว่าพี่ท๊อปมานอนข้างฉัน เพียงแต่มันเหมือน เหมือนจริงมาจนอยากให้เป็นจริงๆ
---โปรดติดตามตอนต่อไป---