Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก
-
เขียนโดย 
Pimnalita
วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.31 น.
15
5 วิจารณ์
19.06K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
7) ห่างกันสักพัก....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในครึ่งเช้านี้ฉันรู้สึกเหมือนไม่มีจิตใจจะเรียนเลย
ไม่เคยคิดว่าเรื่องๆนี้มันมีผลต่อหลายๆสิ่ง....
เอ๊ะ!? นั่นพี่ท๊อปนี่ ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปหาเพื่อนที่โรงอาหาร
สายตาของฉันไปสะดุดเห็นพี่ท๊อปยืนคุยกับเด็กคนหนึ่ง หน้าตาสดใส สวย น่ารัก มีออร่า เว่อเลยค่ะ ฉันเทียบไม่ได้เลยสักนิด
นั่นสินะคงเป็นคนใหม่ เวลาคุยดูสนิทสนมกันมาก
ใครจะทนยืนดูต่อไปไหวล่ะคะ มีหวังได้ทรุดลงไปนอนกับพื้นแน่!
ฉันคิดว่าไปหาเพื่อนคงช่วยได้บ้าง ได้ระบายอะไรกับเพื่อนบ้างคงดี....
#บันทึกพิเศษท๊อป#
"พี่ว่าน้องอย่าเพิ่งมายุ่งกับพี่ได้มั้ย...เพราะว่าแฟนพี่ว่าพี่จนพี่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ..ขอร้องแหละเลิกตามตื้อพี่เถอะนะ"
ผมรู้สึกเซ็งอย่างบอกไม่ถูก
น้องคนนั้นชื่อมายครับเขามาตามตื้อผม
ใจหนึ่งก็สงสารน้องคนนั้นที่โดนผมไล่ไปซะขนาดนั้น
ใจหนึ่งก็กลัวว่าพิมจะมาเห็นแล้วเข้าใจผิด
นี่ผมยังคงไม่ได้เล่าสินะ
เมื่อ2-3วันก่อนอีฟเรียกผมมาคุยเรื่องน้องมายครับ ก็ทึ่น้องมายเดินมาคุยกับผมบ่อยๆเนี่ยหละครับทำให้ผมโดนด่าเละเลย (จริงๆผมเคยชอบน้องมายด้วย แต่ผมว่าความรู้สึกนั้นมันมาจากความที่น้องเค้าสดใสร่าเริง และมาหาผมบ่อยมากกว่าแต่ตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้วเพราะผมมีอีกคนที่ชอบแล้วครับ^^)
ตอนนั้นผมบอกไปประมาณว่าผมไม่ได้ชอบน้องมายแล้ว มาตามตื้อจนผมรำคาญ
อีฟได้ยินอย่านั้นเขาก็ยิ้มออกเลย:)
รอยยิ้มของอีฟทำให้ผมลืมไปเลยว่า ผมจะบอกเลิกอีฟ ผมพูดไม่ออกครับ
กะจะมาบอกวันนี้หล่ะ
ผมจะคบกับน้องพิมจริงจังสักที...
ผมเดินเข้าไปหาอีฟแล้วนั่งลงข้าง มันกดดันมากในตอนนั้น แต่ผมก็ต้องพูดออกไป
"อีฟ.......เราว่า.....เราเลิกกันเถอะนะ"
"ทำไมอ่ะยัยเด็กนั่นมันคงดีกว่าใช่ป้ะ เออได้"
อีฟตอบผมด้วยความโมโหแล้วเดินจากไป ...
ผมอสียใจ แต่ดีใจมากกว่าเพราะผมจะได้คบกับพิมจริงจังสักที
#จบบันทึกพิเศษท๊อป#
วันทั้งวันนี้ฉันไม่ได้เจอพี่ท๊อปะลยนอกจากตอนนั้น!...
ฟึ้บ!
กลับมาถึงบ้านฉันก็ล้มตัวนอนด้วยความเหนื่อยและคิดมาก
ครืด ครืด
โทรมาอีกแล้วสินะ ที่ฉันตัดสินใจจะรับสายคราวนี้ก็กะจะบอกท๊อปให้ห่างกันสักพัก เพราะฉันคงทำใจไม่ได้ที่คบไปเจ็บไป...
"ฮัลโหล"
[ทำไรอยู่ครับเด็กน้อย]
"ป่าว"
[ไม่ได้คุยโทรศัพท์กับแฟนหรอ ฮ่าๆ]
"พี่ท๊อป"
[ค้าาาาบ]
"เราว่าเราห่างกันสักพักเถอะ"
[ทำไมอ...]
ตื้ดๆๆๆ
ฉันรีบตัดสายก่อนที่พี่ท๊อปจะพูดอะไรมากกว่านี้ ไม่งั้นฉันคงใจอ่อนแน่
น้ำตาใสๅไหลลงอาบทั่วแก้ม จนหาพื้นที่ที่แห้งไม่เจอ ฉันร้องไห้
ทั้งๆที่ฉันบอกเขาให้ห่างกันสักพักเอง
แต่อีกไม่นานความเจ็บนี้คงหายไปเอง......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
