Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

เขียนโดย Pimnalita

วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.31 น.

5 วิจารณ์

18.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

7) ห่างกันสักพัก....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในครึ่งเช้านี้ฉันรู้สึกเหมือนไม่มีจิตใจจะเรียนเลย

ไม่เคยคิดว่าเรื่องๆนี้มันมีผลต่อหลายๆสิ่ง....

เอ๊ะ!? นั่นพี่ท๊อปนี่ ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปหาเพื่อนที่โรงอาหาร

สายตาของฉันไปสะดุดเห็นพี่ท๊อปยืนคุยกับเด็กคนหนึ่ง หน้าตาสดใส สวย น่ารัก มีออร่า เว่อเลยค่ะ ฉันเทียบไม่ได้เลยสักนิด

นั่นสินะคงเป็นคนใหม่ เวลาคุยดูสนิทสนมกันมาก

ใครจะทนยืนดูต่อไปไหวล่ะคะ มีหวังได้ทรุดลงไปนอนกับพื้นแน่!

ฉันคิดว่าไปหาเพื่อนคงช่วยได้บ้าง ได้ระบายอะไรกับเพื่อนบ้างคงดี....

#บันทึกพิเศษท๊อป#

"พี่ว่าน้องอย่าเพิ่งมายุ่งกับพี่ได้มั้ย...เพราะว่าแฟนพี่ว่าพี่จนพี่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ..ขอร้องแหละเลิกตามตื้อพี่เถอะนะ"

ผมรู้สึกเซ็งอย่างบอกไม่ถูก

น้องคนนั้นชื่อมายครับเขามาตามตื้อผม

ใจหนึ่งก็สงสารน้องคนนั้นที่โดนผมไล่ไปซะขนาดนั้น

ใจหนึ่งก็กลัวว่าพิมจะมาเห็นแล้วเข้าใจผิด

นี่ผมยังคงไม่ได้เล่าสินะ

เมื่อ2-3วันก่อนอีฟเรียกผมมาคุยเรื่องน้องมายครับ ก็ทึ่น้องมายเดินมาคุยกับผมบ่อยๆเนี่ยหละครับทำให้ผมโดนด่าเละเลย (จริงๆผมเคยชอบน้องมายด้วย แต่ผมว่าความรู้สึกนั้นมันมาจากความที่น้องเค้าสดใสร่าเริง และมาหาผมบ่อยมากกว่าแต่ตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้วเพราะผมมีอีกคนที่ชอบแล้วครับ^^)

ตอนนั้นผมบอกไปประมาณว่าผมไม่ได้ชอบน้องมายแล้ว มาตามตื้อจนผมรำคาญ

อีฟได้ยินอย่านั้นเขาก็ยิ้มออกเลย:)

รอยยิ้มของอีฟทำให้ผมลืมไปเลยว่า ผมจะบอกเลิกอีฟ ผมพูดไม่ออกครับ

กะจะมาบอกวันนี้หล่ะ

ผมจะคบกับน้องพิมจริงจังสักที...

ผมเดินเข้าไปหาอีฟแล้วนั่งลงข้าง มันกดดันมากในตอนนั้น แต่ผมก็ต้องพูดออกไป

"อีฟ.......เราว่า.....เราเลิกกันเถอะนะ"

"ทำไมอ่ะยัยเด็กนั่นมันคงดีกว่าใช่ป้ะ เออได้"

อีฟตอบผมด้วยความโมโหแล้วเดินจากไป ...

ผมอสียใจ แต่ดีใจมากกว่าเพราะผมจะได้คบกับพิมจริงจังสักที

#จบบันทึกพิเศษท๊อป#

วันทั้งวันนี้ฉันไม่ได้เจอพี่ท๊อปะลยนอกจากตอนนั้น!...