Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

.....ฉันยังคงสับสนอยูว่าจริงๆแล้วฉันชอบพีั่่่อาร์ตรึป่าว แต่ฉันก็ตอบตกลงคบกับเขาไปแล้ว ลองดูก็ไม่เสียหายเปิดใจรับคนใหม่ ถึงแม้...ในใจยังไม่ลืมคนเก่า....

   วันนี้พี่อาร์ตชวนฉันไปดูหนังกัน มันคงดีที่ฉันจะได้รู้จักเขามากขึ้น

ครืด ครืด

ไำม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าพี่อาร์ตโทรมา

"ฮัลโหล"

[พิม..พี่ขอโทษนะวันนี้พี่ไม่ว่างพอดีน่ะ แม่พี่เพิ่งบอกว่าพี่ต้องไปงานอ่ะ....ขอโทษน้ะ]

"อื้ม...ไม่เป็นไร"

[ไม่โกรธนะ]

"มันกระทันหันหนิ"

[อื้มแค่นี้หล่ะ อย่าลืมกินข้าวแล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะ]

"เช่นกันค่ะ"

ตู๊ดตู๊ด

จริงแล้ววันนี้แม่ฉันก็ชวนไปงานวันเกิดเพื่อนแม่แต่ฉันบอกว่าจะไม่ไปเพราะนัดกับพี่อาร์ตไว้ แต่พี่อาร์ตติดงานฉันคิดว่าฉันไปงานกับแม่ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆแล้วมันน่าเบื่อ

"แม่!!"

"ว่าไงลูก"

"หนูจะไปงานวันเิกิดเพื่อนแม่ด้วย ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว"

"ไปแต่งตัวสวยรอเลยลูก"

 ณ งานวันเกิดเพื่อนแม่

วันนี้ฉันแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ แต่ถึงสวยก็คงสู้คุณนายไฮโซที่มางานไม่ได้หรอก เสื้อผ้าแบรนด์ดังๆทั้งนั้น -*-

"อ้าว คุณหญิงสวัสดีค่ะ..ไม่ได้เจอกันนาน"แม่ฉันใครก็ไม่รู้แต่ท่าทางผู้ดีน่าดูเพชรเต็มคอเลย"สวัสดีคุณหญิงทองสิลูก"แม่ฉันสะกิดให้สวัสดีคุณหญิง.....เอ่อ...ทอง คนนี้

"สวัสดีค่ะ"

"สวัสดีจ้ะ นี่หนูพิมใช่รึป่าวลูก"คุณหญิงทองถาม

"ค่ะ"

"โตเร็วจังสวยขึ้นเป็นกองเลยนะเนี่ย" งั้นคุณหญิงทองนี่ก็เห็นเราตอนเด็กด้วยหรอ"ตอนนั้นยังโดนพี่แกล้งอยู่เลย....เอ๊ะว่าแต่คุณพัดกับลูกหายไปไหนนะ..จะดูซิว่าจะจำน้องได้รึป่าว"

"ใครหรือคะ"

"พี่ชายหนูไง..ถึงจะคนละแม่แต่ก็พ่อเดียวกันยังไงก็มีสายเลือดเดียวกัน"นี่ฉันมีพี่ชายสายเลือดเดียวกันด้วยหรอเนี่ย แม่ฉันเป็นภรรยาคนที่สองของพ่อพัด แต่คุณหญิงก็รับได้ที่พ่อมีภรรยาอีกคน คุณหญิงเธอดูไม่เครียดเลยด้วยซ้ำ แต่นานมาแล้วที่ฉันเล่นกับลูกคุณหญิง ก็ตอนนั้นเด็กมากจนไม่รู้ว่าสายเลือดเดียวกัน(แม่ฉันไม่ได้จดทะเบียนกับพ่อพัดเลยใช้นามสกุลแม่) 

"อ๊ะ! นั่นไงพี่ชายหนู"คุณหญิงชะเง้อแล้วหันมาพูดกับฉันพร้อมยิ้มให้ ทำให้ฉันต้องหันไปมอง.....พี่ชายแท้ๆที่ไม่ได้เจอกันนานหลายปี

"พี่อาร์ตO_o!!"

"พิมO_O"

"โอ้ว..ดีใจจังที่ลูกจำกันได้"

"พี่อาร์ตเป็นพี่แท้ๆของหนูเลยหรอคะ"ฉันหันไปถามคุณหญิงด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

"มันก็ไม่เชิงหรอกแต่มันก็มีสายเลือดเดียวกันนะ"พี่อาร์ตดูตกใจกว่าฉันด้วยซ้ำ

 ไม่จริงงง!!ทำไมพี่อาร์ตต้องมาเป็นพี่ฉัน แถมมีสายเลือดเดียวกันเพราะฉะนั้นฉันกับพี่อาร์ตก็คงต้องจบกันลงในวินาทีนี้ ความรักมันกำลังลงตัวเลยด้วยซ้ำ.......

น้ำตาของฉันคลออยู่ที่ตาและฉันไม่อยากให้แม่กับคุรหญิงรู้ว่าฉันกับพี่อาร์ตคบกันอยู่ แต่ฉันกับพี่อาร์ตก็มองตากันด้วยความทุกข์ทรมานใจ ต่างคนต่างรู้ว่าวันนี้มันต้องจบสิ้นก่อนที่จะเลยเถิดไปไกล

"คิดถึงพี่น้ำตาคลอเลยหรอลูก"แม่ฉันถามอย่างไม่สงสัยเรื่องราว

"ใช่ค่ะแม่ ดีใจที่มีพี่หล่อ^^"ฉันฝืนยิ้มแบบจริงใจ

"ผมก็คิดถึงน้องมากเลย...เคยเห็นที่โรงเรียนก็ว่าหน้าคุ้นๆ^^"ฉันก็คิดว่าพี่อาร์ตก็ฝืนยิ้มเหมือนกัน

"งั้นก็อยู่กับน้องสองคนก่อนนะลูกอาร์ต แม่แค่เอาของขวัญเข้าไปให้ก็กลับได้ละ"

"ครับ"พี่อาร์ตตอบรับแทนฉัน ฉันรู้ว่าเขาและฉันมีเรื่องต้องคุยกัน

"เอ่อ..พี่อาร์ตไปนั่งกันตรงม้านั่งตรงนั้นดีกว่านะ"ฉันคิดว่าวันนี้ฉันกับพี่อาร์ตต้องคุยกันยาวหน่อย

............................

"ไม่คิดเลยเนอะ...ว่าเราจะคบกันไม่ได้"หลังจากที่บรรยากาศเงียบมานานพี่อาร์ตก็เป็นคนเริ่มพูด

"อื้ม...เป็นพี่น้องกันก้ได้"ฉันพูดอย่างตัดใจ

"มันก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ...พี่ดีใจนะที่มีน้องที่น่ารักแบบนี้"

"เราก็ดีใจเหมือนกันที่มีพี่ที่หล่อและฮอตสุดๆแบบนี้"

หลังจากฉันพูดพี่อาร์ตก็หันมายิ้มให้ฉัน เสียงของคุณหญิงทองดังขึ้นมาว่าฉันกับพี่อาร์ตเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันทำให้น้ำตาฉันไหลรินมาอีกครั้ง 

"ไม่่เป็นไรนะ"พี่อาร์ตปลอบใจฉัน

พึ่บ

ฉันโผลกอดพี่อาร์ตและพี่อาร์ตก็กอดกลับอย่างเต็มใจฉันกอดกับพี่อาร์ตนานและเป็นครั้งแรก มันอบอุ่นทั้งกายและใจ เพราะนี่อาจจะเป็นกอดสุดท้ายสำหรับฉันและเขา เพราะกอดต่อไปมันคือกอดแห่งความเป็นพี่น้องกันเท่านั้น!

-----โปรดติดตามตอนต่อไป-----