My life ชีวิตอยู่ที่เธอ

กรึ๊ง กริ๊ง กรึ๊ง!!
เสียงอะรายเนี้ย! จะปลุ๊กฉันทำไม กำลังนอนหลับสบายๆ!
กรึ๊ง กริ๊ง กร๊ง!!
"โอ๊ย! รู้แล้วๆ"
"ฮัลโหล มีอะไรคะ"
(นี่แกนอนอยู่ใช่มั้ยรีบตื่นเลย นะ จะนอน@#$#%%@!#)
"เฮ้ยๆ ใจเย็นๆ ทำไม ต้องว่าแต่เช้าด้วยอะ  "
(แกไม่รู้หรือแกล้งโง่วะ วันนี้คือวันเปิดภาคเรียนแล้วนะ รีบตื่นแล้วมาเลย น้าาาาาา แค่นี้แหละ)
"เฮ้ย ฮัลโหล โอ๊ย ทำไมซวย อย่างงี้ " 
ณ โรงเรียน เซกิไควะไดนานาชาติ (พวกคนรวยมาเรียน กัน)
หลังจากที่ฉันถูกวางสายจากไปพิงปิน แล้วรีบทำธุระให้เสร็จภายใน10 นาที (เร็วเกิ๊น)
แล้วก็รีบบึ่งมาจากคฤหาสน์ อันแสนหรู(จะอวดไปไหนวะ) ไม่ได้การละประตูจะปิดแล้วต้องรีบไป
เฮ้ย! ว๊าก! ปึ้ง!
อะไรกันเนี้ย เข้าโรงเรียนมาได้ ก็มีคนมาชน ปิงปองคนนี้เจ็บนะ
ฉันหันหน้าขึ้นไปหาคนที่ชน ก็เห็นใบหน้าของเขา ช่าง!! หล่อ อะไรอย่างนี้ อร๊ายย (เอิ่ม..เก็บอาการ จำ!เธอคือนางเอกน้าา) เฮ้ย!ไม่ได้ๆ ถึงจะหล่อยังไงเขาก็ผิด 
"นาย... ทำไมต้องมาชนด้วยฮะ"
"ขอโทษที ไม่เห็น "
"ตาบอดหรือตาเซ้อกันแน่ คนยืนอยู่ทั้งคนยังบอกไม่เห็น"
"ยัยบ๊องตื่นเอ้ย ก็ขอโทษไปแล้ว จะเอาไรอีก ... อยากได้เงินหรอ" หน๋อย ว่าแล้วเดินไปอีก
ดูถูกกันเกินไปแล้วไอ้@#$%@^@
ฮึ้ย! อารมณ์เสีย! ><
ณ ห้องเรียน
ปึ้ง!
ฉันวางกระเป๋าลงแล้วนั่งลงกับเก้าอี้ข้างพิงปิน เบื่อ!จริงเลยเจอแต่เรื่องซวยๆ ชิ ชนแล้วไม่ขอโทษ(เอิ่ม.. ขอโทษอยู่นิ - -)
ถ้าฉันเจอนายอีกละก็ จะจัดการให้ได้เลย กล้าดียังไง มาว่า ฉันบ๊องตื่น เนี้ย!! คิดแล้วเจ็บใจ ชิส์
"เป็นไรแต่เช้าเนี่ย ปอง"
"ก็ไปเจอไอ้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาเดินชนอีก แล้วก็มาว่าฉัน ยัยบ๊องตื่น อ่าา คิดแล้วยังเจ็บใจไม่หาย"
"แล้วเค้าหล่อมั้ย แก หน้าตาเป็นไงอะ อยู่โรงเรียนเราปะ"
"โอ๊ย! ไอ้ปิน แกจะถามไรเยอะแยะ วะ ก็...รู้ว่าหน้าตาก็โอนะ(รู้นะว่าในใจอะ หล่อมาก)แค่นี้แหละ"
ฉันตัดบทสนทนาเรื่องนี้เลยดีกว่าแล้วมาฟังครูพูดยังจะมีสาระกว่าพูดเรื่องนายนั่งอีก ชิส์
"เอ้าแค่นี้เองหรอ ไรว้า! เอ้อ!ได้ยินว่ามีนักเรียน2คนย้ายมาด้วยนะปอง ผู้ชายด้วยอะ อร๊าย! อยากเห็นหน้า>< "
" อืม แล้วทำไมถึงย้ายตอนขึ้นม.6 ด้วยละ เนี่ย!" แต่ช่างเหอะย้ายมาไม่เห็นจะสำคัญตรงไหนเลย
"เฮ้ย! ไม่สนใจหรอ ผู้ชายเลยนะปอง จะจบแล้วยังไม่เห็นแกมีฟงแฟน เลย"
"ไม่สนหรอก... ไม่เหมือนแกนี่ มีแฟนไม่เว้นแต่ละวันครบแล้วเลิก ไม่เลิกก็ฝาดด้วยเงิน โอ๊ย! เพื่อนช้าน!"
"ชิส์ =m=" 
"วันนี้มีนักเรียนใหม่2คนย้ายมาเรียนกับเรานะคะ ถึงแม้จะ%$@#^@^"
2คนเลยหรอเนี่ย! รอดูดีกว่าว่าหล่อมั้ยอิอิ (แหม ทำเป็นไม่สนใจ)
"คนแรก เซนโว แนะนำตัวเลยจะ"
" ครับ.. ผมชื่อเซนโว ขอฝากตัวด้วยนะครับ ^_^" 
"กรี๊ดดดดดด !" นักเรียนหญิงพากันกรี๊ก กร๊าด เชียว!
โอ๊ยหล่อ บาดใจเลยอะ อร๊ายยยยหล่ออะไรอย่างงี้ (เวอร์ไป๊) แล้วคนที่สองละ ?.?
"คนที่สอง พอร์ช แนะนำตัวเลยจะ"
"กรี๊ดดดดดดดด! " นักเรียนหญิงกรี๊ด อีกแล้วทำให้พวกผู้ชายเศร้ากันไปต่างๆนานา
แต่ผู้ชายคนนี้มัน 
"เฮ้ย! คนที่ชนฉันตอนเช้าหนิ" ฉันหันไปพูดกับ พิงปินอย่าง ตกใจมากก
" จริงหรอวะ ไหนบอกว่าหน้าตาก็โอไง แต่นี้ เทพบุตรจุติ ลงมาเลยนะเว้ย ! อร๊ายย"
"จะกรี๊ด ทำไมวะ ร้องอย่างกะแม่วัวออกลูก"
"ความสุขของฉันยะ ^0^"
ฮึ้ย! มาได้ไงเนี่ย(เห็นเดินมานะ) ทำไมต้องเป็นห้องนี้ด้วยเนี่ย! ห้องอื่นมีตั้งเยอะตั้งแยะ - -
" อืม.. งั้นเซโยกับพอร์ชไปนั่งตรงข้างหลังที่ว่างๆเลยนะจะ" เฮ้ย อย่าบอกนะว่า ... โอ๊ยทำไมต้องมาานั่งข้างหลังฉันด้วยเนี่ย  เวรกรรมที่ล่วงเลย นั้นทำให้คนแก้แค้น แก้แค้น (เอิ่ม.. นั่นเพลงหรือนั่น ดัดแปลงเอง)
"เฮ้ย เธอ!" เรียก เพื่อ ไรมิทราบ เชอะ!
"มีไร"
"ตกใจ"
"ตกใจ เพราะเห็นนางฟ้าจุติ ลงมาเรียนหรอไง"
"- -* ตกใจเพราะ ยังบ๊องตื่น ก็มาเรียนกับคนอื่นเขา ไม่คิดว่า สติปัญญาเธอจะได้เรียนห้องนี้ นะ คิดคงได้อยู่ห้องพิเศษ"
"หน๋อย นาย! กรอด!"ไอ้%^%$#%@#$ ได้เจอดีกันแน่ หึหึ !!