God Problem : หมายถึงรัก

ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาในบ่ายของวันเสาร์ ผมยังงัวเงียอยู่เช่นเดิมหลังจากที่คืนวันศุกร์ ผมและเพื่อนๆมีปาร์ตี้กันใน

ผับของพี่สาวผม 

หยิบโทรศัพท์ที่อยู่ตรงหัวเตียงฝั่งซ้ายที่อยู่ถัดจากโคมไฟสีขาวเพื่อจะมาดูนาฬิกาพบว่าแบตหมดถึงจึงนำ

โทรศัพท์ไปชาร์ท มือผมเอื้อมไปเปิดผ้าม่านขึ้น ผมรีบหยีตาในทันทีเพราะแสงในยามบ่ายแยงเข้าตาผ่านกระจก

เข้ามาทำให้ปรับแสงไม่ทัน

เสียงท้องร้องดังขึ้นอย่างชัดเจนความคิดแรกของผมคือ "อาบน้ำแล้วไปหาข้าวกินซะ ไอบอย"

          เสียงเพลงชาติไทยดังขึ้นมาทำให้นึกขึ้นได้ว่า 6 โมงเย็นแล้ว แต่เอ้า! ดันลืมมือถือไว้บนห้อง สำหรับ

สมัยนี้นะการไม่มีเทคโนโลยีพกพาติดตัวอย่างเช่นมือถือนะ บอกได้คำเดียวเลยว่าไม่รู้จะทำอะไร

หลังจากทานข้าวหมูแดงไป 2 จาน อิ่มจนแทบร้องเป็นหมูแดงได้แล้ว ภารกิจประจำที่ทำหลังจากทานข้าวเป็น

ประจำคือ การสูบบุหรี่ บางทีบุหรี่นะเลิกไม่ยากหรอก ผมนะเลิกมาหลายทีแล้วไม่อยากจะบอก *-*

ผมกลับมาที่ห้องเหลือบไปเห็นมือถือมีคนโทรมา 32 Miss calls ทำอย่างกะมีใครตาย เบอร์นั้นผมคุ้นเคยเป็น

อย่างดี ไอป๊อด เพื่อนรักของผม

          "มีอะไรวะเรียกออกมานั่งเล่นยามค่ำคืนเวลานี้" ผมถามมันหลังจากที่ผมโทรกลับไปแล้วนัดผมออกมานั่ง

เล่นข้างนอก

          "มึงรู้จักคนที่ชื่อ น้ำค้าง ปะวะที่เป็นดาวคณะมึงอะ"ผมเงียบไปซักพักในหัวคิดว่า ใคร? ใคร? ใคร? ไม่

ค่อยได้เข้าเรียนซักเท่าไหร่หรอกนะ แต่พอเวลาเข้าทุกครั้งก็จะมีแต่ผู้หญิงเข้ามาทักทุกครั้งนี่หว่า แต่ไม่เคยได้ยิน

ชื่อนี้เลย

          "เงียบทำไม" ป๊อด ปลุกผมให้ตื่นจากความคิด

          "ไม่รู้วะ มึงก็รู้กุสนใจซะที่ไหน"แล้วไอป๊อดมันก็เหลาให้ฟังว่ามันจีบน้ำค้าง แต่เธอไม่เล่นด้วยแถมหยิ่งอีก

ต่างหาก มันเลยวิงวอนผมให้แกล้งทำเป็นไปจีบน้ำค้างให้ติดแล้วอกหักเธอซะ

          "เอ้า! แล้วจะทำแบบนั้นไปทำไมวะ"ผมถามขึ้นหลังจากฟังเรื่องเหลาของมันจนจบ

          "ไม่รู้ดิ แต่ดูน่าหมั่นไส้อะดิ ไม่ค่อยมีผู้หญิงหักหน้ากุเลยซักคนนี่หว่า..... มั้ง"

          "ถึงกูจะเจ้าชู้นะเว้ย แต่ผู้หญิงที่จีบกูทุกคน ถ้าเขาไม่เล่นด้วยกูก็ไม่คิดโกรธเขาหรอกนะ มึงแหละลอง

พยายามจีบให้ติดดิ หรือว่ามึงป๊อด เหมือนชื่อมึงวะ" ป๊อดเงียบไปพักหนึ่ง มือของชายผู้ที่มีร่างกายกำยำสูงโปร่ง

วางลงบนบ่าของผม ซึ่งผมรู้สึกว่ามันหนักใช่เล่น

           "เออ ขอบคุณมากวะ" พร้อมกับรอยยิ้มของเพื่อนที่ผมรักที่สุดเป็นประกายต่างกับใบหน้าก่อนหน้านี้

ลิบลับ แล้วป๊อดก็ค่อยๆเดินออกไปแล้วก็ขับรถของมันออกไป ผมค่อยๆมองตามรถของป๊อดไป

ผมค่อยๆเดินมานั่งอยู่ที่ริมทางเดินข้างถนน ช่วงเวลานั้นรถพลุกพล่านมาก ต่างจากผู้คนที่เดินอยู่ริมทางเดินดูบาง

ลงอย่างเห็นได้ชัด 

ผมกำลังนั่งคิดว่า.....น้ำค้าง* สวยหรอท่าทางต้องทำการสืบแบบพื้นๆซะละ ดาวคณะเราทำไมไม่เคยเห็นนะ แล้ว

เรียนเอกอะไรละ เออลืมถามเจ้าป๊อดมันไปเลย หรือเคยเห็นแต่ไม่รู้จักชื่อ 

หรืออะไร....

ยังไงเนี่ย...      ต้องลอง ซะแว้ววววว