ฝากรักไปถึงเธอ....ยัยตุ๊กตาผี

แต่งโดย Aregayha (ห้ามนำไปเผยแพร่ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติ)

เช้า วันต่อมาฉันตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่งมานั่งรีดผมให้ตรงสวยก่อนจะแต่งหน้าบางๆ ปัดมาสคาร่าให้ดูน่ารักวันนี้ฉันจะทำตัวให้สดใสขึ้นให้ได้ฉันใส่เสื้อนัก เรียนที่เพิ่งเย็บให้เขาทรงเมื่อวานกับเย็บกระโปรงขึ้นไม่ให้ยาวจนดูเป็นยัย เฉิ่มเหมือนเดิมตั้งแต่วันนี้ฉันจะสดใสน่ารักให้ได้ค่ะ^_^

      "โรลจังฉันไปก่อนน่ะเย็นนี้เจอกันน่ะจ้ะ"

      ฉันตัดสินใจที่จะไม่เอาโรลจังไปโรงเรียนด้วยตั้งแต่วันนี้ฉันออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเช้า

      "ทำไมวันนี้แต่งตัวสวยไปเรียนล่ะคานาริไม่สบายเหรอลูก"

      "เปล่าสักหน่อยแม่ค่ะเย็นนี้ทำแกงกะหรี่น่ะค่ะ^^"

      "จ้ะ"

      ฉันออกจากบ้านมาตั้งแต่หกโมงเช้าแต่ก็แวะไปร้านหนังสือเพื่อหาซื้อหนังสือ แฟชั่นอยู่นานจนมาถึงโรงเรียนก็ใกล้จะเข้าเรียนพอดีระหว่างที่ฉันเดินเข้า โรงเรียนทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันทั้งนั้น

    "ใครน่ะน่ารักจังเธอเป็นเด็กโรงเรียนเราเหรอ?"

      "หรือว่านั่นจะเป็นยัยตุ๊กตาผี"

      คนอื่นต่างพากันซุบซิบอย่างสงสัยแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรและเดินเข้าห้อง เรียนมาก่อนจะเดินมาอรุณสวัสทามากิและอาซูกิด้วยรอยยิิมที่สดใส

      "อรุณสวัสจ้ะ^_^"

      "ว้าว! ทำไมวันนี้คานาริจังน่ารักนักล่ะ"

      อาซูกิแซวฉันก่อนที่ทามากิจะมองฉันด้วยสีหน้าแปลกๆ

      "เธอไม่สบายหรือไง"

      เขากวนประสาทฉันเหรอแต่พอฉันเห็นชิโนะเดินเข้ามาฉันก็เห็นภาพที่ชิโนะจูบกับ มิกิเมื่อวานขึ้นมาฉันเลยทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนจะหันไปคุยกับทามากิ

      "ทามากิเย็นนี้ว่างมั้ย"

      ฉันเป็นฝ่ายถามทามากิก่อน

      "ว่าง"

      "งั้นเย็นนี้เราไปกินไอศครีมกันมั้ย^^"

      "อ้อ ได้สิ"

      ชิโนะมองฉันก่อนจะทำหน้าเบื่อโลกแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

      พอตอนพักเที่ยงฉันก็ลองมานั่งศึกษานิตรยาสารแฟชั่นที่วัยรุ่นเขาฮิตกัน

      "เดี๋ยวนี้วัยรุ่นเขาชอบใส่สีสันสดใสแบบนี้เหรอเนี่ยไม่เห็นจะเจ๋งเลย"

      ฉันบ่นพึมพำไปพลางขณะนั่งดูนิตรยาสาร และตอนนั้นเองทามากิก็สกิตฉันจากด้านหลังฉันเลยหันไปหาเขา

      "นี่ฉันให้"

      ทามากิติดกิ๊บรูปดอกกุหลาบที่น่ารักมากให้ฉันที่ผมของฉัน

      "เมื่อวานไปเจอมาเห็นน่ารักดีฉันเลยซื้อมาฝาก"

      "ขอบคุณน่ะทามากิ"

      จะว่าไปทามากิเขาก็ดีกับฉันจังเลยน่ะ

      "สวยมากเลยล่ะ"

      "จริงสิคานาจังเย็นนี้พอเลิกเรียนแล้วไปกันเลยดีมั้ย"

        ตอนนั้นเองที่ฉันมองออกไปที่หน้าประตูห้องฉันเห็นชิโนะยืนคุยอยู่กับมิกิอีกแล้ว

      "คานาจัง"

      "ตกลงจ้ะ"

      ฉันรู้สึกไม่ดีอีกแล้วเป็นอะไรไปน่ะแค่ชิโนะคุยกับมิกิเองน่ะ

      เลิกเรียนฉันก็มาเดินเล่นกับทามากิทำวันนี้คนเยอะนักน่ะฉันเดินมาจนถึงร้าน ขายเสื้อในและก็เดินเข้าไปในนั้นเพราะในหนังสือแฟชั่นเขาบอกไว้ว่าผู้หญิง ควรใส่เสื้อในน่ารักๆบ้างฉันเลยเดินเข้าไป

      "นี่คานาจังนี่มันร้านขายชุดชั้นในผู้หญิงน่ะ"

      ทำไมทามากิเขาต้องหน้าแดงด้วยฉันก็แค่จะเข้าไปซื้อนี่

      "แล้วยังไงเหรอ?"

      "นี่เธอแกล้งไม่รู้หรือว่าไม่รู้จริงๆ"

      ฉันยังคงทำหน้าไม่เข้าใจและก็ไปเดินเลือกเสื้อในต่อทามากิเขาไม่ยอมเดินเข้า มาด้วยไม่รู้อายอะไรของเขาฉันหยิบชุดชั้นในผูกโบว์ขึ้นมาดูและพิจารณาดูว่า นี่เหรอเสื้อในที่เด็กวัยรุ่นเขาชอบใส่กันน่ะว่าแต่เอาสีอะไรดีน่ะระหว่างสี ขาวกับสีชมพูฉันเลยลองเอาไปถามทามากิดู

      "สีไหนสวยกว่ากันเหรอ?"

      "ต้องสีชมพูสิ"

      "งั้นเหรอ?"

      ฉันเลยเดินเอาเสื้อในไปคิดเงินก่อนจะเดินออกมาหาทามากิ

      "เสร็จแล้วเหรอ?"

      "อื่อ"

      "นี่เธอให้ฉันพามาซื้อชุดชั้นในแค่นี้เหรอ?"

      "แล้วจะไปไหนล่ะ"

      "จะว่าไปมันก็น่ารักดีน่ะใส่ให้ดูบ้างสิ"

      "ไม่"

      คนลามกฉันเลยเดินนำทามากิไปแต่เขาก็เดินมาจับมือของฉันเอาไว้ฉันเลยมองเขาและเขาก็พูดว่า

      "ให้ตายสิทำไมเดี๋ยวนี้เธอถึงได้น่ารักนักน่ะ"

      เขาจะชมว่าฉันน่ารักใช่มั้ย?

      "ไปหาอะไรกินกันเถอะฉันหิวแล้ว"

      แล้วทามากิก็จับมือฉันเดินเข้าร้านอาหารเพื่อหาอะไรกินกันระหว่างนั่งรอ อาหารฉันก็หยิบมือถืออกมานั่งเล่นไม่เห็นชิโนะจะโทรมาเลยแล้วเขาจะโทรมาหา ฉันทำไมล่ะเพ้อเจ้อจริงๆเลยฉัน

    "รอหนุ่มโทรมาหาเหรอ?"

      ทามากิเขาอ่านความคิดฉันได้หรือไงกันน่ะ--_-

      "เปล่าสักหน่อย"

      "จริงสิคานาริมีคนที่ชอบหรือยัง"

      "คนที่ชอบเหรอไม่มีหรอก"

      "งั้นเหรอ"

      แล้วทำไมฉันไม่มีคนที่ชอบแล้วเขาต้องทำหน้ายิ้มแย้มขนาดนั้นด้วยน่ะพออาหาร มาถึงฉันก็กินมันอย่างเอร็ดอร่อยพอกินเสร็จเดินออกมาจากร้านก็บังเอิญเจอชิ โนะมากับมิกิพอดีนี่

เขาสองคนมาเดทกันเหรอ?

      "อ้าวพวกนายมาเที่ยวกันเหรอ?"

      ทามากิถามทั้งสองคนอย่างแปลกใจในขณะที่ชิโนะจ้องมาที่ฉันโดยไม่พูดอะไรส่วน มิกิก็มองฉันอย่างสงสัยเมื่อเธอเห็นชิโนะจ้องมาที่ฉันไม่วางตา

      "ใครอ่ะพี่"

      มิกิถามทามากิอย่างสงสัย

      "เพื่อนน่ะว่าแต่เธอสองคนคบกันแล้วเหรอ?"

      "ยังไม่ถึงขั้นนั้นหรอกพี่น่ะ"

      มิกิพูดออกมาอย่างอายๆก่อนที่ชิโนะจะพูดกับฉัน

      "คานาริยังไม่กลับบ้านอีกเหรอนี่มันมืดแล้วน่ะ"

      เขาจะมาว่าฉันทำไมทีเขายังไม่กลับบ้านเลย

      "กลับกันเถอะ"

      แล้วจู่ๆชิโนะก็ดึงแขนฉันไปกับเขาเฉยเลยทิ้งไว้ให้ทามากิและชิโนะยืนมองอย่างงงๆ

    "ชิโนะ"

    "ชอบเหรอทามากิน่ะไหนว่าแค่ชอบแบบเพื่อนไง"

    "ก็ชอบแบบเพื่อนนี่"

    "ฉันเคยบอกให้กลับบ้านด้วยกันไม่ใช่เหรอ"

    "....?"

    "ก็ฉันอยากมาเที่ยวบ้างนี่นาชิโนะไม่เข้าใจหรอกว่าที่ผ่านมาฉันเหงาแค่ไหน"

    "แล้วทำไมไม่ชวนฉันมาล่ะ"

    "ก็ชิโนะมีแฟนแล้วฉันเลยไม่อยากกวน"

    "หมายถึงมิกิน่ะเหรอเธอเป็นเหมือนน้องสาวของฉันเท่านั้น"

    น้องสาวเหรอน้องสาวเนี่ยเขาจูกันด้วยเหรอแต่ฉันก็ไม่กล้าถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอก

    "งั้นทีหลังฉันจะชวนชิโนะ"

    "กลับบ้านกันเถอะ"

    "อื่อ"

    ระหว่างทางกลับบ้านชิโนะไม่ได้พูดอะไรกับฉันเลยจนมาถึงหน้าบ้านชิโนะถึงพูดกับฉัน

    "วันนี้ฉันขึ้นไปดูหนังที่ห้องคานาริได้มั้ย"

    "แต่ว่าวันนี้มันดึกแล้วน่ะ"

    "งั้นพรุ่งนี้แล้วกันน่ะตกลงมั้ย"

    "ได้สิ"

    แล้วจากนั้นฉันก็เข้าบ้านฉันก่อนที่จะเข้านอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา

    เช้าวันต่อมา พอฉันเดินขึ้นห้องมากับชิโนะฉันก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาเลยเดินไปหายาดมที่ห้อง พยาบาลแต่ก็เจอทามากินอนหลับอยู่บนเตียงพยาบาลฉันเลยเดินไปดูเขาใกล้ๆฉันมอง ใบหน้าเรียวขาวของเขาแล้วรู้สึกว่าเขาดูหล่อจังที่สำคัญเวลาเขาหลับเนี่ยน่า รักที่สุดเลยล่ะฉันเลยเผลอก้มหน้าไปมองหน้าของเขาไกล้ๆแต่แล้วจู่ๆทามากิเขา ก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาฉันตกใจมากเลยแต่ทามากิเขากับดึงฉันลงมาจูบจูบแรกของฉัน แต่รู้สึกดีจังริมฝีปากของทามากินุ่มจังนี่มันอะไรกันฉันรีบตั้งสติและรีบ วิ่งหนีออกมาเข้าไปในห้องเรียนมันอะไรกันน่ะความรู้สึกที่ริมฝีปากที่ยัง รู้สึกอุ่นๆอยู่เลย

อาจ จะเขียนผิดบ้างให้อภัยด้วยน่ะค่ะเพราะคนแต่งๆใน โทรศัพท์แล้วค่อยก๊อปปี้มาลงFacebook อีกทีจร้าบางทีเอามาลงตัวหนังสือก็เพี้ยนเองด้วย