ฝากรักไปถึงเธอ....ยัยตุ๊กตาผี

แต่งโดย Aregayha (ห้ามนำไปเผยแพร่ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติ)
          เช้าวันต่อมา           วันนี้สงสัยฉันจะมาโรงเรียนเร็วไปเพื่อนในห้องยังไม่มีใครมาเลย           "กรี้ดด!! ผีหลอก"           ทำไมคนเห็นฉันกับโรลจังแล้วต้องคิดว่าฉันเป็นผีด้วยน่ะฉันน่ากลัวตรงไหนกัน น่ะผมฉันก็แค่ยาวกว่าคนอื่นจนปิดหน้าปิดตาเฉยๆนี่หรือเพราะขอบตาฉันคล้ำ เพราะชอบนอนดึกน่ะหรือว่าฉันควรจะหัดเข้านอนเร็วๆบ้าง           "อรุณสวัสอุเอนะ"           เจ้าชายชิโนะทักฉันด้วยเหรอเนี่ยแถมเขายังส่งยิ้มหวานๆของเขามาให้ฉันอีกฉันฝันไปหรือเปล่าน่ะเขาหล่อจัง           "ไม่สบายเหรอทำไมขอบตาคล้ำจัง"           "เปล่า"           "งั้นเหรอ?"           พอพูดจบเจ้าชายก็เดินไปนั่งที่ของเขาก่อนเขาจะฟุบหน้าหลับที่โต๊ะของเขาฉัน เลยแอบหันไปมองดูเจ้าชายที่หลับอยู่ผู้ชายอะไรน่ะหน้าสวยกว่าผู้หญิงอีกรอบๆ ตัวของเขาเหมือนมีแสงสว่างตลอดเวลาส่วนตัวฉันคงมีแต่ความมืดมิดล่ะมั้งคิด แล้วปวดใจยังไงไม่รู้วันนี้ทั้งวันฉันคอยแอบมองเจ้าชายชิโนะว่าเขาทำอะไร บ้างแต่เขาเนี่ยดีจังเพื่อนๆมักจะลุมล้อมเขาเสมอเลยถ้าเปรียบเทียบกับทางฉัน ไร้คนแยแสT^T           พอหลังเลิกเรียนฉันรีบตรงดิ่งไปที่บ้านทันทีพรุ่งนี้เป็นวันหยุดคืนนี้ฉัน ก่ะจะดูหนังผีหนังสยองๆผ่านเว็บฟรีให้ตาแชะกับโรลจังสองคนไปเลย           "คานาริจังพรุ่งนี้คุณน้าเอโกะเขาจะย้ายมาอยู่ข้างบ้านเรานะ"           "ใครเหรอค่ะ"           "อ้าวจำไม่ได้เหรอน้าเอโกะที่เป็นเพื่อนของแม่ไงเมื่อก่อนตอนคานาริจังเด็กๆแม่พาคานาริไปเล่นกับลูกชายน้าเอโกะบ่อยๆไง"           "ลูกชายเหรอเคยเล่นด้วยเหรอ?"           "คงลืมแล้วสิตอนนั้นคานาริจังเพิ่งห้าขวบเองมั้ง"           "เหรอค่ะ"           "ถ้าพรุ่งนี้คานาริว่างไปช่วยแม่ขนของเข้าบ้านช่วยน้าเอโกะหน่อยน่ะจ้ะ"           "ค่ะ"           ขนของเหรอแหะๆไม่ไปหรอกพรุ่งนี้ฉันจะนอนๆแล้วก็นอนให้สบายไปเลยคืนวันศุกร์ สามทุ่มครึ่งฉันนอนดูหนังผีกับโรลจังพร้อมกับกินมีนฝรั่งทอดกรอบอย่างเอร็ด อร่อยตีสาม ฉีนเริ่มง่วงนอนแล้วสิจากนั้นเลยหลับปุ้ยทั้งที่ยังเปิดหนัง ผีค้างเอาไว้จนตื่นมาอีกทีตอนที่ได้ยินเสียงรถเบิ้นเสียงดังเลยลุกไปส่องดู ที่หน้าต่างของห้องฉัน ที่แท้ก็รถขนของคงเป็นเพื่อนแม่ที่จะย้ายมาอยู่ข้างบ้านล่ะมั้งฉันเลยไม่ สนใจมานอนดูหนังผีจบไปหนึ่งเรื่องก็หลับอีกมาตื่นอีกทีตอนบ่ายสองโมงฉันเลย ลุกไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงไปหาอะไรกินข้างล่างเห็นมีแต่อาหารวางอยู่บนโต๊ะ สงสัยแม่จะไปช่วยน้าเอโกะขนของแต่จะว่าไปจะไปทักทายหน่อยดีมั้ยน่ะ           "โรลจังว่าฉันควรจะออกไปทักทายมั้ย"       "...."           "ควรเหรอแต่ฉันขี้เกียจไปนี่นาถ้าน้าเอโกะเห็นฉันแล้วตกใจขึ้นมาล่ะแบบนั้นมันคงไม่ดีล่ะมั้ง"       "...."           "ยังไงฉันก็ควรไปเหรอโรลจัง"       "...."           สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจไม่ไปเพราะฉันมีนิสัยเข้ากับคนอื่นค่อนข้างยากเลย ตัดสินใจขึ้นมาบนห้องดูหนังฆาตกรรมจากนั้นก็เผลอหลับไปอีกจนได้ยินเหมือน เสียงใครเรียกชื่อของฉันอยู่           "คานาริ...."           เสียงฟังดูคุ้นๆจังฉันเลยลืมตาที่สลึมสลือของฉันขึ้นมาดูแล้วฉันก็เห็นหน้า ของ....เจ้าชายชิโนะมองฉันอยู่แบบนี้ฉันต้องฝันไปแน่ๆแต่ทำไมฉันถึงรู้สึก ไม่เหมือนกันเลยน่ะฉันเลยลองหยิกแขนตัวเองดูซึ่งมันเจ็บมากฉันเลยรีบลุก ทันที           "มาอยู่นี่ได้ไงน่ะ"           "แม่ของอุเอนะให้ฉันมาเรียกลงไปกินขนมกันน่ะ"           อย่างนั้นเหรอแต่ไม่สิเจ้าชายมาอยู่ที่นี่ที่บ้านของฉันได้ยังไงกัน           "งั้นฉันลงไปก่อนน่ะ"           ทำไมเจ้าชายชิโนะต้องทำท่าทางอายๆแบบนั้นด้วยน่ะฉันเลยมองดูตัวเองก็ฉันใส่ เสื้อกร้ามกางเกงขาสั้นแถมสายเสื้อกร้ามยังหลุดลงข้างนึงอีก           "T-Tน่าอายที่สุดเลย"           ฉันเลยเปลี่ยนชุดใหม่ก่อนจะลงไปข้างล่างซึ่งเห็นแม่และผู้หญิงอีกรุ่นแม่และเจ้าชายชิโนะนั่งคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน           "คานาริจังมานี่สิลูกนี่ไงคุณน้าเอโกะเพื่อนแม่"           "สวัสดีจ้ะคานาริจัง"           น้าเอโกะเหรอยังสาวอยู่เลยแถมสวยด้วย           "สวัสดีค่ะ"           ฉันเลยเดินไปนั่งข้างๆแม่ของฉัน           "คานาริจังโตขึ้นจนจำไม่ได้แนะจำน้าได้มั้ยจ้ะ"      "(-_- )( -_-)"           ฉันเลยส่ายหัวกับไปแทนคำตอบ           "ตอนนั้นคานาริจังเพิ่งห้าขวบนี่น่ะนี่ชิโนะลูกชายน้าเองตอนเด็กๆน้าพามา เล่นกับคานาริจังบ่อยๆไงจ้ะรู้สึกจะเรียนอยู่ห้องเดียวกันด้วยนี่"           "ค่ะ"           ทำไมเจ้าชายถึงดันกลายเป็นลูกชายของเพื่อนคุณแม่ได้เนี่ยมันบังเอิญไปมั้ย เนี่ยT-T พอกินขนมเสร็จฉันเลยเดินขึ้นไปบนห้องก่อนจะรีบมานั่งคุยกับโรลจัง           "โรลจังเจ้าชายเขากลายเป็นลูกชายของเพื่อนแม่ล่ะแถมย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราด้วยน่ะ"           "...."           "ว่าแล้วว่าโรลจังต้องคิดเหมือนกันมันบังเอิญมากเลย"           "...."           "จะว่าไปเมื่อกี้เขาเข้ามาปลุกฉันในห้องตอนฉันใส่แค่เสื้อกร้ามแถมเห็นห้องนอนของฉันหมดแล้วนี่น่าอายจัง"           "...." อ่านแล้วขอคำขอบคุณ หรือ กดไลค์เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ^^ จะได้มาอัพให้อ่านเร็วๆ
 
เข้าไปกด ถูกใจให้ Facebook ให้ด้วยน่ะค่ะ ชื่อเพจ "นิยายรักอ่านฟรี"