'เจ้าหญิงเงือกน้อย'

เช้าวันต่อมา...ณ คฤหาสน์หรูหรา

 

"พี่ค่ะมาเลียค่ะ" เซเลียน้องสาวมาเลียพูดขึ้นเมื่อเห็นพี่สาวเดิน

 

ลงมาจากชั้นบน

 

"หือ?" มาเลียขานเบาๆก่อนจะเดินช้าๆ(ช้ายิ่งกว่าเต่าอีก)ไปที่

 

โต๊ะอาหารขนาดมหึมา(โต๊ะหรือไรฟ๊ะ)

 

"วันนี้เราต้องไปโรงเรียนใหม่กันหรอค่ะ" เซเลียถามด้วยความ

 

สงสัยเพราะเมื่อครู่ก่อนที่มาเลียจะลงมาคนรับใช้เดินมาบอกว่า

 

'เจ้าหญิงทั้ง 2 พระองค์ต้องไปโรงเรียน '

 

 

"ใช่จ้ะ...หาวว เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย" มาเลียตอบอย่างงัวเงีย

 

เหมือนพึ่งตื่นเมื่อ 1 วิที่แล้ว -*-

 

 

"รีบๆทานข้าวกันเถอะค่ะเซเลียอยากไปโรงเรียนที่โลกมนุษย์จะ

 

แย่แล้ว" เซเลียยิ้มกริ่ม

 

 

"จ้าๆ" สิ้นเสียงของมาเลียทั้ง 2 รีบทานข้าวที่เท่ากะละมังใหญ่ๆ

 

เสร็จภายใน 5 วินาที -*-

 

 

"ไปกันเถอะค่ะ" เซเลียรีบจูงมือมาเลียและรีบวิ่งออกไปหน้า

 

คฤหาสน์ที่มีรถเบนซ์คันใหญ่สีดำ 2 คัน

 

 

"เอ๊ะ เราต้องไปคนละคันหรอ" มาเลียบ่นพึมพำก่อนจะหันไป

 

มองหน้าเซเลียที่ทำหน้าตกตะลึง -*- เพราะหล่อน(เซเลีย)ขับ

 

รถไม่เป็นแน่นอนมาเลียก็ด้วย -..- (นางเงือกที่ไหนเคยขับรถ

 

กันฟ๊ะ!? ใครเป็นคนเขียนเนี้ยคงจะสวยน่าดู )

 

 

"เอ่อ...เดินไปดีกว่ามั้งพี่" เซเลียพูดขึ้นก่อนหันหน้ามายิ้มให้มา

 

เลีย เซเลียรีบคว้าแขนมาเลียและวิ่งออกจากคฤหาสน์อย่างรวด

 

เร็วปานจรวจสายฟ้าโดยไม่แยแสรถหรูหรา 2 คันนั้นเลย -*-

 

189 กิโลภายใน 1 นาทีทั้ง 2 ก็มาถึงหน้าโรงเรียนขนาดยักษ์

 

 

"ว้าว ถึงแล้วๆ" เซเลียกระโดนโลดเต้นอย่างไม่อายใครเมื่อมา

 

เลียเห็นเช่นนี่นจึงรีบถอยห่างจากเซเลีย 1,000 ก้าว(นิยาย

 

เรื่องนี้โอเว่อร์มากอ่ะ - คนอ่าน) (ไม่นะ - คนเขียน )

 

 

"เด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนหรือป่าวจ้ะ" หญิงสาวรามหงศ์ในคาบ

 

อาจารย์พูดขึ้นเมื่อเห็นทั้ง 2 คน

 

 

"ใช่ค่ะ" เซเลียพูดด้วยความตื่นเต้นตาเธอส่องประกายแววาว

 

ดุจอัญมณีที่หายากที่สุดในโลก - -*

 

 

"เชิญด้านในเลยค่ะ"

 

 

"ค่ะ" เซเลียกับมาเลียตอบพร้อมกัน ทั้ง 3 คนเดินตรงเข้าไปใน

 

ตัวโรงเรียนคุณครูเดินนำไปที่ห้อง 'พักครู'

 

 

"คนไหนมาเลียจ้ะ" อาจารย์อีกคนเดินมาจากห้องพักครูถามขึ้น

 

 

"หนูค่ะ" มาเลียตอบก่อนที่ครูจะบอกให้มาเลียตามไปทิ้งให้เซ

 

เลียอยู่หน้าห้องพักครูกับครูอีกหลายๆท่าน O,o

 

 

"เซเลียตามอาจารย์มานะจ้ะ" อาจารย์ที่เดินนำมาที่ห้องพักครู

 

พูดขึ้น

 

 

"ค่ะ" ทั้ง 2 คนเดินไปห้องเรียน 5-A ครูให้เซเลียรอหน้าห้อง

 

พอเรียกแล้วค่อยเข้าไป

 

 

"เอาละทุกคนนักเรียนแลกเปลี่ยน เข้ามาเลยจ้ะ" สิ้นเสียงของครู

 

เซเลียรีบซาวเท้าเข้าไปในห้องเรียนทันที

 

 

"เซเลีย บริทาเนียค่ะ" เซเลียแนะนำตัวเองก่อนส่งยิ้มที่สามารถ

 

ทำให้คนคนหนึ่งละลายได้

 

 

"ที่นั่งของเซเลีย เอ่อ...ข้างๆมาโคโตะคุงละกัน ริมหน้าต่างอ่ะ

 

จ้ะ" เซเลียหันไปมองตามมือของครูก่อนจะตาโตเท่าไข่หาน

 

'เฮือกนั้นมันรักแรกพบของฉันนิ' เซเลียพูดในใจก่อนจะรีบวิ่งไป

 

นั่งโต๊ะนั้นทันที

 

 

"ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ" เซเลียพูดขึ้นพลางส่งยิ้ม

 

 

"ฝากตัวด้วยนะเซเลีย (:" มาโคโตะส่งยิ้มอันแสนอบอุ่นให้เซ

 

เลียที่ตอนนี้เคลิ้มจนน้ำลายหยดดัง ติ๋ง

 

 

กริ๊ง ก่อง กริ๊ง ก่อง~

 

 

"ทุกคนกลับบ้านได้จ้ะ"

 

 

"นักเรียนเคารพครูบาอาจารย์" หัวหน้าห้องสุดสวยหมวยแบน

 

"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทุกคนพร้อมใจกันเป็นเสียงเดียว

 

เซเลียเดินออกมาจากห้องก่อนจะชะงักเมื่อมาโคโตะเรียก

 

"เซเลีย"

 

 

"หือ?" เซเลียทำหน้าตางุนงงเพราะตั้งแต่คาบแรกพวกเราแถบ

 

ไม่ได้คุยกันเลย

 

 

"วันเสาร์นี้ไปทะเลกันมั้ย เอ่อ...พอดีมีเรื่องอยากคุยด้วยน่ะ" มา

 

โคโตะพูดพลางบิดตัวไปมา

 

 

"อื้อ ได้สิ งั้นฉันกลับก่อนนะ" เซเลียส่งยิ้มให้มาโคโตะก่อนจะ

 

เดินไปอย่างร่าเริงกระดี๊กระด๊า!!

 

 

ณ ตฤหาสน์หรูหรา

 

 

"ลัลล๊า ~ ลัลล๊าป๊าวุ่นจิ้น ล๊า~" เซเลียฮัมเพลงอย่างสนุกสนาน

 

ก่อนจะส่งยิ้มให้มาเลียที่ทำหน้าเหมือนคนแก่หน้าย้อยๆ อ๊ะ!!

 

 

"มีอะไรดีๆหรือป่าว" มาเลียถามน้องสาวด้วยความสงสัย

 

 

"มีสิค่ะ เซเลียเจอรักแรกพบแล้ว" เซเลียกระโดนดี๊ด๊าเหมือนคน

 

สติสั้น 

 

 

"จริงหรอ พี่ก็เจอแล้ว!!" มาเลียตะโกนลั่นคฤหาสน์จนมันสั่น

 

ยิกๆ -..-

 

 

"วันเสาร์เซเลียจะได้ไปเที่ยวกับมาโคโตะคุงละ เซเลียไปนอนดี

 

ก่า ดีจั๊ยยย!!" พูดเสร็จเซเลียรีบวิ่งขึ้นห้องแต่...

 

 

ตุ๊บ!! โครม

 

 

"โอ๊ย..." เซเลียตกบันได

 

 

"เป็นอะไรหรือป่าว เซเลีย!!" มาเลียรีบวิ่งเข้าไปประคองเซเลีย

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ เซเลียขึ้นห้องก่อนนะค่ะ" พูดเสร็จเซเลียฝืนตัว

 

เองลุกขึ้นและเดินขึ้นไปบนห้อง...

 

********

สนุกหรือป่าวเบบี้

เค้กสนุกมั๊ก

เดี๋ยวจะรีบมาอัพนะค่ะ