Love you ma boy

วันแรกของการเป็นเด็กใหม่สินะ


ฉันมีเพื่อนคนนึงชื่อชิมมี่ลูกเพื่อนแม่ที่คอยแนะนำฉันในเรื่องต่างๆ
กริ๊งงง เสียงเลิกเรียนดังขึ้น นี้คงเป็นพักเช้าสินะ
"คริสตัลๆ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ อยากส่องกระจกดูความสวยซะหน่อย ฮ่าๆ"
"งั้นฉันไปด้วย"
ว่าแต่เอ๊ะนั้นเสียงใครกรี๊ดอะ ไหไหม้หรอออ!
"ซีนอลกับเบนสินะ"ชิมมี่พูดกับตััวเอง
"ใครหรอ"
ขณะที่ฉันกำลังพลิกตัวหันไปมองก็สะดุดเท้าตัวเอง
อ๊ากกก มีคนรับฉันได้อะ อุ๊ยย หล่อด้วยใครกันเนี้ย>< 
"เอ่ออ....ซีนอล ฉัน เอ่่อออ ขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะ"ชิมมี่พูด
"อืม"
หืมมม ขื่ออะไรนะ ซีนอลหรอ ซีนอลลลล ซีนอลลลลที่สาวๆกรี๊ดอะนะ ฉันจะโดนรุมมั้ยเนี้ยที่ซีนอลรับฉันได้เนี้ย
(เห้ ยัยนั้นใคร)(กล้าดียังไง สำออย)(อ่อยมาก อยากใกล้ชิดกับซีนอลนะสิ)(เด็กใหม่รึป่าว ไม่เคยเห็นหน้าไม่รู้ซะละว่าเล่นกับใครอยู่)
เสียงนินทาของสาวๆเต็มไปหมด ทำไงดีหล่ะฉันถึงจะพ้นจากสถาณการณ์นี้ คิดออกละะะะ แกล้งเป็นลมดีกว่า ชิมมี่จะได้พยุงฉันออกไปเร็วๆ 
"เห้ เป็นอะไรไปหน่ะคริสตัล ทำไมอยู่ๆก็สลบล่ะ!" ชิมมี่พูดด้วยน้ำเสียงที่น่าตกใจ ท่ามกลางสาวๆแฟนคลับซีนอลอยู่ๆก็มีใครไม่รู้เดินเข้ามาและอุ้มฉันออกไปจากเสียงนินทาของสาวๆ ฉันตกใจมากจึงรีบลืมตาและพบว่าผช.คนนี้อยู่หมู่บ้านเดียวกับฉันหนิ แต่เราไม่เคยรู้จักกันหรอกนะ แค่เคยเห็นหน้าหน่ะ 
"รีบหลับตาก่อนเถอะ ผมจะช่วยคุณเอง"ผช.คนนี้กระซิบ
ฉันจึงรีบหลับตาและทำตามที่เค้าบอก
"เอ่อออ... เห้ๆ แอมไพลๆ นายจะพาคริสตัลไปไหนหน่ะ"ฉันได้ยินเสียงชิมมี่ตะโกนมาแต่ผช.คนนี้ไม่ตอบกลับ เอ๊ะ เค้าชื่อแอมไพลหรอ 
-3นาทีผ่านไป- ฉันถูกวางลงบนสนามหญ้าพร้อมกับคำพูดจากแอมไพลที่พูดว่าลืมตาได้แล้ว
"เอ่อออ..ขอบคุณนะ"ฉันพูดแบบงงๆ 
"ไม่เป็นไร ว่าแต่คุณจำผมได้มั้ย เราเคยเจอกันที่หมู่บ้านบ่อยๆ" แอมไพลถามเสียงสั่น คงกลัวว่าฉันจะจำไม่ได้สินะ
"จำได้สิ นายชื่อแอมไพลใช่มั้ย?"
"คุณรู้ได้ไงอะะะ??" แอมไพลพูด ถ้าทางจะดีใจที่ฉันรู้ชื่อนะ