ลิขิตรักลิขิตฟ้า
10.0
เขียนโดย kaan
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.11 น.
9 ตอน
2 วิจารณ์
14.01K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) มีเรื่องจะปรึกษา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงพยาบาล
แกมีอะไรจะคุยกับฉัน เออข้ามีเรื่องจะปรึกษา คือยัยพลอยมันจะไปฝึกงานต่างประเทศแต่ข้าอยากให้มันอยู่เมืองไทยก่อน เลยจะให้มันมาฝึกงานที่นี้กับแก จะดีมั๊ยวะ ทำไมแกคิดอย่างนั้นละ แกก็รู้ข้ากับยัยพลอยมีแค่สองคนพี่น้อง พูดตรงๆข้าเป็นห่วงมันมาก ตามใจแกละกัน ว่าแต่น้องแกเรียนอะไรมาละ สังคมสงเคราะห์ เออ ให้มันช่วยอะไรแกก็ได้ ตามสบาย งั่นเริ่มพรุ่งนี้นะ ก็ได้
แล้วทั้งสองก็เดินออกมาเจอ แพม ซึ่งทางมหาลัยส่งเธอมาฝึกงานที่โรงพยาบาลของพิชญ์และธีร์พอดี อ้าว แพม เรามาฝึกงานที่นี้ด้วยเหรอ ค่ะพี่ธีร์ เอ้ยคุณหมอ สวัสดีค่ะ คุณพิชญ์ มีธุระกับหมอธีร์เหรอค่ะ เปล่าครับ แพม นี้นพ.พชร จิระคุณ ศัลยแพทย์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล แพมขอโทษนะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ พิชญ์ถึงกับอบยิ้ม พอดีเลยยัยพลอยจะได้มีเพื่อน งั่นไปกันเถอะ นี้ก็ได้เวลาผ่าตัดแล้ว ขอตัวก่อนนะ ค่ะ
ณ บ้านไทยานนท์
คุณหนู คุณหนูพลอย คุณธีร์มาแล้วค่ะ พี่ธีร์ค่ะพลอยมีอะไรจะบอก เออพี่ก็มีเรื่องจะคุยกับเราเหมือนกัน แล้วเรื่องอะไรละ คือพลอยอยากให้พี่เซ็นหนังสือรับรองการไปแลกเปลี่ยนของพลอยค่ะ พี่ไม่อนุญาต ทำไมละค่ะ พลอยต้องการเหตุผล ทีเราจะไปไม่เห็นบอกพี่สักคำ ถ้าทางมหาลัยไม่แจ้งพี่ก็คงไม่รู้ ส่วนเรื่องฝึกงานพี่แจ้งมหาลัยแล้วว่าได้ที่ฝึกงานแล้ว ที่ไหน ที่โรงพยาบาลพี่ เริ่มพรุ่งนี้ พี่ธีร์ใจร้าย พลอยเกลียดพี่ธีร์ พลอยรุ้งร้องไห้แล้ววิ่งขึ้นห้องไป คุณหนูขา ไม่ต้องตามไปครับ
ณ บ้าน จิระคุณ
หิวข้าวจังเลยคับพี่ใจ มีอะไรทานบ้างครับ มีของโปรดคุณพิชญ์ทั้งนั้นเลยค่ะ คุณพิชญ์ไปนั่งที่โต๊ะก่อนนะค่ะเดี่ยวใจจะจัดอาหารไปให้ทานค่ะ ครับผม
อ้าวพิชญ์ สวัสดีครับพี่ ทำไมวันนี้ถึงกลับบ้านเร็วละอ่ะ เออคือผมไม่ได้เข้าเวรบายครับเลยมาเร็วหน่อย
ดีเลย พี่มีเรื่องจะคุยอยู่พอดี ทานข้าวก่อนดีกว่า น่าทานจังเลยค่ะพี่ใจ คงอร่อยแน่ สองพี่น้องทานข้าวจนเสร็จ พี่แพทมีอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ คือพี่อยากถามเรา เรื่องยัยวินนี่ เราชอบเขาหรือเปล่า พี่ถามจริงๆ ผมกับเขาเราเป็นเพียงแค่เพื่อนครับ ไม่มีอะไรมากกว่านี้เลยจริง ๆ หรือเรามีสาวที่แอบปิ้งอยู่แล้ว เปล่านะครับ พี่ว่าน้องหนูพลอยเขาก็น่ารักดีนะ ผมไม่คุยด้วยแล้ว แพทแอบอมยิ้มกับท่าทางเขินของน้องชาย
ณ บ้าน ไทยานนท์
คุณธีร์ค่ะ ตั้งโต๊ะเลยไมค่ะ ครับ เดี่ยว ป้าไปตามคุณหนูมาทานข้าวนะค่ะ ครับ ตอนนี้อาหารจัดอยู่เต็มโต๊ะ ยัยพลอยละครับ คุณหนูพลอย บอกว่าเธอไม่หิวเธอให้คุณทานไปเลยค่ะ ครับ
เวลาตอนนี้ก็ค่อนข้างจะดึกมากประมาณ 4 ทุ่ม พลอยรุ้งยังไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเธอเลย คุณหนูขา ให้ป้าเข้าไปได้มั๊ยค่ะ เชิญค่ะ คุณหนูไม่ทานอะไรหน่อยเหรอค่ะ เดี่ยวเกิดไม่สบายขึ้นมาละแย่เอานะค่ะ พลอย ไม่หิวจริงๆ ค่ะ พลอย ปวดหัว ขออยู่คนเดียวนะค่ะ ป้าไพ เดินออกจากห้องมาเจอกับธีร์ มีอะไรเหรอครับป้า คุณหนูไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะคุณธีร์ แล้วยังบอกอีกนะค่ะว่าเธอปวดหัว ป้าว่าคุณหนูพลอยคงไม่สบายแน่ค่ะคุณธีร์ ป้าเป็นห่วงคุณหนูจังเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกครับป้า เดี่ยวผมจัดการดูยัยพลอยเอง ธีร์เคาะประตูห้องพลอยรุ้ง ไม่มีเสียงพลอยตอบ ธีร์เลยเข้าไปในห้องพลอยรุ้งแต่เห็นพลอยหลับอยู่เลยไปห่มผ้าให้แต่เผลอไปโดนตัวพลอยรุ้ง เอะยัยพลอยตัวร้อนนิ โดยสัญชาตญาณการที่ธีระวัฒน์เองก็เป็นหมอเขาจึงรู้ได้ว่าน้องสาวเขาไม่สบาย ธีร์จึงเรียกให้ป้าไพไปหยิบเครื่องมือและกล่องยามาให้เพื่อจะดูอาการน้องสาวด้วยความเป็นห่วง เวลาผ่านไป พลอยรุ้ง ลืมตาขึ้น เห็นพี่ชายกำลังตรวจเธออยู่ พี่ธีร์พลอยปวดหัว ไม่เป็นไรแล้วนะ ทานข้าวต้มร้อนๆก่อนดีกว่า นี่ค่ะคุณธีร์ข้าวต้มร้อนๆ พลอยไม่หิว ไม่หิวก็ต้องทานรู้ไม แต่ ไม่มีแต่ เดี่ยวจับฉีดยาซะเลยเด็กดื้อ พลอยรุ้งเธอกลัวเข็มมาก เลยยอมทานข้าวต้ม ทานก็ทาน อ้าปากทีเดี่ยวพี่ป้อน เดี่ยวได้ทานยาอีก หลังจากนั้นพลอยรุ้งก็หลับไปด้วยฤทธิ์ยา
แกมีอะไรจะคุยกับฉัน เออข้ามีเรื่องจะปรึกษา คือยัยพลอยมันจะไปฝึกงานต่างประเทศแต่ข้าอยากให้มันอยู่เมืองไทยก่อน เลยจะให้มันมาฝึกงานที่นี้กับแก จะดีมั๊ยวะ ทำไมแกคิดอย่างนั้นละ แกก็รู้ข้ากับยัยพลอยมีแค่สองคนพี่น้อง พูดตรงๆข้าเป็นห่วงมันมาก ตามใจแกละกัน ว่าแต่น้องแกเรียนอะไรมาละ สังคมสงเคราะห์ เออ ให้มันช่วยอะไรแกก็ได้ ตามสบาย งั่นเริ่มพรุ่งนี้นะ ก็ได้
แล้วทั้งสองก็เดินออกมาเจอ แพม ซึ่งทางมหาลัยส่งเธอมาฝึกงานที่โรงพยาบาลของพิชญ์และธีร์พอดี อ้าว แพม เรามาฝึกงานที่นี้ด้วยเหรอ ค่ะพี่ธีร์ เอ้ยคุณหมอ สวัสดีค่ะ คุณพิชญ์ มีธุระกับหมอธีร์เหรอค่ะ เปล่าครับ แพม นี้นพ.พชร จิระคุณ ศัลยแพทย์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล แพมขอโทษนะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ พิชญ์ถึงกับอบยิ้ม พอดีเลยยัยพลอยจะได้มีเพื่อน งั่นไปกันเถอะ นี้ก็ได้เวลาผ่าตัดแล้ว ขอตัวก่อนนะ ค่ะ
ณ บ้านไทยานนท์
คุณหนู คุณหนูพลอย คุณธีร์มาแล้วค่ะ พี่ธีร์ค่ะพลอยมีอะไรจะบอก เออพี่ก็มีเรื่องจะคุยกับเราเหมือนกัน แล้วเรื่องอะไรละ คือพลอยอยากให้พี่เซ็นหนังสือรับรองการไปแลกเปลี่ยนของพลอยค่ะ พี่ไม่อนุญาต ทำไมละค่ะ พลอยต้องการเหตุผล ทีเราจะไปไม่เห็นบอกพี่สักคำ ถ้าทางมหาลัยไม่แจ้งพี่ก็คงไม่รู้ ส่วนเรื่องฝึกงานพี่แจ้งมหาลัยแล้วว่าได้ที่ฝึกงานแล้ว ที่ไหน ที่โรงพยาบาลพี่ เริ่มพรุ่งนี้ พี่ธีร์ใจร้าย พลอยเกลียดพี่ธีร์ พลอยรุ้งร้องไห้แล้ววิ่งขึ้นห้องไป คุณหนูขา ไม่ต้องตามไปครับ
ณ บ้าน จิระคุณ
หิวข้าวจังเลยคับพี่ใจ มีอะไรทานบ้างครับ มีของโปรดคุณพิชญ์ทั้งนั้นเลยค่ะ คุณพิชญ์ไปนั่งที่โต๊ะก่อนนะค่ะเดี่ยวใจจะจัดอาหารไปให้ทานค่ะ ครับผม
อ้าวพิชญ์ สวัสดีครับพี่ ทำไมวันนี้ถึงกลับบ้านเร็วละอ่ะ เออคือผมไม่ได้เข้าเวรบายครับเลยมาเร็วหน่อย
ดีเลย พี่มีเรื่องจะคุยอยู่พอดี ทานข้าวก่อนดีกว่า น่าทานจังเลยค่ะพี่ใจ คงอร่อยแน่ สองพี่น้องทานข้าวจนเสร็จ พี่แพทมีอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ คือพี่อยากถามเรา เรื่องยัยวินนี่ เราชอบเขาหรือเปล่า พี่ถามจริงๆ ผมกับเขาเราเป็นเพียงแค่เพื่อนครับ ไม่มีอะไรมากกว่านี้เลยจริง ๆ หรือเรามีสาวที่แอบปิ้งอยู่แล้ว เปล่านะครับ พี่ว่าน้องหนูพลอยเขาก็น่ารักดีนะ ผมไม่คุยด้วยแล้ว แพทแอบอมยิ้มกับท่าทางเขินของน้องชาย
ณ บ้าน ไทยานนท์
คุณธีร์ค่ะ ตั้งโต๊ะเลยไมค่ะ ครับ เดี่ยว ป้าไปตามคุณหนูมาทานข้าวนะค่ะ ครับ ตอนนี้อาหารจัดอยู่เต็มโต๊ะ ยัยพลอยละครับ คุณหนูพลอย บอกว่าเธอไม่หิวเธอให้คุณทานไปเลยค่ะ ครับ
เวลาตอนนี้ก็ค่อนข้างจะดึกมากประมาณ 4 ทุ่ม พลอยรุ้งยังไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเธอเลย คุณหนูขา ให้ป้าเข้าไปได้มั๊ยค่ะ เชิญค่ะ คุณหนูไม่ทานอะไรหน่อยเหรอค่ะ เดี่ยวเกิดไม่สบายขึ้นมาละแย่เอานะค่ะ พลอย ไม่หิวจริงๆ ค่ะ พลอย ปวดหัว ขออยู่คนเดียวนะค่ะ ป้าไพ เดินออกจากห้องมาเจอกับธีร์ มีอะไรเหรอครับป้า คุณหนูไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะคุณธีร์ แล้วยังบอกอีกนะค่ะว่าเธอปวดหัว ป้าว่าคุณหนูพลอยคงไม่สบายแน่ค่ะคุณธีร์ ป้าเป็นห่วงคุณหนูจังเลยค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกครับป้า เดี่ยวผมจัดการดูยัยพลอยเอง ธีร์เคาะประตูห้องพลอยรุ้ง ไม่มีเสียงพลอยตอบ ธีร์เลยเข้าไปในห้องพลอยรุ้งแต่เห็นพลอยหลับอยู่เลยไปห่มผ้าให้แต่เผลอไปโดนตัวพลอยรุ้ง เอะยัยพลอยตัวร้อนนิ โดยสัญชาตญาณการที่ธีระวัฒน์เองก็เป็นหมอเขาจึงรู้ได้ว่าน้องสาวเขาไม่สบาย ธีร์จึงเรียกให้ป้าไพไปหยิบเครื่องมือและกล่องยามาให้เพื่อจะดูอาการน้องสาวด้วยความเป็นห่วง เวลาผ่านไป พลอยรุ้ง ลืมตาขึ้น เห็นพี่ชายกำลังตรวจเธออยู่ พี่ธีร์พลอยปวดหัว ไม่เป็นไรแล้วนะ ทานข้าวต้มร้อนๆก่อนดีกว่า นี่ค่ะคุณธีร์ข้าวต้มร้อนๆ พลอยไม่หิว ไม่หิวก็ต้องทานรู้ไม แต่ ไม่มีแต่ เดี่ยวจับฉีดยาซะเลยเด็กดื้อ พลอยรุ้งเธอกลัวเข็มมาก เลยยอมทานข้าวต้ม ทานก็ทาน อ้าปากทีเดี่ยวพี่ป้อน เดี่ยวได้ทานยาอีก หลังจากนั้นพลอยรุ้งก็หลับไปด้วยฤทธิ์ยา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ