Love that track. รักนี้อันตรายหัวใจ

"ฉันอยากจะบ้าตายจริงๆ"ฉันบ่นกับตัวเองพรางๆขณะเดินขึ้นบันไดเพื่อจะไปห้องเรียนที่ฉันจะต้องเข้าเรียนเเล้ว ณ

เวลานี้   โป๊ก! 

"โอ๊ย หัวฉันใครทำโผล่หน้าเน่าๆออกมาน่ะ"ฉันตะโกนเสียงดังลั่นพรางเงยหน้าขึ้นไปมองข้างบนบันไดเป็น

ลักษณะวงกลมขึ้นๆไปทำให้ฉันไม่สามารถมองหน้า ไอ้เจ้าของหนังสือนี้ได้

ฉันหยิบหนังสือเล่มหนาปึกขึ้นมาเเล้วพลิกเพื่อไปดูหน้าเเรกเเล้วมันช่างโชคดีอะไรเหลือเกินเมื่อดันมี รหัจของ

นักศึกษาอยู่ที่หนังสือซะด้วย

"ถ้ายังไม่โผล่หน้ามาฉันจะเอาเลขรหัจประจำนี้ไปถามอาจารย์ห้องปกครองว่าของใคร ใครมันหล่นใส่หัวฉันเเล้วถ้า

ฉันรู้เอง แกจะเจอดีเเน่ คอยดู" ฉันพูดพรางเหลือมองขึ้นเมื่อเห็นผู้หญิงเหอะ จะข่มให้หัวหดเลยคอยดู

"นั่นๆของฉันเองเเต่ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ ฉันรีบจนเผลอทำหลุดมือฉันขอโทษ"ยัยหน้าเเห้งรีบพูดแทบจะทันทีที่ฉัน

เตรียมจะอ้าปากสาดคำด่าใส่เธอ

"ยัยโง่ ที่หลังหัดระวังๆซะบ้างนะ ถ้าวันไหนฉันตกใจมากๆอาจจะยิงปืนสวนขึ้นไปข้างบนก็ได้ ถ้าในมือฉันมีปืนเธอ

เป็นศพเเน่ๆ ยัยหน้าดินเปรี้ยว"

ปึก  

พูดจบฉันก็เดินสวนกระเเทกไหล่ยัยหน้าเเห้งเต็มๆจนล้มลงกับพื้น ฉันแสยะยิ้มส่งไปให้

"อ้อ นี่หนังสือเธอ"

โป๊ก!

"โอ๊ย"ฉันเหวี่ยงหนังสือไปใส่หัวยัยนั่นเต็มๆอาจจะเเรงกว่าก็ได้ฉันไม่รู้สิ

"อุ๊ยตาย ซอรี่"ฉันยิ้มให้ยัยหน้าเเห้งเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินสะบัดก้นเดินไปทันที เธอช่างโชคร้ายนัก หึ!

แอ๊ด  ปึง! โดยไม่สนใจคนข้างหลังว่าร้องไห้เจ็บซักแค่ไหน

ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนขณะที่อาจารย์สาวใหญ่กำลังพูดปาวๆอยู่หน้าห้องเเต่ฉันก็ไม่ได้สนใจเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ

วิชซี่กับจีบีที่นั่งมาก่อนเเล้ว

"เป็นไงเด็กแกเรียบร้อยดีมั้ย"วิชซี่ถามอย่างสนอกสนใจ

"เรียบร้อยมาก โง่กลับมาซะด้วย"

"จริงอ่ะ ช่างน่าสงสารโนดัสซะจริงๆที่มาหลงรักยัยเจ้าชู้อย่างแกนะ"จีบีพูดขึ้นบ้าง

"ชื่อโนดัสเหรอ ประหลาดคนดีนะ"ฉันถาม

"อะไรเห็นเขารับๆส่งๆแกมาเป็นเดือนไม่รู้จักชื่อเขาหรือไงแล้วที่สำคัญเดือนคณะศึกษาศาสตร์นะยะ"วิชซี่ถาม

อย่างไม่เชื่อ

"อื้ม ไม่เห็นจำเป็นต้องจำชื่อให้เปลืองสมองเลย เขาไม่สำคัญขนาดนั้นหรอกน่า"

"นี่พวกเธอคุยอะไรหะ"อาจารย์หยุดสอนเเล้วหันมาถามพวกฉันอย่างเคืองๆ

"เรื่องผู้ชายค่ะ"ฉันตอบหน้าตาย

"ตายแล้ว เธอนี่มันเวลาเรียนนะหัดแยกแยะซะหน่อยเถอะ"

"ขอบคุณสำหรับคำสอนค่ะ เเต่มันเรื่องส่วนตัวของหนู"ฉันยืนขึ้นแล้วจ้องกลับไปที่อาจารย์

"นี่ เธอมารยาทไม่มีซะจริงๆเลยนะฉันจะบอก ผอ. แล้วรับรองเธอจะต้องเสียใจที่ทำกิริยาแบบนี้กับฉัน"อาจารย์พูด

เเล้วชี้หน้าฉันอย่างมือไม่สั่นไปหมด

"เชิญค่ะ เเต่คงต้องไม่บอกพ่อหนูนะเพราะพ่อเป็นเจ้าของที่นี่เเล้วพ่อก็สร้างที่นี่มาเพื่อดิฉันแล้วถ้าพ่อจะไล่หนู

ออกจากที่นี่ หนูก็ยินดีอย่างยิ่งเลยล่ะ"ฉันกระตุ้กยิ้มอย่างผู้ชนะ ไม่รู้ซะเเล้วว่ากำลังต่อกรกับใคร

"แกฉันไปก่อนนะหมดอารมณ์เรียนเจอเรื่องข้างนอกก็ซวยพออยู่เเล้ว มาข้างในก็โดนคนแก่บ่นอีก น่ารำคาญ"ฉัน

เน้นคำว่าแก่ไปที่อาจารย์แล้วเดินออกจากห้องมาอย่างไม่สนใจ

"เฮ้ เอื้อมรอฉันก่อน"

"วิชซี่ จีบี ออกมาทำไมล่ะไม่เรียนเหรอ"ฉันถามอย่างงงๆเมื่อเพื่อนเพื่อนตัวเองวิ่งกระหืดกระหอบตามกันมาเป็น

พวน

"ไม่ล่ะ อาจารย์เขาคงไม่มีอารมณ์จะสอนเเล้วล่ะอีกอย่างสอนอะไรไม่เข้าหัวฉันสักนิด"วิชซี่เอ่ย

"แล้วเธอจะเอาเรื่องอาจารย์ไหม"จีบีถาม

"ไม่ล่ะ อาจรย์ใหม่ฉันไม่แคร์หรอก"ฉันบอกอย่างปัดๆ

"แล้วนี่แกจะไปไหน"จีบี

"กลับบ้าน ฉันปวดหัวมากอยากนอน"

"อ้าว ว่าจะชวนไปดูหนังโปรแกรมใหม่ซะหน่อย"จีบี

"วันอื่นเถอะ ฉันปวดหัวจริงๆ"ฉันบอกปัดแล้วเดินหนีออกมาจากกลุ่มเพื่อนโดยไม่ฟังคตำทักท้วงของใคร