Angelic Wars นางฟ้า...เขาเป็นอย่างนี้เหรอ

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นตรงหน้ายูนะที่กำลังกลับจากซื้อของมาเตรียมทำอาหารกลางวันและอาหารเย็น หน้าตาของเธอคนนั้นตอกย้ำเข้าไปในความทรงจำของเธออย่างไม่มีวันลืม เพราะเธอไม่มีวันที่จะมายืนอยู่ตรงนี้ได้อีกแล้ว...
"เธอน่าจะกลายเป็นซากอยู่ก้นทะเลไปแล้วนี่นา..."
ยูนะขบฟันอย่างโกรธแค้น ในขณะที่เด้กผู้หญิงตัวน้อยที่อยู่ตรงหน้ากำลังยิ้มให้เธออย่างคิดถึง แต่รอยยิ้มของเด็กคนนั้นแฝงด้วยความอำมหิตสุดคาดเดา...

"ทำไมแกถึงไม่ยอมตายไปซะที... หา!!! โยโซระ!!!"
มันไม่มีวันเป็นความจริงได้แน่ๆ... ก็เห็นอยู่ชัดๆว่ามิคาสะจับเธอดิ่งลงก้นทะเลลึกไปแล้วนี่ ตามจริงเธอต้องถูกแรงดันน้ำบีบอัดจนแหลกไปแล้ว แต่ถึงจะรอดมาได้... แองเจลอยด์ก็ไม่สามารถลอยตัวขึ้นผิวน้ำได้อยู่ดี เพราะขนปีกจะดูดซับน้ำจนหนักทำให้พวกเธอจมน้ำไป แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้

แต่ถ้าสังเกตให้ดีๆ ปีกของโยโซระมันเปลี่ยนรูปร่างไปหรือเปล่า...
"แกนปีกของพี่สาว...อร่อยจัง!"
แกนปีก...ของพี่สาว? หรือว่าจะ..! แต่มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีแองเจลอยด์ที่ดูดกลืนแกนปีกของผู้อื่นแล้วได้รับความสามารถของเจ้าของแกนปีกมาเป็นของตัวเองได้เลยนี่นา...
แต่ถ้าเป็นแบบนี้... อย่าบอกนะว่า..!!

"แก...ฆ่าพี่สาวของชั้น!!!"
ยูนะระดมยิงอาร์เทมิสใส่เด็กสาวผู้ยิ้มแย้มอย่างโกรธแค้น แต่แองเจลอยด์ตัวน้อยกลับสามารถป้องกันการโจมตีของยูนะได้อย่างสมบูรณ์
"เอจิสที่คลุมรอบตัวของแองเจลอยด์... ผสานกับเอจิสที่แข็งแกร่งของอควารอยด์... แบบนี้การโจมตีธรรมดาไม่สามารถทะลุผ่านไปได้แน่!"

ยูนะตัดสินใจเลือกวิธีต่อสู้ที่เธอไม่ถนัดเข้าโจมตีโยโซระอย่างไม่สนใจว่าผลที่ได้จะออกมาเป็นยังไง แต่สถานการณ์กลับออกมาตรงข้าม เธอถูกมือใครก็ไม่รู้กระชากตัวไปด้านหลัง ก่อนเจ้าของมือข้างนั้นจะบินผ่านหลังเธอไป...
"รับไปซะ!! ไอ้เด็กเวร!!!"

ริกะสร้างลูกแก้วพลังแสงเข้าปะทะกับเอจิสของโยโซระอย่างดุเดือด แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่สามารถทำลายปราการเหล็กของเธอได้ ซ้ำแรงกระแทกยังย้อนเข้ามาหาเธอจนลอยตกลงไปยังพื้นด้านล่าง ซึ่งยูนะก็เข้ามารับเธอได้ทันพอดี...

"ทีเวลาแบบนี้ ยัยนั่นล่ะหายหัวไปเลย... ทั้งที่ถ้าใช้การโจมตีระยะประชิดของยัยนั่นอัดใส่เอจิสนั่นก็สามารถทำลายได้แล้วแท้ๆ..!"
ริกะสบถออกมาทั้งๆที่รู้ว่ายังไงมิคาสะก็ไม่มีทางมาช่วยได้แน่ๆ แต่ถึงการโจมตีของพวกเธอจะไม่สามารถทำลายเอจิสของโยโซระได้อยู่แล้ว... เธอกลับปิดมันลงทำให้การป้องกันตัวเองนั้นว่างเปล่าทันที

"เอาล่ะนะคะ... พี่สาว! จากนี้หนูจะมอบความรักให้พวกพี่ๆบ้างนะคะ!!"
จากนั้นโยโซระก็กระหน่ำยิงลูกไฟสีดำใส่พวกเธออย่างต่อเนื่องแบบไม่ยอมให้พักหายใจ แต่เพราะพลังที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก ทำให้เอจิสของพวกเธออ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว

"เอาแต่ป้องกันแบบนี้ ยังไงก็ไม่รอดหรอก!!" ริกะตะโกนออกมาอย่างเจ็บแค้น เพราะอัตรายิงที่ออกมานั้นถี่มาก ทำให้พวกเธอได้แต่ป้องกันอย่างเดียว
"แล้วเธอมีแผนอะไรอย่างนั้นเหรอ!!"
ยูนะหันไปมองแองเจลอยด์คู่สนทนาที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกันพร้อมทำสายตามีความหวังที่จะโต้กลับ และแน่นอนว่าคำตอบที่ได้กลับมานั้นก็เหมือนกัน
"ไม่ต้องห่วงไปหรอก... ยัยนั่นเตรียมการเสร็จแล้ว!"

ก่อนที่ยูนะจะเอ่ยปากถามซ้ำ ก็มีกระสุนอากาศขนาดยักษ์พุ่งเข้าไปหาโยโซระอย่างรวดเร็ว ด้วยพลังทำลายอันมหาศาลนั้น ทำให้กระสุนลูกไฟนั้นถูกสกัดไว้ได้ทั้งหมด และเข้าปะทะกับร่างเด็กน้อยผู้ปล่อยกระสุนลูกไฟนั้นจนเกิดระเบิดอย่างรุนแรง

โยโซระโดนแรงระเบิดนั้นเข้าเต็มๆจนกระเด็นตกลงไปกระแทกพื้นแล้วไถลไปกับพื้นดินจนเกิดร่องดินเป็นระยะทางกว่า500เมตร
สาวน้อยทั้งสองคนในตอนนี้หมดแรงหลังจากเปิดเอจิสป้องกันลูกไฟนานหลายนาที พวกเธอมองไปยังจุดที่โยโซระน่าจะอยู่หลังจากหยุดไถลไป โดนการโจมตีของฮานามิเข้าไปแบบนี้ไม่มีทางยืนขึ้นได้แน่ๆ....

ก็ถ้า...ใช้มาตรฐานพวกเธอวัดละก็นะ!

"อะไรจบเหรอคะ..."
ไม่จริง!!! ทำไมล่ะ... ทั้งๆที่โดนการโจมตีของฮานามิเข้าไปแล้ว ทำไมถึงได้บาดเจ็บแค่เล็กน้อยเองล่ะ! หรือว่า...
"แหม... เล่นซะตกใจหมดเลยนะ! ไม่นึกเลยว่าคุณเนพติสท์จะออมแรงไว้นิดหน่อยตอนสร้างกระสุนอากาศเมื่อกี้ ถ้าคุณเนพติสท์ยิงออกมาเต็มแรงละก็... หนูก็คงตายไปแล้วแน่ๆ"
อะไรนะ! ฮานามิ... เธอออมพลังเอาไว้งั้นเหรอ! แต่ก็พอเข้าใจความรู้สึกนะ
'ไม่มีแม่คนไหนที่จะฆ่าลูกตัวเองได้ลงคอหรอก!!'

"ทีนี้ถึงตาหนูเอาจริงบ้างล่ะนะ!"
โยโซระพุ่งเข้าไปหาพวกยูนะที่อ่อนแรงจนขยับตัวไม่ได้ แต่ก็ได้ฮานามิเข้ามาขวางไว้ได้พอดี
"จะทำอะไรคะ... คุณเนพติสท์!"
"ฉันต้องหยุดเธอให้ได้... ถึงฉันต้องฆ่าเธอก็ตาม!"
สายตาที่ฮานามิจ้องใส่โยโซระนั้นทำให้เด็กน้อยเจ็บปวดเล็กน้อย... ฮานามิคิดจะฆ่าโยโซระจริงๆ

...........................................
'หึๆๆ..! เอาเข้าแล้วสินะ!' มีใครบางคนกำลังเฝ้ามองการต่อสู้ของพวกเธออยู่ เขาคนนั้นเป็นที่คุ้นหน้าของพวกแองเจลอยด์เป็นอย่างดี...
'เป็นไปตามแผนเลย...'
ชายคนนั้นเฝ้าจับตาดูการต่อสู้อันแสนเจ็บปวดของฮานามิกับโยโซระผ่านจอLCDเหมือนกำลังดูถ่ายทอดสดฟุตบอลโลกไม่มีผิด ใบหน้าของมันมีรอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างน่าหวาดเสียว

'เอาเถอะ! ไม่ว่าใครจะชนะ... มันก็เข้าแผนการของเราพอดี!!' เสียงของชายคนนั้นเปลี่ยนไปเป็นเสียงของผู้หญิง เขาคนนั้นเดินเข้าไปในแค็ปซูลแบบเดียวกับที่เนพติสท์เคยหลับอยู่เมื่อก่อนที่จะถูกเปลี่ยนเป็นแองเจลอยด์...

...........................................
ทางด้านของการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตายระหว่างแม่ลูก พวกเธอเตรียมใช้การโจมตีสุดท้ายเผด็จศึกแล้ว ซึ่งไม่ว่าจะดูยังไง...ฮานามิก็เป็นฝ่ายได้เปรียบด้านพลังมาก!
แต่แล้วเธอก็หยุดการสะสมพลังโจมตีเอาไว้ ก่อนจะบินหลบอะไรบางอย่างที่กำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเธอ
"นั่นมัน... อาร์เทมิส..!"
โยโซระหลบลำแสงสีฟ้าหลายลำที่พุ่งเข้าหาเธอได้อย่างหวุดหวิด แต่ลำแสงพวกนั้นก็ย้อนกลับมาหาเธอด้วยความเร็วสูง มันดูเหมือนกับอาร์เทมิสของยูนะไม่มีผิด

ลำแสงกลุ่มนั้นระเบิดใส่โยโซระที่กางเอจิสป้องกันไว้ทันก่อนที่พวกมันจะเข้าจู่โจมใส่เธออย่างหวุดหวิด...

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่..." พวกยูนะรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ขณะนั้นยูนะก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง...
"ปฏิกิริยาอควารอยด์... ห่างออกไปทางทิศ7นาฬิกา ประมาณ120เมตร"
พวกริกะแปลกใจกับสิ่งที่ยูนะพบ พวกเธอจึงมองออกไปทางทิศนั้น แล้วพวกเธอทั้งหมดก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้พบ...

"ไม่อยากจะเชื่อเลย... นี่ฉันฝันไปใช่ไหมเนี่ย!" ทั้งสามคนน้ำตาคลอทันทีที่ยูนะทำการระบุตัวเป้าหมายที่ค้นพบ
"อควารอยด์รบประชิดตัว... มิคาสะ!!"