Angelic Wars นางฟ้า...เขาเป็นอย่างนี้เหรอ

"รุ่นพี่คะ... ขอถามอะไรอย่างนึงได้หรือเปล่า!"

มิคาสะเดินเข้ามาหาฮิซาชิที่เพิ่งกลับมาถึงบ้านด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ แต่น้ำเสียงของเธอนั้นดูตื่นเต้นยังไงพิกล
"รุ่นพี่เคยเห็นเด็กผู้หญิงอายุประมาณ9ขวบ ผมสีน้ำตาลออกเหลือง ข้างหน้าไว้ทรงหางเต้าเรียบๆหรือเปล่าคะ!"
เด็กผู้หญิง...7ขวบ...ผมสีน้ำตาลออกเหลือง...งั้นเหรอ ภายในหัวเด็กหนุ่มพยายามกำจัดคนที่เขารู้จักที่ไม่มีลักษณะดังกล่าวออกอย่างละเอียดที่สุด จนเหลือเพียงคนเดียว...
"ก็พอรู้จักนะ"
"จริงเหรอ! ชื่ออะไรคะ!!" ท่าทีของมิคาสะเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยินคำตอบจากปากเด็กหนุ่ม
"ฉันรู้จักเด็กคนนั้นก็จริง แต่ดันไม่ได้ถามชื่อน่ะสิ..." พวกเมิงสร้างวีรกรรมไว้ขนาดนั้นยังไม่รู้ชื่อกันอีกเรอะ!!!
"ที่ไหน! บอกฉันเร็วสิ!!"
มิคาสะคะยั้นคะยอแกมบังคับจนเขาต้องยอมคายเรื่องระหว่างเขากับเด็กคนนั้นอย่างหมดเปลือก รวมทั้งวีรกรรมที่เขาเคยพาเด็กคนนั้นเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย...

"งั้นเหรอ... ขอบคุณนะ!"
พูดจบมิคาสะก็หันหลังเดินไปยังประตูบ้านทันที แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสกับลูกบิด ริกะก็เดินเข้ามาข้างหลังเธอ
"เป็นไงบ้าง... ฮิซาชิรู้จักโยโซระจริงๆหรือเปล่า!" ริกะถามด้วยอาการเป้นห่วง ผิดกับมิคาสะที่ไม่หันหน้ากลับมาเลย
"มันก็ไม่แน่ว่าจะใช่โยโซระจริงๆนี่นา... ฉันจะออกไปพิสูจน์ให้แน่ใจก่อน-"
เมื่อพูดเสร็จมิคาสะก็หมุนลูกบิดเพื่อเปิดประตูออกไป แต่สาวน้อยข้างหลังเธอก็พยายามเข้ามารั้งเธอเอาไว้... ริกะเข้ามาตบไหล่ของเธออย่างแรงจนมิคาสะต้องหันกลับไปมองต้นตอของความแสบที่เกิดขึ้นบนไหล่ขวาของเธอ

"ไม่ได้นะ!! เธอก็รู้นี่ว่าถ้าเด็กคนนั้นเป็นโยโซระจริงๆละก็!!" ริกะตะโกนเสียงแข็ง ทำให้มิคาสะต้องคลายมือจากลูกบิดในมือเธอออก
"เรื่องนั้นฉันรู้ดี... แต่คำสั่งที่พวกแองเจลอยด์ทุกคนได้รับมาก็คือ สังหารมนุษย์ที่ชื่อ'ฮิซาชิ'ใช่ไหมล่ะ!"
"ทำไมกันล่ะ..!! ทั้งๆที่รู้ว่าออกไปแล้วจะเป็นยังไง เธอก็ยังจะออกไปให้ได้งั้นสินะ!!"
"ใช่!"
เมื่อริกะมองเข้าไปในตาทั้งสองข้างของมิคาสะ ดวงตาของเธอนั้นไม่มีประกายเลยสักนิด เหมือนเธอจะเตรียมใจจะตายเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ทำให้แองเจลอยดืที่สบตาด้วยพูดอะไรไม่ออก หลังจากนั้นไม่นานมิคาสะก็เปิดประตูออกไปด้วยมือที่เกร็งจัด
"เพราะงั้น... ขอฝากเธอดูแลฮิซาชิแทนฉันด้วยนะ..!"

มิคาสะรีบวิ่งไปยังสนามเด็กเล่นที่ฮิซาชิบอกว่าเคยพบกับเด็กคนนั้นทันที เธอกวาดสายตาหาเด็กผู้หญิงตัวน้อยไปทั่วบริเวณ แต่กลับไม่เจอเลยแม้แต่เงา... ทันใดนั้นเองเธอก็ต้องกระโดดหลบอะไรบางอย่างที่พุ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว!! มันดูเหมือนกับลำแสงเพลิงสีดำที่เธอเคยเห็นมันผ่านบันทึกที่มีการอัดเอาไว้ให้เธอดูเมื่อก่อนหน้านี้...

"ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจออควารอยด์ตัวเป็นๆที่นี่นะคะ... พี่สาว..."
ตั้งแต่เมื่อไหร่! เด็กผู้หญิงลักษณะตรงตามที่ยูนะเคยระบุไว้ทุกประการเข้ามาอยู่ข้างหลังเธออย่างเงียบเชียบ ซ้ำยังสามารถจู่โจมเธอจากด้านหลังได้โดยที่มิคาสะไม่รู้ตัวได้อีกด้วย!!!
"นึกไม่ถึงเลยว่าจะเข้ามาเล่นงานฉันจากด้านหลังได้....สมกับเป็นแองเจลอยด์ที่แข็งแกร่งที่สุดจริงๆ!"
"ที่พูดมาเมื่อกี้ แสดงว่าพี่สาวเคยสู้กับแองเจลอยด์ตัวอื่นๆแล้วสินะคะ" โยโซระแสยะยิ้มออกมา มิคาสะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารรุนแรงที่แผ่ออกมาจากตัวเธอแว่บนึง...
"เออ... เคยสิ!"

ทันทีที่ใบไม้หยุดพริ้วไหว มิคาสะก็เปิดฉากบุกเข้าหาเด็กหญิงที่เอาแต่ยืนยิ้มโดยไม่ทำการตอบโต้ใดๆเลยอย่างรวดเร็ว อควารอยด์สาวเหวี่ยงหมัดเสยลงใส่แองเจลอยด์ตัวน้อยอย่างสุดแรง ในขณะที่แองเจลอยด์คู่ต่อสู้ของเธอได้แต่ยืนมองการกระทำของเธออย่างไม่รู้สึกรู้สา...
"เร็วดีนี่นา... แต่ว่านะ!"

ฟิ้ว...! ตูม!!!!

โยโซระบินหลบหมัดของมิคาสะขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ทำให้หมัดที่ไร้เป้าหมายของเธอพุ่งลงกระแทกพื้นทรายข้างล่างอย่างเต็มกำลัง และด้วยพลังหมัดที่ร้ายกาจของอควารอยด์... ทำให้ทรายบริเวณที่หมัดของเธอกระแทกใส่ฟุ้งกระจายขึ้นไปในอากาศเป็นวงกว้าง
และเมื่อเห็นโยโซระบินหลบการโจมตีของเธอขึ้นไปบนท้องฟ้า มิคาสะก็บินตามไปแลกหมัดกันอย่างรวดเร็วจนทำให้น่านฟ้าเหนือสนามเด็กเล่นนั้นกลายเป็นเวทีต่อสู้ของพวกเธอไปโดยปริยาย

"แหม... สมกับเป็นอควารอยด์ที่บินเร็วที่สุดเลยล่ะ แถมหมัดของพี่สาวก็หนักไม่ใช่เล่นเลยนะ!"
มันก็ใช่... ความเร็วบินของมิคาสะนั้นเรียกได้ว่าเป็นความเร็วสูงสุดในหมู่อควารอยด์ด้วยกัน แต่ถึงอย่างนั้น... โยโซระก็ไม่น่าจะรู้เรื่องนี้ได้นี่นา!

มิคาสะยังคงรุกเข้าหาโยโซระอย่างต่อเนื่องและรุนแรงจนเธอไท่มีโอกาสตอบโต้แน่ถ้ายังคงคลุกวงในอยู่อย่างนี้ เพราะฉะนั้นแองเจลอยด์ตัวน้อยจึงรีบเพิ่มระยะห่างระหว่างตัวทั้งสองคนในทันที
"คิดว่าแค่นี้จะหนีฉันพ้นเหรอ!!"
และเมื่อเห็นโยโซระเริ่มถอยออกห่าง มิคาสะจึงเร่งความเร็วบุกเข้าหาเธอในทันที แต่ในขณะนั้นเอง...โยโวระก็จุดลูกไฟสีดำขึ้นมาบนฝ่ามือทั้งสองข้าง ลูกไฟนั้นได้ลุกโหมขึ้นบนปีกของเธอด้วย
"แต่คราวนี้หนูจะไม่ให้พี่สาวเข้าใกล้ตัวหนูได้อีกแล้ว!!"
เมื่อวิเคราะห์ความสามารถของคู่ต่อสู้เรียบร้อยแล้ว... โยโซระก็กระหน่ำยิงลูกไฟดำใส่มิคาสะอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมิคาสะก็กางเอจิสป้องกันการโจมตีของเธอไว้ได้ทุกนัด แต่สถานการณ์ตอนนี้...เรียกได้ว่ามิคาสะเสียเปรียบเชิงทักษะอย่างมาก
"ไม่ไหวแน่! แบบนี้ต่อให้ป้องกันการโจมตีได้ทุกครั้ง...เราก็เข้าไปตอบโต้ไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ!!"

ใช่... มิคาสะนั้นไม่มีระบบการโจมตีระยะไกลติดตั้งอยู่เลย ทั้งๆที่ยูนะน้องสาวเธอมีระบบโจมตีระยะไกล "อาร์เทมิส" ติดตั้งอยู่แท้ๆ... และเอจิสของอควารอยด์นั้นไม่สามารถเปิดใช้ได้นาน แต่เพราะโยโซระยังคงระดมยิงลูกไฟใส่เธออย่างต่อเนื่อง ทำให้เธอต้องฝืนเปิดเอจิสป้องกันอย่างนั้นต่อไป ซึ่งนั่นทำให้พลังงานของเธอลดฮวบเลยทีเดียว...

"ปัดโธ่เว้ย!! ทำไมถึงไม่ติดตั้งระบบโจมตีระยะไกลให้ฉันบ้างเลยนะ!!!"
มิคาสะตะโกนอย่างไม่สบอารมณ์ขณะที่เอจิสของเธอเริ่มบางลงเรื่อยๆ ส่วนโยโซระก็ชูมือขวาขึ้นสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ขึ้นเหนือศีรษะของเธอเตรียมปิดบัญชีอควารอยด์ที่ทำได้เพียงตั้งรับที่อยู่ตรงหน้าเธอทันที

"นอนหลับให้สบายนะคะ... พี่สาว..."
และในตอนนั้นเอง... ปาฏิหารย์ก็บังเกิดขึ้น!

"อุ่บ..!"
สาวน้อยผมเขียวอ่อนบินเข้ามาเหวี่ยงหมัดใส่เด็กหญิงตัวน้อยที่แววตาเปี่ยมด้วยความอำมหิตเต็มแรง จนเธอกระเด็นออกไปไกล...
"ให้มันได้อย่างนี้สินะ! ทั้งๆที่ฝากไว้ซะดิบดีแล้วแท้ๆนะ... แบบนี้ก็เท่ากับผิดสัญญาน่ะสิ..!"
"ยังจะมีหน้ามาพูด! ก็บอกไปแล้วแท้ๆว่าอย่ามาคนเดียว..."
ริกะรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีตั้งแต่ที่รู้ว่ามิคาสะจะไปกำลังต่อสู้กับโยโซระจึงรีบตามมาช่วย ซึ่งเธอก็คิดถูกซะด้วย!

"โอ้โฮ... ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอพี่สาวด้วยอีกคน แบบนี้หนูคงต้องมอบความรักให้พวกพี่ๆกันยกใหญ่แล้วมั้ง..."

แววตาของโยโซระในขณะนี้ไม่มีความเป็นเด็ก7ขวบออกมาให้เห็นเลย... สายตาที่เธอจับจ้องไปยังสาวน้อยทั้งสองคนราวกับจะมอบความเจ็บปวดอย่างที่สุดให้อย่างไม่ปราณี เว้นแต่...
"เธอเอาจริงสินะ... เรื่องผู้ชายคนนั้นน่ะ!" ริกะทำสายตาจริงจังใส่น้องสาวของเธอพร้อมทั้งถามบางอย่างขึ้นมาลอยๆ ซึ่งโยโซระก็รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังพูดถึงใคร...
"แหม... อย่าถามอะไรอย่างนั้นสิคะ พี่ริกะ! เขาก็แค่สอนให้หนูรู้จักกับความรักเท่านั้นเอง..."
รอยยิ้มของเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอนั้นดูสดใสดี เพียงแต่มันสดใสในรูปแบบแปลกๆ... เหมือนกับสาวน้อยยันเดเระที่กำลังมองไปยังคนรักที่อยู่ตรงหน้าจ้องจะเชือดไม่มีผิด

"หนูจะมอบความรักให้กับพวกพี่ๆ... แล้วฆ่าให้ตายไปเลย!!!"
โยโซระพุ่งเข้าหาพวกเธออย่างรวดเร็ว ในมือของเธอมีลูกไฟสีดำถูกจุดขึ้นมาข้างละลูก มิคาสะกับริกะจึงเร่งพลังขึ้นต้านพลังไฟอันร้ายกาจของเธอไว้

"งั้นฉันจะแก้ความเข้าใจผิดๆของเธอเอง... โยโซระ"

เสียงผู้หญิงที่ไม่เห็นต้นตอดังขึ้นมาระหว่างกลางของนางฟ้าทั้งสามคนที่กำลังพุ่งเข้าปะทะกัน ทันใดนั้นก็มีกระแสลมอ่อนๆพัดมาแตะผิวกายของพวกเธออย่างอ่อนโยน ทำให้พวกเธอทั้งหมดรู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันที และถัดมาก็มีประกายแสงสีเหลืองสว่างขึ้นมาตรงกลางระหว่างสาวน้อยทั้งสามคน ก่อนจะรวมตัวกันกลายเป็นคนที่พวกเธอรู้จักดี...

"เนพติสท์...!"