นายเคยรักฉันบ้างไหม.
8.2
เขียนโดย LastNight
วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 01.12 น.
14 chapter
51 วิจารณ์
21.16K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 22.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) สัญญาชั่วชีวิต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โทคิมันไม่อยากทำร้ายอนาคตของเธอน่ะสิโดมามิ..!!" อนาคตอย่างนั้นหรอ..
"ทำไมโทคิถึงต้องทำแบบนี้แล้วทำไมโทคิไม่บอกฉันหระ..??" ฉันอยากรู้ว่าทำไมโทคิถึงไม่บอกอะไรฉันเลย..
"ก่อนกลับบ้านจะเล่าให้ฟังและกันได้เวลาเข้าเรียนและเอาเป็นว่าเจอกันที่นี้ที่เดิม OK!! " หลังเลิกเรียนงั้นหรอ..
"อ่า OK"
ณ เวลาหลังเลิกเรียน
"เฮ้อ..~~ ช้าจริงๆเลยคาโอรุคุงเนี่ย..!!"
"บ่นอะไรห๊ะเธอช้านิดช้าหน่อยเป็นไรไป..!!" อ๊ะ..!! มาก็บ่นเลย..
"ไม่เป็นไรๆ รีบเล่ามาเถอะฉันต้องไปทำงานพิเศษน่ะกับยูมิจังน่ะ..!!"
"เออๆ เธอเคยบอกกับโทคิว่าอยากเป็นนักเปียโนมืออาชีพใช่ไหมหระ..??" นักเปียโนมืออาชีพ..?? เคยบอกไปครึ้งนึงมั้ง..
#ย้อนกลับไปดูเหตุการต้องพูดคุย โทคิ-โดมามิ
' "นี้โทคิ..ความใฝ่ฝันของฉันน่ะโตขึ้นอยากเป็นนักเปียโนมืออาชีพหระโทคิว่าดีไหมอ่ะ..??"
' "ดีสิ..ฮาซูคิอยากเป็นก็ดีหมดแหละ..^^"
' "เย้ ^0^/ แล้วถ้าสมมุติเขาเป็นนักเปียโนมืออาชีพไม่ได้หระโทคิจะว่ายังไง..??"
' "ถ้าฮาซูคิอยากเป็นขนาดนั้นฉันก็จะช่วยทุกวิธีให้ฮาซูคิได้เป็นเลยหระ..!!"
' "แน่ใจนะ..??"
' "แน่ใจสิ สัญญาชั่วชีวิตเลย..^^"
#กลับมายังปัจจุบัน
"ฉันเคยพูดไปแต่แค่ครั้่งเดียวเอง..!!"
"ถึงจะแค่ครั้งเดียวแต่โทคิมันก็ 'สัญญาชั่วชีวิต' ว่าจะช่วยเธอใช่ไหมหระ..??"
"ก็ใช่แต่มันก็ไม่เกี่ยวที่เราจะต้องเลิกกันไม่ใช่หรอ..??"
"เกี่ยวเต็มๆเลยหระ..!! เพราะคำสัญญานั้นโทคิถึงบอกเลิกกับเธอไง.." เกี่ยวยังไงหระเนี่ย..??
"เกี่ยวยังไงอธิบายมาสิ..??"
"โรงเรียนนี้น่ะคิดชื่อเรื่องดนตรีใช่ไหมหระเธอถึงมาเข้าที่นี้..??"
"ใช่แล้วทำไม..??"
"เพราะโรงเรียนนี้มันเป็นที่ๆเธออยา่กเข้ามาทำความฝันให้สำเร็จไง โทคิมันเลยอยากให้เธอมีอนาคตที่ดีมันเลยเลือกที่จะเจ็บไง..!!" เลือกที่จะเจ็บ..
"มันไม่เกี่ยวอะไรกับอนาคตฉันเลยนะ..ปัจจุบันที่ไม่มีโทคิฉันก้เหมือนไม่มีอนาคตแล้ว..!!"
"แล้วโทคิมันก็คิดคล้ายๆเธอไงว่าอนาคตที่เธอไม่มีความสุขมันก้ไม่มีความหมาย.."
"แล้วยังไงถึงกับต้องบอกเลิกกันนี้น่ะ..??"
"สาเหตุเป็นเพราะลูกชายคนเดียวของผอ. โยเซ มาโดเสะ ยังไงหระโทคิมันเลยต้องจำใจเลิกกับเธอ..!!"
"เกี่ยวอะไรกับโยโซคุงหระ..??"
"มันชอบเธอไงโดมามิ..มันเลยขู่ว่าถ้าโทคิไม่เลิกกับเธอมันจะทำทุกทางที่มี..!! ให้เธอไ่ม่มีทางเป็นนักเปียโนได้น่ะสิ..!!" โยเซคุงน่ะหรอ..
"ฉันไม่เชื่อ..!! โยเซคุงไม่ใช่คนแบบนั้น"
"เธอจะเชื่อแบบนั้นมันก็เรื่องของเธอแต่ที่ฉันพูดว่าทุกอย่างมันเป็นความจริง..!!"
"ความจริงยังงั้นหรอนี้คาโอรุคิดว่าโยเซคุงเป็นคนที่ร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึไง..??" น้ำตาของฉันคลอเบ้าพร้อมกับพูดจาเสียงสั่นเคลือ..
"ใช่น่ะสิคนอย่างมันทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการยังไงหระ..!!"
"ต้องการ..!! ยังงั้นหรอคาโอรุคุงคิดว่าคนที่ชอบและรักคนอื่นเป็นจะเป็นคนที่ไม่ดียังไงรึไงกัน..??"
"รักยังงั้นหรอ..ถ้าเธอคิดว่าหมอนั้นรักเธอแล้วเธอเอาความหวังดีความรักของโทคิไปไว้ที่ไหนหมดหระห๊ะ..??"
"ความหวังดี..นายคิดว่าสิ่งที่ โทคิทำเป็นความหวังดียังไงหรอ..เพื่อนกันมันก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้วใช่ไหมหระ..!!"
"มันแล้วแต่เธอโดมามิว่าเธอจะคิดยังไงเพราะมันเป็นสิทธิ์ของเธอแต่ฉันบอกเธอได้แค่นี้ว่าที่มันทำทั้งหมดเพราะมันเป็นคนที่ สัญญากับใครแล้วไม่เคยคืนคำ ยิ่งสัญญากับคนที่มันรักมากๆอย่างเธอแล้วหระก็ไม่มีวันที่มันจะทำให้เสียใจหรอก..!!"
"แล้วที่โทคิทำนายคิดว่าฉันไม่เสียใจรึไง..??"
"ฉันรู้เธอเสียใจแล้วเธอไม่คิดรึไงว่ามันก็เสียใจไม่แพ้เธอ..!!"
"แล้วถ้าเสียใจจะทิ้งฉันทำไมทำไมไม่ช่วยกันแก้ปัญหาหระ..!!"
"ฉันขอโทษฮาซูคิที่ไม่เคยบอกอะไรกับเธอเลย.." เสียงนี้มัน..
"โทคิ/โทคิ" สีหน้าของคาโอรุเปลี่ยนไปพร้อมกับยิ้มแห้งๆให้กับโทคิ..
ขอโทษที่ให้คนที่รอต้องรอนานนะค่ะและแล้ว chapter 5 ก็เสร็จแล้วค่ะ..
"ทำไมโทคิถึงต้องทำแบบนี้แล้วทำไมโทคิไม่บอกฉันหระ..??" ฉันอยากรู้ว่าทำไมโทคิถึงไม่บอกอะไรฉันเลย..
"ก่อนกลับบ้านจะเล่าให้ฟังและกันได้เวลาเข้าเรียนและเอาเป็นว่าเจอกันที่นี้ที่เดิม OK!! " หลังเลิกเรียนงั้นหรอ..
"อ่า OK"
ณ เวลาหลังเลิกเรียน
"เฮ้อ..~~ ช้าจริงๆเลยคาโอรุคุงเนี่ย..!!"
"บ่นอะไรห๊ะเธอช้านิดช้าหน่อยเป็นไรไป..!!" อ๊ะ..!! มาก็บ่นเลย..
"ไม่เป็นไรๆ รีบเล่ามาเถอะฉันต้องไปทำงานพิเศษน่ะกับยูมิจังน่ะ..!!"
"เออๆ เธอเคยบอกกับโทคิว่าอยากเป็นนักเปียโนมืออาชีพใช่ไหมหระ..??" นักเปียโนมืออาชีพ..?? เคยบอกไปครึ้งนึงมั้ง..
#ย้อนกลับไปดูเหตุการต้องพูดคุย โทคิ-โดมามิ
' "นี้โทคิ..ความใฝ่ฝันของฉันน่ะโตขึ้นอยากเป็นนักเปียโนมืออาชีพหระโทคิว่าดีไหมอ่ะ..??"
' "ดีสิ..ฮาซูคิอยากเป็นก็ดีหมดแหละ..^^"
' "เย้ ^0^/ แล้วถ้าสมมุติเขาเป็นนักเปียโนมืออาชีพไม่ได้หระโทคิจะว่ายังไง..??"
' "ถ้าฮาซูคิอยากเป็นขนาดนั้นฉันก็จะช่วยทุกวิธีให้ฮาซูคิได้เป็นเลยหระ..!!"
' "แน่ใจนะ..??"
' "แน่ใจสิ สัญญาชั่วชีวิตเลย..^^"
#กลับมายังปัจจุบัน
"ฉันเคยพูดไปแต่แค่ครั้่งเดียวเอง..!!"
"ถึงจะแค่ครั้งเดียวแต่โทคิมันก็ 'สัญญาชั่วชีวิต' ว่าจะช่วยเธอใช่ไหมหระ..??"
"ก็ใช่แต่มันก็ไม่เกี่ยวที่เราจะต้องเลิกกันไม่ใช่หรอ..??"
"เกี่ยวเต็มๆเลยหระ..!! เพราะคำสัญญานั้นโทคิถึงบอกเลิกกับเธอไง.." เกี่ยวยังไงหระเนี่ย..??
"เกี่ยวยังไงอธิบายมาสิ..??"
"โรงเรียนนี้น่ะคิดชื่อเรื่องดนตรีใช่ไหมหระเธอถึงมาเข้าที่นี้..??"
"ใช่แล้วทำไม..??"
"เพราะโรงเรียนนี้มันเป็นที่ๆเธออยา่กเข้ามาทำความฝันให้สำเร็จไง โทคิมันเลยอยากให้เธอมีอนาคตที่ดีมันเลยเลือกที่จะเจ็บไง..!!" เลือกที่จะเจ็บ..
"มันไม่เกี่ยวอะไรกับอนาคตฉันเลยนะ..ปัจจุบันที่ไม่มีโทคิฉันก้เหมือนไม่มีอนาคตแล้ว..!!"
"แล้วโทคิมันก็คิดคล้ายๆเธอไงว่าอนาคตที่เธอไม่มีความสุขมันก้ไม่มีความหมาย.."
"แล้วยังไงถึงกับต้องบอกเลิกกันนี้น่ะ..??"
"สาเหตุเป็นเพราะลูกชายคนเดียวของผอ. โยเซ มาโดเสะ ยังไงหระโทคิมันเลยต้องจำใจเลิกกับเธอ..!!"
"เกี่ยวอะไรกับโยโซคุงหระ..??"
"มันชอบเธอไงโดมามิ..มันเลยขู่ว่าถ้าโทคิไม่เลิกกับเธอมันจะทำทุกทางที่มี..!! ให้เธอไ่ม่มีทางเป็นนักเปียโนได้น่ะสิ..!!" โยเซคุงน่ะหรอ..
"ฉันไม่เชื่อ..!! โยเซคุงไม่ใช่คนแบบนั้น"
"เธอจะเชื่อแบบนั้นมันก็เรื่องของเธอแต่ที่ฉันพูดว่าทุกอย่างมันเป็นความจริง..!!"
"ความจริงยังงั้นหรอนี้คาโอรุคิดว่าโยเซคุงเป็นคนที่ร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึไง..??" น้ำตาของฉันคลอเบ้าพร้อมกับพูดจาเสียงสั่นเคลือ..
"ใช่น่ะสิคนอย่างมันทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการยังไงหระ..!!"
"ต้องการ..!! ยังงั้นหรอคาโอรุคุงคิดว่าคนที่ชอบและรักคนอื่นเป็นจะเป็นคนที่ไม่ดียังไงรึไงกัน..??"
"รักยังงั้นหรอ..ถ้าเธอคิดว่าหมอนั้นรักเธอแล้วเธอเอาความหวังดีความรักของโทคิไปไว้ที่ไหนหมดหระห๊ะ..??"
"ความหวังดี..นายคิดว่าสิ่งที่ โทคิทำเป็นความหวังดียังไงหรอ..เพื่อนกันมันก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้วใช่ไหมหระ..!!"
"มันแล้วแต่เธอโดมามิว่าเธอจะคิดยังไงเพราะมันเป็นสิทธิ์ของเธอแต่ฉันบอกเธอได้แค่นี้ว่าที่มันทำทั้งหมดเพราะมันเป็นคนที่ สัญญากับใครแล้วไม่เคยคืนคำ ยิ่งสัญญากับคนที่มันรักมากๆอย่างเธอแล้วหระก็ไม่มีวันที่มันจะทำให้เสียใจหรอก..!!"
"แล้วที่โทคิทำนายคิดว่าฉันไม่เสียใจรึไง..??"
"ฉันรู้เธอเสียใจแล้วเธอไม่คิดรึไงว่ามันก็เสียใจไม่แพ้เธอ..!!"
"แล้วถ้าเสียใจจะทิ้งฉันทำไมทำไมไม่ช่วยกันแก้ปัญหาหระ..!!"
"ฉันขอโทษฮาซูคิที่ไม่เคยบอกอะไรกับเธอเลย.." เสียงนี้มัน..
"โทคิ/โทคิ" สีหน้าของคาโอรุเปลี่ยนไปพร้อมกับยิ้มแห้งๆให้กับโทคิ..
ขอโทษที่ให้คนที่รอต้องรอนานนะค่ะและแล้ว chapter 5 ก็เสร็จแล้วค่ะ..
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ