WeAPONES .: สงครามโรงเรียนสรรพวุธ :.

สวัสดีคะ...ชั้น "ยูริ เองเกล" นักเรียน Class : HANDLE ... Team : Skyreaper แต่มชั้นยังไม่เป็นเต็มตัวหรอกนะ ชั้นอยู่ในโลกปี พ.ศ. 27XX โลกที่เต็มไปด้วยสงคราม แต่มันไม่โหดร้ายเหมือนสงครามโลกครั้งที่ 1 หรือ 2 ที่ผ่านมาหรอก ... มันคือสงครามระหว่างโรงเรียนที่ไม่มีการเสียเลือดแม้แต่หยดเดียว แต่ถึงจะเป็นสงคราม แต่ผู้คนส่วยใหญ่เห็นว่ามันเป็น ก๊ฬา ซะมากกว่า              ในการรบจะมีขึ้นระหว่างโรงเรียน 2-3 โรงเรียน แล้วแต่ผู้จัดจะกำหนด โรงเรียนของชั้นน่ะหรอ ... เป็นโรงเรียนบนยานลอยฟ้าเหนือพึ้นดิน ที่นี่วิวสวยมากคะ โรงเรียนของชั้นมีทุกอย่างเหมือนบนพื้นดินเลย อินเตอร์เน็ต น้ำ ไฟฟ้า อาหาร ... แต่ทุกอย่างจะหายไปหลังเกิดสงครามระหว่างโรงเรียนค่ะ นับเป็นยุธปัจจัยอย่างหนึ่งในการรบก็ได้ ในการรบนั้นแบ่งได้เป็น >> 3 ClassHANDLE , Shftper , Mechanic>> ในแต่ละ class มีทั้งหมด 3 Team คือ- HANDLE : PathCleaner , RoadBlocker , SkyReaper- Shiftper : Teleporter , Jumper , ChronoSpinter- Mechanic : DroidControl , TurretMarker , GunZ>> ในแต่ละทีมจะมี Teir ซึ้งจะบ่งบอกระดับเกราะและพลังงานในการต่อสู้หากทั้ง 2 สิ่งนี้หมดลงจะจบการต้อสู้ทันทีTeir 1 พลังงาน 100 เกราะ 1000 / Teir 2 พลังงาน 100 เกราะ 1200 / Teir 3 พลังงาน 100 เกราะ 1400 / Teir 4 พลังงาน 120 เกราะ 1600 / Teir 5 พลังงาน 120 เกราะ 1800 / Teir 6 พลังงาน 120 เกราะ 2000 / Teir 7 พลังงาน 140 เกราะ 2200 / Teir 8 พลังงาน 140 เกราะ 2400 / Teir 9 พลังงาน 140 เกราะ 2600 / Teir 10 พลังงาน 150 เกราะ 2800>> อาวุธของแต่ละคนขึ้นอยู่กับสิ่งที่ได้มาพื้นฐานตอนต้น แข่งได้ หรือ มีมาแต่ก่อน มี Teir ตั้งแต่ 1 - 10               ส่วนชั้นน่ะอยากอยู่ทีม skyreaper ที่สุดเลย ... ตั้งแต่ที่พี่ของชั้นได้รางวัลรองแม่ทัพโรงเรียนเมื่อ 5 ปีก่อน (*0*) พี่ได้ให้ เคียว อาวุธคู่ใจของพี่ไว้ เป็นเคียวยาวเท่าความสูงของชั้นเลย เป็นเคียวที่มี 2 ชั้นซ้อนกัน ด้านคมบริเวณปลายด้านบน ส่วนด้านล่างสามารถแร่งอนุภาคพลังงานในอาวุธให้สามารถผ่าวัตถุที่ต้องการให้เป็นชิ้นๆได้ แถมมีท่อบูสเตอร์ไว้เร่งความเร็วตอนโจมตีได้ เอนกประสงค์มาเลย !! ตอนนี้พี่ของชั้นไปทำงานต่างประเทศแล้วล่ะ ...              และนี่คือเวลาช่วงเช้า ทุกวันของชั้น ก็ตื่นเหมือนทุกวันนั้นแหละ ณ ห้องนอน บ้านชั้นเอง//กริ๊งงง : เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ชั้นตื่นสภาพงัวเงีย เล็กน้อย" เช้าอีกแล้ว ... เบื่อ อ่า " ยูริพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียง งัวเงีย//ตรูดดด : เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นหลังจากนั้น ยูนิหยิบรับโดยไม่ได้ดูชื่อคนโทร" นี่คือการปล้น !! " เสียงผู้ชายพูด ด้วยเสียงแข็งๆ ยูริ รู้ดีว่าเป็นเสียงของใคร และรู้ว่าดัดเสียงพูดจึงเปิดหน้าต่าง เห็นหนุ่มคนหนึ่งยืนบนขอบรั้วบ้านของเธอ พร้อมตะโกนว่า" แกเล่นไม่เบื่อบ้าง ไง ... เล่นมุขซ้ำแล้ว !! "" มาขโมยหัวใจเธอไง 55+ " หนุ่มคนนั้นพูดแทรกเข้ามา" แหม่วันนี้ชุดนอนลายลูกปัดเลย น๊า สวยที่สุดเลย ฮ่าๆ " หนุ่มคนนั้นพยายามพูดแซวเล่นกับยูริด้วยเสียงออกฮาๆ" อ่อ ... งั้นรอแปปนะ นาย " ยูริพูดพร้อมเอื้อมมือไปหยิบ ระเบิดควัน ใต้เตียงขึ้นมา//ฟิ้วว : ยูริปา ระเบิดควัน ใส่ หนุ่มคนนั้น" อ๊อก .... แค๊กๆ เห้ย ... เล่นไรของเธอเนี๊ย ยัยบ้า !! " หนุ่มคนนั้นพยายามปัดควันออกจากบริเวณนั้น//ตุ๊บบ : " แอ๊กกก !! "  เสียงครามจากการพลาดตกกำแพงเข้ามาในเขตบ้านของยูริ" สมแล้ว !! เด๋วชั้นไปหา นอนรอตรงนั้นแหละ " หลังยูริพูดจบ จึงเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนชุดนอนและอาบน้ำ                สำหรับ ระเบิดควัน นับเป็นสิ่งที่ซื้อขายง่ายพอๆกับบัตรเติมเงินที่ 7-11 ซะอีก หาได้ทั่วไป นึกสงสัยเหมือนกันว่ามันถูกนำมาขายได้ยังไง มันเป็นอาวุธชัดๆ !! แต่ก็อย่างว่า มันเป็น กีฬา มากกว่าสงคราม จะว่าไปหน้าปากซอยทางเข้าบ้านชั้นก็มีร้านอาวุธประปราย เต็มถนนไปหมด เยอะกว่าร้านขายขนมซะอีก ... แต่เรื่องก่อการร้ายไม่มีหรอก เพราะอาวุธที่ซื้อมาจะใช้ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพเท่าไร่ ต้องให้ทางรัฐบาล Activated อาวุธก่อน แต่ระเบิดควันนี่ไม่เกี่ยวนะ ใช้ได้เลย ... หนุ่มคนเนีีย ชื่อ เวอร์ซิล ลีโอพาร์ด Class : HANDLE ... Team : PatchCleaner แต่ก็ยังไม่เต็มตัวเหมือนชั้นนั้นแหละ พอกัน ที่จริงเขาชอบชั้นแหละ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ประถม จนตอนนี้ก็ อายุ 12 ปีแล้ว ก็เลยพัฒนามาถึงขั้นนี้ แต่ชั้นไม่ค่อยคิดไรกับเขามากหรอก น่าจะ อาย ละมั้ง----- ถัดมา 10 นาที -----" อ้าว ... นอนจริงหรือนี่ ไม่ไหวนะนาย " ยูริพูดเสียงเรียบๆเหมือนประชดประชันอะไรซักอย่าง" เค้าลุกไม่ไหว อุ้มเค้าหน่อย ... " เวอร์ซิลพยายามเรียกยูริ" ไม่ " เสียงตอบกลับอย่างหนักแน่น" กอดเค้าก็ได้ " เวอณืซิลก็ยังยายามาอยู่" ไม่ " เสียงตอบกลับอย่างหนักแน่น อีกตามเคย" อ่า ลุกเองก็ได้ แหม่... แค่นี้ทำเป็นคนห่างไกล" เวอร์ซิลลุกขึ้นพร้อมปัดเศษหญ้าตามตัว" มีอะไรก็ว่ามา แต่เช้าเลยนะ " ยูริพยายามพูดหลบสายตาด้วยความอาย" จ้าๆ ... วันนี้น้องเราจะมาฝึกรบตอนเช้ากับเธอนะ ว่างเป็นคู่ซ้อมหน่อยได้มะ " เวอรฺ์ซิลพูดขอร้องยูริ" แหม่ ... มาตั้งไกล ก็ได้ๆ แล้วน้องแกอยู่ไหนอ่ะ " ยูริพูดพร้อมกวาดสายตาไปมารอบข้าง" เอ่อๆ เด๋วจะลองถามให้นะ น้องเรามาช้าน่ะ ขอโทษ จริงๆ " เวอร์ซิลพยายามใช้หูฟังที่มีอยู่ติดต่อน้องของเขา                   เวอร์ซิล ลีโอพาร์ด เป็นลูกของประธานบริษัท Leopard Industries โรงงานผลิตรถถัง และ อาวุธชนิดระเบิดมากมาย เรียกง่ายๆว่า มีพ่อเป็นพ่อค้าอาวุธสงคราม นั้นแหละ มีอำนาจขนาดว่า สั่งรถถังมาขับฉลองวันเกิดลูกตัวเองรอบเมือง โดยไม่โดนข้อหาใดๆจากตำรวจ แหม่ ... กว้างขว้างจริงๆ เขาเป็นคนชอบฟังเพลงจึงขอร้องให้พอผลิตหูฟังที่เป็นโทรศัพท์ได้มาใส่ไว้ตลอกเวลา ก็นับว่าเป็น สไตล์ ของเขาละกัน " น้องสาวนายช้าตลอดเลยนะ " ยูริพูดแบบเหนื่อยใจแทน" โห ... พี่ยูริไมพูดแบบนั้นอ่า " เสียงสาวคนหนึ่งพูดจากบนท้องฟ้าด้านบน" หนูแค่ไปรับของที่พึ่ง Activated เอง รอหน่อยสิคะ " สาวคนั้นร่อนลงมาด้วยเครื่อง hover ที่ติดบริเวณเอวของเธอลงมาที่พื้น อย่างช้าๆ " เน่ ... พี่มาหายูริบ่อยไปแล้วนะ ห่วงน้องตัวเองบ้างสิ หนูต้องอุ่นขนมปังกินเองเมื่อเช้านิ ติดหญิงนะพี่อ่ะ " สาวคนนั้นหันไปพูดบ่น เวอรฺซิล ในทันที" อยากถามว่า ประตูบ้ายชั้นก็มีทำไม ไม่เข้ากันมา ห๊า !! " ยูริพูดใส่ทั้งสองคนแทรกขึ้นมา" ก็พวกเราเป็นพี่น้องกันนิ ต้องทำอะไรเหมือนกันอยู่แล้ว " สาวคนนั้นพูดพร้อมเดินเข้าไปควงแขนแล้วเอาหัวเคียงไหล่ เวอร์ซิล ไว้ทันที่//สาวนั้นมองด้วยสายตาแอบยิ้ม และนึกในใจว่า " (อิฉฉา ล่ะสิ พี่ยูริ) "                   เด็กคนนี้ชื่อว่า เวอร์ซิลเลียร์ ลีโอพาร์ด เป็นน้องสาวของ เวอร์ซิล หรือก็คือ เป็นลูกสาวสุดหวงของ พ่อค้าอาวุธ แห่ง Leopard Industries นั้นเอง อย่าได้ไปแอบแซวเธอเชียวล่ะ ถ้าเจอพี่จัดการก็ไม่เท่าไร่ ... ถ้ารู้ถึงหูพ่อละก็ ... ไม่เอ่ยนะจะเป็นยังไง ต่อไป ... เธอเป็นเด็กสาวที่อ่อนกว่า เวอร์ซิล 1 ปีแต่ที่แปลก เธอชอบพี่ชายตัวเองและไม่อยากให้พี่เข้าไกล้ใคร แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง นี่สายเลือดเดียวกันนะ แต่ เวอร์ซิล คิดว่าน้องเขาเล่นๆไม่จริงจัง แหม่ ... ช่างไม่รู้อะไรบ้างเรย " เอ่อ ... สรุปจะมายืนทำอะไรกัน จะซ้อมไหม " ยูริพยายามเบนเรื่องเพื่อปกปิดอารมณ์ตัวเอง ในทันที" ขอเวลา แปปนะคะ พี่ " เธอหยิบกล่องสีดำขนาดใหญ่ที่พกติดตัวมา เปิด พร้อมอาวุธข้างในก็ลอยออกมาจากล่องด้วยแรงแม่เหล็กข้างใน" นี่ไง อาวุธ Teir 5 ที่หนูพึ่งพัฒนาได้นี่เองเป็นไง " เวอร์ซิลเลีย พูดพร้อมโชว์อาวุธที่อยู่ในกล่อง                    อาวุธที่ว่าคือ EPG-1000 ย่อจาก Energy Pressure Gun ใช้หลักการ อัดพลังงานในตัวปืนใส่ลูกปืนข้างใน แล้วพอถึงจุดที่ต้องการก็ปล่อยออกมา ปรับความเร็วได้ถึง 1000 m/s แต่เนื่องจากเป็นปืนแบบ ไรเฟิลยาว จึงเหมาะแก่การยิงไกลๆและเนื่องด้วยจำนวนกระสุนที่น้อยในแต่ละแม็กกาซีน ... สำหหรับอาวุธชนิดนนี้ที่จริงเป็นปืนจาก Teir 4 แต่นำมาพัฒนาต่อ เรื่องแบบนี้ต้องใช้เงินมากแต่สำหรับ ลูกของพ่อค้าอาวุธสงครามแล้ว ไม่ต่างอะไรกับเศษเงินทีเดียว คนธรรมดาทำไมได้นะแบบนี้ " เอ้าๆ งั้นชั้นจะจัดพื้นที่รบให้นะ เอาเป็นบริเวณบ้านนี้แหละ " เวอร์ซิล พูดพร้อมหยิงอุกรณ์ในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาตั้งระบบพื้นที่การรบ                    สิ่งที่ เวอร์ซิล หยิบขึ้นมาเป็นอุกรณ์ที่ใช้งานง่ายและใช้ได้ทั่วไปในพื้นที่การรบ เป็นลักษณะกระป๋องที่สามารถเปลี่ยนแปลงอนุภาคของอะตอมในสิ่งไม่มีชีวิตในบริเวณพื้นที่ที่กำหนด ให้มีอนุภาคเป็นของแข็ง ... หรือ มีความสามรถเท่ากับ เพชร เพื่อป้องกันความเสียหายของพื้นที่รอบข้างในระหว่างการรบ ซึ่งเกิดแน่นอน " ชั้นปรับ พลังงาน 100 เกราะ 1000 แล้วนะ สู้แค่เกราะหมดเป็นพอ อย่าให้ถึง พลังงานล่ะ " เวอร์ซิล พูดบอกวิธีรบ" ไมอ่ะ " เวอรร์ซิลเลียถามด้วยความสงสัย" ถ้าทำความเสียหายถึง พลังงานจะเกิดอาการชาตรงที่โดนโจมตีแคต่นี้ไม่รู้หรอไง " เวอร์ซิลตอบกลับในทันที" อ่าๆ งั้นหนูเริ่มเลยนะ " เวอร์ซิลเลียหันไปกำลังจะตั้งท่าตอนรบ//ฟับ เสียงเคียวของยูริฟาดลงมาที่พื้นแต่ไม่โดน   " อ๊าเดียวสิ " เวอร์ซิลเลียตกใจจนทำให้ระบบ hover ที่ติดตรงเอวทำงานจึงหลบเคียวของยูริพ้น//คลิ๊ก เวอร์ซิลเลียยก ปืนไรเฟิลยาว ขึ้นพร้อมยิง แบบไม่เล็ง//ปังง เสียงปืนของเวอร์ซิลเลียยิงพลาด//ปึก ยูริใช้เคียวที่ปักอยู่เป็นหลักในการหมุนตัวและเตะเข้าที่ปืนของเวอร์ซิลเลีย จึงทำให้ยิงพลาด" ว๊ายย " เวอร์ซิลเลียตกใจแบบทำอะไรไม่ถูก" เปิดก่อนได้เปรียบค๊าา " ยูริพูดพร้อมหยิบเคียวที่ปักบนพื้นมาปัดปืนของเวอร์ซิลเลียขึ้นข้างบน//เปรี๊ยงง ยูริเอาหัวชนเวอร์ซิลเลียจนล้มลงไปกองกับพื้น//ควับ ยูริวาดแขนขึ้นพร้อมนำเคียวไปจ่อหน้าเวอร์ซิลเลียในทันทีหลังจากล้มลง" เค้ายอมแล้วว " เวอร์ซิลเลียครางออกมาหลังล้มลง" แหม่ .. เล่นซะแรงเลยนะ ยังโหดเหมือนเดิมนะเราน่ะ " เวอร์ซิลพูดแซวยูริจากด้านหลัง" ไม่ต้องนับความเสียหายนะ ยูริชนะเลย รุฆาติแล้วนิ " เวอร์ซิลพูดพร้อมหยิบอุปกรณ์บนพื้น" อ่า .. เค้าอยากแข่งอีก " เวอร์ซิลเลียพูดหลังพยายามจะลุกขึ้น" จริง ป่ะ ?? " ยูริหันมามองพร้อมทำตาขวางใส่" ไม่เอาก็ได้ แง " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมหลบสายตา" เอ้าๆ ... ไปพักตรงต้นไม้นั้นก่อน " เวอร์ซิลชี้ไปที่ต้นไม้" งั้น ชั้นไปหยิบน้ำให้นะ แปปนึง " ยูริพูดพร้อมเดินกลับเข้าบ้านไป" ไม่ห่วงเค้าบ้างหรอพี่ ?? " เวอร์ซิลเลียพยายามอ้อนเวอร์ซิล" แหม่ .. เธอนะออกจะถึกแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก " เวอร์ซิลตอบด้วยเสียงแข็งๆ" ไม่นะ ... เค้าออกจะบอบบาง " เวอร์ซิลเลียพยายามอ้อนเวอร์ซิลครั้ง" อย่างเธอน่ะดูแลตัวเองได้อยู่แล้ว พี่ไม่ห่วงหรอก " เวอร์ซิลพูดพร้อมลูบหัวน้องตัวเองเบาๆอย่างอ่อนโยน" อ๊าา " เสียงครางด้วยความดีใจออกมา" มาแล้วจ้า " ยูริพูดพร้อมหยิบน้ำเย็นๆเดินออกมาจากบ้าน//ตุบ ยูริล้มตัวนั่งลงพิงต้นไม้ข้างๆเวอร์ซิล" เออ ... ยูริวันนี้ตอนเที่ยงมีการมอบตัวโรงเรียนการสงครามน่ะ เราไปกันไหม " เวอร์ซิลพูดพร้อมยื่นใบประกาศจากใจกระเป๋าให้" อ่อ สนใจสิ แล้วจะไปกันยังไงอ่ะมันอยู่ยนฟ้านะ เครื่องบินประจำทางก็ไม่ผ่านแถวนี้ด้วย " ยูริถามขึ้นด้วยความสงสัย" ชั้นเป็นถึงลูกชายของบริษัท Leopard Industries เชียวนะ เรื่องแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก " เวอร์ซิลพูดพร้อมใช้หูฟังติดต่อกับลูกน้องของพ่อที่บริษัท" โหลๆ นี่ผมเองนะ ช่วยมารับที่บ้านยูริหน่อย กะว่าจะไปมอบตัวที่โรงเรียนการสงครามเขตนี้น่ะ อ่อ เอาเสื้อผ้าในกระเป๋าที่ห้องชั้นมาด้วยนะ" เวอร์ซิลพูดสั่งผ่านหูฟังที่เขามี" อ่าได้ครับ นายน้อย รอซักครู่นะครับ " เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดดังออกมาจากหูฟังเบาๆ" งั้น ชั้นไปเตรียมของก่อนนะ เดียวมา " ยูริพูดพร้อมลุกขึ้นเดินเข้าบ้านไป----- ถัดมา 10 นาที -----//พับๆๆๆ ครึ้นนน เสียง ฮ. ดังจากด้านบนท้องฟ้า ค่อยๆร่อนจอดลงบนลานกว้างหน้าบ้นของยูริ" อ้า ชั้นเตรียมของเสร็จแล้ว " ยูริพูดพร้อมลากกระเป๋าใบใหญ่ออกมาจากบ้าน" นายน้อย ผมมาแล้วครับ .. นั้นเพื่อนนายน้อยใช่ไหมครับ ส่งกระเป๋ามาเลย " เสียงจากชายชุดดำที่เดินลงมาจาก ฮ." เป็นไงนี้ AMX Helicopter ของบริษัทชั้นเชียวนะ " เวอร์ซิลพูดอวด ฮ. ของบริษัทพ่อตนเอง" เอ้า ขึ้นมาสิ " เวอร์ซิลกำลังขึ้น ฮ. พร้อมยื่นมือมาที่ยูริ" จ๊ะ.. พอคุณชาย " ยูริพูดเชิงประชด//หมับ เวอร์ซิลเลียแทรกมือเข้ามาจับมือพี่ชายตนเอง และขึ้น ฮ. ไป'' เอ่อ ... " ยูริได้มองเวอร์ซิลเลียเดินขึ้น ฮ. ไปอย่างใจเย็นโดยที่ตนเองทำอะไรไม่ได้เลย" เค้านั่งข้างพี่นะ " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมนั่งข้างพี่ชาย เนื่องจากเป็น ฮ. ลำเล็กจึงมีที่นั่ง 2 ฝั่ง ฝั่งละ 2 คน ยูริจึงจำใจต้องนั่งฝั่งตรงข้าม" ... " ยูริเงียบพลางมองออกไปนอนหน้าต่างดูวิว" เน่ .. พี่ดูสิ มีแต่เมฆเต็มไปหมด " เวอร์ซิลเลียพูดพร้อมชี้ออกไปนอนหน้าต่าง" ก็เห็นแบบนี้ตอนไป รร. ทุกวัน ทักไม " เวอร์ซิล พูดแบบเย็นชา// พับๆๆ ครึ้นนนน เสียง ฮ. อีกลำที่ใหญ่กว่าบินผ่านไป" อ่อ ... มาแล้วสินะ ลูกชายบริษัท Alford Air Industies บริษัทผลิตเครื่องบินและอาวุธชนิดมิซซายด์ " เวอร์ซิลพูดพร้อมมองออกไปดู ฮ. ลำนั้น" บริษัทคู่แข่งพ่อนายสินะ เวอร์ซิล " ยูริพูดเปลี่ยนเรื่องในทันที" แบบนี้สิสงครามค่อยสนุกหน่อย " เวอร์ซิลพูดเชิงชอบใจเล็กๆล" อ๊ะ .. ดูสิเห็นแล้วว " เวอร์ซิลเลียชี้ออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้ง พร้อมเห็นเมืองที่ค่อยๆลอยออกจากลีบเมฆ                                เมืองบนยานลอยฟ้าเนื้อที่กว่า 300 ไร่ กว้างสุดลูกหูลูกตาท่ามกลางเมฆปกคลุมเป็นหย่อมๆ ด้านบนเมืองที่สิ่งอำนวยความดวกทุกอย่างตั้งแต่ ห้าง จนถึง โรงงานผลิต ... ด้านล่างเป็นเหมือนห้คอยควบคุมรวมถึงแหล่งกำเนิดพลังงานตัวยาน นับว่าเป็นยานที่ ไฮเทค ที่สุดของมนุษยชาติที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อการสอนสงคราม และนี่คือ โรงเรียนการสงครามเขต 51 ... ขอยินดีต้อนรับ