My Love ฉันเกลียดเธอ! KangBow
เขียนโดย 
Kangbow_only
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.08 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 13.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) วันแรก ก็โดนแล้ว! #1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 1
“มึงจะไปหรือไม่ไปห๊ะ!” ผู้เป็นแม่เลี้ยงกำลังฉุดกระชากผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างน่าเห็นใจ
“แม่! โบว์ไม่อยากไป โบว์จะอยู่ที่นี่” เธอกำลังอ้อนวอนกอดเข่าผู้เป็นแม่เลี้ยงของเธอทั้งน้ำตา
“ไม่เห็นพี่สาวมึงมั่งไง มันรวยไปไหนถึงไหนแล้วห๊ะ! ไปเลยไป๊!” และมีชายสองคนเข้ามาเอาตัวเธอไปขึ้นรถ
“แม่!!”
ณบ้าน ศิริสรณ์
“สวยมาก สวยหนูชื่ออะไรแล้วนะ”
“พาโบว์ไปส่งที่บ้านเถอะคะ โบว์ไม่อยากอยู่ที่นี่!”
“อยู่ที่นี่กับป๋านี่แหละดีแล้ว หนูไม่อยากเรียนต่อไง อยู่กับป๋ารับรองสบาย ได้เรียนสูงๆ”
“โบว์จะกลับบ้านคะ!”
“เดี๋ยวสิหนู...ป๋ารู้นะว่าหนูอยากเรียนต่อ แต่แม่ไม่มีตังส่ง แล้วอีกอย่างหนูก็เพิ่งจะอยู่ ม.6 เองนะ ไม่อยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้เหรอ?” หญิงสาวหยุดชักงักพร้อมกับคิดชั่วหนึ่ง
“ก็ได้คะ!...แต่ถ้าโบว์อยู่ที่นี่แล้ว ท่านให้โบว์กลับไปเยี่ยมแม่ได้ใช่มั้ย”
“ได้อยู่แล้วจ่ะ ไปเข้าบ้านเถอะ”
เวลา 20.00 น. เตรียมอาหารค่ำ ทุกคนนั่งกันพร้อมหน้า
“น้อมม! โทรหาไอ้กั้งสิ มันหายหัวไปไหนของมัน”
“ค่ะ ๆ คุณท่าน เดี๋ยวน้อมโทรไปให้”
“ใครเหรอค่ะ?” โบว์ถามอย่างสงสัย
“อ๋อ…ลูกชายป๋าเอง เกือบทั้งเดือนละ ไม่รู้มันเป็นบ้า!ไรของมันกลับบ้านดึก เมาคลานกลับมาบ้านทุกวัน”
“คุณท่านค่ะ! คุณหนูพูดอะไรก็ไม่รู้คะ ไม่รู้เรื่องเลย”
“เอามาฉันคุยเอง!”
“ฮัลโหล! ไอ้กั้ง ! ตอนนี้อยู่ที่ไหน! กลับบ้านได้แล้ว!”
“ใครรรเนี่ยยย! พ่อออ! เหรออ”
“นี่แก! เมาอีกแล้วใช่มั้ย! กลับมาบ้านเดี๋ยวนี้! รู้มั้ยเขารอกินข้าวอยู่”
“พ่อออ ก้ กินน ไปเส่” ตู๊ดดดดดดดดด!! แล้วกั้งก็ตัดสายไป
“ไอ้เบิร์ด! เอารถออกไปรับไอ้กั้งเดี๋ยวนี้ไป!!”
“ครับ! ท่าน”
“ขอโทษ! ด้วยนะหนู ลูกป๋ามันก็เป็นงี้แหละ กลับมานะฉันจะใส่หมัดให้จำซะที”
สักพัก กั้งก็เดินเข้าบ้านมาอย่างโซซักโซเซ
“พ่อ! เป็นไรเนี่ยยย ปกติไม่เคยเรียกให้ผมมาทานข้าวนิ! วันนี้เป็นนไร กินยาผิดเหรออ” พ่อเมื่อได้ยิน ลุกขึ้นมาพร้อมกับแก้วน้ำหนึ่งแก้ว
“เมา!เหมือนหมาข้างถนนเลยนะ” วึ่บบบบบ! น้ำในแก้วถูกสาดเข้าเต็มหน้าของชายหนุ่ม
“ตื่นได้ยัง!!!หรือจะให้ฉันใส่หมัด ห๊ะ!!” พ่อเงื้อมือขึ้นจะต่อย!
“พอเถอะคะคุณท่าน” ป้าน้อมรีบวิ่งมาห้าม
“ลุกขึ้น! ไปนั่งทานข้าวรวมโต๊ะกับฉัน ฉันมีคนจะแนะนำให้รู้จักไป!”
ก้าวแรกที่เดินเข้ามาห้องอาหาร เขาก็หยุดชะงักเมื่อเห็นโบว์นั่งอยู่ตรงหน้า เวลาผ่านไปหลายวิ เขายังคงยืนนิ่ง
“นี่! มานั่งสิ” เสียงผู้เป็นพ่อทักเขาก็ยังคงนิ่ง ไม่ขยับตัว
“ไอ้กั้ง! ฉันบอกให้แกมานั่งไง!” ชายหนุ่มสะดุ้งพร้อมกับเดินไปนั่งอย่างหัวที่ไฟลุก
“ฉันจะแนะนำให้แกรู้จักนะ นี่หนู….” พ่อไม่ทันได้บอกกั้งก็แทรกซะก่อน
“โบว์!!”
“ห๊ะ!” โบว์สะดุ้งเมื่อกั้งรู้จักชื่อเธอ
“นายรู้จักฉันเหรอ?” เขาเมื่อได้ยินโบว์พูดก็เริ่มโกรธ ขนาดแฟนเก่าของตัวเองยังไม่มีทีท่าจะรู้สึกหรืออะไร
“เออ ฉันยังไม่บอกแกเลย แกรู้จักหนูโบว์ได้ไง”
“ผม! ไม่กินละ ขอตัว” แล้วก็วิ่งขึ้นห้องไปโดยเร็ว
“นี่! ไอ้กั้ง! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ! นิสัยจริงๆเลย”
ทานข้าวเสร็จเรียบร้อย
“เดี๋ยวนอนห้องเดียวกับป๋าเลยนะ!ไปเถอะ!”
“โบว์ว่าอย่าดีกว่า โบว์นอนห้องอื่นดีกว่าคะ”
“ทำไมละหนู ตั้งใจจะมาอยู่กับป๋าแล้วต้องนอนกับป๋าสิ ไปเถอะๆ” และก็ไม่รอช้า ก็ผลักโบว์เข้าไปในห้อง
“ท่านจะทำอะไรงะ”
“ก็หนูสวยขนาดนี้ จะให้ทำอะไรละจ่ะ มาม่ะ!มา”
“อย่าเข้ามานะ!” โบว์ไม่รอช้าหยิบโคมไฟขึ้นมาขู่
“ถ้าเข้ามาโบว์จะ….” เขาก็ไม่รอช้าวิ่งไปตะกรุบโบว์
กรี๊ดดดดดดดดดด!! ปล่อยนะ ปึกกกก!! และแล้วโคมไฟอันหรูก็ถูกตีไปยังศรีษะจนสลบแน่นิ่ง
ปึงง! หญิงสาวไม่รอช้ารีบวิ่งออกมาจากห้องนั้นโดยเร็ว
ส่วนกั้งเมื่อเห็นก็รีบวิ่งเข้าไปรวบตัวโบว์ไว้ กรี๊ดดดดด!ปล่อยยยยยฉันนนะ
“เธอมาที่นี่ทำไมห๊ะ!!”
“แล้วนายมายุ่งอะไรด้วย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะกลับบ้าน”
“อ๋อ!ฉันรู้ละ พอบอกเลิกฉัน ไปแต่งงานกับคนอื่น พอมันทิ้งก็หมดเหยื่อก็เลยมายั่วพ่อฉันงั้นสิ!!”
เพี๊ยะ!! ฝ่ามือนิ่มๆฟาดเข้ายังหน้าหล่อๆของเขา
“พูดออกมาได้ไง ฉันไปเป็นแฟนนายตั้งแต่เมื่อไหร่ ห๊ะ!!”
“อ๋อ! หรือผัวเก่าเธอจัดหนักไป จนสมองฟั่นเฟือน”
เพี๊ยะ! หน้าของเขาหันไปพร้อมกับฝ่ามือเป็นครั้งที่สอง
“นายพูดดูถูกฉันมากไปแล้ว ฉันไม่เคยเป็นไรกับนาย! ได้ยินม่ะ!!” เธอก้าวจะเดินหนีแต่โดนเขากระชากไว้
“จะไปไหน!!!”
“ฉันจะกลับบ้าน! ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้!!”
“ไม่ให้กลับ! มานี่!!” กระชากโบว์เข้ามาในห้องของเขา ปึง!! มือหนาๆผลักผู้หญิงตัวเล็กลงบนเตียง
“นายจะทำอะไร! ออกไปนะ อย่าเข้ามาใกล้ฉัน ออกไป”
“ฉันจะทบทวนสมองเธอให้ใหม่ไง ว่าเมื่อก่อนเราเป็นอะไรกัน” ทั้งสองมือของเขาเริ่มจะปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ดทีละเม็ด
“ช่วยด้วย!! ช่วยด้วย!”
จะเป็นอย่างไรต่อไปต้องติดตามนะคร๊าบบบบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
