No One หลับเป็น... ตื่นตาย

  เสียงกรี๊ดของน้ำ ทำให้นนท์รีบวิ่งมาดู

" อาร์ม!!! " ซึ่งนอนสลบอยู่หน้าประตูโดยมีเลือดเปรอะไปทั่วตัว นนท์ได้จับอาร์มให้นอนหงาย ตรงต้นขาของอาร์มมีมีดปักอยู่ ซึ่งไม่รู้ว่าอาร์มไปโดนมาได้อย่างไร และเมื่อไหร่ นนท์และน้ำได้พยายามพาอาร์มเข้ามาในบ้าน และจัดการทำความสะอาดเลือดออก ตอนนี้นนท์คิดว่าจะดึงเอามีดที่ขาของอาร์มออก เพราะถ้าเขาตื่นขึ้นมาจะต้องรู้สึกเจ็บมากแน่ๆ 

  นนท์ได้ดึงมีดออกและที่ตามมาก็คือเลือดของอาร์มไหลไม่หยุด น้ำได้นำผ้าพันคอของเธอมารัดต้นขาของอาร์มเอาไว้เพื่อห้ามเลือด และมันได้ผล จากนั้นทั้งสองคนก็พยายามช่วยกันทำแผลของอาร์มกันสุดชีวิต แต่ก็รู้ๆกันอยู่ว่าบ้านนอกแบบนี้ไม่ค่อยมีอุปกรณ์อะไรมากซักเท่าไหร่ พวกเขาจึงต้องดิ้นรนหาเครื่องมือกันอย่างสุดๆ...

...................................

  ตอนนี้นนท์และน้ำให้อาร์มนอนพักอยู่ในห้อง นนท์ได้เดินไปอาบน้ำ ทิ้งให้น้ำต้องนั่งอยู่คนเดียวในห้องโถง น้ำนึกขึ้นได้ว่าเธอยังไม่ได้เจอเพื่อนของเธอเลย "แพรว"

  "น้าม... น้ำ ชะ ชะ ช่วยเราด้วยยย...." น้ำได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกชื่อของเธอมาจากหน้าบ้าน และเธอจำได้ว่ามันเป็นเสียงของแพรว น้ำจึงรีบไปเปิดประตู

  และแล้วน้ำก็ต้องตกใจแหัวใจแทบหยุดเต้นอีกครั้ง เพราะมีผู้ชายคนหนึ่งมากับแพรวด้วย เขากำลังฉีกยิ้ม ผู้ชายคนนั้นคือ "โอม"

  "นะ นะ นาย นาย ยัง มะ มะ ไม่ ตาย ชะ ใช่ มั๊ย?" น้ำถามโอม เพราะทุกคนก็รู้ว่าโอมตายไปแล้ว แต่คนตายที่ไหนจะมายืนอยู่ตรงหน้า "โอม เค้ายังไม่ตายหรอก" แพรวตอบด้วยเสียงแบบห้วนๆ แล้วก็เดินเข้าบ้านไป...

  น้ำรีบวิ่งไปบอกนนท์กับเรื่องที่เกิดขึ้น นนท์ก็ตกใจอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน...

...................................

  คืนนี้ทุกคนรีบกินข้าว แต่ทว่ากับข้าวมันได้หมดลง หมดลงไปเรื่อยๆ นนท์กับน้ำจึงอาสาไปซื้อกับข้าวพรุ่งนี้เอง... 

  เวลาทุกคนเข้านอนกันหมดแล้วเว้นแต่โอม เขานั่งอยู่ที่หลังบ้านโดยไม่รู้สึกกลัวอะไรทั้งสิ้น...

.....เช้าวันใหม่ นนท์ได้เข้าไปดูอาร์ม ตอนนี้อาร์มก็รู้สึกตัวแล้วนนท์จึงเรียกน้ำเข้ามาเช็ดตัวให้เขา โดยที่แพรวและโอมก็เข้ามาด้วย อาร์มได้ลืมตาและเห็นโอมยืนอยู่ข้างที่นอนของเขา ที่น่าแปลกคืออาร์มไม่รู้สึกสงสัย หรือตกใจแม้แต่น้อย อาจจะเป็นเพราะพิษไข้ เพราะตอนนี้อุณหภูมิในตัวของอาร์มกำลังขึ้นสูง...

  "ชั้นว่าเธออยู่ดูแลไอ้อาร์มกับแพรวดีกว่าน่ะ เดี๋ยวชั้นกับโอมจะไปตลาดเอง" นนท์เสนอ

....นนท์และโอมเดินไปตลาด โดยที่ไม่มีใครปริปากคุยกันเลย ถึงแม้นนท์จะอยากรู้ว่าโอมไปไหน เป็นอะไร ไปเจออะไรมา แต่เขาก็ไม่กล้า เพราะเขารู้ว่ามันไม่ใช่เวลาที่ดีนักที่จะถามมันออกไป...

ทั้งสองเดินมาถึงตลาด จากวันนั้นที่ตลาดมีคนพลุกพล่าน วันนี้กลับไม่มีอะไรอยู่เลย แม้แต่คนก็ไม่มี

  "อะไรว่ะเนี่ย ทำไมไม่มีคนเลย แล้วเราจะเอาอะไรกินกัน" นนท์สบถ

  "ชั้นมีที่สำหรับหาอาหาร นายสนใจหรือเปล่า" โอมเสนอด้วยน้ำเสียงจืดๆ

  "นายหมายความว่าไง" นนท์สงสัย

  "ก็ในป่าต้องห้ามนั่นน่ะสิ" 

สิ่งที่ออกมาจากปากโอมทำให้นนท์รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เขารีบเดินกลับไปบ้ายอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้โอมอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง...

...................................

  "รุ่นพี่ รุ่นพี่ค่ะ ดีขึ้นไม่ค่ะ" น้ำเช็ดตัวให้อาร์มพร้อมกับชสนคุยด้วยตลอด เพราะเธอกลัวว่าอาร์มจะหลับแล้วไม่ตื่นอีก

  "น้ำ วันนี้ตลาดปิดหน่ะ ไม่มีของ ไม่มีคน ไม่มีอะไรเลย" นนท์เดินเข้ามาในบ้านและบอกน้ำ

  "อ้าว แล้วเราจะเอาอะไรกินกันหน่ะ" น้ำถาม

  "ก็ชั้นบอกแล้วไง ว่าให้ไปหาในป่า" นนท์ไม่รู้ว่าโอมมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำให้เขาตกใจมาก

  "นี่ นายจะบ้าเหรอรุ่นพี่เคยบอกแล้วไงว่าห้ามเข้าไป" น้ำขึ้นเสียงด้วยความโกรธ

  "แล้วเธอตะกลัวอะไร ก็ฉันเข้าไปแล้วก็ออกมาได้ ไม่เห็นเหรอ" เสียงยืดๆยานๆของโอมทำให้น้ำและนนท์รู้สึกขนลุก 

  "เอาเถอะ ยังไงวันนี้ก็ยังมีเนื้ออยู่นิดหน่อย วันนี้กินไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ล่ะกัน" น้ำพูดแทรก... 

...................................