No One หลับเป็น... ตื่นตาย

  "รุ รุ่ รุ่น พะ พี่ เคอะ ค่ะ"

เสียงของน้ำที่กำลังหวาดกลัวอย่างสุดขีด ปกติน้ำเป็นคนเฮฮาและพูดมาก แต่ตตอนนี้มันไม่มีอะไรที่ออกมาจากปากเลย นอกจากเรียกรุ่นพี่

  "สวัสดีครับ ยายรู้จักบ้านป้าศรีหรือเปล่า" อาร์มพยายามตัดความกลัวของเพื่อนๆ

  "นางศรีน่ะเหรอ ตายไปตั้ง 3ปีแล้ว"

... คำพูดนั่นของหญิงแก่แปลกหน้า ทำให้อาร์มรู้สึกหดหู่ไปชั่วขณะ "ทะ ทะ ทำไมได้ ตะ ตายครับ?"

  "มันรถพลิกคว่ำตาย ทั้งผัวมันด้วย..." 

แล้วหญิงแปลกหน้าก็พาอาร์มเดินทางไปบ้านป้าศรี... 

...................................... 

   ...ตั้งแต่อาร์มขึ้นมหาลัย เขาก็ไม่ได้กลับมาที่บ้านอีกเลย...

  "ถึงแล้ว ยายลาก่อนน่ะ"

  "ครับ"

  "เข้ามาในบ้านก่อนสิ" อาร์มชวนเพื่อนๆเข้าบ้าน แล้วเขาก็เข้าไปขลุกตัวที่ห้องของป้า ปกติเขาเป็นคนเข้มแข็งแต่ตอนนี้น้ำตาได้ไหลออกมาจากตาโดยที่เขาไม่รู้ตัว

  "น่าสงสารรุ่นพี่เนอะ" แพรวเอ่ยปากพูด

หลายคนก็คิดเหมือนกับแพรว "แล้วนี่เราจะเอาอะไรกินกัน?" โอมโวยวายยกใหญ่ เพราะบ้านนี้ก็ร้างมาเป็นบีแล้ว จึงไม่มีอาหารอะไรหลงเหลืออยู่เลย แต่หน้าแปลกที่บ้านยังสะอาด และทุกสิ่งในบ้านยังใช้ได้อยู่ทุกอย่าง ยกเว้นทีวีเก่าๆเครื่องหนึ่ง...

...................................... 

  "นี่ ชั้นเอามาม่ามาด้วย ตอนแรกกะจะกินตอนนั่งรถไฟ แต่ลืม 5555" นนท์พูดขึ้น เพื่อทำให้อารมณ์ของโอมดีขึ้น 

  "แต่รุ่นพี่มีแค่ 3คัพเอง" น้ำกล่าวด้วยความเป็นห่วง 

  "พวกน้องเอาไปกินเถอะ" อาร์มพูด พร้อมกับส่งมาม่าไปให้รุ่นน้อง "พี่ยังมีขนมอะไรอีกนิดหน่อย เดี๋ยวพี่เอาไปแบ่งกับไอ้อาร์มเอง" 

  "เหอะ มีให้กินแค่นี้เองเหรอ" โอมโวยวายอีกครั้ง"

  "นี่นาย! รุ่นพี่เขาอุตส่าเสียสละให้ นายอย่าบ่นให้มากได้มั๊ย" น้ำเริ่มรู้สึกไม่พอใจคำพูดของโอม

  "เอาเหอะๆ พี่ก็เข้าใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราออกไปตลาดกัน ออกไปซื้อกับข้าว" นนท์ปลอบใจรุ่นน้อง "เดี๋ยวกินเสร็จก็อาบน้ำนอนกันน่ะ เดี๋ยวพี่เอาขนมไปแบ่งกับอาร์มก่อน"

...................................... 

  จากเรื่องวันนี้ ทำให้ไม่มีใครนอนหลับ รวมถึงอาร์ม เข้ากำลังคิดถึงป้าของเขา....

......................................