รักนี้คือนาย

โลกเเม่มด เเห่งวัง เครสสิค
"ท่านเเม่ลูกขอลงไปดูงานรื่นเริงของพวกมนุษย์ได้มั้ยค่ะ"
"เเม่บอกเจ้ากี่ครั้งเเล้วว่าโลกมนุษย์มันอันตรายสำหรับเด็กที่อายุ 17 อย่างเจ้า"
"โถ่...ท่านเเม่ไปเเปบเดียนเอง"
"ซินนี่!! เจ้าไม่เชื่อเเม่หรอ งั้นได้เจ้าอยากจะไปไหนก็ไปเลย"
"จริงหรอค่ะลูกดีใจมากเลย งั้นลูกขอไปเตรียมตัวก่อนนะค่ะ" 
เเล้วฉันก็เดินออกจากห้องโถงของวังเครสสิคเเล้วคนเมื่อกี้ที่ฉันคุยด้วยก็คือราชินีผู้ยิ่งใหญ่เเห่งโลกเเม่มดเเละคนๆนั้นก็คือท่านเเม่ของฉันเอง เเละไม่ต้องสงสัยเลยนะว่าทำไมฉันถึงเข้าไปเหยียบบนโลกมนุษย์ไม่ได้ก็ท่านเเม่บอกว่ากลัวพวกอสูรจะมาปองร้ายฉันที่โลกมนุษย์เเต่ฉันไม่เชื่อหรอกนะท่านเเม่ต้องปดฉันเเน่ๆเลยเเต่จะว่าไปก็มีเวลาอีกไม่นานไปเตรียมตัวดีกว่าก่อนที่ท่านเเม่จะเปลี่ยนใจ 
"โดน่าฉันดีใจมากเลยที่ท่านเเม่ให้ฉันไปโลกมนุษย์เเล้ว"
"อะไรหรอซินนี่"
"ก็ท่านเเม่ให้ฉันไปโลกมนุษย์เเล้วสิ ดีใจมั้ยโดน่า"
"ก็ดีใจนะเเต่ว่าจะไปยังไงอะ"
"ก็ไม้กวาดไง เเล้วฉันก็จะไปรีบเตรียมตัวเเล้ว"
"ให้ฉันไปด้วยสิ"
"ก็ได้ ฉันไปเตรียมตัวก่อนนะ"
เมื่อกี้ที่ฉันคุยด้วยก็คือโดน่าเเมวเหมียวจอมขี้เกียจที่สุดกินจุที่สุดเเละก็ขี้เซาที่สุดเเต่น่ารักที่สุดเลย ฉันอะเลี้ยงโดน่าตั้งเเต่ตอนที่ฉันเด็กเเละโดน่าก็ยังเป็นลูกเเมวอยู่ด้วย โดน่ากับฉันโตมาพร้อมกันเราสองคนรักกันมากๆเลยโดน่าเปรียบสะเหมือนเพื่อนของฉันที่ไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน
ก็อก ก็อก ก็อก
"เชิญค่ะ"
"ซินนี่ลูกจะไปจริงๆหรอ"
"ค่ะท่านเเม่ เเต่ถ้าท่านเเม่คิดจะห้ามลูกก็คงห้านไม่ได้หรอกค่ะเพราะลูกจะไปเเล้ว เเล้วลูกก็จัดของเสร็จเเล้ว"
"เเม่ไม่ได้มาห้ามเจ้า เพราะเเม่คิดว่าเเม่คงห้ามเจ้าไม่ได้เเล้วเเม่เเค่เอาของมาให้"
"อะไรหรอท่านเเม่"
"มันเป็นของวิเศษที่สามารถช่วยเจ้าได้ เจ้าจงเก็บมันไว้ให้ดีที่สุดเเละใช้ในเวลาฉุกเฉินเท่านั้นเข้าใจมั้ย"
"เข้าเจ้าค่ะท่านเเม่"
"เเล้วเจ้าจะไปเเล้วหรอ"
"ค่ะท่านเเม่ลูกจะไปเเล้วจะกับมาให้เร็วที่สุด"
"ให้ทหารในวังไปกับเจ้ามั้ย"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะท่านเเม่ ลูกไปกับโดน่าสองคนก็ได้ ลูกไปก่อนนะค่ะท่านเเม่ ไปโดน่า"
โดน่ากับฉันก็นั่งไม้กวาดยานพหนะคู่ใจออกมาจากวังเครสสิค  ฉันกับโดน่าบินเเข่งกันอยู่บนท้องฟ้าอันเเสนกว่าใหญ่ในเวลากลางคืน ท้องฟ้าอันเเสนสวยเต็มไปด้วยดาวมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกมนุษย์ โลกมนุษย์ถูกตกเเต่งไปด้วยไฟที่สวยงามมีหิมะตกลงมีงานรื่นเริงต่างๆ เห็นเเล้วก็มีความสุขมันสวยจนบรรยายไม่ถูกมีอะไรเยอะเเยะมากมายที่ฉันไม่เคยเห็น
"โดน่าดูสิสวยจังเลย จริงมั้ยโดน่า"
"......."
"โดน่า!!ตื่นๆๆๆๆๆ"
"อะไรหรอซินนี่"
"เจ้าเเมวขี้เซาทำไมถึงนอนได้ทั้งวันนักนะ"
"ก็บรรยากาศมันน่านอนนี่นา"
"เบื่อจริงเลยรู้งี้นะไม่ให้มาด้วยก็ดี"
"โถซินนี่อย่าโกรธเลยนะ ซินนี่ระวังงง"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
*อาจเขียนผิดบ้างก็ขอโทษด้วยนะค่ะ วิจารณ์กันได้นะค่ะไม่ว่า*