DETECTIVE GIRL อย่าให้ใครรู้ว่าฉันเป็นนักสืบ
8.2
เขียนโดย ทานากะ
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.26 น.
8 ตอน
22 วิจารณ์
12.87K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ปริศนาเมื่อสองปีก่อน ตอนแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ แดดอ่อนๆ ยามเช้าของวันจันทร์ มินนะและฮานากะ ได้เดินไปโรงเรียนด้วยกัน พร้อมกับพูดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันก่อน
“ แหมไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ว่า โจ๊กเกอร์มันจะปลอมตัวเป็นเก็นจิ แถมยังช่วยชีวิตเธออีกด้วย “ ฮานากะหันไปพูดกับมินนะ
“ อื้ม ก็นะ คราวนี้ก็ต้อง ยอมรับจริงๆ แล้วว่า มันคือจอมโจร เพราะ ขนาดฉัน พยายามมองหาคนที่แฝงตัว ชั้นก็ยังไม่รู้สึกว่าเป็นโจ๊กเกอร์เลย มันทำแนบเนียนมากเลยหละ “
12.00 น. โรงเรียนอุรุกะ
“ เที่ยงซักที หิวจะแย่อยู่แล้ว “ ฮานากะ พูดพร้อมกับบิดตัวไปมา โดยที่ฮานากะกำลังเดินไปทานอาหารกับมินนะที่ ดาดฟ้า เพราะเป็นที่ประจำของพวกเธอ
“ ข้าวกล่องวันนี้ เป็น ข้าวปั้น แล้วของเธอหละ ฮานากะ “
“ แหะๆ ข้าวปั้นเหมือนกันนั่นแหละ “ ฮานากะตอบ พร้อมกับแสยะยิ้ม จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาถึงดาดฟ้า ทั้งคู่นั่งลงพร้อมกับเปิดกล่องข้าวที่ตนเอง แต่ไม่ทันที่จะลงมือทาน
“ มินนะ ผอ. ให้มาตาม ไปที่ห้อง ผอ. ด่วนเลย “ เสียงของนักเรียนหญิงเพื่อนร่วมชั้น ของมินนะ
“ อะไรกันอีกละเนี่ย ทีเวลาเรียนอยู่ไม่เห็นเรียก “ มินนะบ่นออกมา พร้อมกับเก็บกล่องข้าว จากนั้นก็ลงไปจากอาคาร
“ เดี๋ยว มินนะ รอด้วยสิ “ จากนั้นฮานากะก็วิ่งตามไป ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงที่หน้าห้องของ ผู้อำนวยการโรงเรียน
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตนะคะ “ มินนะเคาะประตูหน้าห้อง จากนั้นก็มีเสียงตอบกลับมา ซึ่งเป็นเสียงของชายชรา
“ อ้าว มาแล้วเรอะ เข้ามาสิ “ จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าไปทันที ทั้งคู่นั้นก็พบ กับผู้อำนวยการที่ อายุน่าจะ หกสิบได้
“ ได้ยินข่าวลือว่า เธอ นั้นเป็นนักสืบที่ไขคดี ใหญ่ๆ ได้หลายคดีแล้วเรอะ “ ผอ. ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ได้พูดขึ้น
“ นิดหน่อยค่ะ แล้วที่จริงก็ไม่ใช่นักสืบอะไรด้วย “ มินนะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ถ่อมตน
“ เอาหละๆ ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่า อยากจะให้เธอช่วย ไขปริศนา จากสิ่งนี้ให้หน่อยหนะ “ ผอ. พูดขึ้นพร้อมกับยื่นกระดาษใบหนึ่งให้กับมินนะ
“ ปลาน้อยที่แหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน เมื่อสุริยันจะลาลับ จะไร้ซึ่งร่องรอย ปริศนานี่ ท่าน ผอ. นำมาจากไหนค่ะ “ มินนะถามกลับไป
“ อ๋อ ภรรยาชั้นที่เสียชีวิตไป เมื่อ สองปีที่แล้ว เค้าได้ให้กับชั้นไว้หนะ เค้าเป็นคนที่ชอบ ทายปริศนาเอามากๆ เค้าจึงจะมอบของอย่างหนึ่งให้ฉัน แต่ต้องไขปริศนาให้ได้ ถึงจะได้ไป แต่ก็ยังไขไม่ออกซักที จึงต้องให้เธอมาช่วยยังไงหละ “
“ ถ้างั้นของที่ว่านั้น ก็น่าจะเป็นของดูต่างหน้า แต่ในกระดาษนี้ด้านหน้า จะเป็นคำใบ้ ส่วนข้างหลังนี่ ก็จะเป็นแผนที่ แต่ไม่เห็นว่ามันจะบอกตำแหน่งตรงไหนเลย แต่ถ้าเราสามารถรู้ตำแหน่งที่แน่ชัด ก็จะสามารถรู้ที่อยู่ ของคำว่า “ ปลาน้อยแหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน” ได้แล้วหละก็ นั่นอาจจะเป็นที่ซ่อนที่ว่านั่นก็ได้ แต่ทำไมต้องก่อนพระอาทิตย์จะตกดินกันนะ “ มินนะพูดพร้อมกับดูแผนที่ ที่เป็นปริศนา แผนที่นั้นจะเป็น แผนที่ของโรงเรียนอุรุกะ ซึ่งจะมีบางส่วน ที่ไม่เหมือนกับตัวโรงเรียน เพราะทางโรงเรียนได้ปรับปรุงบางส่วนไปแล้วบ้าง มินนะถึงกับคิ้วขมวดทันที เพราะไม่สามารถรู้ตำแหน่งของที่อยู่ จึงไม่สามารถไขคำที่เป็นปริศนาได้
“ แหมไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ว่า โจ๊กเกอร์มันจะปลอมตัวเป็นเก็นจิ แถมยังช่วยชีวิตเธออีกด้วย “ ฮานากะหันไปพูดกับมินนะ
“ อื้ม ก็นะ คราวนี้ก็ต้อง ยอมรับจริงๆ แล้วว่า มันคือจอมโจร เพราะ ขนาดฉัน พยายามมองหาคนที่แฝงตัว ชั้นก็ยังไม่รู้สึกว่าเป็นโจ๊กเกอร์เลย มันทำแนบเนียนมากเลยหละ “
12.00 น. โรงเรียนอุรุกะ
“ เที่ยงซักที หิวจะแย่อยู่แล้ว “ ฮานากะ พูดพร้อมกับบิดตัวไปมา โดยที่ฮานากะกำลังเดินไปทานอาหารกับมินนะที่ ดาดฟ้า เพราะเป็นที่ประจำของพวกเธอ
“ ข้าวกล่องวันนี้ เป็น ข้าวปั้น แล้วของเธอหละ ฮานากะ “
“ แหะๆ ข้าวปั้นเหมือนกันนั่นแหละ “ ฮานากะตอบ พร้อมกับแสยะยิ้ม จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาถึงดาดฟ้า ทั้งคู่นั่งลงพร้อมกับเปิดกล่องข้าวที่ตนเอง แต่ไม่ทันที่จะลงมือทาน
“ มินนะ ผอ. ให้มาตาม ไปที่ห้อง ผอ. ด่วนเลย “ เสียงของนักเรียนหญิงเพื่อนร่วมชั้น ของมินนะ
“ อะไรกันอีกละเนี่ย ทีเวลาเรียนอยู่ไม่เห็นเรียก “ มินนะบ่นออกมา พร้อมกับเก็บกล่องข้าว จากนั้นก็ลงไปจากอาคาร
“ เดี๋ยว มินนะ รอด้วยสิ “ จากนั้นฮานากะก็วิ่งตามไป ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงที่หน้าห้องของ ผู้อำนวยการโรงเรียน
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตนะคะ “ มินนะเคาะประตูหน้าห้อง จากนั้นก็มีเสียงตอบกลับมา ซึ่งเป็นเสียงของชายชรา
“ อ้าว มาแล้วเรอะ เข้ามาสิ “ จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าไปทันที ทั้งคู่นั้นก็พบ กับผู้อำนวยการที่ อายุน่าจะ หกสิบได้
“ ได้ยินข่าวลือว่า เธอ นั้นเป็นนักสืบที่ไขคดี ใหญ่ๆ ได้หลายคดีแล้วเรอะ “ ผอ. ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ได้พูดขึ้น
“ นิดหน่อยค่ะ แล้วที่จริงก็ไม่ใช่นักสืบอะไรด้วย “ มินนะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ถ่อมตน
“ เอาหละๆ ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่า อยากจะให้เธอช่วย ไขปริศนา จากสิ่งนี้ให้หน่อยหนะ “ ผอ. พูดขึ้นพร้อมกับยื่นกระดาษใบหนึ่งให้กับมินนะ
“ ปลาน้อยที่แหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน เมื่อสุริยันจะลาลับ จะไร้ซึ่งร่องรอย ปริศนานี่ ท่าน ผอ. นำมาจากไหนค่ะ “ มินนะถามกลับไป
“ อ๋อ ภรรยาชั้นที่เสียชีวิตไป เมื่อ สองปีที่แล้ว เค้าได้ให้กับชั้นไว้หนะ เค้าเป็นคนที่ชอบ ทายปริศนาเอามากๆ เค้าจึงจะมอบของอย่างหนึ่งให้ฉัน แต่ต้องไขปริศนาให้ได้ ถึงจะได้ไป แต่ก็ยังไขไม่ออกซักที จึงต้องให้เธอมาช่วยยังไงหละ “
“ ถ้างั้นของที่ว่านั้น ก็น่าจะเป็นของดูต่างหน้า แต่ในกระดาษนี้ด้านหน้า จะเป็นคำใบ้ ส่วนข้างหลังนี่ ก็จะเป็นแผนที่ แต่ไม่เห็นว่ามันจะบอกตำแหน่งตรงไหนเลย แต่ถ้าเราสามารถรู้ตำแหน่งที่แน่ชัด ก็จะสามารถรู้ที่อยู่ ของคำว่า “ ปลาน้อยแหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน” ได้แล้วหละก็ นั่นอาจจะเป็นที่ซ่อนที่ว่านั่นก็ได้ แต่ทำไมต้องก่อนพระอาทิตย์จะตกดินกันนะ “ มินนะพูดพร้อมกับดูแผนที่ ที่เป็นปริศนา แผนที่นั้นจะเป็น แผนที่ของโรงเรียนอุรุกะ ซึ่งจะมีบางส่วน ที่ไม่เหมือนกับตัวโรงเรียน เพราะทางโรงเรียนได้ปรับปรุงบางส่วนไปแล้วบ้าง มินนะถึงกับคิ้วขมวดทันที เพราะไม่สามารถรู้ตำแหน่งของที่อยู่ จึงไม่สามารถไขคำที่เป็นปริศนาได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ