DETECTIVE GIRL อย่าให้ใครรู้ว่าฉันเป็นนักสืบ

       แดดอ่อนๆ ยามเช้าของวันจันทร์   มินนะและฮานากะ ได้เดินไปโรงเรียนด้วยกัน  พร้อมกับพูดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันก่อน

        “ แหมไม่น่าเชื่อเลยเนอะ  ว่า โจ๊กเกอร์มันจะปลอมตัวเป็นเก็นจิ  แถมยังช่วยชีวิตเธออีกด้วย “ ฮานากะหันไปพูดกับมินนะ

        “ อื้ม ก็นะ  คราวนี้ก็ต้อง ยอมรับจริงๆ แล้วว่า มันคือจอมโจร  เพราะ ขนาดฉัน พยายามมองหาคนที่แฝงตัว ชั้นก็ยังไม่รู้สึกว่าเป็นโจ๊กเกอร์เลย  มันทำแนบเนียนมากเลยหละ “ 

12.00 น.   โรงเรียนอุรุกะ

           “  เที่ยงซักที  หิวจะแย่อยู่แล้ว  “ ฮานากะ พูดพร้อมกับบิดตัวไปมา โดยที่ฮานากะกำลังเดินไปทานอาหารกับมินนะที่ ดาดฟ้า เพราะเป็นที่ประจำของพวกเธอ

           “  ข้าวกล่องวันนี้  เป็น ข้าวปั้น แล้วของเธอหละ ฮานากะ “

           “  แหะๆ  ข้าวปั้นเหมือนกันนั่นแหละ “  ฮานากะตอบ พร้อมกับแสยะยิ้ม    จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาถึงดาดฟ้า ทั้งคู่นั่งลงพร้อมกับเปิดกล่องข้าวที่ตนเอง  แต่ไม่ทันที่จะลงมือทาน

          “  มินนะ  ผอ. ให้มาตาม ไปที่ห้อง ผอ. ด่วนเลย “  เสียงของนักเรียนหญิงเพื่อนร่วมชั้น ของมินนะ

          “  อะไรกันอีกละเนี่ย  ทีเวลาเรียนอยู่ไม่เห็นเรียก “ มินนะบ่นออกมา พร้อมกับเก็บกล่องข้าว จากนั้นก็ลงไปจากอาคาร

          “ เดี๋ยว  มินนะ รอด้วยสิ “  จากนั้นฮานากะก็วิ่งตามไป   ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงที่หน้าห้องของ ผู้อำนวยการโรงเรียน

            “ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขออนุญาตนะคะ “ มินนะเคาะประตูหน้าห้อง จากนั้นก็มีเสียงตอบกลับมา  ซึ่งเป็นเสียงของชายชรา

            “ อ้าว มาแล้วเรอะ  เข้ามาสิ  “    จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าไปทันที  ทั้งคู่นั้นก็พบ กับผู้อำนวยการที่ อายุน่าจะ หกสิบได้   

           “ ได้ยินข่าวลือว่า  เธอ นั้นเป็นนักสืบที่ไขคดี ใหญ่ๆ ได้หลายคดีแล้วเรอะ “ ผอ. ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ได้พูดขึ้น

            “  นิดหน่อยค่ะ  แล้วที่จริงก็ไม่ใช่นักสืบอะไรด้วย “ มินนะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ถ่อมตน

            “  เอาหละๆ ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่า  อยากจะให้เธอช่วย  ไขปริศนา จากสิ่งนี้ให้หน่อยหนะ “ ผอ. พูดขึ้นพร้อมกับยื่นกระดาษใบหนึ่งให้กับมินนะ

           “   ปลาน้อยที่แหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน  เมื่อสุริยันจะลาลับ จะไร้ซึ่งร่องรอย      ปริศนานี่ ท่าน ผอ. นำมาจากไหนค่ะ “ มินนะถามกลับไป

           “ อ๋อ ภรรยาชั้นที่เสียชีวิตไป เมื่อ สองปีที่แล้ว เค้าได้ให้กับชั้นไว้หนะ  เค้าเป็นคนที่ชอบ ทายปริศนาเอามากๆ  เค้าจึงจะมอบของอย่างหนึ่งให้ฉัน  แต่ต้องไขปริศนาให้ได้ ถึงจะได้ไป  แต่ก็ยังไขไม่ออกซักที  จึงต้องให้เธอมาช่วยยังไงหละ “  

            “ ถ้างั้นของที่ว่านั้น ก็น่าจะเป็นของดูต่างหน้า    แต่ในกระดาษนี้ด้านหน้า จะเป็นคำใบ้  ส่วนข้างหลังนี่ ก็จะเป็นแผนที่  แต่ไม่เห็นว่ามันจะบอกตำแหน่งตรงไหนเลย  แต่ถ้าเราสามารถรู้ตำแหน่งที่แน่ชัด ก็จะสามารถรู้ที่อยู่ ของคำว่า “ ปลาน้อยแหวกว่ายอยู่บนพื้นดิน” ได้แล้วหละก็ นั่นอาจจะเป็นที่ซ่อนที่ว่านั่นก็ได้  แต่ทำไมต้องก่อนพระอาทิตย์จะตกดินกันนะ “  มินนะพูดพร้อมกับดูแผนที่ ที่เป็นปริศนา  แผนที่นั้นจะเป็น แผนที่ของโรงเรียนอุรุกะ ซึ่งจะมีบางส่วน ที่ไม่เหมือนกับตัวโรงเรียน  เพราะทางโรงเรียนได้ปรับปรุงบางส่วนไปแล้วบ้าง มินนะถึงกับคิ้วขมวดทันที  เพราะไม่สามารถรู้ตำแหน่งของที่อยู่  จึงไม่สามารถไขคำที่เป็นปริศนาได้