Love my hart ผลักรักจากหัวใจ
-
เขียนโดย กัสเบล
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.59 น.
7 ตอน
2 วิจารณ์
11.24K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ผู้ชายเเปลกหน้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 6
ผู้ชายเเปลกหน้า
พี่สอง ^^
หลังจากวันนี้ทั้งวันที่ฉันต้องทําตัวติดกับพี่เท็กส์ปานตังเมก็ได้ฤกษ์เเยกย้ายกันซักที วันนี้ที่
ฉันได้ไปเยี่ยมพี่ต๊อกเเต๊กที่โรงพยาบาลโดยมีนังเพื่อนของฉันเฝ้าอยู่ไม่ห่างราวกับว่ารักกันปาน
จะกลืนกินเเละมีเรื่องราวเเปลกเหมือนมีคนตามฉันอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย
" ช่อเอื้องพรุ่งนี้พี่มารับไปโรงเรียนเหมือนเดิมน้ะ "
"ค่ะพี่ กลับบ้านดีๆนะคะ "
หลังจากบอกลากันเรียบร้อยฉันก็หันไปมองที่เสาไฟฟ้าต้นเดิมอีกครั้ง หวาดระเเวงจริงนะเนี่ย
>< กว่าเเม่ฉันจะกลับก็อีกตั้ง 5 วันเเอบหดหู่เบาๆเลยทีเดียว
'
ฮู่วว์ ว่าเเล้วเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังรัวขึ้นอีกครั้ง โอ๊ย พ่อเเก้ว เเม่เเก้วหัวใจจะวาย
" ช่อเอื้อง เข้าบ้านหรือยังครับ "
" อ๋อ เข้าเเล้วค่ะ "
" โอเคครับ "
เป็นพี่โพรเท็กส์ที่โทรมาถามตามปกติว่าฉันเข้าบ้านหรือยัง เเต่ .... ที่เสาไฟฟ้าต้นนั้น
ผู้ชายไม่ใช่คนเดียวกับเมื่อวาน เขา หล่อกว่า ..
ร่างสูงๆในชุดนักเรียน ม.ปลาย ทรงผมสั้นที่ตัดเเต่งเป็นทรงทันสมัยที่เเสนจะผิดระเบียบนั่น
อีก เขามองมาที่ฉันด้วย อ๊ายย โรคจิตหรือเปล่าเนี่ย คิดเองเสร็จสรรพฉันก็รีบหนีเข้าบ้าน
ทันที
" ฮัลโหล เทียนเเกมีผู้ชายมาด้อมๆมองๆหน้าบ้านฉันอ๊าา "
ฉันรีบต่อสายหาเพื่อนรักทันทีป่านนี้คงกําลังจู๋จี๋กับพี่เเต๊กเเน่เลย ขอโทษที่ฉันขัดความสุขเเก
นะเทียนฉันกลัวอ้ะ
" พี่เท็กส์หล่ะ"
"กลับไปเเล้ว ฉันกลัวอ้ะ "
" เเกไม่ต้องกลัวนะล็อกบ้านดีๆหล่ะ "
" อื้ม "
หลังจากนั้นฉันก็สาธยายเรื่องความกลัวของฉันอีกหน่อยเเละขอตัววางสายก่อนเนื่องจากความ
อ่อนเพลียที่กัดกินมาทั่วอณูรูขุมขนทําให้ฉันเดินไปทิ้งตัวลงนอนกับโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน ..
' เเกร๊ก
ประมาณ 2 ทุ่มกว่าฉันสดุ้งตื่นจากเสียงก๊อกเเกร๊กที่มาจากหน้าบ้าน หลังจากที่เผลอ
หลับไปตอน 5 โมงกว่า ฉันหันรีหันขวางหยิบเเจกันที่วางข้างโซฟาที่นอนหลับอยู่ทันที
ฉันค่อยๆ เเอบเดินย่องไปตรงเเถบหน้าประตูต้นเสียง เมื่อประตูเปิดออกฉันก็เตรียมเงื้อ
เเจกันเพื่อนฟาดหัวไอ้โจรที่บังอาจบุกบ้านฉันทันที
" อ๊ากกกก เเกตายซะเถอะไอ้โจร "
" เฮ้ย ! ช่อเอื้องพี่เอง"
' เพล้ง
ไม่ทันเเล่ววว เอื้องขอโต้ดดพี่เท็กส์ T^T
ฉันรีบเดินไปเปิดไฟก่อนกุลีกุดจ่อเดินกลับมาดูพี่เท็กส์ที่นั่งหน้าซีดอยู่ที่พื้นข้างๆมีเศษเเจกัน
เเตกเป็นเสี่ยงๆอยู่มากมาย
" โดนหรือเปล่าคะพี่เท็กส์ "
ฉันถามขณะค่อยๆ พยุงตัวพี่เท็กส์ขึ้นมาจากพื้นโอ๊ยจะขําก็ขําไม่ออกเดอะปริ๊นซ์ที่ว่าหล่อเป็น
อันดับต้นๆ สาวกรี๊ดเป็นร้อยๆนั่งหน้าซีดเป็นไก่ต้มเพราะตกใจเเจกันเเตก
" ไม่ครับไม่โดน ดีนะเอื้องไม่เเม่นหน่ะ "
" เเฮ่ๆ เเล้วพี่เข้าบ้านมาได้ไงคะเนี่ย "
" พี่ขอกุญเเจบ้านเอื้องมาจากเทียนหน่ะ"
" ค่ะมีอะไรกับเอื้องเหรอคะพี่เท็กส์"
" พี่โทรมมาเป็นสิบสายทําไมเราไม่รับ พี่เป็นห่วงเลยมาดู"
"คะ "
คําว่า 10 สายของพี่โพรเท็กส์ทําให้ฉันคว้าโทรศัพท์ที่นอนตายอยู่ที่โต๊ะหน้าโซฟาที่ฉัน
นอนหลับก่อนส่งยิ้มเเหยๆ ไปให้ 15 สายเเม่เจ้าฉันจะไปซื้อหวยถ้าถูกนะ โอ้โห !
" พี่เท็กส์คะ 2 วันเเล้วที่มีคนมายืนด้อมๆมองๆหน้าบ้านเอื้อง "
ฉันเปิดประเด็นเรื่องมี 2 หนุ่มหน้าตาดีมายืนด้อมๆ มองๆอยู่ที่หน้าบ้านเพราะคิดว่าความ
ปลอดภัยของตัวเองเริ่มน้อยลงเต็มที
" ทําไมไม่บอกพี่เเต่เเรก "
พูดไปพี่โพรเท็กส์ก็ชักสีหน้าไป เหมือนโกรธฉันมาซัก 10 ชาติก็ไม่ปานโดยที่ฉันเดา
อารมณ์พี่เเกไม่ออกเท่าไหร่
" เอื้องกลัวพี่เท็กส์กับเดอะปริ๊นซ์เป็นห่วงน่ะค่ะ"
"เเปลว่าเอื้องกับเทียนโดนเพ่งเล็งมากที่สุดในบรรดาผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์"
เหมือนมีไม้หน้า 3 ซัก 10 อันฟาดลงมากลางหัวเลยทีเดียวจากคําว่าโดนเพ็งเล็งมากที่สุด
ในผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์
" จากใครคะ "
" พี่ยังบอกเอื้องไม่ได้ เอาเป็นว่าเอื้องไปอาบนํ้านอนได้เเล้วนะพรุ่งนี้เจอกัน 7 โมงครับ"
พูดจบพี่โพรเท็กส์ก็สบัดตูดเดินออกจากบ้านไปปล่อยให้ฉันยืนงงอยู่คนเดียว
'เอื้องกับเทียนโดนเพ่งเล็งมากที่สุดในบรรดาผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์'
ให้ตายเถอะคํานี้ทําเอาฉันนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน เพ่งเล็งหมายความว่าอะไร จากใครเเละ
ทําไมเเละอีกหลากหลายคําถาม จนกว่าฉันจะได้นอนก็เกือบตี 2 เช้ามาก็โสลเสลตื่นอย่างไม่
เต็มตานัก อย่าให้รู้น้ะว่าใครมาเพ่งเล็งฉันฉันจะเอาขี้ปาบ้านมันโทษฐานที่ทําให้ฉันอดหลับอด
นอนค่อนคืนตื่นมาหน้าเป็นศพเดินได้ขนาดเน้ ฮืออ T^T
##'. TALK
ฮัลโหลลลลล เเหมโบอัพอีกเเล้วเรียกคะเเนนนิดหน่อยค่ะตอนนี้ก็มี
ชายลึกลับโผล่มาเเล้ว เขาจะเป็นใครน้อออ 555 คนนั้นเเหละค่ะ
ตอนหน้าเราจะได้เจอกับ พี่สองเเล้ว ฮิ้ววดีใจ เขียนเองตื่นเต้นเอง
เลยย :)
ผู้ชายเเปลกหน้า
พี่สอง ^^
หลังจากวันนี้ทั้งวันที่ฉันต้องทําตัวติดกับพี่เท็กส์ปานตังเมก็ได้ฤกษ์เเยกย้ายกันซักที วันนี้ที่
ฉันได้ไปเยี่ยมพี่ต๊อกเเต๊กที่โรงพยาบาลโดยมีนังเพื่อนของฉันเฝ้าอยู่ไม่ห่างราวกับว่ารักกันปาน
จะกลืนกินเเละมีเรื่องราวเเปลกเหมือนมีคนตามฉันอยู่ตลอดเวลาอีกด้วย
" ช่อเอื้องพรุ่งนี้พี่มารับไปโรงเรียนเหมือนเดิมน้ะ "
"ค่ะพี่ กลับบ้านดีๆนะคะ "
หลังจากบอกลากันเรียบร้อยฉันก็หันไปมองที่เสาไฟฟ้าต้นเดิมอีกครั้ง หวาดระเเวงจริงนะเนี่ย
>< กว่าเเม่ฉันจะกลับก็อีกตั้ง 5 วันเเอบหดหู่เบาๆเลยทีเดียว
'
ฮู่วว์ ว่าเเล้วเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังรัวขึ้นอีกครั้ง โอ๊ย พ่อเเก้ว เเม่เเก้วหัวใจจะวาย
" ช่อเอื้อง เข้าบ้านหรือยังครับ "
" อ๋อ เข้าเเล้วค่ะ "
" โอเคครับ "
เป็นพี่โพรเท็กส์ที่โทรมาถามตามปกติว่าฉันเข้าบ้านหรือยัง เเต่ .... ที่เสาไฟฟ้าต้นนั้น
ผู้ชายไม่ใช่คนเดียวกับเมื่อวาน เขา หล่อกว่า ..
ร่างสูงๆในชุดนักเรียน ม.ปลาย ทรงผมสั้นที่ตัดเเต่งเป็นทรงทันสมัยที่เเสนจะผิดระเบียบนั่น
อีก เขามองมาที่ฉันด้วย อ๊ายย โรคจิตหรือเปล่าเนี่ย คิดเองเสร็จสรรพฉันก็รีบหนีเข้าบ้าน
ทันที
" ฮัลโหล เทียนเเกมีผู้ชายมาด้อมๆมองๆหน้าบ้านฉันอ๊าา "
ฉันรีบต่อสายหาเพื่อนรักทันทีป่านนี้คงกําลังจู๋จี๋กับพี่เเต๊กเเน่เลย ขอโทษที่ฉันขัดความสุขเเก
นะเทียนฉันกลัวอ้ะ
" พี่เท็กส์หล่ะ"
"กลับไปเเล้ว ฉันกลัวอ้ะ "
" เเกไม่ต้องกลัวนะล็อกบ้านดีๆหล่ะ "
" อื้ม "
หลังจากนั้นฉันก็สาธยายเรื่องความกลัวของฉันอีกหน่อยเเละขอตัววางสายก่อนเนื่องจากความ
อ่อนเพลียที่กัดกินมาทั่วอณูรูขุมขนทําให้ฉันเดินไปทิ้งตัวลงนอนกับโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน ..
' เเกร๊ก
ประมาณ 2 ทุ่มกว่าฉันสดุ้งตื่นจากเสียงก๊อกเเกร๊กที่มาจากหน้าบ้าน หลังจากที่เผลอ
หลับไปตอน 5 โมงกว่า ฉันหันรีหันขวางหยิบเเจกันที่วางข้างโซฟาที่นอนหลับอยู่ทันที
ฉันค่อยๆ เเอบเดินย่องไปตรงเเถบหน้าประตูต้นเสียง เมื่อประตูเปิดออกฉันก็เตรียมเงื้อ
เเจกันเพื่อนฟาดหัวไอ้โจรที่บังอาจบุกบ้านฉันทันที
" อ๊ากกกก เเกตายซะเถอะไอ้โจร "
" เฮ้ย ! ช่อเอื้องพี่เอง"
' เพล้ง
ไม่ทันเเล่ววว เอื้องขอโต้ดดพี่เท็กส์ T^T
ฉันรีบเดินไปเปิดไฟก่อนกุลีกุดจ่อเดินกลับมาดูพี่เท็กส์ที่นั่งหน้าซีดอยู่ที่พื้นข้างๆมีเศษเเจกัน
เเตกเป็นเสี่ยงๆอยู่มากมาย
" โดนหรือเปล่าคะพี่เท็กส์ "
ฉันถามขณะค่อยๆ พยุงตัวพี่เท็กส์ขึ้นมาจากพื้นโอ๊ยจะขําก็ขําไม่ออกเดอะปริ๊นซ์ที่ว่าหล่อเป็น
อันดับต้นๆ สาวกรี๊ดเป็นร้อยๆนั่งหน้าซีดเป็นไก่ต้มเพราะตกใจเเจกันเเตก
" ไม่ครับไม่โดน ดีนะเอื้องไม่เเม่นหน่ะ "
" เเฮ่ๆ เเล้วพี่เข้าบ้านมาได้ไงคะเนี่ย "
" พี่ขอกุญเเจบ้านเอื้องมาจากเทียนหน่ะ"
" ค่ะมีอะไรกับเอื้องเหรอคะพี่เท็กส์"
" พี่โทรมมาเป็นสิบสายทําไมเราไม่รับ พี่เป็นห่วงเลยมาดู"
"คะ "
คําว่า 10 สายของพี่โพรเท็กส์ทําให้ฉันคว้าโทรศัพท์ที่นอนตายอยู่ที่โต๊ะหน้าโซฟาที่ฉัน
นอนหลับก่อนส่งยิ้มเเหยๆ ไปให้ 15 สายเเม่เจ้าฉันจะไปซื้อหวยถ้าถูกนะ โอ้โห !
" พี่เท็กส์คะ 2 วันเเล้วที่มีคนมายืนด้อมๆมองๆหน้าบ้านเอื้อง "
ฉันเปิดประเด็นเรื่องมี 2 หนุ่มหน้าตาดีมายืนด้อมๆ มองๆอยู่ที่หน้าบ้านเพราะคิดว่าความ
ปลอดภัยของตัวเองเริ่มน้อยลงเต็มที
" ทําไมไม่บอกพี่เเต่เเรก "
พูดไปพี่โพรเท็กส์ก็ชักสีหน้าไป เหมือนโกรธฉันมาซัก 10 ชาติก็ไม่ปานโดยที่ฉันเดา
อารมณ์พี่เเกไม่ออกเท่าไหร่
" เอื้องกลัวพี่เท็กส์กับเดอะปริ๊นซ์เป็นห่วงน่ะค่ะ"
"เเปลว่าเอื้องกับเทียนโดนเพ่งเล็งมากที่สุดในบรรดาผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์"
เหมือนมีไม้หน้า 3 ซัก 10 อันฟาดลงมากลางหัวเลยทีเดียวจากคําว่าโดนเพ็งเล็งมากที่สุด
ในผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์
" จากใครคะ "
" พี่ยังบอกเอื้องไม่ได้ เอาเป็นว่าเอื้องไปอาบนํ้านอนได้เเล้วนะพรุ่งนี้เจอกัน 7 โมงครับ"
พูดจบพี่โพรเท็กส์ก็สบัดตูดเดินออกจากบ้านไปปล่อยให้ฉันยืนงงอยู่คนเดียว
'เอื้องกับเทียนโดนเพ่งเล็งมากที่สุดในบรรดาผู้หญิงของเดอะปริ๊นซ์'
ให้ตายเถอะคํานี้ทําเอาฉันนอนไม่หลับเกือบทั้งคืน เพ่งเล็งหมายความว่าอะไร จากใครเเละ
ทําไมเเละอีกหลากหลายคําถาม จนกว่าฉันจะได้นอนก็เกือบตี 2 เช้ามาก็โสลเสลตื่นอย่างไม่
เต็มตานัก อย่าให้รู้น้ะว่าใครมาเพ่งเล็งฉันฉันจะเอาขี้ปาบ้านมันโทษฐานที่ทําให้ฉันอดหลับอด
นอนค่อนคืนตื่นมาหน้าเป็นศพเดินได้ขนาดเน้ ฮืออ T^T
##'. TALK
ฮัลโหลลลลล เเหมโบอัพอีกเเล้วเรียกคะเเนนนิดหน่อยค่ะตอนนี้ก็มี
ชายลึกลับโผล่มาเเล้ว เขาจะเป็นใครน้อออ 555 คนนั้นเเหละค่ะ
ตอนหน้าเราจะได้เจอกับ พี่สองเเล้ว ฮิ้ววดีใจ เขียนเองตื่นเต้นเอง
เลยย :)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ