Love my hart ผลักรักจากหัวใจ
เขียนโดย กัสเบล
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.59 น.
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ผู้ชายสองคนนี้หน้าคุ้นๆ [ 70 %]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 7
ผู้ชายสองคนนี้หน้าคุ้นๆ
เช้าวันเสาร์ที่เเสนสดใส >< เเละเเล้ววันเดินทางก็มาถึงฉัน เทียนหยด พี่ต๊อกเเต๊ก เเละพี่
โพรเท็กส์ยืนรอเพื่อนๆผู้เดินทางไปเข้าค่ายอบรมด้วยในครั้งนี้ อีก 2-3 คน ด้วยหน้าตาที่สดใส
ยกเว้นพี่ต๊อกเเต๊กที่ยืนหน้ามุ่ยค้อนลมค้อนเเล้งอยู่คนเดียวโดยไม่มีใครสนใจ
เวลา 07.00 น. เมื่อสมาชิกทั้ง 18 คนรวมทั้งอาจาร์ยที่จะไปควบคุมดูเเลด้วยมาครบ
อาจาร์ยฝ่ายบริหารหนึ่งคนที่มีหน้าที่มาส่งพวกฉันในวันนี้นําสวดมนต์ที่ลานพระเพื่อเป็นศิริมงคล
เล็กน้อยก่อนมอบเงินจํานวนหนึ่งเพื่อการดํารงชีพกองกลางโดยมีสีหน้าเบื่อหน่ายจาก 10 ใน
18 คนมองเห็นถถึงการสร้างภาพเเละพิธีรีตองที่มากมายเกินเหตุ
" อย่าลืมที่พี่บอกนะเอื้อง เทียนรู้ไหม โทรหาพวกพี่ทุกวัน"
พี่โพรเท็กส์พูดขึ้นขณะช่วยยกกระเป๋าเดินทางใบบิ๊กเบิ่มของฉันขึ้นท้ายรถตู้ที่ใช้เก็บสัมภาระ
เเละมีสายตาเขียวปั๊ดของพี่ต๊อกเเต๊กที่ไม่อยากให้ฉันทั้งคู่ไปงานนี้เลย
" รับทราบเจ้าค่ะ พี่เท็กส์ "
ฉันพูดพลางโค้งตัวน้อมรับอย่างโดยดีเเละการรํ่าลามีต่ออีกนิดหน่อยฉันเเละเทียนหยดจึงขอ
ตัวขึ้นรถตู้อีกคันซึ่งมีเพื่อนๆบางส่วนนั่งรออยู่เเล้ว
การเดินทางของเราเป็นไปอย่างราบรื่น จังหวัดที่เราไปเป็นจังหวัดที่ติดทะเลทางภาคตะวัน
ออกของประเทศไทยภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาเเละทะเล ที่อาจาร์ยกิ๊บกระซิบบอกมา
เราทั้ง 18 ชีวิตก้าวลงจากรถตู้ในเวลาเกือบ 11 โมงกว่าๆขณะเดินทางก็มีความติดขัดเล็ก
น้อยตั้งเเต่ลุงสมศักดิ์ขับรถเลยทางเข้าค่ายไปจนถึงยัยเทียนหยดมีอาการปวดท้องประจําเดือนซึ่ง
ก็เป็นประจําในวันสุดท้ายของรอบเดือนเเละเราทั้ง 18 ชีวิตมีเวลานั่งพักหรือช่วยกันกางเต้นท์
เก็บสัมภาระอีกประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนต้องออกไปเปิดค่ายที่สนามใหญ่ เเอบรู้สึกว่าย้อนลงมา
สมัยประมาณ ม. ต้นที่มีการเข้าค่ายลูกเสือ - เนตรนารีอะไรประมาณนั้น
เเละค่ายที่เรามาอยู่นั้นก็ถูกเเบ่งออกเป็น 14 ค่ายย่อยเพื่อง่ายต่อการดูเเลเเต่ละค่ายย่อยก็
จําเเนกออกเป็นเเต่ละภาคของประเทศไทย เเละ มีผู้เข้าร่วมงานอบรมจากต่างประเทศหลาก
หลายประเทศเเต่ละค่ายย่อยก็จะมีโรงครัว เต็นท์กองอํานวยการ ห้องนํ้า 2 เต้นท์สําหรับ
เเต่ละโรงเรียน เเละการ์ด 2 คนของเเต่ละค่ายย่อย
" เอื้อง อาจาร์ยให้เอาผ้าผูกคอ หมวก เเละก็สมุดบันทึกมาให้หน่ะ"
"ขอบใจจ้ะ ปุ้ย"
ฉันกล่าวขอบคุณกับ ปุ้ย เพื่อนร่วมงานในครั้งนี้ฉันกับปุ้ยอยู่คนล้ะห้องกันหล่ะที่มาในครั้ง
นี้มีเเค่ห้อง 2 7 คน ห้อง 6 7 คน เเละมีห้อง 3 อย่างพวกฉันมาเป็นส่วนเกินเเค่ 2 คน
เเอบเศร้าใจเบาๆ หลังจากเปิดค่ายใหญ่ด้านนอกเเล้วก็มีการเปิดค่ายย่อยเล็กภายในอีกนิด
หน่อยเเละปล่อยให้พักได้จนถึงช่วงคํ่าที่มีการเเบ่งสาย ด้วยความฟลุ๊คฉันจึงได้อยู่สาย H สาย
เดียวกับเทียนหยด อยากจะเม้าท์ค่ายนี้เท่ห์มากมายมีตลาดให้สามารถไปเดินเล่นได้ตลอดเวลา
ที่ไม่มีการเข้าฐานด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ