Love my hart ผลักรักจากหัวใจ
-
เขียนโดย กัสเบล
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.59 น.
7 ตอน
2 วิจารณ์
11.24K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ฉันเกลียดพี่เขา [50 %]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 4
ฉันเกลียดพี่เขา
07.00 น.
ตอนนี้เป็นเวลา 7 นาฬิกาตรงเป๊ะฉันจึงโผล่หัวออกจากบ้าน พบกับ เเท่เเด๊ !! พี่โพเท็กส์ยืนอยู่ข้างๆ
มอเตอร์ไซต์คู่ใจคันเดิม สีเเดงเเปร๊ดของพี่เขา หล่อหลากหลายมากมายก่ายกองอ๊ายยย
" ไปเถอะกินข้าวหรือยังเราไปกินข้าวเช้ากันไหมช่อเอื้อง "
" ไปสิ่คะ เราไปกินในโรงอาหารกันไหม เอื้องไม่เคยเห็นพี่เท็กส์กินข้าวในโรงอาหารเลย"
"ได้สิ่"
ฉันซ้อนรถเเบบเก้ๆกังๆ รถมอเตอร์ไซต์จะสร้างให้สูงทําเพื่อ ! มันซ้อนลําบากน้ะเฟร้ย ฉันเลือกที่จะนั่งไพล่ขา
มาทางซ้ายเพราะวันนี้ฉันนุ่งกระโปร๊งง เเอบกลัวร่วงน้ะเนี่ย ><
"เกาะพี่ได้น้ะเอื้องพี่บิดเเรงอยากจะบอกฮ่าๆๆ "
เเละพี่เท็กส์ก็โชว์การบิดเเรงของพี่เเกด้วยการบิดคันเร่งจนเกิดเสียง เดี๊ยวชาวบ้านจะรมประชา
ทัณฑ์เราทั้งคู่โทษฐานเสียงดังเเต่เช้า
" ขี้โม้ ฮ่าๆๆ"
ฉันเอื้อมมือไปเเตะเอวพี่โพรเท็กส์ไว้เบาๆเท่านั้น ผู้หญิงทั้งโรงเรียนต้องอิจฉาฉันเเน่ๆ ฉันยังอิจฉาตัว
เองเลยน้ะ ฮ่าาๆๆ
"เอื้องจะไปค่ายเมือไหร่นะ"
"วันเสาร์นี้ค่ะ กลับวันพฤหัสเย็นๆค่ะ "
" อื้ม นี่ก็วันพุธเนอะ โอเควันกลับพี่กับเเต๊กจะรอรับเอื้องกับเทียนน้ะ "
" ค่ะ เเหมเเอบเกรงใจ ฮ่าๆๆ "
" อย่าไปทําความรู้จักกับผู้ชายที่นั่นมากหล่ะรู้ไหมเรากับเทียนหน่ะ "
"เอ๊ะ !! ผู้ชายหรอคะ เทียนบอกว่ามีเเต่ผู้หญิงไป 2000 กว่าคนนี่นา "
" พวกสตาฟหน่ะ เอื้องเข้าใจที่พี่พูดนะ "
"ค่ะ เอื้องเข้าใจ "
ฉันตอบกลับไปอย่างกระตือรือล้นเเละเเล้วเราทั้งสองก็ได้ฤกษ์ที่จะเงียบใส่กัน ปกติเวลามาโรงเรียน
จากระยะทางบ้านฉันก็ประมาณ 20 นาที เเต่รุ่นลิมิเต็ทมากับพี่เท็กส์ 10 นาทีเท่าน้านนน บิดกันไปสุดเเรง
เลยทีเดียว เเต่คนหล่อของฉันนี่ผมไม่มีกระดิกซ้ากเส้น มีเเต่ผมเผ้าฉันนี่เเหละที่กระเซอกระเซิง
" พี่เท็กส์จอดตรงนี้ก็ได้ค่ะเดี๊ยวเราค่อยไปเจอกันตรงโรงอาหาร"
ฉันตะโกนเเข่งกับลมเมื่อเกือบถึงหน้าโรงเรียนเเค่นี้ฉันก็โดนไปหลายสิบบาทาเเล้วนะ โทษฐานเเอบมา
ซ้อนท้ายเดอะปริ๊นซ์ที่หล่ออันดับต้นๆ
" ไม่เป็นไรหรอกน่า ผมเอื้องยุ่งเยอะเดี๊ยวจะโดดฝ่ายปกครองหน้าโรงเรียนเอา "
"ค่ะ "
ฉันพยักหน้าหงึกหงักให้กับคําพูดของพี่เท็กส์ ฝ่ายปกครองโรงเรียนฉันนี่เด็ดทุกคนอยากจะบอก ผมยุ่ง
นิดหน่อยก็หาว่าทําเป็นเเฟชั่น เขียนใบสารภาพไปตามระเบียบเลยจ้า
รถมอเตอร์ไซต์คู่ใจของพี่โพเท็กส์เลี้ยวเข้าประตู 2 ทางด้านหลังที่เป็นที่จอดรถไม่ทันไรก็มีเสียงกรี๊ดดัง
ตามมา
" กรี๊ดดด อ๊ายย กรี๊ดดด อ๊ายยยยย กรี๊ดดดด อ้ายยย พี่โพรเท็กส์ กรี๊ดดด "
เสียงกรี๊ดจากชะนี เอ้ย กองทัพหญิงสาวผู้คลั่งไคล้เดอะปริ๊นซ์มากมาย ที่มายืนดักรอในทุกๆที่ที่คิดว่า
คนที่ตัวเองชอบจะไป
" เฮ้ยเเกนั่นช่อเอื้อง ห้อง 3 นี่หว่า "
เสียงชื่อฉันเเอบเเว่วมาจากกลุ่มกองทัพผู้หญิงที่มากรี๊ดกร๊าดพี่โพรเท็กส์ถึงลานจอดรถ
" เออใช่เมื่อเช้า ฉันเห็นเทียนหยดไปกับพี่ต๊อกเเต๊กอีกคน เด็กห้อง 3 นี่จะคาบเดอะปริ๊นซ์ไปกินหมดเลย
หรือไง"
" เมื่อเช้าเทียนหยดไปไหนอ้ะเเก "
"เห็นเข้าโรงพยาบาลไปกับพี่ต๊อกเเต๊กเเกว่ายัยนั่นเป็นอะไร "
" ท้องหรือเปล่าเเก "
"บ้าหรอท้องกับพี่ต๊อกเเต๊กหรือไง ฉันไม่ยอมนะเเก"
ฉันเกลียดพี่เขา
07.00 น.
ตอนนี้เป็นเวลา 7 นาฬิกาตรงเป๊ะฉันจึงโผล่หัวออกจากบ้าน พบกับ เเท่เเด๊ !! พี่โพเท็กส์ยืนอยู่ข้างๆ
มอเตอร์ไซต์คู่ใจคันเดิม สีเเดงเเปร๊ดของพี่เขา หล่อหลากหลายมากมายก่ายกองอ๊ายยย
" ไปเถอะกินข้าวหรือยังเราไปกินข้าวเช้ากันไหมช่อเอื้อง "
" ไปสิ่คะ เราไปกินในโรงอาหารกันไหม เอื้องไม่เคยเห็นพี่เท็กส์กินข้าวในโรงอาหารเลย"
"ได้สิ่"
ฉันซ้อนรถเเบบเก้ๆกังๆ รถมอเตอร์ไซต์จะสร้างให้สูงทําเพื่อ ! มันซ้อนลําบากน้ะเฟร้ย ฉันเลือกที่จะนั่งไพล่ขา
มาทางซ้ายเพราะวันนี้ฉันนุ่งกระโปร๊งง เเอบกลัวร่วงน้ะเนี่ย ><
"เกาะพี่ได้น้ะเอื้องพี่บิดเเรงอยากจะบอกฮ่าๆๆ "
เเละพี่เท็กส์ก็โชว์การบิดเเรงของพี่เเกด้วยการบิดคันเร่งจนเกิดเสียง เดี๊ยวชาวบ้านจะรมประชา
ทัณฑ์เราทั้งคู่โทษฐานเสียงดังเเต่เช้า
" ขี้โม้ ฮ่าๆๆ"
ฉันเอื้อมมือไปเเตะเอวพี่โพรเท็กส์ไว้เบาๆเท่านั้น ผู้หญิงทั้งโรงเรียนต้องอิจฉาฉันเเน่ๆ ฉันยังอิจฉาตัว
เองเลยน้ะ ฮ่าาๆๆ
"เอื้องจะไปค่ายเมือไหร่นะ"
"วันเสาร์นี้ค่ะ กลับวันพฤหัสเย็นๆค่ะ "
" อื้ม นี่ก็วันพุธเนอะ โอเควันกลับพี่กับเเต๊กจะรอรับเอื้องกับเทียนน้ะ "
" ค่ะ เเหมเเอบเกรงใจ ฮ่าๆๆ "
" อย่าไปทําความรู้จักกับผู้ชายที่นั่นมากหล่ะรู้ไหมเรากับเทียนหน่ะ "
"เอ๊ะ !! ผู้ชายหรอคะ เทียนบอกว่ามีเเต่ผู้หญิงไป 2000 กว่าคนนี่นา "
" พวกสตาฟหน่ะ เอื้องเข้าใจที่พี่พูดนะ "
"ค่ะ เอื้องเข้าใจ "
ฉันตอบกลับไปอย่างกระตือรือล้นเเละเเล้วเราทั้งสองก็ได้ฤกษ์ที่จะเงียบใส่กัน ปกติเวลามาโรงเรียน
จากระยะทางบ้านฉันก็ประมาณ 20 นาที เเต่รุ่นลิมิเต็ทมากับพี่เท็กส์ 10 นาทีเท่าน้านนน บิดกันไปสุดเเรง
เลยทีเดียว เเต่คนหล่อของฉันนี่ผมไม่มีกระดิกซ้ากเส้น มีเเต่ผมเผ้าฉันนี่เเหละที่กระเซอกระเซิง
" พี่เท็กส์จอดตรงนี้ก็ได้ค่ะเดี๊ยวเราค่อยไปเจอกันตรงโรงอาหาร"
ฉันตะโกนเเข่งกับลมเมื่อเกือบถึงหน้าโรงเรียนเเค่นี้ฉันก็โดนไปหลายสิบบาทาเเล้วนะ โทษฐานเเอบมา
ซ้อนท้ายเดอะปริ๊นซ์ที่หล่ออันดับต้นๆ
" ไม่เป็นไรหรอกน่า ผมเอื้องยุ่งเยอะเดี๊ยวจะโดดฝ่ายปกครองหน้าโรงเรียนเอา "
"ค่ะ "
ฉันพยักหน้าหงึกหงักให้กับคําพูดของพี่เท็กส์ ฝ่ายปกครองโรงเรียนฉันนี่เด็ดทุกคนอยากจะบอก ผมยุ่ง
นิดหน่อยก็หาว่าทําเป็นเเฟชั่น เขียนใบสารภาพไปตามระเบียบเลยจ้า
รถมอเตอร์ไซต์คู่ใจของพี่โพเท็กส์เลี้ยวเข้าประตู 2 ทางด้านหลังที่เป็นที่จอดรถไม่ทันไรก็มีเสียงกรี๊ดดัง
ตามมา
" กรี๊ดดด อ๊ายย กรี๊ดดด อ๊ายยยยย กรี๊ดดดด อ้ายยย พี่โพรเท็กส์ กรี๊ดดด "
เสียงกรี๊ดจากชะนี เอ้ย กองทัพหญิงสาวผู้คลั่งไคล้เดอะปริ๊นซ์มากมาย ที่มายืนดักรอในทุกๆที่ที่คิดว่า
คนที่ตัวเองชอบจะไป
" เฮ้ยเเกนั่นช่อเอื้อง ห้อง 3 นี่หว่า "
เสียงชื่อฉันเเอบเเว่วมาจากกลุ่มกองทัพผู้หญิงที่มากรี๊ดกร๊าดพี่โพรเท็กส์ถึงลานจอดรถ
" เออใช่เมื่อเช้า ฉันเห็นเทียนหยดไปกับพี่ต๊อกเเต๊กอีกคน เด็กห้อง 3 นี่จะคาบเดอะปริ๊นซ์ไปกินหมดเลย
หรือไง"
" เมื่อเช้าเทียนหยดไปไหนอ้ะเเก "
"เห็นเข้าโรงพยาบาลไปกับพี่ต๊อกเเต๊กเเกว่ายัยนั่นเป็นอะไร "
" ท้องหรือเปล่าเเก "
"บ้าหรอท้องกับพี่ต๊อกเเต๊กหรือไง ฉันไม่ยอมนะเเก"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ