my memory รักนะความทรงจำ

9.7

เขียนโดย yuriyeah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.35 น.

  4 chapter
  5 วิจารณ์
  7,715 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 18.48 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

16/05

    หาวววว ง่วงชะมัดเลย เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลย ทำไมนะหรอ น่าจะรู้นะ 

หลังจากงานเลิกเสร็จเขาก็นั่งรถมาส่งฉัน อยากบอกว่า ฟินสุดๆเลยนะเออ

อ้ะ แล้วฉันบ่นให้ใครฟังเนี้ย  ตอนนี้ฉันกำลังเดินเข้าโรงเรียนอยู่ อ้ะๆๆๆ!!! นั้นมันชัตนี้เอาไงดี

       "พี่ชัตค่ะ พี่มีคนที่ชอบแล้วหรอค่ะ" ยัยเด็กแอ๊บแบ๋ว 2-3คนรอบล้อมเขาอยู่

น่าหมั้นใส้ชะมัด เป็นเด็กเป็นเล็กช่างกล้านะย่ะ เอ้า!!แล้วฉันจะบ่นทำไมเนี้ย

        "อืม" เขาตอบนิ่งๆแต่น่าโดนใจชะมัด

        "ใครล่ะค่ะพี่ชัตบอกได้ไหมค่ะ" ยัยเด็กทำหน้าเซ็ง สมน้ำหน้า

        "" เขามองซ้ายมองขวา

ฉันก็เดินเข้าไปในโรงเรียนตามปกติ เอาตรงๆนะฉันอยากให้เขาเห็นฉันก็แค่นั้นแหละ

        "คนนั้นไง" ฉันยังอยู่ในระยะที่ได้ยินเขาพูด 

เขาวิ่งมาหาฉัน ยิ้มให้ฉัน

        "มาช้าจัง รอตั้งนาน" ตาบ้าเอ้ย ฉันจะละลายยยย

        "ก็ไม่ได้ขอให้รอ" ฉันตอบไปนิ่งๆ ทำไมนะหรอ เล่นตัวหน่อยจะเป็นไร

เขาก็ยังยิ้มให้ฉัน แล้วก็คว้ากระเป๋าในมือฉันไปถือ แล้วเราก็เดินไปพร้อมกัน 

 

                             ----------------------------------------

    ฉันกับชัตมาถึงบรอดของโรงเรียนเจอตาลกับม่วง

          "ตาลม่วง" ทั้งคู่มองหน้ากัน ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วทำมือชี้ไปทางชัต

          "อะไรย่ะ555" ฉันถามทั้งๆที่รู้ว่าทั้งคู่หมายถึงอะไร

          "ควงคู่กันมาเลยนะ"

          "55 พอๆ แล้วมุงอะไรกันอยู่?" ฉันถามหลังจากเห็นคนจำนวนมากมุงอยู่หน้าบอร์ด

          "เลือกห้องใหม่ไง" ม่วงบอกอย่างเศร้าๆ

อยากอยู่กับชัตจัง ฉันเหลือบไปมองเขาดันสบตากันพอดี ก้มแทบไม่ทัน-///-

          "อยากเข้าไปดูง่ะ ไม่อยากไปจากพวกเธอเลย" ตาลบอกด้วยน้ำเสียงไม่ต่างจากม่วง

          "อยากดูหรอ" ชัตพูดหลังจากไม่มีบทอยู่นาน55

          "อืม นายไม่อยากรู้หรือไง อาจจะได้อยู่กับฉันนะ"  อ้ะ!! หลุดปากแล้วไง

ฉันก้มหน้าด้วยความเขินอาย แต่เขากลับยิ้ม ค่อยๆจับมือฉันมันรู้สึกอบอุ่นมากเลยล่ะ

           "ขอทางหน่อยครับ" ซึ่งมันได้ผลมาก

ทุกคนเอาแต่จับตามองมาที่เรา เขาอ่านรายชื่อแล้วหันมายิ้ม

           "อยู่ห้องเดียวกัน" แล้วเขาก็ค่อยก้มมากระซิบของหู

           "เขาบอกคนที่กำลังมีเหงื่อออกที่มือ คิดเรื่องทะลึ่งอยู่" อ้ะ? แล้วไง ฉันเงยหน้ามามองเขาอย่าง งงๆ

เขามาไปที่มือของเราที่จับกันแน่น ฉันว่ามือฉันมีเหงือนะ แล้วไงอ่ะ   อ้ะหรือว่า...

          "นี้นาย!!!" ฉันตะโกนไปสุดเสียง เขาหัวเราะ แล้วพูดว่า

          "คิดเรื่องทะลึ่งอยู่หรอ?" น๊อยยยย อุตส่าห์หลงรักมาตั้ง2ตอน นายเป็นคนอย่างนี้หรอ!!

          "ไอหื่นนนนน!!!"

          "ครับ"เขาตอบด้วยน้ำเสียงธรรมดา 

นายไม่รอดแน่งานนี้  ไอหล่อ ฿&8<|^]\~฿6:%%,฿.!!!!

                                           --------------------------------

หลังจากการไล่(ฆ่า)นายนั้นมา 3 รอบฉันก็ต้องยอมแพ้ ทำไมนะหรอ ขาฉันสั้นกว่านายนะ2-3เท่าไงล่ะ

ตอนนี้นายนั้นกำลังไปซื้อน้ำให้ฉัน  อ้ะๆ อย่ามองอย่างนั้นสิ  มันอาสาไปซื้อเองย่ะ 

           "ทำไมนานจังน่ะ" นี้มันก็ 15 นาทีแล้วตาบ้าก็ยังไม่มา  

ฉันคงต้องไปดูหน่อยล่ะ ขยันสร้างเรื่องจริงจริงๆไอหล่อเอ้ย

           "แกๆคนนั้นป่ะ ที่พี่ชัตชอบอ่ะ" ยัยเด็กหน้าใส2-3คนยืนคุยกัน 

คือแบบ...อยากจะตะโกนบอกจริงๆว่าฉันได้ยิน

          "ไม่เห็นจะเท่าไรเลยแก ฉัน see แล้วก็ดู plain นิ" ยัยกระแดะเอ้ยยย ทำเป็นไทยคำอังกฤษคำ

ฉันหันกลับมามอง แล้วเดินเข้าไปหายัยพวกนั้น

          "Are you crazy?  Took the time to see for yourself the better"

ยัยพวกนั้นอึ้งไปเลยที่เดียวเชียว555 ฉันเก่งภาษาตั้งแต่เกิดแล้วย่ะ 

ฉันหันหลังแล้วเดินกลับไปตรงทิศที่ตั้งใจไป แอบได้ยินยัยพวกนั้นกระซิบหาความหมาย555 

          "พี่ค่ะ ฉันรักพี่ค่ะ"

เสียงอะรายยยอีกย่ะ ฉันหันไปดู   อ้ะ...

                                                 -----------------------------          

     

        

          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา