my memory รักนะความทรงจำ

9.7

เขียนโดย yuriyeah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.35 น.

  4 chapter
  5 วิจารณ์
  7,717 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 18.48 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

        หลังจากที่ฉันตอบตกลงการชวนของตาล และม่วง ยัย2คนนี้รีบลากฉันมาทันทีทันใด 

          "ช้าๆก็ได้ ฉันเหนื่อยนะเว้ยยย"ฉันบ่นหลังจากตาลลากฉันวิ่งมาได้สักระยะ

          "บ่นๆ ถึงแล้วย่ะ"ตาลตอบทันทีตัวเองก็เหนื่อยไม่ได้ต่างจากฉันเลย

          "ตาล เมมมันเริ่มมา15นาทีแล้วนะ"ม่วงเอ่ยหลังจากดูนาฬิกา

          "เร็วเมม ม่วง"ตาลรีบลากฉันกลับม่วงเข้าไปข้างใน

       ฉันได้ที่นั่งบริเวณแถวหน้าเวทีซึ่งตาลดูแฮปปี้สุดๆที่พวกเราได้นั่งตรงนี้  เอาตรงๆฉันไม่ได้สนใจไอวงบ้านี้เลยนะ - -*

          "เพลงตอบไปที่ผมจะร้อง ผมขอร้องให้ผู้หญิงคนนึงที่เพิ่งเจอวันนี้นะครับ"

          "กรี๊ดดดดดดดดด"

          "          I tried playing it cool 

             But when I'm looking at you

                I can't ever be brave

           Cause you make my heart race~~~~"

*ฉันพยายามที่จะสงบลงแล้วนะ

แต่ตอนที่ฉันมองเธอน่ะ

ฉันไม่สามารถจะทำตัวกล้าหาญได้เลย

เพราะว่าเธอทำให้ใจฉันเต้นไงหล่ะ*

เอ๊ะเสียงมันคุ้นๆนะ ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาดูให้ตายสิแสงแสบตาชะมัด อ้าไปสักทีอ่ะ  นะๆๆๆๆๆ นายเมื่อกลางวันนี้ ฉันรีบหันไปสะกิด เอิ่ม...เรียกว่าเขย่าตัวก็ได้   

         "ตาลๆๆๆๆๆ"

         "อะไรของแก เมม"

         "นะ นะ นักร้องนำชื่ออะไร"

         "ชัตเตอร์ ทำไมอ่อ หรือว่าแกหลงเสน่ห์เขาสะแล้ว"ก็จริง

         "กลับบ้านๆ!!"ฉันบอกตาลพร้อมทั้งลาก

         "เป็นอะไรของแก??"ตาลถามฉันแบบงงแต่ก็ไม่ยอมไป

         "เถอะน๊า"เร็วๆสิ ก่อนที่เขาจะคิดว่าฉันแกล้งทำเป็นไม่ใช่แฟนคลับเขา

         "ไม่ปายยยยย"ตาลสู้ฉันสุดแรงเกิด

จะเอาใช่ไหมยัยตาล  ย๊ากกกกกก!!!!

         "เพล้งงงงง!"เอาแล้วไงฉันดันไปชนแก้วน้ำหล่นแตก เพลงหยุดเล่นลง ทุกคนมองมาที่โต๊ะฉัน แม่จ๊าช่วยเมมด้วยเกิดมาไม่เคยเขินอายขนาดนี้มาก่อน อ่ะแล้วนายนั้นก็เห็นฉันจนได้เขาต้องเข้าใจผิดฉันแน่ๆ  นะนะนะๆ เดินลงมาจากเวทีแล้ว

เขาเดินมาที่โต๊ะเรา =[]= จะยื่นหน้าเข้ามาหาฉันทำมายยยย ถ้านายทำหัวใจฉันจะวายตาย เขาค่อยๆขยับปาก

         "เจอจนได้เจ้าหญิงของฉัน"แล้วค่อยๆยิ้ม

จะ จะ เจ้าหญิงงงง เขาเรียกฉันว่าเจ้าหญิงงงงง  ฉันไม่ได้พูดอะไร เอาง่ายๆพูดไม่ออกมากกว่า  เขาค่อยๆจับมือฉันขึ้นมาดูแผลที่โดนแก้วบาดที่นิ่ว ซึ้งฉันเพิ่งรู้ว่าโดนบาดเมื่อกี้ คะ คะ คะ เขากำลังดูดเลือดที่นิ้วฉันอยู่ แอบเห็นหน้ายัยแฟนคลับเซ็งๆ555อิจฉาหรอจ๊า55        

         "คือ...นาย..."

ฉันค่อยๆเอามือออกจากเขา เพราะอะไรนะหรอก็ฉันเขินไง-///- เขาลากฉันไปนั่งที่เดิมแล้วก้มหน้ามาใกล้ๆ ขยันเอาหน้ามาใกล้จังฉันชอบนะเว้ย- -* 

         "อย่าพึ่งรีบสิ ฟังเพลงนี้ก่อน" เขาพูดแล้วลากเก้าอี้ข้างๆมานั่งหน้าฉัน แล้วดีดนิ้วให้คนนั่งวงที่นั่งอึ้งกลับมามีสติต่อ จากนั่งดนตรีก็ค่อยๆขึ้น

         "           I want you oh my love 나만 바라봐줘

                  *  ฉันต้องการเธอ โอ้ ที่รัก ฉันอยากให้เธอต้องการฉันบ้าง

'                      너만을 사랑해 세상 모두 변해도

                     ฉันรักแค่เธอเท่านั้น แม้โลกจะเปลี่ยนไปยังไงก็ตาม

                        Oh my love 너만 보면 뛰는

                       โอ้ ที่รัก เมื่อเธอทำให้ฉันต้องใจเต้นแรง

                        가슴 언제까지나 너만 담고 있을게

                      เพียงแค่เธอเท่านั้นที่จะอยู่ในหัวใจของฉัน~~~~"

ทุกคนเคลิ้มไปกลับเสียงเพลงของเขารวมถึงฉันด้วย ให้ตายสินายนี้ร้องเพลงได้ทุกภาษาเลยหรือไง  นายนั้นยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกแล้ว ใจฉันมันเต้นจนมันจะออกมานอกอกแล้วนะตาบ้า เขาค่อยๆออกเสียงออกมาเป็นทำนองเบาพอที่เราสองคนจะได้ยิน

           " oh my love~~~"

ยังจะมายิ้มอีกรู้ไหมฉันจะละลายตายแล้วนะ ...

                                    -------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา